ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 21 Απρίλη 2015
Σελ. /24
Μόνιμα χαμένοι οι εργαζόμενοι

«Με εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ κάποιοι μας απαγόρευσαν να συζητήσουμε, λες και στη δημοκρατία πρέπει να ζητάς άδεια για να διαλεχθείς». Τα παράπονα αυτά είχαν ακουστεί από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ το Νοέμβρη του 2009, όταν το ΠΑΜΕ είχε συμβολικά μπλοκάρει την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» για το Ασφαλιστικό επί της νεοσύστατης τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Το τι ακολούθησε τα επόμενα 5 χρόνια με τις συντάξεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα και την Κοινωνική Πρόνοια, το βίωσε για τα καλά ο ελληνικός λαός. Σήμερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παραπονιέται, γιατί το ΠΑΜΕ την περασμένη βδομάδα διέκοψε τον «κοινωνικό διάλογο», όπου τους εργαζόμενους «εκπροσωπεί» ο ίδιος πρόεδρος εκ μέρους της ΓΣΕΕ. Οι μοιρασμένοι ρόλοι κυβερνήσεων και εργοδοτικών συνδικαλιστών τα τελευταία χρόνια με διαλόγους και με άλλα μέσα διαρκώς στοχεύουν στη μείωση των απαιτήσεων της εργατικής τάξης, στον περιορισμό των διεκδικήσεών της, στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας και της αντοχής των κερδών του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ το 2009 αναδείχθηκε στην κυβέρνηση ως αντίπαλο δέος στο πάγωμα μισθών που είχε προαναγγείλει η ΝΔ, ενώ το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζει ελπίδα τη μη μείωση συντάξεων ή τις 100 δόσεις για την αποπληρωμή των χαρατσιών που επέβαλαν οι προηγούμενες - «μνημονιακές» κυβερνήσεις!

Κατάργηση διοδίων: Απορρίπτεται...

Πάνε δύο χρόνια από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε σε κινητοποιήσεις ενάντια στο άνοιγμα διοδίων, κατέθετε Ερωτήσεις στη Βουλή για τις διώξεις κατοίκων, αλλά και για τα «σκάνδαλα παραχώρησης με αποικιακές συμβάσεις» των αυτοκινητοδρόμων, όπως έλεγε. Σήμερα, ως κυβέρνηση έχει κάνει πλέον σαφές ότι δεν υφίσταται θέμα κατάργησης των διοδίων, απορρίπτοντας ασυζητητί τη σχετική τροπολογία του ΚΚΕ. Αντίθετα, αποδέχεται την επέκτασή τους όπως στην Εγνατία Οδό: Στους 7 σταθμούς διοδίων που υπάρχουν στον άξονά της, θα προστεθούν άλλοι 6, ενώ 5 ακόμα θα τοποθετηθούν στους 5 κάθετους άξονες. Η διοίκηση της «Εγνατίας Οδού ΑΕ» έχει κάνει σαφές ότι τα έσοδα από τα διόδια από περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ το έτος θα ξεπεράσουν τα 80 εκατ. ευρώ (!), στόχος που προφανώς υπηρετεί τις φιλοδοξίες του ΣΥΡΙΖΑ για την επανεκκίνηση της οικονομίας (δηλ. της κερδοφορίας) και την ανάκαμψη! Ας αναρωτηθεί ο λαός: Ποιος κερδίζει από την αύξηση των διοδίων, που, από το 2008, έχει φτάσει έως και 400%; Ποιος θα έχανε από την κατάργησή τους; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες ή οι μεροκαματιάρηδες, οι εργαζόμενοι; Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στην πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί κριτήριο για το με ποιων τα συμφέροντα παίρνει θέση.

Ανάξιος λόγου...

