ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Ιούνη 2009
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΟΠΕΣ - ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Καθολικό λαϊκό δικαίωμα

Οσο μεγαλύτερο είναι το κέρδος που αποσπά ο επιχειρηματίας του τουρισμού, όχι μόνο χειροτερεύουν οι όροι απασχόλησης και αμοιβών για τους εργαζόμενους στον κλάδο, αλλά περιορίζονται οι δυνατότητες των λαϊκών νοικοκυριών για διακοπές και ξεκούραση

Το καλοκαίρι μπήκε για τα καλά, με τις διαρκείς αντιθέσεις σε πλήρη «διάταξη» και τις συνέπειές τους να ταλανίζουν τη σκέψη και τη ζωή κάθε εργαζόμενου, ο οποίος καλείται και φέτος, μέσα σε ένα οικονομικό περιβάλλον ακόμη δυσμενέστερο σε σχέση με άλλες χρονιές, να καλύψει τις βασικές ανάγκες του, μεταξύ των οποίων είναι η ξεκούραση του ίδιου και της οικογένειάς του. Αυτό το σύστημα, αυτή η πολιτική που το υπηρετεί και τα κόμματα που την υιοθετούν, έχουν ολόκληρη την ευθύνη για το αδιέξοδο των καιρών, την σε μεγάλο βαθμό αδυναμία της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για ξεκούραση, παραθερισμό, διακοπές. Το καλοκαίρι μπήκε με την καπιταλιστική κρίση να περιορίζει το δικαίωμα των διακοπών για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον για εκείνο το κομμάτι της που δεν παλεύει απλώς για την επιβίωση. Αυτό μεταφράζεται σε μείωση αφίξεων τουριστών, και σε απώλεια εσόδων για τις τουριστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, οι οποίες ουδόλως ενδιαφέρονται για το τι σημαίνει αυτό για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οπως δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση ότι η πολιτική της ευνοεί, ενισχύει και παγιώνει τον αποκλεισμό όλο και περισσότερων εργαζομένων από το δικαίωμα των διακοπών, που κατακτήθηκε κι αυτό με πολύ κόπο κι αγώνα. Κι ενώ συμπάσχει με τους επιχειρηματίες λαμβάνοντας μέτρα επί μέτρων για τη στήριξή τους εν μέσω κρίσης, θεωρεί ότι οι αρνητικές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους του κλάδου είναι αναπόφευκτες και τους «σκέφτεται» μόνο ως ένα καλό πρόσχημα για τις πολύμορφες ευνοϊκές ρυθμίσεις προς τα αφεντικά τους.

Η κυβέρνηση στη ...ρεσεψιόν

Από εξόρμηση της ΚΟ Πειραιά του ΚΚΕ στο λιμάνι, για την ακρίβεια και το δικαίωμα στις διακοπές
Από εξόρμηση της ΚΟ Πειραιά του ΚΚΕ στο λιμάνι, για την ακρίβεια και το δικαίωμα στις διακοπές
Το καλοκαίρι μπήκε, επίσης, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να γεμίσει τον «κουμπαρά» από τον οποίο χρηματοδοτεί συστηματικά άμεσα και έμμεσα, το μεγάλο κεφάλαιο, ξεπουλώντας κάθε κομμάτι της δημόσιας περιουσίας που μπορεί να ενδιαφέρει τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Είναι χαρακτηριστικές οι ανακοινώσεις του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης Κ. Μαρκόπουλου την περασμένη βδομάδα, για τη διάλυση της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης (ΕΤΑ ΑΕ), όχι επειδή αποφασίστηκε να διαφυλαχτούν και να αξιοποιηθούν υπέρ του λαού τα πολύτιμα δημόσια τουριστικά ακίνητα, αλλά για να ξεπουληθούν ακόμη καλύτερα. Είναι τόση η βιασύνη της κυβέρνησης, που η πολιτική ηγεσία του υπουργείου δεν ήταν σε θέση να ανακοινώσει ποια ακίνητα θα περάσουν στην... κτηματομεσιτική εταιρεία που θα προκύψει από τη συγχώνευση της ΕΤΑ με την ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου) και ποια θα μείνουν στον ΕΟΤ. Είναι ενδεικτικό, εξάλλου, ότι στις 18 του Μάη παραιτήθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΑ ΑΕ Χ. Κοκκώσης. Λίγες μέρες μετά, στις 26 του Μάη, η διυπουργική Επιτροπή αποφάσισε, μεταξύ άλλων, τη συγχώνευση της ΕΤΑ με την ΚΕΔ. Και στις 5 του Ιούνη ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου μαζί με τον υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης αποφάσισαν τη σύνθεση του νέου ΔΣ της ...ΕΤΑ ΑΕ!

