ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Γενάρη 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Ολόπλευρη μόρφωση για όλους με ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο του σχολείου
Οι θέσεις - πλαίσιο πάλης του ΚΚΕ είναι:

Αντιπαλεύουμε την αντιεκπαιδευτική πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έχουν στόχο την αναπαραγωγή νέου εργατικού δυναμικού διασπασμένου κι ευάλωτου, για την αποδοτικότητά του στις νέες σκληρότερες συνθήκες καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Ολόπλευρη γενική μόρφωση για όλους τους νέους έως την ηλικία των 18 χρόνων, που ο άνθρωπος ενηλικιώνεται ψυχικά, πνευματικά, κοινωνικά και σωματικά, μέσα από το Ενιαίο Δωδεκάχρονο σχολείο βασικής μόρφωσης, συνέχεια δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής.

«Οχι» στον εξαναγκασμό για επιλογή ζωής από τα 15 ή 16. Ενιαία δωδεκάχρονη γενική εκπαίδευση για όλους, χωρίς διακρίσεις με ενιαίο πρόγραμμα, ενιαίο - δωρεάν βιβλίο, ενιαία - σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, ενιαία διοίκηση και λειτουργία, μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό με ενιαία εργασιακά δικαιώματα.

Ακύρωση κάθε μέτρου διαφοροποίησης των σχολικών προγραμμάτων και των σχολείων (ευέλικτη ζώνη - ευρωπαϊκά προγράμματα, αξιολόγηση) με σκοπό τη διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων στη μόρφωση.

Λέμε «όχι» στην «αποκέντρωση» της ευθύνης για τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στη σχολική κοινότητα και την ΤΑ, που θα ανοίξει τις πόρτες των σχολείων στις επιχειρήσεις και θα τα διαχωρίσει σε λίγα «εκλεκτά» και πάμπολλα υποβαθμισμένα.


Eurokinissi

Κατάργηση του διπλού ανισότιμου σχολικού δικτύου (Γενικό Λύκειο - Επαγγελματικό Λύκειο ή ΕΠΑΣ), που χωρίζει τους μαθητές σε ικανούς και ανίκανους να «πάρουν τα γράμματα». Είμαστε αντίθετοι στο διαχωρισμό του Λυκείου σε δύο κατηγορίες, όπου η μία είναι υποδεέστερη από την άλλη, αντίθετοι και στην ψευτοκατάρτιση των ΕΠΑΣ. Ούτε σχολείο - φροντιστήριο, ούτε σχολείο - προγυμναστήριο κατάρτισης και υποαπασχόλησης. Πρώτα μόρφωση, μετά επαγγελματική ειδίκευση. Επαγγελματική εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν πάνω στο υπόβαθρο μιας ουσιαστικής και στέρεης γενικής μόρφωσης, κοινής για όλους. Είναι αυτονόητο ότι μέχρι την κατάργηση του διπλού ταξικού κυκλώματος δε θα πάψουμε να ασχολούμαστε με τα προβλήματα των παιδιών του τεχνικοεπαγγελματικού σκέλους, απαιτώντας να έχουν εκπαιδευτικούς, σύγχρονα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα, εργαστήρια και επαρκή εξοπλισμό και θα αγωνιζόμαστε ώστε τα επαγγελματικά σχολεία να μη μετατραπούν σε «μαθητοστάσια» αφημένα στο έλεος της τύχης τους.

Ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο (αναλυτικά προγράμματα, βιβλία) και στη λειτουργία του σχολείου. «Οχι» στη δραματική υποβάθμιση και υποκατάσταση της εκπαίδευσης από ασύνδετες πληροφορίες και μαθήσεις υποταγής.

Διεκδικούμε ένα σχολείο που να κερδίζει τους μαθητές και αντί να τους παγιδεύει να δίνει διέξοδο στη δημιουργικότητά τους και πραγματικά εφόδια για τη ζωή.


«Οχι» στον εμπειρισμό και την αποσπασματικότητα των ευέλικτων προγραμμάτων, τη σύγχυση από τις αφύσικες διασυνδέσεις των «διαθεματικών» εργασιών, που διαλύουν τη σκέψη με σκοπό τον έλεγχο της συνείδησης των μαθητών.

