ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 21 Μάη 2008
Σελ. /32
Αλλού η ανάγκη σου κι αλλού τα κακαρίσματα

Του ΣΤΑΘΗ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Του ΣΤΑΘΗ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Η απόλυτη απογείωση: Ο «πατερναλισμός» της «σταλινογενούς συνιστώσας» και το «μεταοραματικό» σκοτάδι έκαναν τους εμπόρους να λαλήσουν! Γράφεται στον Τύπο, άρα είναι έγκυρο. Και παρουσιάζονται κάτι νούμερα που λες «να πάμε ρε παιδί μου να αυτοκτονήσουμε». Ολοι εμείς που διαδηλώνοντας κλείνουμε τα μαγαζιά - και όχι ο ανταγωνισμός τους, όλοι εμείς που δέσμιοι της ιδεολογικής κυριαρχίας του σταλινικού μοντέλου - μήπως δε ζούμε στην καπιταλιστική Ελλάδα; - δε λέμε να καταλάβουμε ότι η συλλογική μας δράση πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει - όχι στην πάλη για τα συμφέροντα των εργατών, αλλά, στα όρια της «κοινωνίας των πολιτών» που με τόσο χρήμα και επιμέλεια πασχίζουν χρόνια να χτίσουν άλλοι γύρω μας. Και τα καταστρέφουμε όλα. Ετσι, αντί να βοηθήσουμε κάποια ΜΚΟ να τα βάλει με τους μπαταχτσήδες σέρνουμε στις γειτονιές επιχειρήματα ότι είναι το ίδιο το κέρδος που βάζει μηχανόλαδο στο τηγάνι, κι ακόμα χειρότερα ότι είναι αυτή καθαυτή η ίδια η επιχειρηματικότητα αντίπαλος κι όχι κάποια δήθεν άρρωστη αδερφή της.

Πάμε γι' άλλα, πιο προσγειωμένα: Αν τολμούσες ένα χρόνο πριν να υπονοήσεις ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πάνε χέρι χέρι, πέφτανε να σε φάνε λέγοντας ότι έτσι στηρίζεις τη «δεξιά». Εσχάτως, αυτή η διαπίστωση έγινε πολύ της ...μοδός ανάμεσα σε κύκλους του ...ΠΑΣΟΚ. Γιατί άραγε;

Με διαπιστώσεις ποτέ δεν άλλαξε ο κόσμος. Ισα - ίσα οι μεγαλύτερες πολιτικές απάτες έχουν στηθεί έτσι με την παράθεση ξερών διαπιστώσεων. Οι αριθμοί μόνοι τους δε λένε τίποτα. Διαμορφώνουν εντύπωση, αλλά δεν οδηγούν σε συνείδηση. Ετσι κι όλη αυτή η φιλολογία με τους διάφορους αριθμούς που πετάγονται ξερά στις σελίδες των εφημερίδων αν δεν τρομοκρατεί, σίγουρα προετοιμάζει το καναλιζάρισμα της συνείδησης για να δεχτεί αύριο μια έτοιμη λύση. Ισχύει κι εδώ ό,τι και στον τελευταίο εργασιακό χώρο. Κάθε λύση που δεν πατάει στην ιστορική ανάγκη να ανατραπεί το παλιό από ένα πραγματικά νέο, είναι μόνο αναπαλαίωση. Οι αστοί το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα. Γι' αυτό και τα παραληρήματα που διά πάσαν νόσο ενοχοποιούν το «σταλινικό καθεστώς» που επικρατεί και εδώ! Οι αστοί γνωρίζουν πως δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς το κράτος τους, γνωρίζουν πως οι εργάτες αναγκαστικά θα πρέπει να ανατρέψουν αυτό το κράτος όταν έρθει η ώρα να διεκδικήσουν την εξουσία για τον εαυτό τους, γνωρίζουν πως τα προβλήματα στην οικονομία δε θα λυθούν εντός αυτής της οικονομίας. Γι' αυτό και παραθέτουν νούμερα υπονοώντας πως κάποια ρύθμιση μπορεί να αλλάξει την εικόνα.

