ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 21 Νοέμβρη 2007
Σελ. /28
«Ευγενείς» επιδοτήσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το 80% από τα 55 δισ. ευρώ των επιδοτήσεων, που διατίθενται κάθε χρόνο στο πλαίσιο της περιβόητης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), εισπράττεται από τους μεγαλογαιοκτήμονες, δηλαδή από το μεγάλο κεφάλαιο! Δεν το λέμε εμείς. Το ομολογούν τα ίδια τα στοιχεία της ΕΕ.

Το θέμα μάλιστα αυτό έχει έρθει στην επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα στην Αγγλία. Ξέρετε γιατί; Επειδή αποκαλύφθηκε ότι τις μεγαλύτερες επιδοτήσεις τις μοιράζονται η... βασιλική οικογένεια και διάφοροι άλλοι πάμπλουτοι «ευγενείς»! Χαρακτηριστικά: Η βασίλισσα Ελισάβετ εισπράττει από επιδοτήσεις 544.000 στερλίνες ετησίως, ο διάδοχος Κάρολος 225.000 στερλίνες, ο δούκας του Μάρλμπορο 370.000 στερλίνες, ο δούκας του Ουεστμίνστερ 325.000, ο δούκας του Μπρέντφορντ 380.000, ο κόμης του Λέστερ 250.000 στερλίνες... Παρόμοια, παραδείγματα βέβαια υπάρχουν και για τις άλλες χώρες της ΕΕ.

Είδες, λοιπόν, η ΚΑΠ; Τη μεν μικρομεσαία αγροτιά την ξεκληρίζει, τους δε μεγαλογαιοκτήμονες (κοινώς μεγαλοτσιφλικάδες) τους κάνει πλουσιότερους. «Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος», που θα 'λεγε κι ο ποιητής...

Τι ήθελαν;

Το γνωστό δίλημμα ασφάλεια ή προστασία των ατομικών δικαιωμάτων επανέφερε χτες ο υπουργός Δικαιοσύνης Σ. Χατζηγάκης, με αφορμή τη βιντεοσκόπηση της πορείας του Πολυτεχνείου από την Αστυνομία και προσπαθεί να εμφανίσει τον εαυτό του ως προστάτη του δημόσιου συμφέροντος...

Σε ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης αναφέρεται ότι «η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων δεν μπορεί να φθάνει μέχρις αναιρέσεως των αντικειμενικών συμφερόντων της κοινωνίας». Στην ίδια ανακοίνωση, ο υπουργός διερωτάται: «Προς τι, λοιπόν, σήμερα η ευαισθησία όλων αυτών, που εξεγείρονται, επειδή επιχειρείται να ληφθούν μέτρα υπέρ της κοινωνίας και υπέρ των ευπαθών και αδύναμων κοινωνικών ομάδων;».

Μάλιστα, επιτίθεται ενάντια σ' όλους αυτούς που απαιτούν το σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών και των προσωπικών δεδομένων. Απευθυνόμενος σε όλους τους παραπάνω, ο υπουργός ρωτάει αν «είναι ενάντια στους εγκληματίες, στους έκνομους και σ' όλους εκείνους που κάτω από τον τίτλο "προσωπικά δεδομένα" επιχειρούν να καταργήσουν τα δικαιώματα του συνόλου, τα δικαιώματα της κοινωνίας»!

Ωστόσο, ο υπουργός σκόπιμα αποσιωπά ότι ακόμη και σύμφωνα με τον αρχηγό της Αστυνομίας Αν. Δημοσχάκη, η φετινή πορεία του Πολυτεχνείου ήταν η πιο ήσυχη από το 1974 και δεν υπήρξαν καθόλου επεισόδια. Τι ήθελαν, λοιπόν, οι χαφιεδοκάμερες στην πορεία του Πολυτεχνείου και ποιους εγκληματίες - κατά τον υπουργό - σκόπευαν να εντοπίσουν;

Φακελώνουν και τρομοκρατούν

Το φόβο του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού για την ολοένα και μεγαλύτερη απαξίωση και καταδίκη του από τους εργαζόμενους, έρχεται να επιβεβαιώσει η καταγγελία της Γραμματείας της ΕΣΑΚ Οδηγών Φορτηγών. Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, ο γραμματέας και ο ταμίας του Συνδικάτου Οδηγών Πειραιά, κατά τη συγκέντρωση που πραγματοποίησε την περασμένη Κυριακή η «Ενιαία Συνδικαλιστική Αγωνιστική Κίνηση» (ΕΣΑΚ), παρακολουθούσαν ποιοι εργαζόμενοι πήραν μέρος, όπως από πριν είχαν διαμηνύσει. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια η πλειοψηφία της διοίκησης που πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ όχι μόνο δεν κάνει το παραμικρό για τα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων, αλλά, επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, σε αγαστή σύμπλευση με τους εργοδότες, απαιτεί από τους εργαζόμενους να μην έχουν σχέση με την ΕΣΑΚ και τους εμποδίζει να γράφονται στο σωματείο!

