ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 21 Νοέμβρη 2009
Σελ. /32

Γρηγοριάδης Κώστας

Τι να σου κάνει και η σοσιαλδημοκρατία...

****

Ο,τι έχει προσφέρει...

****

Η ίδια πολιτική, τα ίδια παλιά ξεπερασμένα κόλπα...

****

Ολόκληρη παράσταση στις TV με τους μεγαλογιατρούς, για να περνάνε στο ντούκου οι «νόμιμες» φοροαπαλλαγές στους μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά και να προϊδεάσει για συνολική επίθεση στους αυτοαπασχολούμενους...

****

Αλλη παράσταση στη Βουλή με τον Παπουτσή (ΠΑΣΟΚ) που τάχα δεν ανέχεται να κυβερνούν ο Αλμούνιας και ο Τρισές, αλλά ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ)...

****

Λες και δεν ξέρει πως ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) έχει συμφωνήσει για όλες αυτές τις πολιτικές πολύ πριν και από τον Αλμούνια και τον Τρισέ και τον καινούριο Βέλγο πρόεδρο της ΕΕ...

****

Αλλο παλιό κόλπο επίσης με το προσχέδιο του προϋπολογισμού και τον προϋπολογισμό τον ίδιο, που προκύπτει χειρότερος από το προσχέδιο...

****

Ετσι, για να φαίνεται πως και δεν ξέρανε πόσο άσχημη είναι η κατάσταση στη χώρα, αλλά και τώρα που το μάθανε σε συνεννόηση με τους Αλμούνιες πάνε να τη σώσουν (τη χώρα)...

****

Το μόνο που πάνε να σώσουν είναι τα κέρδη των μονοπωλίων και αυτό το ξέρουν κι αυτοί και τα μονοπώλια που τους επέλεξαν στην κυβέρνηση σ' αυτή τη φάση...

****

Τα ίδια παλιά κόλπα...


Γρηγοριάδης Κώστας


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Γνώση

Δε θέλω τηλεφωνήματα και τέτοια. Αν αισθανθείς την ανάγκη να μιλήσουμε, γράψε μου. Την ευχή μου να 'χεις. Στο καλό. Να θυμάσαι, απ' τη γενιά μας κανείς δε μας ντρόπιασε.

Με αυτά τα λόγια ξεπροβόδισε τον εγγονό του ο παππούς. Τον φίλησε στο μέτωπο, τον κοίταξε στα μάτια κι έβαλε τη στράτα μπροστά του. Κάθε που πιέζεται n ψυχή του, οδεύει κατά χωράφια. Η φύση τον ησυχάζει.

«

Παππού, κρατώ την ορμήνια σου και σου γράφω. Γύρισα απ' τη Σχολή. Είχαμε συνέλευση. Πολύς αντικομμουνισμός. Πώς γίνεται, νέα παιδιά και δεν καταλαβαίνουν; Πώς πιστεύουν τέτοια πράγματα; Πρέπει να σου πω, πως τη μάχη τη δώσαμε. Που είμαστε λίγοι, δε μας πτόησε. Ησυχα, απλά μιλήσαμε. Δε βρίσαμε κανένα. Τις προκλήσεις τις προσπεράσαμε. Μας άκουσαν. Εγώ πάντως στενοχωρήθηκα. Νόμιζα πως στο χωριό μόνο, δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.

Διαβάζω πολύ, παππού. Τα μαθήματα, αλλά και έργα του Μαρξ. Πόσο επίκαιρο το Κομμουνιστικό Μανιφέστο! Ενα φάντασμα πλανιέται στον ουρανό της Ευρώπης. Του κόσμου, θα 'λεγα. Οπως και τότε, έτσι και τώρα συνασπίστηκαν οι πάντες να το ξορκίσουν. Παππού, εάν τέλειωσε ο κομμουνισμός, γιατί τόσος αντικομμουνισμός;

Καταλαβαίνω καλά το λόγο σου. Η γνώση σκορπάει τα σκοτάδια, γελοιοποιεί, αποκαλύπτει. Γι' αυτό τη μάχονται. Εγώ, πάντως, θα την καταχτήσω. Να δεις, παππού, που και τα βιβλία της Σχολής μού δίνουν επιχειρήματα.

Συζητούσαμε στη Σχολή την έννοια της ελευθερίας. Είναι πάνω από τα πράγματα; Αρνητικά απάντησα. Η ελευθερία του άνεργου δεν είναι ίδια μ' εκείνη του εργοστασιάρχη, που τον απέλυσε. Ούτε η ελευθερία του φτωχού φοιτητή μ' εκείνη του γιου του τραπεζίτη, του εφοπλιστή. Επιχειρηματολόγησα, παππού. Νομίζω τα κατάφερα. Ανάφερα και το λόγο του Διόδωρου του Σικελιώτη. Χιλιάδες χρόνια πριν είπε το καταπληκτικό, πως η ισότητα μπροστά στο νόμο είναι άχρηστη χωρίς την ισότητα στην ιδιοκτησία.

Ισως με ρωτήσεις, τι ανακατεύεις την ισότητα με την ελευθερία. Μπορεί και να μη με ρωτήσεις, επειδή καταλαβαίνεις. Εγώ, όμως, θα σου πω τη γνώμη μου. Ο άνθρωπος ζει μέσα σε κοινωνία. Η ελευθερία του δεν είναι πάνω από αυτήν. Προσδιορίζεται από βιοτικούς όρους, που αυτή παρέχει. Αν αυτοί είναι του άνεργου, η ελευθερία του θα είναι ανάλογη.

Με το καθεστώς της ανεργίας ακυρώνεται και η όποια νομική ισότητα. Ακυρώνεται, έτσι, και η όποια ελευθερία. Η βάση, επομένως, και για την ισότητα και για την ελευθερία είναι η οικονομική ισότητα. Χωρίς αυτήν καθίστανται έννοιες αόριστες, χωρίς πρακτική αξία τα δικαιώματα του ανθρώπου. Διαπιστώνω, παππού, πως η αστική έννοια των δικαιωμάτων του ανθρώπου αναιρείται από την ίδια τη λειτουργία του αστικού συστήματος. Λειτουργία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από τον άνθρωπο.

Τι δε θα 'χουμε να πούμε στις γιορτές που πλησιάζουν. Εσύ θ' ανάψεις το τζάκι. Εγώ θα στρώσω το τραπέζι και θα γιομίσω με μπρούσκο το ποτήρι σου. Αν είμαστε τυχεροί και χιονίσει, θα 'ναι ακόμα πιο ωραία. Ομορφη που είναι η ζωή, παππού...».

Διάβασε και ξαναδιάβασε ο παππούς το γράμμα. Τα μάτια του θόλωσαν. Μακάρι, όλα τα παιδιά του κόσμου να μορφώνονται. Γιατί «οι κοιμισμένοι είναι αιτία και συνεργοί των όσων συμβαίνουν στον κόσμο». Ο Ηράκλειτος το είπε. Του το 'μαθε η εγγονή του η φιλόλογος.


Ιορδ. Α. ΠΡΟΥΣΑΝΙΔΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