ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 22 Γενάρη 2012
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ
Η στάση των άλλων δυνάμεων για τον αγώνα των χαλυβουργών

Δυνάμωμα της ταξικής απάντησης στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς. Αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών χαλυβουργών

Από παλιότερη συγκέντρωση αλληλεγγύης στις πύλες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας»
Από παλιότερη συγκέντρωση αλληλεγγύης στις πύλες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας»
«Εργαζόμενε, εργαζόμενη, άνεργε, νέε και νέα,

Από τον Οκτώβρη εξελίσσεται στον Ασπρόπυργο ένας μεγάλος απεργιακός αγώνας. Οι απεργοί εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας διδάσκουν με τον αγώνα τους το μάθημα της ταξικής αξιοπρέπειας και περηφάνιας, δείχνουν τον δρόμο του τίμιου σκληρού και ασυμβίβαστου αγώνα απέναντι στο ενιαίο μπλοκ του κεφαλαίου.

Ο δυναμικός ταξικός αγώνας των χαλυβουργών φανερώνει πιο καθαρά τη σύγκρουση δυο ασυμφιλίωτων κόσμων. Η τρόικα, η μεγαλοεργοδοσία, η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, οι εργατοπατέρες, η δικαιοσύνη και οι δυνάμεις καταστολής, η πλειοψηφία των ΜΜΕ αποτελούν ένα κοινό μέτωπο ευθυγραμμισμένο στις επιδιώξεις του βιομηχάνου Μάνεση. Κόντρα σε αυτό το μαύρο μέτωπο στέκονται περήφανα οι απεργοί χαλυβουργοί, οι εργάτες που δε σκύβουν το κεφάλι, τα λαϊκά στρώματα που βασανίζονται καθημερινά.

Η απεργία των χαλυβουργών δείχνει το φόβο τους. Τρέμουν τον οργανωμένο αγώνα, την ταξική σύγκρουση και αλληλεγγύη. Φοβούνται την οργάνωση στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς. Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή στήριξε τον αγώνα των χαλυβουργών, πρωτοστάτησε στο γιγάντωμα κλίματος αλληλεγγύης, στη μετάδοση της σπίθας του αγώνα τους, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε τόπο δουλειάς. Στηρίζει τον αγώνα των χαλυβουργών, με εμπιστοσύνη στο κέντρο του αγώνα που είναι το σωματείο τους, στις μορφές πάλης που το ίδιο επιλέγει. Μερικοί που ανακάλυψαν τον αγώνα των χαλυβουργών μετά από πολλές μέρες, κατηγορούν το ΠΑΜΕ, ότι υποκινεί ή "καπελώνει" τον αγώνα τους. Ολοι αυτοί είτε το θέλουν, είτε όχι ταυτίζονται με τον Μάνεση και τον ΣΕΒ και στην πράξη υπονομεύουν τον ηρωικό αυτό αγώνα.

`Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες

Στη Χαλυβουργία σήμερα, κρίνεται και αποκαλύπτεται η στάση του κάθε κόμματος, της κάθε παράταξης, της κάθε δύναμης με ποιον είναι στην πράξη. Με τον Μάνεση, την εργοδοσία ή με τους χαλυβουργούς. Στις δυνάμεις που στέκονται με συνέπεια, που στηρίζουν και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους, ορθώνεται ένα επίσης μεγάλο μέτωπο δυνάμεων που υπονομεύουν και χτυπάνε τον αγώνα των χαλυβουργών. Από το οπλοστάσιο της μαύρης προπαγάνδας τους, βγαίνουν οι πιο άθλιες συκοφαντίες, οι πιο ύπουλες κατηγορίες. Με ύποπτα ανώνυμα δημοσιεύματα αλλά και αντιδραστικές επώνυμες ανακοινώσεις βουλευτών και οργανώσεων, από τη μια αναφέρουν πως ο αγώνας των χαλυβουργών είναι ''τυφλή σύγκρουση'', από την άλλη πως αυτός ο αταλάντευτος αγώνας "θα κλείσει το εργοστάσιο''. Αποτελούν στοχευμένα επιχειρήματα ώστε να κάμψουν το πείσμα και την ταξική στάση των απεργών χαλυβουργών.

Τώρα χρειάζεται διαχωρισμός των φίλων από τον αντίπαλο. Είναι η στιγμή που πρέπει ο κάθε εργάτης να επιλέξει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει. Να ξεκαθαρίσει τη στάση του με δυνάμεις επικίνδυνες για τα συμφέροντά του. Με δυνάμεις που στα λόγια στηρίζουν τον αγώνα των χαλυβουργών και στην πράξη βρίσκονται απέναντι, πλάι στην εργοδοσία.