Ο Κ. Μαρκόπουλος ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι τα τουριστικά ακίνητα που αυτή τη στιγμή διαθέτουν σήμα λειτουργίας του ΕΟΤ και είναι εκμισθωμένα ή τα διαχειρίζεται η ΕΤΑ, θα περάσουν στην κατοχή και διαχείριση του ΕΟΤ. Καθησύχασε έτσι τους υφιστάμενους «πελάτες» ότι δε θα διαταραχθεί το καθεστώς που έχει διαμορφωθεί ως προς την εκμετάλλευση από αυτούς της δημόσιας τουριστικής υποδομής. Εκανε σαφές ότι διαγωνισμοί που βρίσκονται σε εξέλιξη για την πώληση σημαντικών «φιλέτων», όπως του Γκολφ Αφάντου Ρόδου και της Αναβύσσου, θα εξελιχθούν κανονικά για να μην ανατραπούν οι σχεδιασμοί των συμφερόντων που τα έχουν «βάλει στο μάτι». Με την ΕΤΑ να διαχειρίζεται περίπου 340 ακίνητα συνολικής έκτασης 70.000 στρεμμάτων, είναι σίγουρο ότι η «προίκα» προς την ΚΕΔ θα είναι σημαντική. Ωστόσο, τι θα απογίνουν τα ακίνητα που θα μεταφερθούν στην κυριότητα της νέας εταιρείας; Θα αντιμετωπιστούν ως αμιγώς τουριστικά ακίνητα με ανάλογη χρήση, ή θα πουληθούν ακέραια ή τμηματικά για οτιδήποτε άλλο; Και στις δύο περιπτώσεις θα πουληθούν και αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία, καθώς το διαδικαστικό κομμάτι, εάν δηλαδή θα συνεχίσουν να διέπονται ορισμένα από αυτά από τις ρυθμίσεις των αρχικών απαλλοτριώσεων ή αν οι νέες νομοθετικές ρυθμίσεις θα τα απαλλάξουν από τέτοια «βάρη», είναι επιμέρους ζήτημα. Εξάλλου, ακόμη και τα εμπορικά κέντρα μεγαθήρια που πολλαπλασιάζονται, με άνεση μπορούν κάποιοι να τα εντάξουν στην τουριστική... υποδομή, ιδίως σε μια φάση όπου η κυβέρνηση προωθεί την αναθεώρηση του «χάρτη» των τουριστικών τόπων, με ευθεία επίπτωση στα ωράρια λειτουργίας των καταστημάτων και στην κυριακάτικη λειτουργία. Σε κάθε περίπτωση, εξασφαλίζεται και η ομαλή εξέλιξη των Συμπράξεων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ), τις οποίες προωθεί η κυβέρνηση.

Η διαχρονική πολιτική της «τακτοποίησης»

