Ελπιδοφόρα βήματα στην οργάνωση και την άνοδο των αγώνων τους μετρούν οι εργαζόμενοι στο εργοτάξιο της ΤΕΡΝΑ στους Κήπους Εβρου, στην κατασκευή του Σταθμού Συμπίεσης Αερίου του αγωγού TAP. Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται στην άνοδο της συσπείρωσής τους στο σωματείο τους, την Ενωση Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Αλεξανδρούπολης και Περιφέρειας, όπως και στη μαζική συμμετοχή τους σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με αιτήματα αιχμής την πάλη ενάντια στην απληρωσιά, αλλά και γενικότερα ενάντια στις συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης που έχει επιβάλει η εργοδοσία.

Σε αυτό το πλαίσιο, μετά την καθολική συμμετοχή τους στην πανεργατική απεργία στις 30 Μάη, οι εργαζόμενοι προχώρησαν την Τετάρτη 13/6 και σε στάση εργασίας στο εργοτάξιο. Με τη μαζική συμμετοχή τους, την αποφασιστικότητά τους και την παρέμβασή τους στην εργοδοσία, μαζί με το Σωματείο, απέσπασαν τη δέσμευσή της για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των δεδουλευμένων που τους οφείλονται, τα οποία ξεπερνούν τους 2,5 μήνες.

Με ανακοίνωσή της η Ενωση Οικοδόμων Αλεξανδρούπολης σημειώνει: «Φαίνεται ξεκάθαρα ότι η οργάνωση των εργαζομένων και η συμμετοχή τους φέρνουν αποτελέσματα. Είναι σημαντικό ότι η κινητοποίηση και οι αποφάσεις πάρθηκαν με συνέλευση από τους ίδιους τους εργαζόμενους, συσπειρωμένους στο Σωματείο. Σημαντική επίσης ήταν και η συμπαράσταση που εκφράστηκε από τους υπόλοιπους εργαζόμενους του εργοταξίου. Δεν εφησυχάζουμε. Παραμένουμε σε ετοιμότητα για να διαπιστώσουμε την τήρηση των δεσμεύσεων και του χρονοδιαγράμματος. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στο εργοτάξιο να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους απλήρωτους συναδέλφους. Να είναι σε ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο».

Τα θετικά βήματα που καταγράφονται είναι αποτέλεσμα των συνεχών παρεμβάσεων της Ενωσης Οικοδόμων το προηγούμενο διάστημα, με τη στήριξη και άλλων εργατικών σωματείων.

Τα παραπάνω μάλιστα αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν συνυπολογιστεί ότι πρόκειται για παρέμβαση σε ένα έργο ιδιαίτερης σημασίας για τους στρατηγικούς στόχους της ελληνικής αστικής τάξης και των συμμάχων της.

Ο αγωγός φυσικού αερίου TAP εισέρχεται από την Τουρκία στην Ελλάδα στην περιοχή της Γεμιστής Εβρου. Κοντά στο σημείο αυτό, σε μικρή απόσταση από το συνοριακό σταθμό των Κήπων, κατασκευάζεται ο Σταθμός Συμπίεσης Φυσικού Αερίου με μεταφορική ικανότητα 10 δισ. κ.μ. Συγκεκριμένα, θα εγκατασταθούν 3 υπερσυμπιεστές, που κατασκευάστηκαν από τη «Siemens» στη Γερμανία, ισχύος 15 MW ο καθένας.

Το έργο της μελέτης, προμήθειας και κατασκευής του Σταθμού Συμπίεσης ανατέθηκε από τον TAP στην κοινοπραξία της ιταλικής «Renco S.p.A.» με την ελληνική ΤΕΡΝΑ ΑΕ. Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν τέλος Φλεβάρη του 2017 και αναμένεται να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2018.

Η κοινοπραξία «Renco» - ΤΕΡΝΑ έχει δώσει το μεγαλύτερο μέρος των κατασκευαστικών εργασιών (σωληνώσεις, κατασκευή εγκαταστάσεων, χωματουργικά, μηχανολογικά κ.λπ.) σε εργολάβους από Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη και Κόρινθο. Φυσικά εργολαβίες υπάρχουν και σε άλλες εργασίες, όπως η φύλαξη, η τροφοδοσία κ.ά.

Οι εργαζόμενοι στην παρούσα φάση υπολογίζονται περίπου σε 200 - 220. Απασχολούνται από τους εργολάβους και τους υπεργολάβους, ενώ μερικοί εργάζονται στην ΤΕΡΝΑ. Οι κύριες ειδικότητες είναι εργάτες - οικοδόμοι, χειριστές και μηχανικοί. Υπάρχουν επίσης οδηγοί, συγκολλητές, διοικητικό προσωπικό, υπάλληλοι φύλαξης και τεχνικό προσωπικό.

