Με τουλάχιστον τρεις νομοθετικές ρυθμίσεις στο νομοσχέδιο για την «επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου» (σ.σ. «παράλληλο πρόγραμμα»), η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δείχνει τις προθέσεις της να μεταφερθούν ευθύνες και κόστος λειτουργίας των δημόσιων μονάδων Υγείας στην Τοπική Διοίκηση:

Με την τροπολογία για τη «δυνατότητα στους ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού και στα νομικά πρόσωπα αυτών» να επιχορηγούν μέσω των προϋπολογισμών τους άμεσες και απαραίτητες λειτουργικές ανάγκες των δημόσιων φορέων Υγείας, με την τροπολογία για τη «δυνατότητα» του προσωπικού των ΟΤΑ και του Πυροσβεστικού Σώματος να οδηγούν τα ασθενοφόρα των Κέντρων Υγείας της περιοχής, όταν το προσωπικό τους δεν επαρκεί ή δεν υπάρχει καν, αλλά και με τη χρηματοδότηση του Νοσοκομείου Σαντορίνης μέσω του δήμου, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο.

Ολα τα παραπάνω είναι κομμάτια του «παζλ» της παραπέρα περικοπής των κρατικών δαπανών για το σύστημα Υγείας. Εντάσσονται στις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις και στην πολιτική και της σημερινής συγκυβέρνησης για σταδιακό περιορισμό των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για την παροχή δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσιών Υγείας, πολιτική που ενσωματώνει και ο «Καλλικράτης».

Το γεγονός ότι τέτοια μέτρα εντάσσονται σ' αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει «παράλληλο πρόγραμμα», επαληθεύει ότι μόνο «παράλληλο» δεν είναι, αφού περιέχει ρυθμίσεις απόλυτα ενταγμένες στη φιλοσοφία του μνημονίου.

Εξάλλου, όπως αποκαλύπτει και δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, Ολγας Γεροβασίλη, πρόκειται για μέτρα που «έρχονται για να μείνουν» και να επεκταθούν: «Η τροπολογία είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» και «ενισχύει το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη σχέση της με τις υποδομές της περιοχής της σε ένα ιδιαίτερα λεπτό και ευαίσθητο ζήτημα, όπως είναι τα ζητήματα Υγείας και το σύστημα Υγείας σε κάθε περιοχή».

Το υπουργείο Υγείας λέει όλο αθωότητα: «Γιατί να μην μπορούν οι δήμοι να βάλουν πετρέλαιο σε ένα Κέντρο Υγείας, βενζίνη σε ένα ασθενοφόρο; Γιατί να μένουν παροπλισμένα ασθενοφόρα όταν η Πυροσβεστική μπορεί να τα κινήσει;».

«Μας το έχουν ζητήσει πολλοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες, που θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν στην κάλυψη λειτουργικών αναγκών, ιδιαίτερα σε δυσπρόσιτες - απομακρυσμένες περιοχές, σε μικρά νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας της περιφέρειας και δεν υπάρχει η δυνατότητα από το νόμο», είπε ο υπουργός Υγείας, Ανδρ. Ξανθός.

Πραγματικά, πολύ βολική για την κυβέρνηση η στάση ορισμένων «αυτοδιοικητικών παραγόντων», που ζητούν να ...συνεισφέρουν. Για παράδειγμα, σε δήλωσή του ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, Κώστας Μπακογιάννης, λέει πως «θα έχουμε ως Περιφέρεια την ευχέρεια να καλύψουμε κενά της πραγματικής ζωής, όπως π.χ. την προμήθεια με καύσιμα σε ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ ή και σε Κέντρα Υγείας», «να δώσουμε ποσό περίπου 130.000 ευρώ στα Κέντρα Υγείας και νοσοκομεία της περιοχής για προμήθεια αναλώσιμων ειδών».