Οι εργάτες, όμως, δεν έχουν ανάγκη από χαμηλότερα επιτόκια, έχουν ανάγκη να μην έχουν χρέη. Δεν έχουν ανάγκη από έλεγχο στα κέρδη, αλλά από κατάργηση των κερδών. Μέχρι τότε το μηχανόλαδο στο τηγάνι θα είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ; «Πρόκειται για την ακραία μορφή ενός φαινομένου που έχει πάρει διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, το γεγονός δηλαδή ότι λογής λογής επιχειρηματίες συμπεριφέρονται σαν να είναι ιδιοκτήτες της χώρας επιβάλλοντας το ατομικό τους πάνω από το δημόσιο συμφέρον» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΑΓΚΑΖΕ: «Είναι γεγονός ότι η λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων είναι επιτρεπτή στην Ευρωπαϊκή Ενωση (...) και είναι επίσης αλήθεια ότι τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας δε διαφωνούν ουσιαστικά πέρα από τις αψιμαχίες εντυπώσεων, ως προς τη σκοπιμότητα ίδρυσης τέτοιων πανεπιστημίων. Μέρος της κρίσης ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ μοιάζει να προέρχεται από αυτήν ακριβώς την ουσιαστική σύγκλιση αν όχι σύμπτωση θέσεων σχετικά με μια σειρά από θέματα από την Παιδεία μέχρι το Ασφαλιστικό (...) η απορία μου δεν οφείλεται στις πάγια διακηρυγμένες θέσεις της κυβέρνησης (...) με εντυπωσιάζει η επιλογή της στιγμής στο τέλος μιας ήρεμης ακαδημαϊκής χρονιάς (...) ίσως να βασίζεται σε κομματικές και κλαδικές συμμαχίες που να υπερβαίνουν κατά πολύ περιπτώσεις σαν αυτή του κυρίου Πάγκαλου που δήλωσε ευθαρσώς ότι τα δημόσια πανεπιστήμια είναι αχούρια» (η Π. Ρηγοπούλου στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΜΑΧΗΣ; «Οδηγούμαστε λοιπόν σε σύγκρουση χωρίς αντίκρισμα και χωρίς αξία από την οποία θα χάσουν και πάλι οι επιμελείς φοιτητές οι οποίοι βλέπουν μια ακόμα εξεταστική περίοδο να κινδυνεύει και τα πανεπιστήμιά τους να μετατρέπονται εκ νέου σε πεδία μάχης. Και μόνοι κερδισμένοι θα είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι όσο πιο γρήγορα αρχίσει η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα τόσο πιο γρήγορα θα αποκατασταθεί η χαμένη αξιοπιστία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα» (ο Β. Χιώτης στο ΒΗΜΑ).

ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ ΣΚΕΤΟΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ; «11.000 νοικοκυριά πρέπει να πληρώσουν περισσότερα απ' όσα εισπράττουν το μήνα στις τράπεζες. 345.000 νοικοκυριά δαπανούν κάθε μήνα για δόσεις πάνω από το 40% των εισοδημάτων τους. 1.813.000 νοικοκυριά δαπανούν μέχρι το 40% των αποδοχών τους για δόσεις δανείων. 2.158.000 νοικοκυριά έχουν δάνεια. 1.312.000 νοικοκυριά έχουν χρέη από πιστωτικές κάρτες. 865.000 νοικοκυριά έχουν στεγαστικό» (τα νούμερα στο ΕΘΝΟΣ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Να δώσει το κίνημα ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ με μαζικές διαδικασίες και κάθε μορφή πάλης

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Προ των πυλών τα μη κρατικά ΑΕΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μετωπική στην Παιδεία

Ο ΛΟΓΟΣ: ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΣ στην Παιδεία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Υπό τη σκιά της Siemens οι εκλογές του 2004

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η οικονομία σε νάρκη...

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ξεφεύγουν έλλειμμα - τιμές

Η ΑΥΓΗ: Ο ένας στους δύο χρωστάει στις τράπεζες

ΕΘΝΟΣ: ΕΦΙΑΛΤΗΣ το μολυσμένο ηλιέλαιο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πεντέλη Μάιος 2008

ΤΑ ΝΕΑ: Ο μισός μισθός πάει στα δάνεια

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΝΕΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΧΩΡΑ: 5 συγκρούσεις μέσα στο καλοκαίρι

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Οι απεργίες στο Κέντρο ρημάζουν τις επιχειρήσεις

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Ο πατερναλισμός της σταλινογενούς συνιστώσας...

«Δεν ταιριάζει λοιπόν η συλλογική δράση στη σοσιαλ-σκεπτόμενη Ελλάδα; Αν συνυπολογίσουμε και την αδυναμία του καταναλωτικού κινήματος να ορθώσει αποτελεσματική αντίσταση στους μπαταχτσήδες της αγοράς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η κοινωνία των πολιτών είναι ακόμη στα σπάργανα. Οι πρωτοβουλίες και οι μαζικές οργανώσεις εκφυλίζονται ταχύτατα. Γίνονται στην καλύτερη περίπτωση κρατικοδίαιτες και στη χειρότερη συνδιαμορφωτές των παθογενειών που υποτίθεται ότι καταπολεμούν. Η πατερναλιστική παράδοση του μετεμφυλιακού κράτους συν τη σταλινογενή συνιστώσα του κυρίαρχου ιδεολογικού μοντέλου (που επίσης θέλει το κράτος αρχή και τέλος των πάντων) ευνούχισε κάθε δημιουργική πρωτοβουλία και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αυτός ο πατερναλισμός έπνιξε την υγιή επιχειρηματικότητα, δεν άφησε και τα κινήματα να ωριμάσουν και έθισε τους πολίτες στην αδράνεια» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

...και το μετα-οραματικό σκοτάδι

«Βρεθήκαμε σε ένα διαφορετικό, σκοτεινό και μετα-οραματικό επίπεδο σχέσεων και προοπτικών» (η Μ. Ματσούκα ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).

...κάναν τους εμπόρους να λαλήσουν

«Μία στις είκοσι επιχειρήσεις του κέντρου της Αθήνας έχει καταστραφεί ολοσχερώς, μία στις δέκα έχει υποστεί επίθεση στη βιτρίνα, τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια των επεισοδίων που όχι σπάνια συνοδεύουν τις διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα. Το οικονομικό κόστος στις επιχειρήσεις οι οποίες πλήττονται αποτιμάται σε εκατομμύρια ευρώ» (τα στοιχεία από το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