Η συγκέντρωση βέβαια πραγματοποιήθηκε κανονικά, ενόψει και της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης, με ουσιαστική συζήτηση για τα οξυμένα προβλήματα του κλάδου, όπως οι ατέλειωτες ώρες εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί, η ανασφάλιστη εργασία, η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, τα κακοσυντήρητα αυτοκίνητα, η κακώς κείμενη συνυπευθυνότητα του οδηγού κ.ά. Αυτό είναι που ανησυχεί και τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές: Να συζητούν οι εργάτες για το δίκιο τους και να το διεκδικούν μαζί με τις πρωτοπόρες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Συνένοχοι

Οι αφγανικές και οι ξένες δυνάμεις συμβάλλουν στην ανασφάλεια στο Αφγανιστάν, όπου η συχνότητα των επεισοδίων αυξήθηκε από το 2006, εκτιμά η βρετανική Μη Κυβερνητική Οργάνωση Oxfam σε έκθεσή της. Η ασφάλεια στο Αφγανιστάν «επιδεινώθηκε σαφώς» αυτήν την περίοδο, με επιθέσεις, βομβαρδισμούς και άλλα βίαια επεισόδια που πλήττουν αμάχους και τα οποία «αυξήθηκαν από 20% ως 30%», ενώ ο αριθμός των νεκρών που καταγράφτηκε ως τον περασμένο Οκτώβρη, φτάνει τους 5.000, έναντι 4.000 ένα χρόνο νωρίτερα. Ενώ υπογραμμίζει πως η εξέγερση έχει ενταθεί, η Oxfam επικρίνει τους περίπου 55.000 ξένους στρατιώτες της «Διεθνούς Δύναμης Αρωγής για την Ασφάλεια» (Isaf, περίπου 40.000 στρατιωτικοί) του ΝΑΤΟ και της διεθνούς συμμαχίας της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ (περίπου 15.000 στρατιωτικοί). Μεταξύ τουλάχιστον 1.200 φονευθέντων αμάχων, «περίπου οι μισοί σκοτώθηκαν σε επιχειρήσεις των διεθνών και αφγανικών δυνάμεων», αναφέρεται στην έκθεση.«Στο Αφγανιστάν πραγματοποιήθηκαν από τις διεθνείς δυνάμεις τετραπλάσιες αεροπορικές επιδρομές απ' ό,τι στο Ιράκ», γεγονός που δίνει μια εξήγηση για τον αυξημένο αριθμό των θυμάτων, προσθέτει. Το ερώτημα που προκύπτει για άλλη μια φορά είναι: τι δουλιά έχουν εκεί οι Ελληνες στρατιώτες;


Περί ... ισχυρών κυβερνήσεων

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΥΣ κυβερνώντες ότι το άγχος του Ελληνα πολίτη είναι το αν θα έχει ή όχι «ισχυρές κυβερνήσεις;». Το πρόβλημά του είναι να έχει φιλολαϊκές κυβερνήσεις, που να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά του.

Γιατί όταν μια κυβέρνηση (όπως, καλή ώρα, η ΝΔ) επιχειρεί να γκρεμίσει το ασφαλιστικό σύστημα σε βάρος των εργαζομένων, αυτοί δεν τη θέλουν ούτε «ισχυρή» ούτε «σταθερή».

Ως εκ τούτου, ας αφήσουν τα παραμύθια περί ενός «αναλογικού εκλογικού νόμου», που ταυτόχρονα διασφαλίζει την κυβερνητική σταθερότητα. Ούτως ή άλλως, ό,τι νόμο κι αν φτιάξουν, ένας είναι ο βασικός του κανόνας: Η αλλοίωση της θέλησης των ψηφοφόρων και η ανάδειξη μειοψηφικών κυβερνήσεων.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά τουλάχιστον το παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόβλημα το λύσαμε. Πώς; Μα, δεν ακούσατε ότι ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Παπανδρέου, κατέθεσε (διεθνώς) πρόταση για το περιβάλλον;

Τόσο καλά που τα κατάφεραν με το περιβάλλον στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια, ήταν δυνατόν να μη μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση τους στο παγκόσμιο στερέωμα;

Αυτοί δεν είναι που δημιούργησαν, άλλωστε, το εξαιρετικό σύστημα πολιτικής προστασίας, που στη συνέχεια ...εμπλούτισε η Νέα Δημοκρατία και σήμερα εμείς απολαμβάνουμε;

Εχει, βεβαίως, κάποιες αδυναμίες (όπως ότι κάθε καλοκαίρι καίγεται η μισή Ελλάδα και το χειμώνα πλημμυρίζει η άλλη μισή), αλλά είναι απολύτως αξιόπιστη πρόταση.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ δεν ξέρουν τι είναι η Νέα Δημοκρατία, η Μαριέττα Γιαννάκου (πρώην υπουργός Παιδείας, αν θυμάστε), με δηλώσεις της, φρόντισε να μας το μάθει. Η ΝΔ, λοιπόν, «πρεσβεύει την ...κοινωνική οικονομία της αγοράς»...

