ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Νοέμβρη 2008
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Ψηφίστηκαν οι οδηγίες για την άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών

Το ΚΚΕ τις καταψήφισε, ενώ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν υπέρ

Μόνο οι μετανάστες που έχουν εξασφαλίσει εκ των προτέρων συμβόλαιο εργασίας θα μπορούν να εισέρχονται στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό ενέκρινε χτες η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με βάση τις δύο νέες προτάσεις οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «μπλε κάρτα» και την ενιαία άδεια διαμονής και εργασίας. Οι οδηγίες αυτές δημιουργήθηκαν στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και προωθούν την πολιτική της ΕΕ για φτηνό εργατικό δυναμικό, δέσμιο της εργοδοσίας.

Η έκθεση Klamt για την «μπλε κάρτα» πέρασε με 388 ψήφους υπέρ, 56 κατά και 124 αποχές, ενώ η έκθεση Gaubert, για την ενιαία άδεια παραμονής και εργασίας, επικυρώθηκε με 442 ψήφους υπέρ, 77 κατά και 42 αποχές. Το ΚΚΕ καταψήφισε και τις δύο εκθέσεις, που στηρίχτηκαν τόσο από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όσο και από το ΛΑ.Ο.Σ., που προσυπέγραψε την «μπλε κάρτα», αλλά απείχε από την ψηφοφορία για την ενιαία άδεια διαμονής και εργασίας, ενώ αρνητική ήταν και η ψήφος του ΣΥΝ.

Σε παρέμβασή του στη σχετική συζήτηση την Τετάρτη, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, υπογράμμισε, ότι «οι προτάσεις Οδηγίας και οι δύο εκθέσεις υλοποιούν τη γενικότερη πολιτική μετανάστευσης της ΕΕ, η οποία έχει στόχο την εξασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, για να αυξήσει τα κέρδη του», δεδομένου ότι «η συνολική πολιτική της ΕΕ νομιμοποιεί τη σκληρή και άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών, αλλά και συνολικά των εργαζομένων της ΕΕ». Καταλήγοντας ο Θ. Παφίλης, σημείωσε τη στήριξη του ΚΚΕ «στον αγώνα των μεταναστών για ίσα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, τον αγώνα για υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε ολόκληρη την ΕΕ».

Υπενθυμίζεται ότι με την «μπλε κάρτα» θεσμοθετείται η καταλήστευση εγκεφάλων από τις τρίτες χώρες, καθώς αφορά ανθρώπους υψηλής εξειδίκευσης (ανώτατης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, αναγνωρισμένης από τα κράτη - μέλη, μεταπτυχιακές σπουδές, προϋπηρεσία τουλάχιστον πέντε ετών σε ένα τομέα, κλπ.). Οι μετανάστες θα περνούν τα σύνορα της ΕΕ, μόνο εάν έχουν ήδη εξασφαλίσει το συμβόλαιο εργασίας τους. Η «μπλε κάρτα» θα έχει ισχύ τριών ετών (αντί δύο που προέβλεπε η πρόταση της Κομισιόν), με δυνατότητα ανανέωσης δύο ακόμα χρόνων εάν υπάρχει νέο συμβόλαιο εργασίας. Σε περίπτωση που το συμβόλαιο είναι μικρότερης διάρκειας των δύο ετών, η κάρτα θα εκδίδεται για περίοδο ισοδύναμη του χρόνου διάρκειας της σύμβασης συν έξι μήνες.

Παράλληλα, η σύμβαση του αιτούντος θα πρέπει να διασφαλίζει εισόδημα ισότιμο με των αντίστοιχων αποδοχών των ντόπιων εργαζομένων του κλάδου ή τουλάχιστον 1,7 φορές μεγαλύτερο από τον μέσο μεικτό μισθό στο κράτος - μέλος, όπου θα εργάζεται. Νομιμοποιείται, δηλαδή, η ακόμα πιο στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών, καθώς οι μισθοί τους δε θα είναι ανάλογοι της προϋπηρεσίας και των προσόντων τους, ενώ προμηνύεται η συμπίεση των μισθών και των ντόπιων εργαζομένων. Σε αυτό το σημείο, η οικονομική κρίση, την οποία ήδη πληρώνουν οι εργαζόμενοι, θα «αξιοποιηθεί» δεόντως ως πρόσχημα.

