Θ. Μπ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ:

Αντε και καλή θητεία παιδιά!

Τεράστια ποσά, που θα ζήλευαν πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας, διατίθενται κάθε χρόνο για την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων στον ΟΤΕ. Μόνο το 1997, οι δαπάνες του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού Κέντρου (ΕΕΚ) του Οργανισμού ξεπέρασαν τα 3 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ στην περίοδο 1992-1998 το κόστος της εκπαίδευσης εκτινάχτηκε στα 17 δισ.

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ουδείς ψόγος για όλα τα παραπάνω... Και θα ήταν έτσι, αν και η εκπαίδευση στον ΟΤΕ δε χαρακτηριζόταν από τις "αρρώστιες" που κατατρύχουν συνολικά τον Οργανισμό. Ρουσφέτια, κομματικά κριτήρια, κατασπατάληση δημόσιου χρήματος και εισβολή του ιδιωτικού τομέα, με δεκάδες εταιρίες να λυμαίνονται μεγάλα κεφάλαια σε άνευ ουσίας πολλές φορές σεμινάρια, είναι φαινόμενα που καταγγέλλονται από τους εργαζόμενους.

Θα μπορούσε να συμφωνήσει κάποιος, αν αυτά τα χρήματα πραγματικά "πιάνανε τόπο". Αλλά αποδεικνύεται και εδώ πως "ουκ εν τω πολλώ το ευ", αφού η σχολή - όπως υποστηρίζουν - λειτουργεί χωρίς να υπάρχει από πριν διδακτέα ύλη και σημειώσεις. Η αίθουσα VISION CENTER, που διαθέτει το ΕΕΚ, τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκε μόνο 2-3 φορές, ενώ η αίθουσα των "Multimedia" που είχε, διαλύθηκε χωρίς να χρησιμοποιηθεί ούτε μια φορά.

Αυτά υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι και προσθέτουν ότι το Κέντρο "εκπαιδεύει" χωρίς "εκπαιδευτικά πακέτα", δίχως "πιστοποιημένους εκπαιδευτές" και "σωστό μηχανογραφικό σύστημα". Οσο για τη βιβλιοθήκη του, "διαθέτει βιβλία μόνο για συλλέκτες", σχολιάζουν με χιούμορ. Μια τέτοια εικόνα, σίγουρα δεν μπορεί να δικαιολογήσει προϋπολογισμούς δισεκατομμυρίων, πολύ περισσότερο να στηρίξει "σχέδια" περί Διαβαλκανικού Κέντρου, Μεταπτυχιακού Κέντρου, Κινητής Μονάδας Εκπαίδευσης κλπ. Γιατί, αν αυτά τα "σχέδια" δεν είναι μόνο φαιδρότητες, τότε γίνονται εκ του πονηρού και επιτρέπουν σε ορισμένους ν' αρμέγουν την... πλούσια αγελάδα, που λέγεται ΟΤΕ.

Ποια είναι η λύση σε αυτή την κατάσταση; Είναι αυτό που προωθεί η Διοίκηση, η οποία ένταξε το ΕΕΚ στις αυτόνομες μονάδες, με απώτερο σκοπό το διαχωρισμό του από την επιχείρηση και τη μετατροπή του σε Σχολή που θα πουλά εκπαίδευση και σε τρίτους; Μια τέτοια μορφή εξυπηρετεί βέβαια τη νέα δομή και λειτουργία του ΟΤΕ, με τη φιλοσοφία των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων να κυριαρχεί και τον Οργανισμό να επιδίδεται σε κυνήγι για το κέρδος και μόνο, αποστεωμένος από κάθε κοινωνικό χαρακτηριστικό και ρόλο, πράγμα που αποβαίνει σε βάρος των εκατομμυρίων συνδρομητών του.

Ομως οι εργαζόμενοι απορρίπτουν την προοπτική ιδιωτικοποιήσεων στις αυτόνομες μονάδες και συγκεκριμένα για την εκπαίδευση υποστηρίζουν το δικαίωμα της καθολικής συμμετοχής στην επαγγελματική κατάρτιση, που θα αποβλέπει στην εξάλειψη των ανισοτήτων (ειδίκευσης) στο εσωτερικό κάθε κλάδου και ειδικότητας, αλλά και στην άνοδο του γενικού μορφωτικού επιπέδου όλων των μισθωτών.

Για να επιτευχθεί αυτό θεωρούν ότι πρέπει να συμμετέχουν στην κατάρτιση των προγραμμάτων, να έχουν λόγο στο ποιος και πότε θα εκπαιδευτεί,ποιου είδους κατάρτιση θα επιλεγεί και τι αποτελέσματα θα έχει αυτό στην ιεραρχία στον ΟΤΕ.

Τέλος, ζητάνε να σταματήσουν τα προγράμματα - "μαϊμούδες" που εξασφαλίζουν κονδύλια για τις ιδιωτικές εταιρίες επιμόρφωσης, σε βάρος του ΟΤΕ και των εργαζομένων.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