Τι είναι ακριβώς αυτό; Απλούστατα, η «οικονομία της αγοράς» δηλαδή των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και των πολυεθνικών. Το επίθετο «κοινωνική» απλά ...κολλάει παντού.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πλημμύρες ευθυνών

Οι πλημμύρες του περασμένου Σαββατοκύριακου, σε Πελοπόννησο και Μακεδονία - Θράκη, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων ακραίων ή πρωτόγνωρων καιρικών φαινομένων. Αντιθέτως, υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες που αναλογούν στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τα όποια αντιπλημμυρικά έργα έχουν πραγματοποιηθεί, είναι αποσπασματικά και ελάχιστα. Οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, σε κάθε βροχή φοβούνται τις συνέπειες. Σπίτια πλημμυρίζουν, χωράφια χάνονται, άνθρωποι πνίγονται, υποδομές διαλύονται. Οι δύο νεκροί με την τελευταία κακοκαιρία - και είναι για πολλοστή φορά που θρηνούμε θύματα από «ακραία καιρικά φαινόμενα» - απέδειξαν με τον πιο τραγικό τρόπο πως η ανθρώπινη ζωή απαξιώνεται, στο όνομα του κόστους της κατασκευής των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων, που αν και προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία των εργαζομένων, εντούτοις, κρίνονται δευτερεύουσας σημασίας από τις κυβερνήσεις. Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι, λοιπόν, το γεγονός ότι οι πυρόπληκτοι του χτες έγιναν πλημμυροπαθείς του σήμερα.

Οι θάνατοι και οι καταστροφές δεν είναι το μοιραίο αποτέλεσμα μιας μεγάλης, σε ένταση και έκταση, βροχής. Είναι το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Κηφισού. Μόλις πρόσφατα το Νομαρχιακό Συμβούλιο Πειραιά έκανε λόγο για κίνδυνο πλημμύρας, υπερχείλισης του Κηφισού. Τούτο, όμως, δεν είναι κάτι καινούριο. Το ΚΚΕ, επανειλημμένα, έχει σημειώσει τον κίνδυνο αυτό, μιας και το έργο - που στοίχισε 100 δισ. δραχμές στον ελληνικό λαό - κατασκευάστηκε με μελέτες της δεκαετίας του... 1970! Ετσι, όχι μόνο δεν κατασκευάζονται τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, αλλά και όσα πραγματοποιούνται, γίνονται με μελέτες απαρχαιωμένες ή, σε άλλες περιπτώσεις, δεν εναρμονίζονται με άλλα έργα υποδομής.

Η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι στραμμένη προς άλλες κατευθύνσεις. Ενδεικτική είναι η αποκάλυψη του «Ρ» στο Νομό Μεσσηνίας, όπου και παραχωρήθηκε σε μεγαλοεπιχειρηματία, με τη συγκατάθεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μια τεράστια έκταση για την κατασκευή τεσσάρων ξενοδοχείων πέντε αστέρων και μάλιστα με επιχορήγηση ύψους 150 εκατ. ευρώ από το κράτος! Την ίδια στιγμή, τα αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Την ώρα που οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας εγκαινιάζουν το έργο του αγωγού φυσικού αερίου, ο λαός της Θράκης, δεκαετίες τώρα, περιμένει να ξεκινήσουν τα απαραίτητα έργα για την αντιπλημμυρική του προστασία. Το δε ψευδεπίγραφο επιχείρημα, που αφορά στο υψηλό κόστος των έργων, απλά αναδεικνύει την αδιαφορία για τη ζωή των εργαζομένων. Αλλωστε, το κόστος της αντιπλημμυρικής προστασίας είναι πάντοτε μικρότερο από το κόστος αποκατάστασης των ζημιών.

Οι όλο και περισσότερες πλημμύρες, σχετίζονται άμεσα με τη συνολική πολιτική εμπορευματοποίησης της γης που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους: Ολοένα και μεγαλύτερη καταπάτηση των ελεύθερων χώρων. Ξεπούλημα της γης και διαρκής τσιμεντοποίηση. Νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης. Δασοκτόνα νομοθεσία και καταστροφική αναθεώρηση του άρθρου 24. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα της χώρας πρέπει να διεκδικήσουν, να απαιτήσουν, μια άλλη πολιτική, που στο κέντρο της θα έχει την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων, που δε θα υποτάσσεται στη λογική της κερδοφορίας του κεφαλαίου.


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