ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Απρίλη 2017
Σελ. /24
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΣΕΒ
Αξιώνει επέκταση της μερικής απασχόλησης και καθήλωση μισθών

Ξεκαθαρίζει ότι και τα δύο στοιχεία θα διατηρηθούν και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αφού αποτελούν προϋποθέσεις για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου

Οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν χωράνε στους στόχους του κεφαλαίου και στις «αντοχές» της κερδοφορίας του
Οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν χωράνε στους στόχους του κεφαλαίου και στις «αντοχές» της κερδοφορίας του
Η παραπέρα επέκταση της μερικής απασχόλησης, όπως και η καθήλωση των μισθών και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, καθώς είναι όροι για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, είναι οι αξιώσεις του εγχώριου κεφαλαίου που αποτυπώνει το χτεσινό «εβδομαδιαίο δελτίο» του ΣΕΒ.

Υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μερική Απασχόληση: Ανάγκα και οι θεοί πείθονται!», ο ΣΕΒ επιχαίρει για τη ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης - χάρη στο αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει και ενισχύουν οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση - ενώ την εκθειάζει ως «διέξοδο για επιχειρήσεις που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία». Αναπαράγοντας μάλιστα τετριμμένα επιχειρήματα, επιχειρεί να εμφανίσει τη μερική απασχόληση ως μια καλή «επιλογή» για αρκετές ομάδες εργαζομένων, την ίδια ώρα που ακόμα και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των μερικώς απασχολούμενων, αυτή είναι μια αναγκαστική «λύση» απέναντι στην πλήρη ανεργία και όχι... «διευκόλυνσή» τους.

Ενταση της εκμετάλλευσης για «να ακολουθήσουν τον διεθνή ανταγωνισμό»

Αποτυπώνοντας ότι ο πραγματικός λόγος που το εγχώριο κεφάλαιο «καίγεται» για την παραπέρα επέκταση της μερικής απασχόλησης είναι η ανάγκη του για μεγαλύτερη «ευελιξία» στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, το δελτίο του ΣΕΒ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η μερική απασχόληση «είναι διεθνώς μια επεκτεινόμενη πρακτική» που αποσκοπεί στη διευκόλυνση «των επιχειρήσεων να ρυθμίζουν καλύτερα το κόστος λειτουργίας τους με βάση τις διακυμάνσεις της ζήτησης».

Σπεύδει, μάλιστα, να ξεκαθαρίσει ότι και στη φάση της ανάκαμψης, «προσδοκίες ότι τα ποσοστά αυτά (σ.σ. της μερικής απασχόλησης) μακροπρόθεσμα θα ανατραπούν ριζικά υπέρ της πλήρους απασχόλησης καθώς βγαίνει η χώρα από την κρίση, μάλλον προσκρούουν στη διεθνή τάση για αύξηση του ποσοστού της ελαστικής απασχόλησης και των νέων μορφών εργασίας. Αν μη τι άλλο, οι τεχνολογικές εξελίξεις και τα νέα παραγωγικά μοντέλα έρχονται να ανατρέψουν σε σημαντικό βαθμό τις σταθερές στον κόσμο της εργασίας, οι δε επιχειρήσεις που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τον διεθνή ανταγωνισμό στις αλλαγές αυτές θα κινδυνεύουν να κλείσουν».

Κόντρα στις απάτες περί... «δίκαιης ανάπτυξης» που λανσάρουν η κυβέρνηση και αστικά επιτελεία, ο ΣΕΒ επιβεβαιώνει κυνικά ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την καπιταλιστική ανάκαμψη, ο εργασιακός μεσαίωνας θα εντείνεται αφού αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Ανάλογη είναι η τοποθέτηση του ΣΕΒ και για την πορεία των μισθών, καθώς καλεί ουσιαστικά να καθηλωθούν στα σημερινά εξευτελιστικά επίπεδα, σε άμεση σύνδεση με την «παραγωγικότητα» και τις «αντοχές» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Με την αποκατάσταση συνθηκών ανάκαμψης στην οικονομία, αναμένεται περαιτέρω ενδυνάμωση της απασχόλησης και των μέσων αμοιβών. Θα πρέπει, όμως, να υπάρξει μια αύξηση του κατώτατου μισθού και συνακόλουθα των μέσων αμοιβών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Σε διαφορετική περίπτωση, διακυβεύεται η ίδια η ανάκαμψη της οικονομίας και, ως εκ τούτου, πρέπει να αποφευχθεί. Οι μέσες αμοιβές είναι συνάρτηση της παραγωγικότητας της οικονομίας και ο κατώτατος μισθός πρέπει να ακολουθεί και όχι να προηγείται των μεταβολών στις μέσες αμοιβές που μία οικονομία αντέχει, ώστε οι επιχειρήσεις της να είναι διεθνώς ανταγωνιστικές».