Την ίδια ώρα, το νομοσχέδιο του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης που βρίσκεται στη Βουλή, επιχειρεί να λύσει χρόνιες «εκκρεμότητες» για το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο, «τακτοποιώντας» πολεοδομικές παρανομίες στις οποίες βασίστηκαν γερές κερδοφορίες. Ενα ικανό πλήθος ξενοδοχειακών μονάδων λειτουργεί επί πολλά χρόνια χωρίς το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας του ΕΟΤ και χωρίς κανέναν έλεγχο, καθώς έχουν προχωρήσει σε πολεοδομικές αυθαιρεσίες, με αποτέλεσμα οι άδειες οικοδομής να μη συμπίπτουν με τη υφιστάμενη μορφή τους. Αυτό εμπόδιζε την έκδοση μιας σειράς πιστοποιητικών, όπως της πυρασφάλειας, που απαιτούνται για την ανανέωση του σήματος. Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου δε θα λαμβάνονται υπόψη οι παρανομίες, όλα θα «τακτοποιούνται» με κάποιες βεβαιώσεις, συμβολικά πρόστιμα θα «τακτοποιούν» και την... εξιλέωση των αυθαιρετούντων. Τα σήματα θα δίνονται αφειδώς και οι επόμενοι παραβάτες θα κάνουν άνετα τις επεκτάσεις που επιθυμούν, προσβλέποντας βάσιμα σε μια ακόμη σχετική διάταξη στο μέλλον. Είναι ένα σχέδιο νόμου που καταψηφίστηκε από το ΚΚΕ, ενώ το ΠΑΣΟΚ άσκησε... κριτική, επειδή άργησε και δε φροντίζει για μια ακόμη μεγαλύτερης έκτασης «τακτοποίηση» των συμφερόντων των μεγαλοξενοδόχων.

Υπηρεσίες προς το μεγάλο κεφάλαιο

Οι ρυθμίσεις όπως αυτή της «τακτοποίησης», που έχουν μεγάλη προϊστορία συναφών διατάξεων, τα μέτρα άμεσης και έμμεσης οικονομικής ενίσχυσης, όπως αυτά που λήφθηκαν πρόσφατα από την κυβέρνηση, το νέο χωροταξικό που στρώνει το δρόμο σε νέες ασυδοσίες, το ξεπούλημα της δημόσιας τουριστικής περιουσίας, δεν είναι κάτι νέο ως σύλληψη και πράξη, δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά τον κανόνα. Οι δύο τελευταίες περιπτώσεις τον επιβεβαιώνουν, όπως επιβεβαιώνουν και τη θέση του ΚΚΕ για τη διαχρονική πολιτική στήριξη του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου, η οποία είχε παρουσιαστεί τον περασμένο Απρίλη στη σχετική με το θέμα συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα. Το Κόμμα είχε επισημάνει:

«Πώς οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπηρέτησαν το μεγάλο κεφάλαιο στον τουρισμό;

  • Με την άμεση παραγωγική κρατική παρέμβαση, μέσω του Κρατικού ΕΟΤ και τη δημιουργία των ΞΕΝΙΑ, αφ' ετέρου με ξένες επενδύσεις. Στη συνέχεια, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προχώρησαν σε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις της περιουσίας του ΕΟΤ, των ΞΕΝΙΑ, μαρίνων, ακτών και η διαδικασία συνεχίζεται.
  • Με κίνητρα να στραφεί σε αυτήν την οικονομική δραστηριότητα ένα μέρος των μεταναστευτικών εισροών.
  • Αναπτύχθηκε πληθώρα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ορισμένες από τις οποίες έδωσαν προσωρινή διέξοδο στα λαϊκά στρώματα ιδιαίτερα της περιφέρειας, σε μια πορεία που η αγροτική παραγωγή άρχιζε να ζει τα πρώτα σύννεφα της ΚΑΠ.
  • Η αύξηση του συντελεστή δόμησης για την ανέγερση ξενοδοχείων πολυτελείας και Α΄ τάξης, υποβοηθά τη συγκέντρωση στα μερίδια της αγοράς. Στην ίδια λογική κινείται και η πρόσφατα προτεινόμενη κατάργηση του καθεστώτος κορεσμού.
  • Με την ιδιωτικοποίηση των όποιων δημόσιων Σχολών Τουριστικής Επαγγελματικής Ειδίκευσης, αφού η περιουσία του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης περνά στην ΕΤΑ ΑΕ (με δυνατότητα εκποίησης), δίνεται η δυνατότητα επιβολής διδάκτρων και περιορισμού της στέγασης και σίτισης των σπουδαστών. Κορμός της τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι τα ιδιωτικά ΙΕΚ, ενώ τα δημόσια ΚΕΚ αντιστοιχούν σε μια πλήρως υποβαθμισμένη, στην ουσία αδιαβάθμητη, κατάρτιση.

