Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» για δυο μέρες, στις εκδηλώσεις του 42ου Φεστιβάλ στη Λάρισα, που έγιναν την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο στην Κοίτη του Πηνειού. Αξιόλογες μουσικοθεατρικές παραστάσεις, ενδιαφέρουσες συζητήσεις, ανάμεσά τους και αυτή για τις διεθνείς εξελίξεις, τον πόλεμο και το Προσφυγικό με τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, εκθέσεις, σπουδαίες συναυλίες καλλιτεχνών όπως του Θάνου Μικρούτσικου με τον Μίλτο Πασχαλίδη, γνήσια λαϊκά γλέντια, ένας δημιουργικός παιδότοπος που γέμισε χαρούμενες φατσούλες και πολλά άλλα συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Κεντρικός ομιλητής, την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ, ήταν ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων στάθηκε ιδιαίτερα στα προβλήματα των αγροτών, σημειώνοντας:

«Κοροϊδεύουν, προσπαθούν να κρύψουν ότι μέσα σ' αυτό το σύστημα η αγροτική παραγωγή είναι αντικειμενικά εξαρτημένη από τη βιομηχανία, ότι καθορίζεται από το τι συμφέρει τον μεγαλέμπορο, τον βιομήχανο, τις τράπεζες, το μεγάλο καπιταλιστικό κέρδος.

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση ολοένα και περισσότεροι αγρότες και κτηνοτρόφοι συντονίζουν τα βήματά τους μέσα από τους αγροτοκτηνοτροφικούς συλλόγους, Ομοσπονδίες, Επιτροπές Αγώνα και τις επιτροπές των μπλόκων, που συντονίζονται μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, διεκδικώντας αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.

Το ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους αγώνες επιβίωσης και τα αιτήματα της φτωχομεσαίας αγροτιάς για:

• Να ανακληθεί άμεσα η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και των ορίων συνταξιοδότησης στα 67. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες.
• Φορολογία για κάθε πραγματικό εισόδημα, κατάργηση των τεκμηρίων.
• Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της παραγωγής, που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ της ΕΕ, να μην ισχύσουν οι περικοπές στις επιδοτήσεις.
• Αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές.
• Κατώτατες εγγυημένες τιμές, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν ένα εισόδημα επιβίωσης.
• Αμεση αποζημίωση για τις καταστροφές.
• Να γίνουν τα απαραίτητα έργα υποδομών για εξασφάλιση επαρκούς άρδευσης, αντιπλημμυρικά έργα κ.ά.

Ο αγώνας αυτός για να έχει αποτέλεσμα θα πρέπει να συγκρουστεί με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και σε συμμαχία με την εργατική τάξη να στραφεί ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, που είναι τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές και οι κυβερνήσεις τους».

Προς το κλείσιμο της ομιλίας του υπογράμμισε:

«Η ελπίδα για τους εργάτες, τις εργάτριες, τη φτωχομεσαία αγροτιά, τους ΕΒΕ, τη νεολαία και τις γυναίκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών βρίσκεται στην οργάνωση του δικού τους αγώνα, σε γραμμή ρήξης και ανατροπής με το κεφάλαιο και την εξουσία του, τον πραγματικό αντίπαλο. Αναγκαία προϋπόθεση αποτελεί η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η συγκρότηση μιας ισχυρής κοινωνικής συμμαχίας με γραμμή αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής, με ισχυρό ΚΚΕ. Ας σκεφτούμε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα για τον εργάτη, την εργάτρια, τον νέο και τη νέα, τον άνεργο αν το ΚΚΕ πατούσε γερά μέσα στις βιομηχανίες, στις επιχειρήσεις. Αν ο συσχετισμός υπέρ των ταξικών δυνάμεων ήταν πιο ισχυρός.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για την άνοδο της ικανότητας του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος να συνδέεται με πλατιές λαϊκές μάζες, να τις βάζει στον αγώνα, να τις οργανώνει. Να γίνει συνείδηση σε όλο και περισσότερους ότι η πάλη για το μεροκάματο, για τη Συλλογική Σύμβαση, για την Κοινωνική Ασφάλιση, ενάντια στις απολύσεις, για να έχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να συνδέεται με την επιλογή ενός εντελώς διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με στόχο τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών. Να κατανοείται ολοένα και πιο βαθιά ότι η εργατική τάξη είναι αυτή που παράγει όλο τον πλούτο και τον καρπώνονται μια χούφτα παράσιτα! Στο ερώτημα "αν μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα, εμείς και τα παιδιά μας", το ΚΚΕ απαντάει κατηγορηματικά: ΝΑΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ!».