Τελικά, επιβεβαιώνεται ότι όποτε η «Αυγή» στερείται κάθε σοβαρού επιχειρήματος, για να αντικρούσει την κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση από το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα, επιστρατεύει τον Ανανδρα-νιστάκη. Ετσι έκανε και προχτές, για να απαντήσει τάχα στην κινητοποίηση που έκανε το ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας, τη μέρα του «κοινωνικού διαλόγου». Στην κατακλείδα του άρθρου του, μάλιστα, ο Ανανδρανιστάκης εξανίσταται επειδή - όπως λέει - το ΚΚΕ δεν υπερψήφισε κανένα από τα νομοσχέδια που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία, κατά τη γνώμη του, ανακουφίζουν τους εργαζόμενους και το λαό. Πέρα από το ότι δεν είναι καθόλου καλά ενημερωμένος για τη στάση του ΚΚΕ στη Βουλή, ας απαντήσει ο ίδιος στους αναγνώστες της «Αυγής»: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε όλες τις τροπολογίες που κατέθεσε το ΚΚΕ σε νομοσχέδιά του, προκειμένου αυτά να μην περιορίζονται στην ανακύκλωση της ακραίας φτώχειας, αλλά να προσφέρουν κάποια ουσιαστική ανακούφιση στο λαό; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πλειοψηφία των νομοσχεδίων που καταθέτει (όπως αυτό για την ανθρωπιστική κρίση), αναπαράγει μέτρα και ρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης; Ρητορικά, βέβαια, τα ερωτήματα, αλλά αναγκαία για να καταλάβει ο κόσμος το λόγο που οι διάφοροι Ανανδρανιστάκηδες «ανεβαίνουν στα κεραμίδια» ενάντια στο ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα...

Παραμένουν οι στόχοι

Από τη μια, η κυβέρνηση εμφανίζεται να κάνει τομές με το πολυνομοσχέδιό της για την Παιδεία και, από την άλλη, εκπρόσωποι κομμάτων της αντιπολίτευσης κάνουν λόγο ούτε λίγο ούτε πολύ για αναχρονιστικές πολιτικές. Αφετηρία και των δύο πλευρών οι διατάξεις που καταργούν κάποια μέτρα, τα οποία όλο το προηγούμενο διάστημα κατάγγελλε το κίνημα.

Ωστόσο, για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που βρίσκονται στα θρανία ή στα έδρανα, για τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, η πραγματικότητα του σχολείου της αγοράς, του πανεπιστημίου - επιχείρηση παραμένει. Παραμένουν οι δυσκολίες στις σπουδές, η Παιδεία πίσω από τις λαϊκές ανάγκες, η προσήλωση στην «ανάπτυξη» και μέσω της Παιδείας προς όφελος των μονοπωλίων, η υποχρηματοδότηση, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στην εκπαίδευση και όλα εκείνα που κάνουν την Παιδεία εμπόρευμα και υποταγμένη στις ορέξεις των επιχειρήσεων.

Στα ερωτήματα «πόση Παιδεία, για λογαριασμό ποιου, με τι κόστος» εξακολουθούν να έχουν την ίδια απάντηση που είχαν με τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Δηλαδή, Παιδεία πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και σύγχρονες δυνατότητες, υποταγμένη στη στρατηγική των μονοπωλίων, ακριβή για τη λαϊκή οικογένεια και φτηνή για το κράτος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1821 Οι Αθηναίοι υψώνουν τη σημαία της Επανάστασης κατά των Τούρκων.

1898 Ξεκινά ο ισπανοαμερικανικός πόλεμος, ο οποίος έληξε στις 13 Αυγούστου του ίδιου έτους με ήττα της Ισπανίας.

1910 Πεθαίνει ο Αμερικανός λογοτέχνης Μαρκ Τουέιν.

1914 Οι ΗΠΑ επεμβαίνουν στρατιωτικά στο Μεξικό και καταλαμβάνουν τη Βερακρούζ.