Οι θέσεις του ΣΥΝ για τον τουρισμό εντάσσονται στην ίδια κατεύθυνση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ. Θεωρεί τον τουρισμό σαν έναν από τους βασικότερους συντελεστές που διαμορφώνουν τους όρους ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας».

Οι αγώνες είναι η μόνη διέξοδος

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, η αντιμετώπιση του τουρισμού για τους εργαζόμενους ως καθολικού λαϊκού δικαιώματος, που είναι και η βασική θέση του ΚΚΕ, είναι η μόνη προσέγγιση που μπορεί να εγγυηθεί αυτό το δικαίωμα. Εκ των πραγμάτων, αλλά και επί της ουσίας, η προσπάθεια εκπλήρωσης και προστασίας αυτής της λαϊκής ανάγκης έρχεται σε ευθεία αντίθεση και με την κυβερνητική πολιτική που υλοποιείται και με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματιών του τουρισμού. Ακόμη περισσότερο, επιβάλλει την κόντρα με κάθε τι που ποδοπατά για άλλη μια φορά τη ζωή του εργαζόμενου και των παιδιών του, αυτές τις λίγες μέρες που του επιτρέπουν να σταματήσει τη δουλειά (αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο θυσιάζοντας την άδειά τους), μετά από μήνες πίεσης και υπερεκμετάλλευσης, για να βρεθεί και πάλι εγκλωβισμένος στους τέσσερις τοίχους της πόλης- φυλακής του.

Οσο μεγαλύτερο είναι το κέρδος που αποσπά ο επιχειρηματίας του τουρισμού, τόσο περιορίζονται οι δυνατότητες των εργαζομένων να αναπληρώσουν ένα τμήμα της εργατικής τους δύναμης με αξιοπρεπείς όρους, όσον αφορά την άνεση, την αισθητική, τη συμμετοχή σε δραστηριότητες, το συνδυασμό του παραθερισμού με απόκτηση γνώσης, τη γνωριμία με την πατρίδα του, αλλά και με τις πατρίδες άλλων λαών. Οσα περισσότερα μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση υπέρ του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου, τόσο λιγότερο επωφελούνται οι μικροί επιχειρηματίες του τουρισμού, διαρκώς πιεζόμενοι από το εύρος των υπηρεσιών που μπορούν να προσφέρουν οι μεγάλες μονάδες σε καλύτερες τιμές. Το όποιο πρόσκαιρο κέρδος θεωρούν ότι αποκομίζουν από ευρύτερες διατάξεις που τους αγγίζουν, εξανεμίζεται από τους άνισους όρους ανταγωνισμού. Οσο περισσότερο αντιμετωπίζεται ο τουρισμός ως βασικός μοχλός της ελληνικής οικονομίας, τόσο πιο επισφαλής γίνεται η θέση της, με σοβαρότατους κινδύνους για τους εργαζόμενους. Οσο περισσότερο οι μεγαλοξενοδόχοι αντιμετωπίζονται ως «εθνικοί ευεργέτες», τόσο συρρικνώνονται τα δικαιώματα των εργαζομένων του τουριστικού κλάδου, στο όνομα της «εθνικής οικονομίας».