Οι ίδιοι οι χαλυβουργοί εξέθεσαν με τη δράση και την αντοχή τους, τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, την άφαντη Ομοσπονδία του Μετάλλου και σειρά Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων. Για μεγάλο χρονικό διάστημα και ενώ ο απεργιακός αγώνας των χαλυβουργών βρισκόταν σε εξέλιξη και το κλίμα αλληλεγγύης διευρυνόταν συνεχώς, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν έβγαζαν κιχ συμπαράστασης.

Οι αγώνες που στη συνέχεια αναγκάστηκαν να τραβηχτούν ήταν κόντρα στη θέλησή τους, κόντρα στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας που υπηρετούν. Σε συνθήκες πίεσης και όξυνσης της ταξικής σύγκρουσης, βγάζουν το πραγματικό τους πρόσωπο, φανερώνεται ο ρόλος τους. Η αρνητική στάση που κράτησαν στο Εργατικό Κέντρο Βόλου στην πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για κήρυξη απεργίας αλληλεγγύης στους απεργούς της Χαλυβουργίας Ασπροπύργου και των εργοστασίων στον κλάδο του μετάλλου, είναι χαρακτηριστική για το στρατόπεδο που βρίσκονται.

Αντίστοιχη θέση στο Εργατικό Κέντρο του Βόλου είχε και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αρνούμενος την πρόταση για απεργία. Για να δικαιολογήσει την άρνηση, ισχυρίστηκε ότι "οι απεργίες είναι υπέρ των εργοδοτών, πως δεν φέρνουν αποτέλεσμα". Την ίδια στιγμή στη Χαλυβουργία Ασπροπύργου, φορώντας αγωνιστική ενδυμασία, δίγλωσσος και πατώντας σε δύο βάρκες προσπαθεί να φτιάξει αγωνιστικό προφίλ στις κάμερες, φωνάζοντας για αλληλεγγύη και νίκη των απεργών.

Μέσα στην εφημερίδα τους αναφέρουν πως "συνδικαλισμός χωρίς ευελιξία και τακτικές υποχωρήσεις δεν υπάρχει, όταν πολύ περισσότερο οι συνθήκες της ύφεσης σαρώνουν τον τομέα της μεταποίησης". Χωρίς ίχνος τσίπας ταυτίζουν τα συμφέροντα του Μάνεση με τα συμφέροντα των εργατών. Δηλαδή επειδή ο Μάνεσης πιέζεται από την κρίση, πρέπει και οι εργάτες να υποταχθούν και να συμβιβαστούν με τα εργοδοτικά σχέδια, να εργάζονται ως σκλάβοι, να φορτωθούν τις συνέπειες μιας κρίσης που δε δημιούργησαν.

Μέτωπο στις φωνές εγκλωβισμού, αντίδρασης και της υποταγής

Το ΠΑΜΕ σε καλεί να συνεχίσουμε με νέα δύναμη τη στήριξη του αγώνα των χαλυβουργών σε κάθε κλάδο κι εργοστάσιο και ταυτόχρονα να δυναμώσουμε την επαγρύπνησή μας.

Ξεκαθάρισε με τις φωνές που σταθερά μιλούν ενάντια στο ΠAME και συκοφαντούν το ταξικό κίνημα και τους εργατικούς αγώνες. Είναι αυτοί που στις μεγάλες απεργίες ως μηχανισμοί του κράτους, χτυπάνε το ΠΑΜΕ και τις ταξικές δυνάμεις, δουλεύουν με σχέδιο και αξιοποιούνται για το χτύπημα απεργιακών συγκεντρώσεων, για την καταστολή του λαϊκού κινήματος. Είναι οι ίδιοι που μιλούν για έμπρακτη αλληλεγγύη στον απεργιακό αγώνα των χαλυβουργών κάνοντας εμφανίσεις - πασαρέλα έξω από το εργοστάσιο, που δίνουν μαθήματα αγώνα με υψηλές θεωρητικές αναλύσεις την ίδια στιγμή που είναι μόνιμα απόντες από τις μεγάλες βιομηχανικές ζώνες, τα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς. Στους χώρους δουλειάς τους, κάνουν την πάπια αλλά την ίδια στιγμή με θρασύτητα μιλούν για άγριες απεργίες και εξεγέρσεις, κρύβονται πίσω από εύηχα και δυναμικά συνθήματα, για να δικαιολογήσουν την υποταγή τους στο σήμερα, τη συνειδητή απεργοσπασία τους.

