Με τους ξεριζωμένους από τα ιμπεριαλιστικά πυρά και τις διώξεις να φτάνουν παγκοσμίως τα 42 εκατομμύρια μέσα στο 2008 και το άσυλο να χτυπιέται από τις πιο πρόσφατες πολιτικές αποφάσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών όσο ποτέ άλλοτε, υποδεχτήκαμε φέτος την Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων.

Αναδεικνύεται και με αφορμή τη χτεσινή επέτειο ότι τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα αυξάνονται στο βαθμό που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, οι πόλεμοι, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, η δράση των μονοπωλίων, το ξεζούμισμα ολόκληρων λαών και μικρών παιδιών συνεχίζονται και εντείνονται. Αναδεικνύεται ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες για τον ξεριζωμό τους, κι όμως αυτοί, τα τραγικά θύματα, είναι που διώκονται από τις κυβερνήσεις της ΕΕ. Τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το άλλο στήριγμα του συστήματος, ο ΛΑ.Ο.Σ., τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών, στο όνομα της «δημόσιας ασφάλειας» κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να προσπεράσουν οι εργαζόμενοι αυτήν την αλήθεια. Να νομιμοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα κάτω από την πίεση υπαρκτών προβλημάτων, τον ένοχο που είναι οι πόλεμοι και η εξαθλίωση, γέννημα - θρέμμα του ιμπεριαλισμού.

Αλήθεια, γιατί δεν ακούγεται πότε χρονικά αυξήθηκαν οι μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα μας; Σύμφωνα με στοιχεία των αστυνομικών και λιμενικών αρχών:

• Οι Αφγανοί που συνελήφθησαν το 2001 (έτος έναρξης της ΝΑΤΟικής κατοχής στη χώρα τους) ήταν 2.358. Οσο συνεχίζεται η κατοχή ο αριθμός αυξάνεται δραματικά και το 2008 ανέρχεται στους 25.577. Από αυτούς το 2008 οι 6 πήραν το προσφυγικό καθεστώς.
• Οι Σομαλοί συλληφθέντες το 2003 ήταν 934 και το 2008 έφτασαν τους 6.713. Μόλις σε 5 Σομαλούς χορηγήθηκε το προσφυγικό ή το ανθρωπιστικό καθεστώς το 2008.
• Οι Ιρακινοί από 1.402 που συνελήφθησαν το 2003, το 2008 έφτασαν τους 15.940. Από αυτούς μόλις οι 353 πήραν προσφυγικό ή ανθρωπιστικό καθεστώς.
• Οι συλληφθέντες Παλαιστίνιοι το 2004 ήταν 738 και το 2008 ανήλθαν στους 4.593. Από αυτούς, το 2008 δε χορηγήθηκε σε κανέναν ούτε προσφυγικό ούτε ανθρωπιστικό καθεστώς.
• Οι Πακιστανοί που συνελήφθησαν το 2008 εκτοξεύτηκαν στους 5.512 (918 ήταν το 2002), καθώς η χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο πολεμικών επιχειρήσεων των ιμπεριαλιστών με 2,5 εκατ. πρόσφυγες. Ούτε σε έναν Πακιστανό δεν χορηγήθηκε άσυλο το 2008.

Στην Ελλάδα από τις 29.573 αιτήσεις και προσφυγές ασύλου που εξετάστηκαν το 2008, το προσφυγικό καθεστώς αναγνωρίστηκε σε μόλις 14 περιπτώσεις κατά την Α' βάθμια διαδικασία και σε 344 κατά τη Β' βάθμια εξέταση, ενώ το ανθρωπιστικό καθεστώς (σ.σ. ανανεώνεται κάθε χρόνο) σε μόλις 21 άτομα.

Η ΕΕ ήδη από το 2004 προσανατολίζεται πιο έντονα σε μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση και το άσυλο. Σε αυτά τα πλαίσια το Ευρωκοινοβούλιο στις 7/5/2009 ενέκρινε την πρόταση Κανονισμού του Συμβουλίου για την ίδρυση Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης Ασύλου (ΕΥΣΑ). Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για καμία υποστήριξη του ασύλου, αλλά για υποστήριξη των κρατών - μελών, τη βελτίωση της συνεργασίας τους, ώστε να αντιμετωπίζουν συντονισμένα τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Μάλιστα, χρηματοδοτούν αυτό το εγχείρημα με 5 εκατ. ευρώ για την ίδρυση της Υπηρεσίας και μετά με 8 εκατ. το 2011, με 12 εκατ. το 2012 και 15 εκ. για το 2013. Με χρήματα, δηλαδή, των εργαζομένων της Ευρώπης, θα απωθούνται, θα φακελώνονται και θα μαντρώνονται οι ξεριζωμένοι από τις χώρες τους.