«Εντονος συνδικαλισμός» και «δυσκαμψίες»

Συγκρίνοντας τα ποσοστά της μερικής απασχόλησης στην Ελλάδα με αυτά στην ΕΕ, ο ΣΕΒ τάσσεται υπέρ της παραπέρα ενίσχυσης της «ευελιξίας» χαρακτηρίζοντας ως εμπόδιο σε αυτήν την κατεύθυνση, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη κλάδων με «έντονο συνδικαλισμό» (!), αποδεικνύοντας και με αυτήν την αναφορά, την πάγια αξίωση του κεφαλαίου για παραπέρα χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Ταυτόχρονα, ο ΣΕΒ επικεντρώνει το ενδιαφέρον του σε τομείς και κλάδους που βλέπει περιθώρια για μεγάλη ανάπτυξη της μερικής απασχόλησης. Χαρακτηριστικά, ξεχωρίζει τον «κλάδο Υγείας - κοινωνικών υπηρεσιών», στον οποίο, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που χρησιμοποιεί ο ΣΕΒ, «στην Ελλάδα η χρήση της μερικής απασχόλησης είναι 5,7% όταν στην ΕΕ-28 είναι 32,8%. Προφανώς και εδώ υπάρχουν εσωτερικές δυσκαμψίες στην οργάνωση της παραγωγικής λειτουργίας». Και προσθέτει: «...Στην Ελλάδα δεν είναι αναπτυγμένη η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα, ενώ η νοσοκομειακή περίθαλψη παρέχεται σε μεγάλο βαθμό από τον δημόσιο τομέα, που ίσως δικαιολογεί την παρατεταμένη δυσκαμψία».

Είναι προφανές, δηλαδή, ότι η παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και των «κοινωνικών υπηρεσιών» πάει πακέτο με την επέκταση της «ευελιξίας» στον τομέα αυτό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και συνολικά για τα λαϊκά στρώματα...

Βάση το αντεργατικό οικοδόμημα που διαμορφώνουν οι αστικές κυβερνήσεις

Επιχειρώντας να ενισχύσει περισσότερο την επιχειρηματολογία του για τα μεγάλα περιθώρια παραπέρα επέκτασης της μερικής απασχόλησης στην Ελλάδα, ο ΣΕΒ επιλέγει τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία το ποσοστό της μερικής απασχόλησης στη χώρα μας ανερχόταν στο 9,5% το 2016 (ποσοστό που αντιστοιχεί σε περίπου 360.000 εργαζόμενους) και όχι τα στοιχεία του ΙΚΑ, σύμφωνα με τα οποία οι μισθωτοί ιδιωτικού δικαίου ανέρχονταν τον Ιούνη του 2016 σε 601.869 άτομα.

Οποια στοιχεία κι αν επιλεγούν, βέβαια, αυτό που δεν μπορεί να «κουκουλωθεί» είναι η τεράστια αύξηση της μερικής απασχόλησης στα χρόνια της κρίσης (και με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ από 5,7% το 2008, πήγε στο 9,5% το 2016), χάρη στο αντεργατικό νομικό οικοδόμημα που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, το οποίο διατηρεί και επεκτείνει παραπέρα και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την ίδια ώρα που αραδιάζει κάλπικες ατάκες περί «επιστροφής στην κανονικότητα»...


ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ - ΑΡΤΑΣ - ΠΡΕΒΕΖΑΣ - ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Κοινή ανακοίνωση για τη σύσκεψη της ΠΟΕΔΗΝ στα Γιάννενα

Πανηπειρωτικό συλλαλητήριο την Τρίτη 25 Απρίλη, για το λαϊκό δικαίωμα στην Υγεία, συνδιοργανώνουν τα Εργατικά Κέντρα Ιωαννίνων, Αρτας, Λευκάδας, Θεσπρωτίας και Αγρινίου και τα σωματεία Εργαζομένων Νοσοκομείων Πρέβεζας, Λευκάδας, Κέρκυρας, Προνοιακών Ιδρυμάτων Ηπείρου, Ιδιωτικής Υγείας Ιωαννίνων και Φαρμακοϋπαλλήλων Ιωαννίνων.

Το πανηπειρωτικό συλλαλητήριο θα γίνει στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων.

Στο μεταξύ, με κοινή ανακοίνωσή τους οι Σύλλογοι Εργαζομένων των Νοσοκομείων Κέρκυρας, Αρτας, Πρέβεζας και Λευκάδας, σχολιάζοντας τη συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ (ΔΗΣΥ - ΔΑΚΕ), με αφορμή τη σύσκεψη που κάλεσε στην περιοχή για την προετοιμασία του «5ου Καραβανιού Υγείας» στις 26 Απρίλη στα Γιάννενα, επισημαίνουν ότι «επιμένει να συνεχίζει στο δρόμο του πλήρους εκφυλισμού του υγειονομικού κινήματος. Με την προσπάθεια διοργάνωσης κινητοποιήσεων θεατρινισμού, με κάρα, άλογα κ.λπ., αλλά χωρίς εργαζόμενους και με φτηνού αντικυβερνητικού περιεχομένου πλαίσιο, χωρίς να χτυπά τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων».