Χαρακτηριστικό είναι ακόμα, ότι η «μπλε κάρτα», δεν μπορεί να χορηγηθεί σε αιτούντες άσυλο ή σε υπηκόους τρίτων χωρών που βρίσκονται στην ΕΕ ως εποχικοί εργάτες, ενώ το κάθε κράτος - μέλος θα κρίνει πόσες κάρτες θα εκδίδει ετησίως. Η δεύτερη οδηγία ταυτίζει τη διαμονή σε κράτη - μέλη της ΕΕ με την εξασφάλιση της άδειας εργασίας. Αυτή θα παραχωρείται μόνο όταν ο μετανάστης διαθέτει ήδη συμβόλαιο εργασίας. Ετσι οι μετανάστες θα είναι στο έλεος των εργοδοτών, έρμαια των ωμών εκβιασμών και των όποιων απειλών, δεδομένου ότι πλέον η απόλυση θα σημαίνει αυτόματα την απέλασή τους.


ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ
Βράχος των βασάνων για χιλιάδες μετανάστες

Οπως τους «ξεβράζει το κύμα», χωρίς στέγη και τροφή, μένουν για μέρες ακόμα και μικρά παιδιά

Παραταγμένοι περιμένουν το πλοίο. Αγνωστο αν θα γίνουν δεκτοί σε κάποιο νησί ή ακόμα και στο καράβι...
Παραταγμένοι περιμένουν το πλοίο. Αγνωστο αν θα γίνουν δεκτοί σε κάποιο νησί ή ακόμα και στο καράβι...
«Οσοι κατοικούμε στο Αγαθονήσι, γινόμαστε μάρτυρες ενός δράματος. Κάθε βδομάδα σχεδόν, οι μετανάστες κατά δεκάδες φτάνουν με βάρκες στις ακτές του Αγαθονησίου ή των γύρω νησίδων. Τις περισσότερες φορές, οι δουλέμποροι τους αναγκάζουν να βουτήξουν από τις βάρκες και φθάνουν κολυμπώντας. Αν αναλογιστεί κανείς ότι τις περισσότερες φορές υπάρχουν και παιδιά, καταλαβαίνει ότι η ζωή τους κρέμεται σε μια κλωστή. Πριν μερικές βδομάδες ένα παιδί πνίγηκε. Η μάνα του θρηνούσε. Ολοι στο νησί είχαμε συγκλονιστεί...».

Με αυτά τα λόγια, περιγράφει ο Φάνης Καρκατζούνης, εκπαιδευτικός στο νησί, τη δραματική κατάσταση, την οποία βιώνουν οι μετανάστες που καταφτάνουν στο ακριτικό Αγαθονήσι Δωδεκανήσου, το οποίο αποτελεί πρώτο σταθμό στη χώρα μας για χιλιάδες μετανάστες, λόγω της μικρής απόστασής του από τη γειτονική Τουρκία. Συγκεκριμένα, στο νησί αυτό των 90 μόλις κατοίκων έφθασαν πάνω από 4.200 μετανάστες μόνο το 2008, σύμφωνα με στοιχεία της κοινότητας.

Η εικόνα καταδεικνύει την αθλιότητα και θυμίζει άλλες εποχές, αιώνες πριν: Μετανάστες - στη συντριπτική τους πλειοψηφία από το Αφγανιστάν - που τους έχει ξεβράσει κυριολεκτικά το κύμα, κοιμούνται στο λιμάνι με βρεγμένα ρούχα, χωρίς ούτε μια κουβέρτα, νηστικοί και διψασμένοι.