Σε αυτό το νέο αντιμεταναστευτικό πακέτο μέτρων έβαλαν πλάτη στο Ευρωκοινοβούλιο η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτό η ΕΕ δρομολόγησε:

1. Την ίδρυση και λειτουργία της ΕΥΣΑ, ενός διοικητικού μηχανισμού εμπειρογνωμόνων για την υποστήριξη των κρατών - μελών που δέχονται ισχυρές μεταναστευτικές πιέσεις, κύρια σε γραφειοκρατικά ζητήματα, όπως η εξέταση αιτήσεων ασύλου, η διερμηνεία κλπ. Επιπλέον, προκρίνεται η στενότερη σχέση της ΕΥΣΑ με το FRONTEX, ενός στρατιωτικού - αστυνομικού Σώματος της ΕΕ, που σκοπό έχει το συντονισμό των επιχειρήσεων στα σύνορα των κρατών - μελών.

2. Την αναθεώρηση της Οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής αιτούντων άσυλο. Αποφασίστηκε οι αιτούντες άσυλο να μην κρατούνται σε φυλακές, αλλά σε ειδικά κέντρα κράτησης. Αυτό στην πράξη σημαίνει δημιουργία ...στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου και θα πηγαίνουν όσους κάνουν αίτηση ασύλου. Στην πράξη, θεσμοθετείται η υπάρχουσα κατάσταση.

3. Την αναθεώρηση του Κανονισμού Δουβλίνο 2, ο οποίος τώρα γίνεται πιο αποτελεσματικός και οι διαδικασίες εξέτασης ασύλου ταχύτερες. Ωστόσο, η αντιπροσφυγική του ουσία παραμένει: Απαγορεύονται οι πολλαπλές αιτήσεις ασύλου ενός ατόμου σε διαφορετικά κράτη - μέλη.

4. Προκειμένου να ελέγχει τις διαδικασίες του Δουβλίνου 2, η ΕΕ βελτιώνει τη λειτουργία του συστήματος Eurodac, μια ψηφιακή βάση δεδομένων, για την ταυτοποίηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Στόχος είναι να εξασφαλίζεται ότι κανένας δε θα κάνει αίτηση ασύλου σε πάνω από ένα κράτος - μέλος.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι με το πρόσφατο προτεινόμενο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος συρρικνώνεται τόσο, ώστε σχεδόν καταργείται η χορήγηση ασύλου, καθώς καταργείται ο Β' βαθμός της διαδικασίας εξέτασης των αιτήσεων ασύλου. Το σχέδιο του ΠΔ βρίσκεται στο ΣτΕ για να κριθεί η συνταγματικότητά του.

Αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι και αυτές οι ελάχιστες χορηγήσεις ασύλου στην Ελλάδα, εγκρίνονται στον Β' βαθμό εξέτασης των αιτήσεων. Τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών της τελευταίας δεκαετίας μιλούν από μόνα τους: Από το 1997 μέχρι και το 2005 στην Α' βάθμια διαδικασία δε χορηγήθηκε σε κανέναν ούτε το προσφυγικό, ούτε το ανθρωπιστικό καθεστώς! Αλλά και από το 2006 έως το 2008 το χάσμα των χορηγήσεων ανάμεσα στους δύο βαθμούς είναι τεράστιο. Το προσφυγικό καθεστώς χορηγήθηκε: Το 2006 σε 5 στον Α' βαθμό, σε 59 στον Β' βαθμό, το 2007 σε 8 στον Α' βαθμό, σε 132 στον Β' βαθμό και το 2008 σε 14 στον Α' και σε 344 στον Β' βαθμό. Παράλληλα, στο ΠΔ δεν προβλέπεται ουσιαστική αναβάθμιση της διαδικασίας εξέτασης στον Α' βαθμό.

Επίσης, με το νέο ΠΔ η αρμοδιότητα για απόφαση παροχής ασύλου μεταφέρεται στις 54 αστυνομικές διευθύνσεις της χώρας. Τις αποφάσεις για την παροχή ή όχι ασύλου θα λαμβάνουν οι ίδιοι οι αστυνομικοί διευθυντές, ενώ η Επιτροπή Προσφύγων θα γίνει από όργανο απόφασης σε γνωμοδοτικό.

Αντί, δηλαδή, το ζήτημα της χορήγησης του ασύλου να πάψει να είναι υπόθεση της αστυνομίας, όπως έχει απαιτήσει επανειλημμένα το ΚΚΕ, γίνεται αποκλειστικά υπόθεση των κατασταλτικών μηχανισμών.