ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Γενάρη 2011
Σελ. /32
Κάθε τάξη και η σημαία της

Μαθήματα απόλυτης στοχοπροσήλωσηςδίνουν καθημερινά μέσα από τα έντυπα της αστικής τάξης τόσο οι καπιταλιστές που αρθρογραφούν πλέον απευθείας και οι ίδιοι όσο και οι αστοί δημοσιογράφοι που κάνουν καθαρό ότι μετέχουν οργανικά στον αστικό στρατό και στον πόλεμο που έχει κηρύξει στην εργατική τάξη.

Μέσα από τα έντυπά της η αστική τάξη επενδύει στον «κοινωνικό αυτοματισμό» (προωθημένη και πιο επικίνδυνη εκδοχή του «διαίρει και βασίλευε») για να μπορεί να περνά ανεμπόδιστα την πολιτική της. Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη. Οσο αγριεύει ο ανταγωνισμός για τα κέρδη μεταξύ των καπιταλιστών τόσο πιο επιθετική θα είναι και η προπαγάνδα τους ενάντια στην εργατική τάξη, καθώς το τσάκισμα των εργατών είναι προϋπόθεση, μέσον και έπαθλο της επιδιωκόμενης νίκης των καπιταλιστών στο μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Σ' αυτόν τον πόλεμοο αστικός Τύπος παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού πέρα από τα παραμύθια περί την «ανεξαρτησία» η ίδια του η θέση είναι νύχι - κρέας με τα οικονομικά συμφέροντα που εκφράζει, γεγονός που κάποια στιγμή θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά και όσους από τους δημοσιογράφους επιμένουν να ισχυρίζονται ότι αυτοί απλά κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί πολύ απλά δουλειά τους τελικά αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι να εξασφαλίζουν ιδεολογική υπεροχή στην αστική τάξη στον πόλεμό της με την εργατική.

Ολο και περισσότερο με ρυθμό ομοβροντίας ο ένας μετά τον άλλον οι αστοί δημοσιογράφοι αφήνουν στην άκρη κάθε πρόσχημα και χρησιμοποιούν όλο το οπλοστάσιό τους με πρώτο τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Ετσι, για παράδειγμα, στο θέμα των κλειστών επαγγελμάτων βγάζουν λάδι το μεγάλο κεφάλαιο, διαστρεβλώνοντας το χαρακτήρα της κρίσης που από καπιταλιστική παρουσιάζεται ως κρίση που δήθεν προέρχεται από ειδικά προνόμια ορισμένων.

Κάνουν σημαίατης προπαγάνδας τους περιπτώσεις από δυο - τρία επαγγέλματα που εύκολα μπορούν να καταγγελθούν για πλουτισμό, για να περάσουν αμάσητη όλη την πολιτική της κυβέρνησης που έχει βάλει στο στόχο χιλιάδες και χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους. Αυτοί θα είναι το επόμενο πραγματικό θύμα σ' αυτή τη φάση της επίθεσης καθώς το τσάκισμά τους, τους στέλνει πλέον ως εργατική δυναμη στην αγορά εργασίας χωρίς καν τα δικαιώματα που υπερασπίζονται οι ήδη εργάτες.

Ο χαρακτήρας της επίθεσης απαιτεί από τους ίδιους τους αυτοαπασχολούμενους να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα και να βρουν τρόπο να συστρατευτούν με την εργατική τάξη απέναντι στον κοινό τους εχθρό, το μονοπωλιακό κεφάλαιο και την πολιτική του εκπροσώπηση.

Για την εργατική τάξη, η ένταση της επίθεσης από την αστική προπαγάνδα αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την ανάγκη στο μέτωπο της πληροφορίας να δίνει τη μάχη με σημαία της τον εργατικό Τύπο και το Κόμμα της. Ο Παπαχελάς δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: Αποφεύγοντας να μιλήσει για το ΚΚΕ με το όνομά του, δείχνει το ταξικό κίνημα και τις πρωτοπόρες σ' αυτό δυνάμεις ως τον αντίπαλο που πρέπει να χτυπηθεί για να μπορούν οι εφοπλιστές να δρουν ανεξέλεγκτα.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


EXOYN ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟΥΣ: «Πρόσφατα, κυβερνητικοί αξιωματούχοι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν ανοιχτά με εκπροσώπους μεγάλων εταιρειών στον χώρο της κρουαζιέρας (...) Εκείνο που τους απασχολεί περισσότερο απ' όλα είναι το πόσο συχνά κλείνουν τα λιμάνια από απεργίες, μπλόκα κ.ά. συναφείς ενέργειες (...) Πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα; Προφανώς δεν λύνεται και γι' αυτό θα πληρώνουμε το κόστος μιας μικρής μειοψηφίας που ενίοτε φέρεται με εκβιαστικό τρόπο. Δεν μιλάμε ασφαλώς για τις μεγάλες απεργίες που έχουν να κάνουν με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό ή στα εργασιακά. Αυτές συμβαίνουν παντού, και στο Παρίσι και στη Ρώμη. Τα μπλόκα, όμως, στο λιμάνι, το κλείσιμο των αρχαιολογικών χώρων με κάθε ευκαιρία δεν αποτελούν ρουτίνα σε καμιά χώρα (...) Η κοινωνία (...) καταλαβαίνει ότι αυτοί που κλείνουν το λιμάνι κάθε τόσο δεν έχουν τίποτα να χάσουν από τη ζημία των υπολοίπων. Αντιθέτως, προσδοκούν σε πολιτικά και συνδικαλιστικά οφέλη από την αύξηση της ανεργίας. Κάποια στιγμή, όμως, η μεγάλη πλειοψηφία που θέλει την προκοπή και τη δημιουργία, θα πρέπει να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στη μοναδική μας πραγματική "βιομηχανία" να πάρει τα πάνω της. Δεν είναι δυνατόν η μιζέρια και οι εκβιασμοί ελαχίστων να βάζουν κάθε τόσο τη χώρα σε μια καραντίνα γιατί "έτσι γουστάρουν" κάποιοι» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ: «Οι απανταχού εξολοθρευτές των δημοσίων υπαλλήλων βρήκαν ίσως το πιο κυνικό φερέφωνό τους στο πρόσωπο του Μόρτιμερ Τσούκερμαν. Ο Αμερικανός μεγιστάνας της αγοράς ακινήτων και των μέσων ενημέρωσης δήλωσε πως οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα είναι "η προνομιούχος νέα τάξη, η πραγματική άρχουσα τάξη" που καταδυναστεύει την κοινωνία. Κάλεσε λοιπόν τους συμπατριώτες του να ξεχάσουν τους πάμπλουτους επιχειρηματίες, τη Γουόλ Στριτ, τις διασώσεις των τραπεζιτών, τις φοροαπαλλαγές των πλουσίων, τα ιδιωτικά τους τζετ και τα επιβλητικά μέγαρά τους. Επειδή για όλα τα στραβά της οικονομίας δεν φταίνε αυτοί, αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι με τις υπέρογκες αμοιβές τους και τις παχυλές συντάξεις τους. Το μερίδιο που αποσπούν από το εθνικό εισόδημα, κατέληξε ο Τσούκερμαν, είναι δυσανάλογο με την προσφορά τους. Κάτι μας θυμίζει αυτό. Και θα ήταν μάλλον διασκεδαστικό, αν παρόμοια επιχειρήματα δεν διατυπώνονταν και στην Ευρώπη, από μέσα ενημέρωσης που διαπλέκονται με ανθρώπους του φυράματος του Τσούκερμαν και από πολιτικούς, που καλούν τους εργαζομένους του δημόσιου τομέα να πληρώσουν το κόστος της κρίσης» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΒΟΡΑ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ Η ΥΓΕΙΑ υποβαθμισμένες υπηρεσίες στο λαό

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Νέα μέτρα για την Υγεία

ΤΑ ΝΕΑ: Κλειστά επαγγέλματα αλλάζουν (σχεδόν) όλα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΝΟΙΓΜΑ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ για 150 επαγγέλματα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ 2 ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ανοιγμα επαγγελμάτων χωρίς εκπτώσεις

ΕΘΝΟΣ: ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΟΛΑ τα «κλειστά» μέσα σε 4 μήνες

Η ΑΥΓΗ: Κλείνουν τους μικρούς ανοίγουν για μεγάλους

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Με νέους συμβασιούχους απαντούν στην ανεργία

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: Βούτα και παραγραφή

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Η διαστρέβλωση...

«Ο συμπαθής κλάδος των φαρμακοποιών (...) είναι προφανές ότι επί δεκαετίες έχει απολαύσει υπερεισοδήματα (...) Oι γιατροί επίσης (...) εμφανώς έχουν απολαύσει υψηλά και αφορολόγητα εισοδήματα (...) Και οι δικηγόροι επίσης, όχι όλοι είναι αλήθεια, αλλά οι φτιαγμένοι το φυσάνε το χρήμα (...) Και οι συμβολαιογράφοι δεν πρέπει να είναι παραπονεμένοι, ούτε οι μηχανικοί και οι αρχιτέκτονες που απήλαυσαν υπερκέρδη και εισοδήματα απίστευτα (...) Τα παραπάνω είναι αδιάψευστα και αποτέλεσμα του καταρρεύσαντος οικονομικού μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας της χώρας. (...) Τα πράγματα δεν μπορούν να μείνουν όπως είναι (...) οι περικοπές των μισθωτών δεν επαρκούν, χρειάζεται και οι άλλες ομάδες να συμβάλουν, αποδεχόμενες χαμηλότερες αμοιβές, λιγότερα προνόμια και ακόμη πιο καθαρές σχέσεις με το κράτος και τους πολίτες, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς δεν αντέχουν, δεν μπορούν να καλύψουν τις απαιτήσεις των προνομιούχων ομάδων και τάξεων. Με άλλα λόγια η αλλαγή είναι νομοτελειακή. Τα κλειστά προνομιακά καθεστώτα δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Γι' αυτό και επιβάλλεται να πέσουν. Οσο ταχύτερα συνειδητοποιηθεί αυτή η ανάγκη, τόσο ταχύτερη και ομαλότερη θα είναι η έξοδος από την κρίση» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ/ ηλεκτρονική έκδοση).

...και η πραγματικότητα

«Η κυβέρνηση προχωρά στο άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, όχι για να εξασφαλίσει φθηνότερες και καλύτερες υπηρεσίες για το λαό, όπως ψευδώς και προκλητικά ισχυρίζεται, αλλά για να διευκολύνει τη διαμόρφωση μεγάλων εταιρειών, εκτοπίζοντας βιαίως χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους. Το αποτέλεσμα θα είναι εργασιακή ανασφάλεια για τους εργαζόμενους, ακόμα πιο ακριβές υπηρεσίες για όλο το λαό» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