Η λογική της αντιμετώπισης του τουρισμού πρώτα και κύρια ως οικονομικής δραστηριότητας, είναι και η βάση των «κακών» που έχουν συσσωρευτεί. Η «ποιότητα» έχει αναχθεί σε ζητούμενο, επειδή μπορεί να εκτοξεύσει τις τιμές, αλλά και τα περιθώρια κέρδους. Σ' αυτό το πλαίσιο, κυβέρνηση και επιχειρηματίες δεν ενδιαφέρονται κυρίως για την αύξηση των αφίξεων, αλλά για την αύξηση των εισπράξεων, για όλο και πιο εύπορους πελάτες. Είναι η λογική που έχει διατυπωθεί από εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου στο παρελθόν, σύμφωνα με την οποία το θέμα δεν είναι ένα πουκάμισο να στοιχίζει 7 ευρώ και να πωλείται 10, αλλά να στοιχίζει 20 ευρώ και να πωλείται 40 ευρώ. Τι θα απογίνουν οι εργατικές οικογένειες; Ηδη έχει παγιωθεί η κατάσταση όπου 3 στους 10 δεν κάνουν διακοπές, η διάρκεια για τους υπόλοιπους πλησιάζει τις 10 - 15 μέρες και ένα μεγάλο τμήμα βρίσκει λύση στο χωριό και στη φιλοξενία από συγγενείς και φίλους. Ακόμη και τα προγράμματα του κοινωνικού τουρισμού αυξάνονται στη βάση της λογικής ότι πρέπει να στηριχθούν οι επιχειρηματίες και όχι στη βάση των πραγματικών λαϊκών αναγκών. Ακόμη περισσότερο, η όποια συζήτηση γίνεται και η αντίστοιχη υλοποίηση έργων υποδομής, έχει σαν βασικό κριτήριο την ικανοποίηση των τουριστικών αναγκών, μια διαστρέβλωση που φτάνει μέχρι την προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο εκλαμβάνεται ως τουριστικό «ντεκόρ». Με τέτοια κριτήρια, οποιαδήποτε αλλαγή προτεραιοτήτων για το τι εξυπηρετεί τον τουρισμό - εμπόρευμα, για το τι φέρνει μεγαλύτερο κέρδος, μπορεί να οδηγήσει στις τραγωδίες του αύριο για όλους αυτούς τους τομείς. Η αντίσταση σε αυτές τις επιλογές είναι μονόδρομος για όποιον ελπίζει και θέλει ένα καλύτερο αύριο.


ΡΕΠΟΡΤΑΖ:
Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ


ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Τα μέτωπα πάλης και η προοπτική

Από κινητοποίηση μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην παραλία του Ελληνικού
Από κινητοποίηση μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην παραλία του Ελληνικού
Οι θέσεις του ΚΚΕ για τον τουρισμό είναι σαφείς και περιλαμβάνουν τόσο τις άμεσες προτεραιότητες της πάλης, όσο και τις βάσεις για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών στο θέμα του παραθερισμού. Αποτελούν μόνιμη διέξοδο για τους εργαζόμενους και τις εργατικές οικογένειες.

Αμεσα μέτωπα πάλης:

1. Αντιμετώπιση των παραβιάσεων συλλογικών συμβάσεων, εντατικοποίησης, ανασφάλιστης δουλειάς. Τήρηση ωραρίων, αυξήσεις μισθών.

2. Προστασία ανέργων και απολυμένων στα πλαίσια της γενικότερης πρότασής μας.

3. Προστασία γυναικών, νέων, αντιμετώπιση ιδιαίτερων προβλημάτων υγείας, προληπτικοί έλεγχοι.

4. Οχι στη στυγνή εκμετάλλευση των νέων, ιδιαίτερα επαγγελματικών σχολών.

5. Προστασία των μεταναστών.

6. Προστασία ακτών και δασών.

7. Συντονισμός και κοινή δράση με τους αυτοαπασχολούμενους.

8. Προστασία του δικαιώματος για αναψυχή και διακοπές για όλους τους εργαζόμενους μέσα από την εξασφάλιση της μηνιάτικης ετήσιας άδειας και του 14ου μισθού για τις διακοπές.

9. Προστασία του δικαιώματος για δωρεάν διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζομένων.

10. Προστασία του δικαιώματος για δωρεάν διακοπές για τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες.

11. Προστασία του δικαιώματος για ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές.

12. Δημιουργία δημόσιων μεταλυκειακών επαγγελματικών σχολών για τα τουριστικά επαγγέλματα. Την κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων. Τη δημιουργία μεταπτυχιακών σπουδών για τους πτυχιούχους των οικονομικών σχολών της ενιαίας δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης.