Πολλοί εργαζόμενοι, ειδικευμένο προσωπικό, έχουν έρθει από άλλα μέρη της Ελλάδας. Διαμένουν στα χωριά της γύρω περιοχής και πηγαινοέρχονται στη δουλειά με λεωφορεία και βανάκια. Οι εργαζόμενοι από τις Φέρες, την Αλεξανδρούπολη και τα γύρω χωριά είναι μειοψηφία και οι περισσότεροι μετακινούνται με δικά τους μέσα.

Οι μισθοί έχουν διακυμάνσεις, ανάλογα με την ειδικότητα και τον εργοδότη. Υπάρχουν εργαζόμενοι, κυρίως νέοι, εργάτες γενικών καθηκόντων, που αμείβονται με τον βασικό μισθό. Οι ειδικευμένοι είναι συχνά ωρομίσθιοι, με το ωρομίσθιο να κυμαίνεται από 5 έως 7-8 ευρώ. Διαμορφώνονται έτσι μισθοί από 590 - 600 ευρώ έως και 1.400 - 1.500 ευρώ καθαρά, για 60ωρη εργασία τη βδομάδα!

Τυπικά η εργασία είναι 6ήμερη - 8ωρη, δηλαδή 48 ώρες τη βδομάδα, στην πράξη όμως αυτό καταστρατηγείται και φτάνουν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα. Η μία και μοναδική φορά που σχόλασαν στις 3.30 μ.μ. ήταν σε πρόσφατο έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας στο χώρο.

Το σημείο του έργου είναι σε δύσκολη κλιματικά περιοχή. Είναι σε ύψωμα, εκτεθειμένο στον αέρα. Το χειμώνα οι παγωνιές ήταν πολλές και συνεχείς. Το καλοκαίρι αντίστοιχα γίνεται αφόρητη η ζέστη. Ωστόσο η ένταση της δουλειάς δεν σταματάει, με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του οργανισμού των εργαζομένων, σε συνδυασμό με τα εξοντωτικά ωράρια.

Αυτή είναι η ανάπτυξη για την οποία μιλάνε κυβέρνηση και κατασκευαστικοί όμιλοι: Με τσακισμένα τα εργασιακά δικαιώματα, με καθυστερήσεις στις πληρωμές, με εντατικοποίηση της δουλειάς και εξαντλητικά ωράρια εργασίας.

Απέναντι στην τακτική της εργοδοσίας να διαχωρίζει τους εργαζόμενους, με διαφορετικές αμοιβές για διαφορετικές ειδικότητες και διάσπαση σε μικρότερους εργολάβους, απέναντι στην εντατικοποίηση της εργασίας, προβάλλει η αναγκαιότητα οι εργαζόμενοι να ακολουθήσουν την αντίθετη πορεία, βάζοντας κατά μέρος τα τεχνητά εμπόδια, διεκδικώντας και επιβάλλοντας κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις με δικαιώματα και αυξήσεις στα μεροκάματα, μέτρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.

Με αυτό το κάλεσμα, η Ενωση Οικοδόμων απευθύνεται στους εργαζόμενους και τους καλεί να μην επιτρέψουν να κυριαρχήσουν η αυθαιρεσία, ο εκφοβισμός, η εργασιακή ζούγκλα. Τα βήματα που έκαναν με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις τους να έχουν συνέχεια, να μαζικοποιήσουν και να ισχυροποιήσουν ακόμη περισσότερο το κλαδικό Σωματείο.

Την πείρα από την παρέμβαση του Σωματείου στο συγκεκριμένο εργοτάξιο μας μεταφέρουν ο Αναστάσης Γεωργιάδης και ο Βαγγέλης Παλάζης, πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Ενωσης Οικοδόμων, αντίστοιχα.

Το Σωματείο ξεκίνησε την παρέμβαση στο χώρο τον Οκτώβρη του 2017, με αφορμή τις αρχαιρεσίες του. Από την αρχή υπήρχε θετικό κλίμα στο εργοτάξιο, ενώ είναι σημαντικό ότι ο πρόεδρος του Σωματείου δουλεύει στο χώρο. Στις εκλογές γράφτηκαν στο Σωματείο και ψήφισαν αρκετοί εργαζόμενοι.

Οι παρεμβάσεις είναι συστηματικές, μεταξύ άλλων με εξορμήσεις το πρωί που μπαίνουν οι εργαζόμενοι για δουλειά. Οι ανακοινώσεις αφορούν τόσο τα ωράρια, τα μεροκάματα και τις συνθήκες στο συγκεκριμένο έργο όσο και γενικότερα ζητήματα, ενώ αξιοποιούνται κατάλληλα οι ανακοινώσεις της κλαδικής Ομοσπονδίας και του ΠΑΜΕ. Κεντρικό ζήτημα της παρέμβασης είναι η ΣΣΕ. Εξορμήσεις γίνονταν πριν από κάθε απεργία αλλά και με άλλες αφορμές, όπως το θανατηφόρο ατύχημα σε εργοτάξιο της ΤΕΡΝΑ στην Αττική.

