Στον απόηχο της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, την Τρίτη 15 Φλεβάρη η ΚΕ του ΚΚΕ διοργανώνει στις 20.30 στο Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» (Ολύμπια) συναυλία με το έργο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», σε ποίηση Διονυσίου Σολωμού και μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου.

Συμμετέχουν η Συμφωνική Ορχήστρα και η Χορωδία του δήμου Αθηναίων. Διευθύνει ο Αναστάσιος Συμεωνίδης. Διδασκαλία χορωδίας ο Σταύρος Μπερής.

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Τάσος Αποστόλου, Ελένη Κελεσίδη, Μανώλης Χατζημανώλης και Γιάννης Χριστόπουλος.

Αφηγείται η ηθοποιός Αιμιλία Υψηλάντη.

Η συγκεκριμένη συναυλία είχε προγραμματιστεί αρχικά για τον Μάρτη του 2020, όμως λόγω της πανδημίας δεν έγινε κατορθωτό να πραγματοποιηθεί. Ετσι, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να την απολαύσει δύο χρόνια μετά.

Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» είναι μία από τις κορυφαίες ποιητικές συνθέσεις του Διονυσίου Σολωμού. Εργο εμπνευσμένο από τα γεγονότα της πολιορκίας και της εξόδου του Μεσολογγίου, κατά την Επανάσταση του '21, το οποίο απασχόλησε τον ποιητή σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του. Ενα έργο που μιλά για την «ηθική ελευθερία», όπως εύστοχα σημείωνε ο Βάρναλης. Οι εσωτερικές συγκρούσεις των αγωνιστών, τα διλήμματα και οι πειρασμοί, η αντίσταση και ο ηρωισμός εξαιτίας της αίσθησης του Χρέους - αυτός ήταν άλλωστε και ο αρχικός τίτλος της σύνθεσης. Οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου θέλησαν και έμειναν, έχοντας απόλυτη αυτογνωσία της θέσης τους και απόλυτη συνείδηση του επιχειρούμενου τολμήματος. Αποδείχθηκαν έτσι ελεύθεροι περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη ζωή τους.

Η μουσική εργασία του Γιάννη Μαρκόπουλου πάνω στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» ξεκίνησε τη δεκαετία του '60. Στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας καταπιάνεται ξανά με το έργο συνθέτοντας τα μέρη «Μητέρα μεγαλόψυχη», «Αραπιάς άτι», «Πειρασμός», «Εξοδος» και «Η θέλησή μου βράχος». Αλλωστε, όπως έχει αναφέρει ο ίδιος ο συνθέτης, πολλές μουσικές του σκέψεις υπαγορεύτηκαν από τους αγώνες της νεολαίας. Εμπνεύστηκε από εκεί. Η οριστική μορφή του έργου δόθηκε το 1975, με τη μορφή «λαϊκής λειτουργίας». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συνθέτης οργάνωσε το λιμπρέτο του μουσικού έργου επιλέγοντας από όλα τα σχεδιάσματα του ποιήματος και τα πεζά, τους στίχους και τα αφηγηματικά μέρη.

Η πρώτη παρουσίαση έγινε το 1975 από τον ίδιο, τραγουδώντας τα μέρη του έργου και παίζοντας πιάνο, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1977, με ερμηνευτές τους Νίκο Ξυλούρη, Λάκη Χαλκιά, Ηλία Κλωναρίδη και αφηγήτρια την ηθοποιό Ειρήνη Παππά. Συμμετείχε η ερασιτεχνική Μεικτή Χορωδία Πρέβεζας, σε διδασκαλία Γιώργου Κακίτση και ορχήστρα 18 οργάνων, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν και ελληνικά όργανα. Η πρώτη συναυλία δόθηκε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι του '78.

Η είσοδος θα γίνεται με προσκλήσεις, που διατίθενται από την Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ.

Η συναυλία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του δήμου Αθηναίων και του ΟΠΑΝΔΑ.

Εκδήλωση για τον έναν χρόνο από τον θάνατο του συντρόφου Μάκη Μαΐλη οργανώνει η Επιτροπή Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στην Ελευσίνα στις 30 Γενάρη, ώρα 6 μ.μ., στο κλειστό γυμναστήριο «Αναστάσης Νάσης» (2ο - 4ο Γυμνάσιο), Χατζηδάκη και Πάγκαλου. Θα μιλήσει η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με μεγάλη συγκίνηση και περηφάνια, το ΚΚΕ θυμάται και τιμά τον σύντροφό μας Μάκη Μαΐλη για την προσφορά του στο Κόμμα και στους αγώνες του λαού, από όποια χρέωση κι αν ανέλαβε στις πολλές δεκαετίες της κομματικής του ζωής.

Ο Μάκης Μαΐλης γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 21/1/1950. Το 1969 εντάχθηκε στην ΚΝΕ και το 1973 οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Στην πολιτική του αφύπνιση και στην ένταξή του στο κίνημα επέδρασαν η συμμετοχή του πατέρα του στο ΕΑΜ στη διάρκεια της Κατοχής και οι μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις της εργατούπολης της Ελευσίνας.

Συμμετείχε στις καταλήψεις της Νομικής και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα. Στο 10ο Συνέδριο του ΚΚΕ (1978) εξελέγη αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στο 12ο Συνέδριο (1987) τακτικό μέλος της. Την περίοδο 1989 - 1991 υπερασπίστηκε μαχητικά τον επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος.

Υπηρέτησε με μαχητικότητα και σεμνότητα τις αρχές του ΚΚΕ, με ακλόνητη πίστη στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, κόντρα στην επίθεση και τον αντικομμουνισμό των επιτελείων του συστήματος.

Ολη του τη ζωή την αφιέρωσε στο Κόμμα. Παρέμεινε μέλος της ΚΕ μέχρι τον θάνατό του. Διετέλεσε επίσης μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ ανέλαβε σειρά υπεύθυνων χρεώσεων, όπως υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, στον «Ριζοσπάστη», στον «902» κ.λπ.