Η ανάγκη αντίστασης και σύγκρουσης με την πολιτική που συρρικνώνει το εργατικό και λαϊκό εισόδημα, που στραγγαλίζει τις κοινωνικές ανάγκες, προκειμένου να ικανοποιήσει την κεφαλαιοκρατική κερδοφορία, αντικειμενικά γίνεται κοινή ανάγκη και για τους μικρούς ιδιοκτήτες τουριστικών επιχειρήσεων για δύο λόγους: α) Γιατί ο δικός τους κύκλος εργασιών εξαρτάται κυρίως από την αγοραστική δύναμη του λαϊκού εισοδήματος. β) Γιατί η πολιτική που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο μεταφράζεται σε χρηματοπιστωτικές, φορολογικές και άλλες επιμέρους πολιτικές, που οδηγούν στον αφανισμό τους.

Συνολική πρόταση διεξόδου - προοπτικής

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τόσο την τουριστική κοινωνική εργασία όσο και τους όρους κατανομής του προϊόντος της, ως μέρος της συνολικής αντίληψής του για τη δυνατότητα και αναγκαιότητα οι σχέσεις ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να εναρμονιστούν με τον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας, να γίνουν κοινωνική, λαϊκή περιουσία τα αναπτυγμένα μέσα παραγωγής.

ΣΚΟΠΟΣ

  • Η ικανοποίηση του καθολικού δικαιώματος στον τουρισμό, στην ανάπαυση, στις διακοπές και στην αναψυχή.

Ο τουρισμός μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στην ευρύτερη επικοινωνία, στη γνωριμία με τους άλλους λαούς, ήθη, έθιμα και πολιτισμούς, να συμβάλει στην ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε λαούς και χώρες, να δημιουργεί νέες ανάγκες για μόρφωση, στην ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού και της ιστορίας, στο σεβασμό και στην αρμονική σχέση της ανθρώπινης κοινωνίας με το περιβάλλον.

  • Σε αναλογία προς τη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, τις ενεργειακές, υδροδοτικές, αποχετευτικές και μεταφορικές υποδομές των πόλεων και της υπαίθρου, των αναγκών του κέντρου και της περιφέρειας.
  • Σε αναλογία με τις ανάγκες εκπαίδευσης και ειδίκευσης του εργατικού δυναμικού και τις ανάγκες φροντίδας της υγείας σε όλες τις βαθμίδες της.
  • Σε ισορροπία με τη φύση. Το γενικό κίνητρο της οικονομίας, η κοινωνική ευημερία, γίνεται μέτρο για την παρέμβαση της ανθρώπινης ενέργειας στη φύση, για την αξιολόγηση των θετικών αποτελεσμάτων της και των αρνητικών συνεπειών της.
  • Η δυνατότητα οργανωμένης και υπεύθυνης πρόσβασης και περιοδικής διαβίωσης σε φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα προστασίας.

Οι φορείς οργάνωσης και διεύθυνσης της τουριστικής δραστηριότητας - κρατικές επιχειρήσεις, φορείς κρατικών επιχειρήσεων και συνδικάτων, συνεταιρισμοί - θα υπάγονται σε γενική διεύθυνση περιφερειακά διακλαδωμένη, αρμόδια για τον εσωτερικό - εγχώριο και αλλοδαπό - και εξωτερικό τουρισμό. Αυτός ο κεντρικός φορέας θα συνεργάζεται σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο με όλους τους διοικητικούς και κοινωνικούς φορείς - συνδικάτα, εκπαιδευτικά ιδρύματα, κοινωνικές οργανώσεις κλπ. - για την καταγραφή, αξιολόγηση και ιεράρχηση των αναγκών για τη διατίμηση και την κατανομή τους.

Ως απαραίτητη προϋπόθεση θεωρεί τη λύση του πολιτικού προβλήματος, την κατάκτηση της λαϊκής, της εργατικής εξουσίας. Μόνο με αυτήν την προϋπόθεση μπορεί η τουριστική οικονομική δραστηριότητα να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