Με κυρίαρχη τη μαζική παρουσία της νεολαίας κι ένα «δυνατό» συναυλιακό πρόγραμμα με τους Γιάννη Γιοκαρίνη και Λάκη Παπαδόπουλο, την πρώτη μέρα και τον Θάνο Μικρούτσικο με τον Μίλτο Πασχαλίδη τη δεύτερη, έγινε την περασμένη Παρασκευή και Σάββατο το διήμερο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και στην Καλαμάτα, με κεντρική ομιλήτρια το Σάββατο την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην ομιλία της αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στους αγώνες που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα, τονίζοντας:

«Αυτός ο κύκλος κινητοποιήσεων άφησε σοβαρά ίχνη και πείρα που μπορούν να αξιοποιηθούν για την ταξική ανασυγκρότηση και την προώθηση της οργάνωσης της κοινωνικής συμμαχίας, στην αναγκαία νέα αγωνιστική απάντηση που πρέπει να εκδηλωθεί τις επόμενες μέρες πιο μαζικά, πιο μαχητικά, με αιχμηρά αιτήματα, με ριζοσπαστική γραμμή πάλης. Αυτήν την προσπάθεια υπηρετεί η πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών και των Συνδικάτων για τις ΣΣΕ, που αγκαλιάστηκε από εκατοντάδες οργανώσεις της εργατικής τάξης σε όλη την Ελλάδα.

Η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος απαιτεί να μπουν πιο γερές βάσεις στα μεγάλα εργοστάσια και τόπους δουλειάς. Στους κλάδους που συγκεντρώνεται η εργατική τάξη, τα νεότερα τμήματά της που δουλεύουν με τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και που η διευθέτηση του χρόνου εργασίας βαφτίζεται από την εργοδοσία "διευκόλυνση". Να ζωντανέψουν οι εργατικές - λαϊκές οργανώσεις, να δυναμώσουν το ΠΑΜΕ και οι ριζοσπαστικές διεκδικήσεις της εργατικής τάξης, που, με βάση τη σημερινή κατάσταση, θα έχει μέτρο την ικανοποίηση των αναγκών της και όχι τις αντοχές της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Που σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα θα στρέφει τα πυρά του απέναντι σε ΕΕ - ΔΝΤ και την εξουσία του κεφαλαίου που είναι ο πραγματικός αντίπαλός τους, όπως και σε κάθε αντιλαϊκή κυβερνητική αστική εκδοχή.

Ενα τέτοιο κίνημα θα διεκδικεί ταυτόχρονα την ανάκτηση των μεγάλων απωλειών που έχει υποστεί μέσα στα χρόνια της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, κάνοντας καθαρό ότι δεν είναι διατεθειμένο να υιοθετήσει νέες αυταπάτες και καμιά εκδοχή του "σεναρίου επιτυχίας" της καπιταλιστικής ανάπτυξης».

Ακόμα, μίλησε για τις παροχές και τα ταξίματα της κυβέρνησης προς τους μονοπωλιακούς ομίλους και το αντιλαϊκό κυβερνητικό αφήγημα περί «δίκαιης ανάπτυξης», σύμφωνα με το οποίο τάχα θα κερδίσουν και οι εργαζόμενοι, σημειώνοντας:

«Το τι σημαίνει η στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, που είναι και η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται και από την κατάσταση στον κλάδο του Τουρισμού. Η Μεσσηνία διαφημίζεται σαν μία από τις πετυχημένες περιοχές του τουριστικού θαύματος και τούτης και της προηγούμενης κυβέρνησης. Πανηγυρίζουν για την αύξηση στις αφίξεις, την πληρότητα των ξενοδοχείων. Θα είχε όμως ενδιαφέρον να μας πουν και για τις εργασιακές σχέσεις των ξενοδοχοϋπαλλήλων, για τα παιδιά που δουλεύουν στον επισιτισμό, για τους μισθούς που παίρνουν. Για το εποχικό επίδομα και τα ένσημα που συγκεντρώνουν και αν θα προλάβουν όσο ζουν να πάρουν μια αξιοπρεπή σύνταξη με βάση το Ασφαλιστικό που ψήφισε η κυβέρνηση το Μάη.

Οπως επίσης, είναι σε όλους σας γνωστό εδώ στην Καλαμάτα, ότι μεγάλη βιομηχανική επιχείρηση της περιοχής κατέγραψε νέα αύξηση κερδών 29,56% για το 1ο τρίμηνο του 2016 σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό. Αυτό δεν την εμπόδισε να απολύσει δεκάδες συμβασιούχους εργάτες.

Αυτή είναι η "κανονικότητα" του εκμεταλλευτικού συστήματος που με "αριστερή" φλυαρία, λόγια χωρίς αντίκρισμα περί κοινωνικής δικαιοσύνης, μάχη κατά της διαπλοκής και των μεγάλων συμφερόντων και άλλα, γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί ο αντιλαϊκός της χαρακτήρας.

Γι' αυτό απαιτείται άμεση αντίδραση και πάλη, να μην τολμήσουν να φέρουν τα νέα αντιλαϊκά εκτρώματα.

Να μην τους περάσει η επιδίωξη για τις ομαδικές απολύσεις, για τη θεσμοθέτηση του λοκ-άουτ, ώστε να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς, δυσκολεύοντας τις αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις, δίνοντας χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση, στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Ο συνδικαλιστικός και εργασιακός νόμος που ετοιμάζεται με τη συνδρομή των ξεπουλημένων εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών ντόπιων και Ευρωπαίων, πρέπει να πάρει σθεναρή εργατική απάντηση».