1929 Διεξάγονται γερουσιαστικές εκλογές (η Γερουσία ανασυστάθηκε από την κυβέρνηση Βενιζέλου - είχε καταργηθεί το 1862). Η βενιζελική παράταξη έλαβε το 70,58% των ψήφων, ενώ η αντιβενιζελική το 26,06%. Το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών - Αγροτών (ΚΚΕ) έλαβε 1,7% και δεν εξέλεξε κανέναν Γερουσιαστή.

1944 Στην Καισαριανή, ο ΕΛΑΣ δίνει σκληρές μάχες ενάντια στη συνδυασμένη επίθεση 1.000 γερμανοτσολιάδων, χαφιέδων της Ειδικής Ασφάλειας και ανδρών της Γκεστάπο. Την επόμενη μέρα 25.000 δημόσιοι υπάλληλοι κατεβαίνουν σε απεργία, με αίτημα την κατάπαυση της τρομοκρατίας, αλλά και για τα ειδικότερα ζητήματά τους. Γίνονται εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της Καισαριανής. Οι δυνάμεις Κατοχής προχωρούν σε 17 εκτελέσεις.

1945 Υπογράφεται η Σοβιετοπολωνική Συμφωνία συμμαχίας και αμοιβαίας βοήθειας.

1960 Η νέα πόλη Μπραζίλια ανακηρύσσεται πρωτεύουσα της Βραζιλίας.

1963 Πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης. Την Πορεία οργανώνουν η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), η Κίνηση Νέων για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό «Μπέρτραντ Ράσελ» και άλλοι φορείς. Η πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή. Εγιναν 200 συλλήψεις, ενώ 300 άτομα τραυματίστηκαν από τους χωροφύλακες. Τελικά, την πορεία πραγματοποίησαν μόνο οι Γρηγόρης Λαμπράκης, Ανδρέας Μαμμωνάς, Μπάμπης Παπαδόπουλος, Παντελής Γούτης, Γιούλια Λιναρδάτου, Βασίλης Παπασταφίδας και Τεύκρος Ανθίας, οι οποίοι μέχρι την Παλλήνη συνελήφθησαν.

1965 Το Πρωτοδικείο Αθηνών ανατρέπει, για 3η φορά μέσα σε 5 μήνες, την Προσωρινή Διοίκηση της ΓΣΕΕ, ορίζοντας νέα, με ακόμα πιο ενισχυμένη την παρουσία της Δημοκρατικής Συνδικαλιστικής Αλλαγής (συνδικαλιστική παράταξη που επρόσκειτο στην Ενωση Κέντρου, η οποία ήταν κυβέρνηση).

1967 Εκδηλώνεται στρατιωτικό πραξικόπημα και εγκαθιδρύεται δικτατορία. Εκτελεστής μια ομάδα αποτελούμενη κυρίως από μεσαία στελέχη του στρατού (συνταγματάρχες και αντισυνταγματάρχες) με επικεφαλής την «τριανδρία»: Γ. Παπαδόπουλος, Στ. Παττακός και Ν. Μακαρέζος.

1970 Πραγματοποιείται στη Μόσχα μεγάλη συγκέντρωση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Β. Ι. Λένιν. Στη συγκέντρωση, παρευρέθηκε και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, ενώ ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης, με αφορμή την επέτειο, έστειλε στην εφημερίδα «Ισβέστια» θερμό χαιρετισμό και αυτόγραφη αφιέρωση μαζί με το γνωστό ποίημα «Οδηγητής», που είχε γράψει για τον μεγάλο ηγέτη του παγκόσμιου προλεταριάτου.

1972 Την ώρα που οι επιτελείς της χούντας συμμετείχαν σε δοξολογία στο μητροπολιτικό ναό της πρωτεύουσας, περισσότεροι από 200 φοιτητές, αψηφώντας το στρατιωτικό νόμο και τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, οργάνωσαν στο κέντρο της Αθήνας αντιδικτατορική εκδήλωση και διαδήλωση. Στη Θεσσαλονίκη, η Οργάνωση της ΚΝΕ έγραψε στους τοίχους αντιδικτατορικά συνθήματα και σκόρπισε χιλιάδες προκηρύξεις.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