Αντιδράσεις για την τηλεοπτική ύβρη απέναντι στην ιστορία και την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου
Επιθετική πλέον η χυδαιότητα δε γνωρίζει όρια, ενώ επιχειρεί με κάθε τρόπο να διαβάλλει τον αξιολογικό ιστό της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Μια χυδαιότητα που βρίσκει ευτυχώς αντίπαλο τη δυναμική αντίδραση του κόσμου της Τέχνης, που υπερασπίζεται τους αισθητικούς και ιδεολογικούς κανόνες του πολιτισμού μας.
Ξεκινώντας εδώ και μέρες ο «Ρ» την ανάδειξη του θέματος τόσο με άρθρα, σχόλια και ρεπορτάζ, απευθύνθηκε σε ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, συναντώντας την έντονη αγανάκτησή τους. Σε προχτεσινό ρεπορτάζ μίλησαν οι: Μάρω Δούκα, Σταύρος Κουγιουμτζής, Θάνος Μικρούτσικος, Χρήστος Λεοντής, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Γιάννης Κακουλίδης, Κώστας Καζάκος. Σήμερα φιλοξενούμε τις απόψεις των Ηλία Ανδριόπουλου, Πάνου Κατσιμίχα, Στέφανου Ληναίου, Ευάγγελου Μαχαίρα και Μανώλη Μητσιά.
Η τέχνη της ποίησης μας κάνει να ξεπερνούμε τον εαυτό μας και να ανεβαίνουμε πιο ψηλά και όποιος δεν καταφέρει να ανέβει ψηλότερα, δε φταίει η ποίηση. Φταίει το ότι είναι πολύ χαμηλά. Η ποίηση - όπως και όλες οι Καλές Τέχνες - απευθύνεται τόσο στις νοητικές, όσο και στις συναισθηματικές μας ικανότητες, προσκαλώντας να εκλογικεύσουμε το θέμα και να απολαύσουμε την έκφραση. Το θέμα είναι το περιεχόμενο και η απαίτηση της λογικής μας να «μεταφράσει» την ιδέα, ενώ η έκφραση είναι ο τρόπος με τον οποίο μιλάει ο ποιητής και απευθύνεται στην ευαισθησία μας και την αισθητική μας ανάγκη, αλλά και απαίτηση να νιώσουμε το ωραίο.
Δυστυχώς, ούτε το «θέμα», ούτε η «έκφραση» έγιναν κατανοητά και σεβαστά από όσους είχαν το λιγότερο... την ατυχή «έμπνευση» (;) να πιστέψουν ότι σωστά μετέφρασαν, ενώ στην ουσία παρέφρασαν και ευτέλισαν την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Πράξη στην οποία δεν μπορεί να δοθεί άφεση ακόμη κι αν πρόκειται για άγνοια, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για πρόθεση.
Ασφαλώς και δεν έχει να φοβηθεί τίποτε η ποίηση και η αξία του ποιητή, αλλά στο όνομα όσων σπουδαίων μας κληροδότησε η ποίηση και του Γιάννη Ρίτσου, αλλά γενικότερα η ελληνική ποίηση οφείλουμε να αντιδράσουμε στην ισοπέδωση και την ευτέλεια αρχών και αξιών που πηγάζουν από μεγάλους και ιερούς αγώνες του λαού μας.
Eurokinissi |
Και μεν οι παράγοντες της άθλιας αυτής και εκμαυλιστικής για ένα τμήμα της νεολαίας μας εκπομπής, ίσως να μην ήξεραν ποιος έγραψε αυτούς τους ιστορικούς στίχους (άλλου είδους είναι η μόρφωσή τους), αλλά οι υπεύθυνοι διευθυντές του τηλεοπτικού σταθμού υποτίθεται ότι έχουν κάποια γενικότερη μόρφωση και κάποιο αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πολιτισμό και στην ιστορία μας.
Αλλά και αν δεν έχουν αυτά τ' απαραίτητα προσόντα, αφού τους επιδόθηκε εξώδικη διαμαρτυρία των κληρονόμων του Γιάννη Ρίτσου, έπρεπε ν' αφαιρέσουν αμέσως το βλάσφημο ντεκόρ.
Δεν το έκαναν όμως και προκάλεσαν τις έντονες διαμαρτυρίες πολλών και εκλεκτών εκπροσώπων του πνευματικού μας κόσμου. Ούτε και αυτές δεν τους προβλημάτισαν; Μα σε ποιους τέλος πάντων έχει δώσει η πολιτεία άδειες για να ευτελίζουν ό,τι καλό υπάρχει σ' αυτό τον τόπο και να προβάλλουν όλες τις εγχώριες και αλλοδαπές αθλιότητες με τις οποίες "μορφώνουν" και "ψυχαγωγούν" τους Ελληνες πολίτες;».