Με την πανοικοδομική απεργία στις 14 Μάρτη η παρέμβαση εντάθηκε. Εγινε προσπάθεια για οργάνωση σύσκεψης των εργαζομένων εκτός του χώρου εργασίας, απέναντι σε σοβαρές δυσκολίες: Χαρακτηριστικά, τη μέρα που ορίστηκε η σύσκεψη το ωράριο παρατάθηκε επιπλέον του 10ώρου... Η μετακίνηση με τα μέσα των εταιρειών, οι αποστάσεις και η κούραση από την εξοντωτική δουλειά αποτελούν εμπόδιο στην προσπάθεια να μαζευτούν και να συζητήσουν οι εργαζόμενοι εκτός δουλειάς.

Η ΤΕΡΝΑ μάλιστα «φόρτωσε» το Μάη άλλη μία ώρα στους εργαζομένους της, με το σχόλασμα να πηγαίνει στις 18.30, κάνοντας την κατάσταση αφόρητη. Με επικεφαλής τον πρόεδρο του Σωματείου, μετά από πολλή συζήτηση και προετοιμασία, συγκροτήθηκε τριμελής επιτροπή των εργαζομένων που έβαλε το ζήτημα στην εργοδοσία. Τελικά, η εργοδοσία κάτω από την πίεση επανέφερε το παλιότερο ωράριο. Ταυτόχρονα, ωστόσο, από την επόμενη μέρα στοχοποίησε τους δύο εργαζόμενους, που βγήκαν μπροστά μαζί με τον πρόεδρο του Σωματείου.

Η παρέμβαση εντάθηκε ενόψει της πανεργατικής απεργίας στις 30 Μάη, οπότε εμφανίστηκαν μάλιστα οι πρώτες καθυστερήσεις πληρωμών από δύο υπεργολάβους, γεγονός που πυροδότησε το κλίμα στους εργαζόμενους. Απέναντι στα όσα έλεγε η εργοδοσία ότι «θα έρθει το ΠΑΜΕ να κλείσει εργοτάξιο με πούλμαν από τη Θεσσαλονίκη», το Σωματείο μπήκε μπροστά, με προετοιμασία από τις προηγούμενες μέρες, με παρουσία στην ίδια την πύλη του εργοταξίου τη μέρα της απεργίας μαζί και με εκπροσώπους άλλων συνδικάτων της περιοχής, κάλεσε όλους τους εργαζόμενους να συζητήσουν και να αποφασίσουν οι ίδιοι για το τι θα κάνουν.

Με μια τέτοια προσπάθεια, που ακύρωσε στην πράξη τους ισχυρισμούς και τις άλλες μεθοδεύσεις της εργοδοσίας, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων ανταποκρίθηκε θετικά και η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική (βλ. περισσότερα για την οργάνωση αυτής της απεργιακής μάχης στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 9 - 10/6/2018).

Μέσα από αυτήν την απεργία, τη στάση εργασίας που ακολούθησε ενισχύθηκε και η συζήτηση για το παραμύθι της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων ότι μπορεί να υπάρξει «δίκαιη ανάπτυξη», «ανάπτυξη για όλους», και το κεφάλαιο και τους εργάτες. Τρανταχτό παράδειγμα άλλωστε που το βιώνουν οι εργαζόμενοι στην πράξη αποτελεί το ίδιο το έργο του TAP, μία επένδυση δισεκατομμυρίων, με εξαντλητικά ωράρια, χαμηλά μεροκάματα, πίεση, τρομοκρατία, απληρωσιά. Και όλα αυτά για λίγους μήνες δουλειά και μετά πάλι στην ανεργία και το ψάξιμο...

Με οδηγό αυτήν την πείρα, το Σωματείο συνεχίζει την προσπάθεια για να μην είναι κανένας εργαζόμενος ανοργάνωτος. Στην προσπάθεια αυτή μάλιστα αξιοποιεί το γεγονός ότι σε μια περιοχή όπου η οικοδομική δραστηριότητα τα προηγούμενα χρόνια ήταν κυρίως οικιστική, χωρίς μεγάλα τεχνικά έργα, έχουν έρθει για τον ΤΑΡ εργαζόμενοι από άλλα μέρη, με εμπειρίες από μεγάλα εργοτάξια με σημαντική δράση της Ομοσπονδίας και των εκεί Σωματείων.