Επίσης, το περασμένο καλοκαίρι, η περιφέρεια αποφάσισε να ενισχύσει με ένα μπόνους επικουρικούς και αγροτικούς γιατρούς για να πάνε στην περιοχή, αλλά «δεν προχωρά η διαδικασία». Κυριολεκτικά, όλα αυτά «φωτογραφίζουν» τις νομοθετικές διατάξεις που προωθεί η κυβέρνηση...

Οπως σημείωσε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, συντονιστής Κοινωνικών Υποθέσεων της ΝΔ, «δεν θα ήμασταν αντίθετοι να καλυφθούν από ένα δήμο, μια Περιφέρεια οι ανάγκες ενός Κέντρου Υγείας, ενός ορεινού ή νησιωτικού ιατρείου, κάποιων δομών που δεν μπορούν να λειτουργήσουν με κάλυψη δαπανών από το υπουργείο Υγείας»...

Ολοι αυτοί - και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες που στηρίζουν - τα βρίσκουν στα βασικά. Εχουν ως δεδομένο πως η λειτουργία των δημόσιων μονάδων Υγείας δεν θα καλύπτεται πλήρως και επαρκώς από το κράτος. Εχουν δεδομένο ότι το μεγαλύτερο βάρος θα το σηκώνει ο λαός. Προωθούν και στηρίζουν αυτά τα μέτρα, που δεν είναι υπέρ του λαού, αλλά υπέρ του κεφαλαίου, αφού επιχειρείται και με αυτά να μην επιβαρύνονται το κεφάλαιο και το κράτος του.

Η κυβέρνηση ας μην παριστάνει την «αθώα περιστερά» ότι τάχα οι δήμοι ζητάνε να συμμετέχουν στα έξοδα των δημόσιων μονάδων Υγείας και ότι απλά τους διευκολύνει. Τα ζητήματα δεν είναι τόσο αθώα, όσο θέλει να τα παρουσιάσει. Πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως η Γερμανία.

Τα νοσοκομεία στη Γερμανία είναι αυτόνομα, έχουν οικονομική αυτοτέλεια και λειτουργία με επιχειρηματικά κριτήρια, δηλαδή με στόχο την αύξηση του κέρδους. Υπάρχουν δημοτικά νοσοκομεία, ενώ οι δήμοι παίζουν ρόλο στις δραστηριότητες της δημόσιας Υγείας και τους ανήκουν οι μισές από τις νοσοκομειακές κλίνες. Τα δημοτικά νοσοκομεία έχουν γίνει Δημοτικές Επιχειρήσεις Περιορισμένης Ευθύνης (ΔΕΠΕ), χρηματοδοτούνται μόνο από έσοδα νοσηλίων, που παίρνουν από δημόσιες ή ιδιωτικές ασφάλειες.

Ο έντονος ανταγωνισμός τους με ιδιωτικές και εκκλησιαστικές κλινικές έχει οδηγήσει στη μείωση του προσωπικού, ιδιαίτερα των γιατρών κι επομένως στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Επίσης, δημοτικά ή κρατιδιακά νοσοκομεία αξιοποιούν ευέλικτες μορφές εργασίας, ενοικίαση εργαζομένων, ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, όπως καθαριότητα, σίτιση κ.λπ. Επομένως, καθόλου αθώα και σίγουρα καθόλου «πρωτότυπη» δεν είναι η στόχευση της κυβέρνησης...

Το «παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης «είναι μια απόδειξη ότι, παρά το ασφυκτικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης», «η κυβέρνησή μας έχει την ικανότητα να υλοποιεί πολιτικές που ανακουφίζουν τους αδύναμους», είπε σε συνέντευξή του στην «Αυγή» (19/2/2016) ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, αναφερόμενος και στη συγκεκριμένη τροπολογία για τους ΟΤΑ.

Τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο δεν θα ανακουφιστούν από το πέρασμα στην Τοπική Διοίκηση ευθυνών για τον τομέα της Υγείας, αλλά οι συνέπειες θα είναι πολλαπλές και ιδιαίτερα αρνητικές: Περισσότερες πληρωμές, υποβαθμισμένες, κατακερματισμένες υπηρεσίες «πολλών ταχυτήτων». Αντικειμενικά, οι ΟΤΑ, επειδή τα οικονομικά τους είναι ισχνά, δεν μπορούν να χρηματοδοτούν ανάγκες των Κέντρων Υγείας, των νοσοκομείων κ.λπ. Αρα, θα επεκταθεί η λειτουργία των μονάδων Υγείας ως επιχειρήσεων ή θα αυξηθούν τα δημοτικά τέλη. Και θα πληρώνει πάλι ο λαός...

Ομως, υπάρχει και μια ακόμη σημαντική πτυχή: Η ανάπτυξη υπηρεσιών και μονάδων Υγείας θα πρέπει να σχεδιάζεται σε κεντρικό επίπεδο από το κράτος, σύμφωνα με τις ανάγκες που υπάρχουν και όχι σύμφωνα με το ...κομπόδεμα του κάθε δήμου. Τα νοσοκομεία, οι δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και το υγειονομικό προσωπικό που τις στελεχώνουν θα πρέπει να κατανέμονται στη χώρα με βάση τις δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία, τις συνολικές ανάγκες του πληθυσμού, αλλά και με βάση τις ιδιαιτερότητες (γεωγραφικές, πληθυσμιακές, κ.ά.) της κάθε περιοχής. Θα πρέπει να είναι δημόσιες υπηρεσίες, υψηλού επιπέδου και να παρέχονται σε όλους δωρεάν. Είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο το αν ένα χωριό θα έχει γιατρό, ένας δήμος ασθενοφόρο, ένα Κέντρο Υγείας εξοπλισμό, ένα νοσοκομείο υγειονομικό υλικό, να εξαρτάται από την οικονομική «ευρωστία» της Τοπικής Διοίκησης, από τη φορομπηχτική πολιτική μέσω δημοτικών τελών, από δωρεές, φιλανθρωπίες κ.ά.

Οσο για τη ...«δυνατότητα» το προσωπικό των ΟΤΑ και του Πυροσβεστικού Σώματος να οδηγεί ασθενοφόρα των Κέντρων Υγείας τι να πει κανείς... Και μόνο ότι η κυβέρνηση τόλμησε να φέρει μια τέτοια τροπολογία αποτελεί πρόκληση προς το λαό των απομακρυσμένων περιοχών, άκρως επικίνδυνη για τη ζωή τους. Καταρχήν, δεν αρκεί να έχει κανείς επαγγελματικό δίπλωμα και ταχύρυθμη εκπαίδευση για να οδηγήσει ασθενοφόρο. Οι οδηγοί των ασθενοφόρων είναι διασώστες εκπαιδευμένοι από τη σχολή του ΕΚΑΒ για να χειρίζονται έγκαιρα και με ασφάλεια επείγοντα περιστατικά. Ενας τραυματίας σε τροχαίο, μια αιμορραγία, ένα έμφραγμα κ.ά., δεν έχει ανάγκη από διπλωματούχο «ντιλίβερι»... Επιπλέον, το προσωπικό των ΟΤΑ, της Πυροσβεστικής, των Κέντρων Υγείας δεν επαρκεί ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες, πολύ περισσότερο για 24ωρη κάλυψη.

Αντίστοιχα, με άλλη τροπολογία, οι εργαζόμενοι γιατροί σε μονάδες Υγείας απομακρυσμένων περιοχών θα μπορούν - ως ...κίνητρο - να εντάσσονται στα ...συσσίτια του δήμου, για να έχουν δωρεάν τροφή! Τέλος, η πρόβλεψη για χρηματικά επιδόματα στους γιατρούς των άγονων περιοχών από τους δήμους είναι βήμα για υποκατάσταση μέρους του μισθού που δίνει το κράτος από τους προϋπολογισμούς των δήμων και κατ' επέκταση από τη φορολογία των δημοτών.