Μόλις πατήσουν το πόδι τους στο νησί, αρχίζει ένα νέο δράμα γι' αυτούς τους ανθρώπους και τα παιδιά τους, που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα ιμπεριαλιστικά πυρά στη χώρα τους. Βρεγμένοι, ταλαιπωρημένοι και πεινασμένοι, με το φόβο και την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους, βγαίνουν στο νησί και αναζητούν κάποια βοήθεια. Εκεί έρχονται αντιμέτωποι με μια ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα: Την πλήρη αδιαφορία και εγκατάλειψη. Οι κάτοικοι του νησιού είναι εκείνοι που τους δίνουν ένα πιάτο φαΐ, ρούχα, νερό, είδη υγιεινής και πρώτης ανάγκης. Ωστόσο, η υπομονή και η ευαισθησία των κατοίκων σταδιακά εξαντλείται, καθώς το φαινόμενο παίρνει μόνιμο χαρακτήρα και κρατική μέριμνα δε διαφαίνεται.

Κοιμούνται δίπλα στις ζωοτροφές

Κατάχαμα, στην προβλήτα του νησιού, κοιμούνται και τρώνε
Κατάχαμα, στην προβλήτα του νησιού, κοιμούνται και τρώνε
Ο Φ. Καρκατζούνης περιγράφει τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης αυτών των ταλαιπωρημένων και ξεριζωμένων ανθρώπων και των οικογενειών τους: «Δεν υπάρχει κάποιος χώρος για να τους προφυλάξει από το κρύο και τη βροχή. Μόνο τα γυναικόπαιδα διανυκτερεύουν στην αποθήκη του συνεταιρισμού δίπλα σε ζωοτροφές, στο τσιμέντο ή πάνω σε παλέτες, ενώ στον ίδιο χώρο διανυκτερεύουν και οι άνδρες - που μπορεί να φτάνουν και τους 80 (όλοι μαζί). Οταν δεν βρέχει, οι άντρες διανυκτερεύουν έξω στο χώρο του λιμανιού». Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπάρχουν έστω κάποιες κουβέρτες, τα ρούχα δεν επαρκούν για όλους και πολλοί παραμένουν για πολλές ώρες ή και μέρες με τα βρεγμένα.

Παράλληλα, συνεχίζει ο Φ. Καρκατζούνης, «δεν υπάρχει σταθερή και μόνιμη φροντίδα για τη διατροφή τους. Με φροντίδα της κοινότητας, κάποιες φορές τους δίνεται ξηρά τροφή και άλλες φαγητό. Ούτε τρόφιμα υπάρχουν, ούτε υποδομή για τη σίτιση». Με δυο λόγια, η διατροφή και η επιβίωσή τους εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από τους κατοίκους του νησιού.

Τους διώχνουν από παντού με κάθε τρόπο

Μέχρι πριν από δύο μήνες, οι μετανάστες μεταφέρονταν με το πρώτο καράβι της γραμμής στην Πάτμο, όπου υπήρχε ένα υποτυπώδες κέντρο φιλοξενίας. «Κάποιος ιδιώτης είχε διαμορφώσει ένα χώρο για σίτιση και διαμονή που θα χρηματοδοτούνταν από το κράτος», εξηγεί στον «Ρ». Αφού έκλεισε και αυτό λόγω υποχρηματοδότησης, το πρόβλημα εντάθηκε και εκεί. Και συμπληρώνει: «Ταυτόχρονα, η Δημοτική Αρχή της Πάτμου, όπως και της Λέρου, πήραν απόφαση να μη δέχονται τους μετανάστες! Μάλιστα, απειλούσαν και με αποκλεισμό του λιμανιού, αν προσεγγίσει το καράβι της γραμμής με μετανάστες».

Μετά από αυτήν την εξέλιξη, οι μετανάστες μπορεί να μείνουν έως και 4 μέρες στο Αγαθονήσι και μετά οδηγούνται στην Πάτμο μόνο το απόγευμα της μέρας κατά την οποία περνά το καράβι για την Αθήνα. «Εδώ να σημειωθεί πως το BLUE STAR δε δέχεται να πάρει τους μετανάστες», λέει στο «Ρ» ο Φ. Καρκατζούνης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