Ανοιχτό μέτωπο με όλες εκείνες τις δυνάμεις που δηλητηριάζουν με ιδεολογήματα και μίσος τις γραμμές της εργατικής τάξης. Εχθροί των αγώνων και σταθεροί υπερασπιστές του συστήματος της εκμετάλλευσης, φορείς των πιο αντιδραστικών αντιλήψεων, σπέρνουν ηττοπάθεια και κινδυνολογούν για την επιτυχία των κινητοποιήσεων, μισούν την ταξική πάλη, διαμαρτύρονται για τα χαμένα κεφάλαια των επιχειρηματιών και συκοφαντούν τους αγώνες ότι δήθεν κλείνουν τα εργοστάσια. Σε καλούν να υποτάσσεσαι συνεχώς, να ρίχνεις όλο και πιο κάτω την αξία της εργατικής σου δύναμης, να χαμηλώνεις συνεχώς τον πήχη των αναγκών σου.

Δεκάδες sites και blogs στο διαδίκτυο, στρατευμένα στον πόλεμο που έχει κηρύξει η πλουτοκρατία, αξιοποιούνται ως όπλα απέναντι σε κάθε ταξική φωνή, σε κάθε ταξικό αγώνα. Ειδικευμένα στη συκοφάντηση και στη διαστρέβλωση, κάτω από το στοιχείο της ανωνυμίας, δημιουργούν εικονικές πραγματικότητες, πλασάρουν ψεύτικες ειδήσεις, δυσφημούν αγώνες, προσπαθούν να αλλοιώσουν και να βρωμίσουν το ταξικό κίνημα και τις κινητοποιήσεις του. Ανώνυμα άρθρα κάθε κατεύθυνσης βάζουν στο επίκεντρο της επίθεσης το ΠΑΜΕ, την οργανωμένη ταξική απάντηση, με ψέματα, συκοφαντίες, λάσπη.

Αγώνες δεν οργανώνονται στα sites και τα blogs. Στην εικονική πραγματικότητα των διαδικτυακών συζητήσεων και της περίοπτης θεωρητικής μπουρδολογίας, ο καθένας μπορεί να προβοκάρει, να μεγαλοποιεί, να δημιουργεί πλασματικές εικόνες. Είναι προνομιακός χώρος και μέσο των κατ' εξοχήν εξαφανισμένων από τους τόπους δουλειάς, των απεργοσπαστών, των συμβιβασμένων, των προβοκατόρων. Ολοι αυτοί που είναι άφαντοι στους χώρους που γεννιέται η εκμετάλλευση, εκεί που απαιτούνται θάρρος και κότσια, αναπληρώνουν την απουσία τους με διαδικτυακές επαναστάσεις και σκληρούς ηλεκτρονικούς αγώνες.

Ολη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία

Ο νέος κοινωνικός διάλογος αποτελεί τη βιτρίνα μιας ακόμα προδιαγεγραμμένης χασούρας για την εργατική τάξη. Σήμερα γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο αγώνας των χαλυβουργών είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης. Τώρα όλοι μαζί, εργοδοσία, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. και τρόικα, θέλουν να περάσουν σε όλους τους κλάδους, αυτά που προσπάθησε να περάσει ο Μάνεσης στη Χαλυβουργία, να προχωρήσουν τα αναγκαία μέτρα γι' αυτούς, που θα εξασφαλίζουν στα μονοπώλια φθηνότερα εργατικά χέρια.

Επιβάλλεται μετωπική, ταξική σύγκρουση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, επαγρύπνηση σε κάθε εργοστάσιο. Να πάρουν το μήνυμα ότι κάθε μέρα σε κάθε τόπο δουλειάς θα γεννιέται και θα δυναμώνει ένα κομμάτι εργατών, το οποίο δε θα μπορούν να το βάλουν στο χέρι. Είναι χρέος του κάθε εργάτη να ξεμπερδεύει με τις δυνάμεις που τον κρατάνε σιδεροδέσμιο. Η χειραφέτηση των εργατών από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, από την ιδεολογία του κεφαλαίου, αποτελεί καθήκον. Δεν αρκεί σήμερα να κάνουμε πορείες και διαδηλώσεις. Τον καθοριστικό ρόλο έχει η κατεύθυνση του κινήματος, οι συμμαχίες που πραγματοποιούνται, η κοινή στόχευση στον πραγματικό αντίπαλο, η εναλλαγή και η κλιμάκωση των μορφών πάλης που θα επιλέγει το λαϊκό κίνημα μακριά από τις παγίδες του ταξικού αντιπάλου.

Η αποδοκιμασία αυτών των δυνάμεων θα τραυματίσει το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Τους αποδυναμώνει, τους στερεί ένα σημαντικό όπλο για το πέρασμα των αντεργατικών σχεδιασμών τους. Οι αγώνες θα δυσκολεύουν αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. `Η αυτοί ή εμείς! Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ, το δυνάμωμα της γραμμής της ταξικής σύγκρουσης, δημιουργεί τους όρους για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος που δε θα θέτει απλώς εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά θα διαμορφώνει τις συνθήκες ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