Σχολιάζοντας την εισήγηση του προεδρείου της ΠΟΕΔΗΝ στη σύσκεψη - από την οποία αποκλείστηκαν τα Εργατικά Κέντρα της περιοχής, σωματεία του ιδιωτικού τομέα, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι κ.ά. - οι Σύλλογοι Εργαζομένων των 4 νοσοκομείων σημειώνουν:

  • «Αναφέρθηκε ότι "το μόνο που μας έχει απομείνει είναι το Καραβάνι Υγείας, γιατί στην τωρινή περίοδο δεν είναι εφικτά μέτωπα πάλης". Την απάντηση την έδωσε βέβαια το μαζικότατο συλλαλητήριο για τα προβλήματα της Υγείας στη Ζάκυνθο, με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου στις 15 Μάρτη, την ίδια μέρα με την απεργία που είχε προκηρύξει η ΠΟΕΔΗΝ (που κατέληξε σε μια συγκέντρωση 300 συνδικαλιστών στην Αθήνα), καθώς επίσης και το πρόσφατο μαζικό συλλαλητήριο στην Πρέβεζα στις 28 Μάρτη, του Συλλόγου Εργαζομένων του νοσοκομείου και άλλων σωματείων. Αρα μέτωπα πάλης δημιουργούνται, αρκεί να το επιδιώξεις!».
  • «Το πλαίσιο πάλης των κινητοποιήσεων της ΠΟΕΔΗΝ αποκρύβει την πραγματική αιτία των προβλημάτων στο χώρο της Υγείας. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε ότι "αιτία της κατάρρευσης στη δημόσια Υγεία είναι η υποχρηματοδότηση που έχει φτάσει στο 5% του ΑΕΠ". Αυτή είναι η μισή αλήθεια, γιατί το σύστημα Υγείας πιέζεται μεν, αλλά δεν καταρρέει. Μετασχηματίζεται και εμπορευματοποιείται, με φτηνούς εργαζόμενους, φτηνές υπηρεσίες για τους πολλούς και περισσότερες που θα παρέχονται ανάλογα με τη τσέπη των ασθενών. Ταυτόχρονα χρηματοδοτούνται τομείς που αποφέρουν κέρδος, κυρίως Πανεπιστημιακών νοσοκομείων, και μειώνεται η χρηματοδότηση στην Πρωτοβάθμια Υγεία και σε τομείς νοσοκομείων και σε περιοχές, που ενώ υπάρχουν αυξημένες ανάγκες σε παροχές Υγείας, δεν αποφέρουν κέρδος. Ολα αυτά βέβαια είναι κατευθύνσεις της ευρωενωσιακής αντιδραστικής πολιτικής του "κέρδους - οφέλους" για την Υγεία, που απαιτεί το μετασχηματισμό του συστήματος Υγείας».
  • «Για την πλειοψηφία της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ, όπως αναγράφουν στην επίσημη απεργιακή ανακοίνωση της 15ης Μάρτη, "δύο τρόποι υπάρχουν για να αναταθούν τα δημόσια νοσοκομεία: Ο ένας είναι να σχιστούν τα μνημόνια και ο άλλος να εφαρμοστεί το «παράλληλο πρόγραμμα ισοδύναμων μέτρων», παίρνοντας χρήματα από τη φοροδιαφυγή, φοροκλοπή... Καθώς επίσης να εξαιρεθεί η Υγεία από τα μνημόνια". Ο αποπροσανατολισμός σε όλο του το μεγαλείο!»
  • «Στο κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων (πλην ΠΓΝ Ιωαννίνων) για την εγγραφή όλων των εργαζομένων επικουρικών, εργολαβικών, ΟΑΕΔ, ατομικές συμβάσεις, μπλοκάκια κτλ. στα σωματεία, η απάντηση της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ ήταν ότι "αυτή είναι δουλειά των πρωτοβάθμιων σωματείων", αλλά ΟΧΙ της Ομοσπονδίας!».

«Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι οι συμβιβασμένες παρατάξεις της ΠΟΕΔΗΝ, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, αλλά και ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός ΑΡΜΑ - ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αναδειχθεί ο πιο απροκάλυπτα φανατικός υποστηρικτής της κυβέρνησης, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να οργανώσουν απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου στις ζωές μας, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες μέσα από μαζικές διαδικασίες, με δουλειά στα πρωτοβάθμια σωματεία και σε κοινό αγώνα με τους χρήστες υγείας και το λαό. Το αποδεικνύουν και τα τέσσερα προηγούμενα "Καραβάνια Υγείας" και οι πληρωμένες "απεργίες των συνδικαλιστών" με την ελάχιστη συμμετοχή υγειονομικών και λαού», υπογραμμίζουν οι Σύλλογοι Εργαζομένων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