Να αποσυρθούν τα νέα αντιδραστικά βιβλία και προγράμματα στα Δημοτικά και τα Γυμνάσια που σχεδιάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώθηκαν από τη ΝΔ. Αποτελούν μια σφοδρή επίθεση αποδιοργάνωσης και ελέγχου της σκέψης των μαθητών. Είναι αντιπαιδαγωγικά και αντιεπιστημονικά. Υποβαθμίζουν δραστικά τη διδασκαλία της γλώσσας. Δε διδάσκουν ούτε τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Είναι βιβλία προπαγάνδας υπέρ της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας.

Οι συνοδευτικές εργασίες και οι ομαδικές δραστηριότητες πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του κανονικού προγράμματος των μαθημάτων γενικής παιδείας, να έχουν ουσιαστική συνοχή και σύνδεση με το αντικείμενό τους, για να βοηθούν και αυτές το μαθητή να διαμορφώνει κριτήριο και σφαιρική αντίληψη για την πραγματικότητα, να αναπτύσσει την αυτενέργεια και τη δημιουργικότητά του.

Βιβλία και προγράμματα σύγχρονα, κατανοητά και επικεντρωμένα στα θεμελιακά και διαχρονικά καταξιωμένα στοιχεία της γνώσης, τις βασικές αρχές και τους νόμους που κυβερνούν τη φύση και την κοινωνία, μέσα από την αλληλοσύνδεσή τους, προϋπόθεση για να αισθάνεται ο νέος άνθρωπος αυτοπεποίθηση στη δυνατότητά του να γνωρίζει την αλήθεια και να ερμηνεύει τον κόσμο. Προγράμματα απαλλαγμένα από ανούσια, επιφανειακά και εκχυδαϊσμένα αντικείμενα, ώστε να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας μαθημάτων γενικής παιδείας και να δίνουν συγκροτημένη εικόνα για τη ζωή. Βιβλία επιστημονικά και παιδαγωγικά επεξεργασμένα, που να μην αποκρύπτουν ή να διαστρεβλώνουν την αλήθεια για τη ζωή και να μην καταναγκάζουν σε μονομερή τρόπο σκέψης και έκφρασης.


Σχολείο που να οργανώνει όχι μόνο τη γνώση αλλά και την κοινωνική ζωή των μαθητών, να διαμορφώνει σταθερές προσωπικότητες, ανθρώπους με χαρακτήρα και άλλες αξίες, συλλογικές και κοινωνικές, έτσι ώστε να μπορούν να ρυθμίζουν οι ίδιοι τη ζωή τους.



Κατάργηση των ταξικών φραγμών και της πρόωρης επιλογής των μαθητών

Απεξάρτηση του προγράμματος και της λειτουργίας του Λυκείου (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ) από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Κατάργηση των κατευθύνσεων του Λυκείου και των πανελλαδικών εξετάσεων στη Γ΄ Λυκείου, που ταυτίζουν τις απολυτήριες με τις εισαγωγικές, καθώς και ακύρωση της όποιας απόπειρας πολλαπλασιασμού τέτοιου είδους εξετάσεων επιλογής, εικονικών ή πραγματικών σε περιφερειακό επίπεδο από τη Γ΄ Γυμνασίου και σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, μέτρο που στοχεύει στην απομάκρυνση από το Λύκειο (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ) όσων μαθητών αδυνατούν ή δεν επιθυμούν να συνεχίσουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση και διοχέτευσή τους στα αδιέξοδα ΕΠΑΣ.

Κατάργηση της βάσης του 10, που βαφτίζει διασφάλιση της «ποιότητας» την επιλογή και κατάταξη των υποψηφίων στις ανώτατες σχολές.

Είμαστε αντίθετοι σε κάθε πρόταση ενίσχυσης της ταξικής επιλογής των μαθητών για την ανώτατη εκπαίδευση, με την καθιέρωση μετά τις περιφερειακές και πανελλαδικές εξετάσεις προπαρασκευαστικού έτους.

Οι προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις να είναι ενδοσχολικές με ευθύνη του εκπαιδευτικού, που είναι σε θέση να σταθμίζει τις ανάγκες, τη γενική προσπάθεια και το κοινωνικό περιβάλλον των μαθητών και να αποτελούν το αναγκαίο, αλλά και τελευταίο στάδιο της μορφωτικής λειτουργίας. Να χρησιμοποιούνται θετικά σαν στοιχείο ανατροφοδότησης του εκπαιδευτικού έργου και εργαλείο επιβράβευσης της προσπάθειας του μαθητή.

Το σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ - ΤΕΙ δεν μπορεί να βρει δίκαιη λύση στο πλαίσιο των άνισων όρων που δημιουργεί η σημερινή εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα. Οι υποσχέσεις και τα συνθήματα για ελεύθερη πρόσβαση και κατάργηση των εξετάσεων είναι βαθιά υποκριτικές.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος προϋποθέτει, μετά την απόκτηση από το σύνολο των νέων και εργαζόμενων ενιαίας δωδεκάχρονης γενικής μόρφωσης, να εξασφαλιστεί το καθολικό δικαίωμα στη σταθερή και πλήρη εργασία, να δοθεί ουσιαστική διέξοδος στην επαγγελματική μόρφωση μέσα από ένα σύστημα δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» επαγγελματικών σχολών.

Μία διαδικασία πρόσβασης προσαρμοσμένη στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων πρέπει να πληροί τα παρακάτω κριτήρια:

α) Να είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη λειτουργία του σχολείου και να ακολουθεί χρονικά και ουσιαστικά την ολοκλήρωση του μορφωτικού του έργου.

β) Να προϋποθέτει την ουσιαστική και πλήρη παροχή δημόσιας και δωρεάν Παιδείας με ό,τι η έννοια αυτή σημαίνει (δωρεάν βιβλία, σχολικά είδη, σίτιση, φοιτητική μέριμνα, έως και την ενίσχυση των λαϊκών οικογενειών, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο της παιδικής εργασίας).

γ) Να δίνει τη δυνατότητα φοίτησης στην ανώτατη εκπαίδευση σε εργαζόμενους που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν σε αυτό το επίπεδο τις σπουδές τους μέσα από ειδικές διαδικασίες.

δ) Η διαδικασία επιλογής να γίνεται με κριτήρια που αντιστοιχούν στις απαιτήσεις για τη σπουδή μιας επιστήμης και το λειτούργημα του επιστήμονα. Μια λιγότερο άδικη και οδυνηρή για τη σημερινή πραγματικότητα διαδικασία επιλογής θα μπορούσε να προβλέπει τη διενέργεια, μετά την ολοκλήρωση του σχολείου, πανελλαδικών εξετάσεων σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων (2-3) ανάλογα με τις ανώτατες σπουδές στις οποίες προσανατολίζεται ο υποψήφιος, δυνατότητα κατοχύρωσης της βαθμολογίας και δικαίωμα απεριόριστης επανάληψης των εξετάσεων. Η αξία του συστήματος αυτού είναι σχετική και γι' αυτό θα υπόκειται σε διαρκή έλεγχο και κρίση ανάλογα με την εξέλιξη της εκπαιδευτικής και κοινωνικής πραγματικότητας.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη μορφωτική καθήλωση και πρόωρη επιλογή των κοινωνικά και μορφωτικά αδύναμων μαθητών μέσα από το διαφοροποιημένο πρόγραμμα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με το άλλοθι των διαφορετικών αναγκών και δυνατοτήτων. Λέμε όχι στον Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό - εργαλείο ύπουλης ταξικής προεπιλογής και κατεύθυνσης των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στην πρόωρη και υποδεέστερη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση (ΕΠΑΛ) ή κατάρτιση (ΕΠΑΣ). Ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός προϋποθέτει σχεδιασμένη οικονομία και παραγωγή.


Επαγγελματικές σχολές και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση

Καθιέρωση συστήματος δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» Επαγγελματικών Σχολών, που θα παρέχουν ουσιαστική ειδίκευση και επάρκεια για την ολοκληρωμένη άσκηση επαγγέλματος, χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη πιστοποίηση ή «κατάρτιση». Κατάργηση των κάθε λογής υποκατάστατων επαγγελματικής εκπαίδευσης όπως τα αδιαβάθμητα και κυρίως ιδιωτικά ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ, που παρέχουν ληξιπρόθεσμη και φτηνή «κατάρτιση». Υπαγωγή του συνόλου της εκπαίδευσης (γενική και τεχνικοεπαγγελματική) αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του ΥΠΕΠΘ και ενιαία παροχή της από αυτό.

Αναδιοργάνωση, ενίσχυση και βελτίωση της νυχτερινής εκπαίδευσης, ώστε η διάρκεια φοίτησης στα νυχτερινά σχολεία να είναι ίση με των πρωινών, με την κατάλληλη αναπροσαρμογή του ωραρίου, των αναλυτικών προγραμμάτων, της ύλης και των βιβλίων, των υποδομών και του προσωπικού για να αποτελεί ουσιαστική και ισότιμη διέξοδο για τους εργαζόμενους που εμποδίζονται να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους.

Αναδιαμόρφωση μιας αληθινά Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης

Με ισότιμα ιδρύματα, που θα συνεργάζονται - αντί να ανταγωνίζονται - για να αναπτύσσουν την επιστήμη με κριτήριο την ευημερία όλου του λαού και όχι της ολιγαρχίας του πλούτου, που θα προστατεύουν και θα κατοχυρώνουν τα επιστημονικά αντικείμενα, την ενότητα των προγραμμάτων σπουδών, την ενότητα της χρονικής τους διάρκειας, την επιστημονική και επαγγελματική ειδίκευση, σε αντίθεση με την πολιτική που μετατρέπει την πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε άθροισμα ευέλικτων μαθήσεων. Ανώτατα ιδρύματα που θα συνενώνουν και θα αναπτύσσουν ευρύ κύκλο επιστημονικών αντικειμένων και θα συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό επιστημονικού δυναμικού, χωρίς μεταξύ τους κατηγοριοποιήσεις, και χωρίς την αναχρονιστική διάκριση σε πανεπιστημιακή και σε μη πανεπιστημιακή - τεχνολογική εκπαίδευση. Τα τμήματα των ΤΕΙ αφού αναμορφωθούν χρειάζεται να καταταχθούν είτε στην ανώτατη είτε στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση σε συνάρτηση με τις ανάγκες της κοινωνικής και επιστημονικής εξέλιξης.

Γι' αυτό παλεύουμε για την ακύρωση του νέου Νόμου Πλαισίου και την αποτροπή της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, που έχουν στόχο την επιχειρηματική - ανταγωνιστική λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης, τη διαφοροποίηση των ιδρυμάτων ανάλογα με τη δυνατότητά τους να προσελκύουν «ιδιωτική» χρηματοδότηση, και την πλήρη απαξίωση των σπουδών και της επιστήμης στα περισσότερα απ' αυτά.

Εξασφάλιση υψηλού επιπέδου πανεπιστημιακή μόρφωση για όλους τους φοιτητές μέσα από ενιαίες προπτυχιακές σπουδές, που θα ισοδυναμούν με «μάστερ» και θα παρέχουν πλήρη επιστημονική επάρκεια και επαγγελματική ικανότητα στα αντίστοιχα επιστημονικά αντικείμενα.

Οι μεταπτυχιακές σπουδές να προωθούν την παραγωγή της νέας γνώσης και να ολοκληρώνονται με την απονομή διδακτορικού διπλώματος. Κατοχύρωση του δικαιώματος πρόσβασης στο επάγγελμα με την απόχτηση του πτυχίου και κατάργηση κάθε φορέα διαπίστευσης της επαγγελματικής ικανότητας.

Γι' αυτό αγωνιζόμαστε για την ακύρωση όλων των επακόλουθων της Μπολόνιας νόμων (αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, Διά βίου Μάθηση κλπ.), που οδηγούν την επιστημονική γνώση σε πρωτοφανή υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση και διαμορφώνουν εκπαίδευση δύο ταχυτήτων με ελάχιστα «κέντρα αριστείας» από τη μια και πολλά ιδρύματα μεταλυκειακής κατάρτισης από την άλλη.

Αναπροσανατολισμό της έρευνας ώστε να υπηρετεί το λαό αντί τα ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά συμφέροντα των ιδιωτών χρηματοδοτών της.

Γενναία χρηματοδότησή της από τον κρατικό προϋπολογισμό για να καλύπτονται με επάρκεια όλοι οι τομείς της, να συμμετέχει σε αυτήν το σύνολο των ιδρυμάτων και του επιστημονικού προσωπικού και να μπει τέρμα στη νοσηρή κατάσταση της διαχείρισης του μεγάλου όγκου των ερευνητικών προγραμμάτων από μια μειοψηφία του ΔΕΠ, διασυνδεδεμένη με επιχειρηματικά και κυβερνητικά κυκλώματα. Κατάργηση της δυνατότητας να δημιουργούνται εταιρείες εμπορικής εκμετάλλευσης ερευνητικών προϊόντων από τα πανεπιστήμια, ή από μέλη ΔΕΠ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