Τεράστια καταστροφή στον δασικό πλούτο γύρω από τα Βίλια
Copyright 2021 The Associated |
Την εικόνα της καταστροφής καταγράφει άλλο ένα οδοιπορικό του «Ριζοσπάστη» που κάναμε μαζί με τον Γιώργο Τάτση, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και τον Μπάμπη Θεοδώρου, δημοτικό σύμβουλο στο δήμο Μάνδρας - Ειδυλλίας εκλεγμένο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», στα καμένα του όρους Πατέρα.
Η εικόνα παντού ίδια. Ενα πυκνό δάσος πεύκου κυρίως, που έχει προκύψει σε πολλά τμήματά του από φυσική αναδάσωση από φωτιά πριν από μια δεκαετία, να είναι αφημένο στην τύχη του. Συνεχώς παρατηρούμε μικρά πεύκα καχεκτικά, γιατί αναπτύσσονται το ένα κυριολεκτικά πάνω στο άλλο, μέσα σε πυκνή βλάστηση από βάτα και θάμνους, που συνθέτουν το κατάμαυρο πλέον τοπίο.
Στον πρώτο σταθμό του οδοιπορικού στο Δασονομείο Ελευσίνας (υπάγεται στο Δασαρχείο Αιγάλεω) πήραμε μια πρώτη εικόνα των τεράστιων δυσκολιών που έχουν οι δασικές υπηρεσίες να επιτελέσουν το έργο που είναι στην αρμοδιότητά τους.
Ρωτώντας πόσοι δασεργάτες απασχολούνται στην περιοχή, υποτίθεται για τα έργα διαχείρισης των δασών, η απάντηση ήταν κανένας. Η ίδια εικόνα προκύπτει και για το Δασαρχείο Αιγάλεω, αλλά και για τα δασαρχεία όλης της χώρας (είναι αποκαλυπτικά τα στοιχεία που παραθέτουμε σε διπλανή στήλη για την κατάσταση των δασαρχείων).
Ακριβώς την οργή για την παντελή έλλειψη πρόληψης καταγράψαμε και στις συζητήσεις με κατοίκους της περιοχής που έζησαν τον πύρινο εφιάλτη που ξεκίνησε στις 16 Αυγούστου και συνεχίζεται.
Ο Μελέτης Ζαφείρης, πρόεδρος του Οικισμού Παλαιοκούντουρων Αγίας Σωτήρας, στους πρόποδες του όρους Πατέρα, όπου η φωτιά πλησίασε πολύ κοντά στα σπίτια, μας είπε χαρακτηριστικά: «Οι κάτοικοι του οικισμού με τον σύλλογό μας πολύ έγκαιρα και φέτος και τις προηγούμενες χρονιές είχαμε κάνει διάφορα διαβήματα προς τον δήμο και την Περιφέρεια, διατυπώνοντας τα αιτήματά μας σχετικά με την ανάγκη να ληφθούν μέτρα πρόληψης για την αποφυγή της πυρκαγιάς την περίοδο του καλοκαιριού αλλά και πλημμύρας τη χειμερινή περίοδο. Αυτό που διαπιστώνεται είναι μια δυσκινησία και έλλειψη συντονισμού, για να γίνουν τα απαραίτητα έργα. Είχαμε ζητήσει να υπάρχει μια δεξαμενή νερού σε ψηλό σημείο του οικισμού, αλλά δεν προχώρησε. Ο καθαρισμός του οικισμού έγινε από τους κατοίκους και τις δημοτικές υπηρεσίες την τελευταία στιγμή. Είναι εμφανής η έλλειψη αντιπυρικών ζωνών».
Πιο κάτω στο Παλαιοχώρι, ο Χρήστος Παπαδάκης, μόνιμος κάτοικος της περιοχής τα τελευταία 5 χρόνια, που τον βρήκαμε έξω από το σπίτι του που πάλευε να προστατεύσει καθώς γύρω γύρω ήταν εμφανές το πέρασμα της φωτιάς, μας λέει με αγανάκτηση: «Χωρίς να ξέρουμε την ακριβή αιτία έναρξης της φωτιάς, αυτό που φάνηκε για άλλη μια φορά είναι η παντελής έλλειψη προετοιμασίας για τέτοιες δασικές πυρκαγιές. Οπως μπορείτε να δείτε, όπου υπήρχαν σχετικά μεγάλα ανοίγματα μη δασικής έκτασης, η φωτιά ανακόπηκε, αυτό σημαίνει ότι αν υπήρχαν οργανωμένα αντιπυρικές ζώνες θα περιορίζονταν κατά πολύ το μέγεθος της καταστροφής. Βλέπουμε ότι είναι ένα δάσος απόλυτα παρατημένο, χωρίς καμία διαχείριση. Το δάσος θέλει αραιώσεις, καθαρισμό, σχεδιασμένη υλοτόμηση. Επίσης με την καταστροφή της πλημμύρας της Μάνδρας το 2017 παρασύρθηκαν οι όποιοι δρόμοι υπήρχαν και κατέληξαν σε χειμάρρους, αυτοί οι δρόμοι δεν ξαναφτιάχτηκαν ποτέ. Το συμπέρασμα που βγαίνει και από αυτή την καταστροφή είναι ότι απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός. Εδώ βλέπουμε πολλές υπηρεσίες που οι άνθρωποι το παλεύουν με φιλότιμο, με αυταπάρνηση, οι πυροσβέστες, το Δασαρχείο, οι εθελοντές, αλλά δεν υπάρχει σχεδιασμός, ούτε προετοιμασία».
Η αγωνία όλων των κατοίκων που συναντήσαμε είναι πως αφού περάσει η κόλαση της φωτιάς, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειές της και κυρίως με τις πλημμύρες τον χειμώνα. Η περιοχή της Μάνδρας που είχε χτυπηθεί το 2017, είναι και πάλι εκτεθειμένη, αφού τα αντιπλημμυρικά έργα που αποφασίστηκαν με την πίεση των κατοίκων και των φορέων τους είναι ακόμα ημιτελή. Οι εύλογοι φόβοι που υπάρχουν αν δεν παρθούν γρήγορα μέτρα, έχουν σχέση με τα ρέματα Σούρες και Αγίας Κυριακής που καταλήγουν στη Μάνδρα και την Ελευσίνα και αναμένεται να δεχτούν μεγάλο όγκο νερού που πλέον δεν μπορεί να συγκρατηθεί στο βουνό.
Ο Βαγγέλης Γκίνης, πρόεδρος της Ενωσης Επαγγελματιών - Βιοτεχνών - Εμπόρων Ελευσίνας και Μάνδρας, ο οποίος βρέθηκε, μαζί με άλλους εθελοντές στην περιοχή Καραούλι που μοίρασαν νερό και τρόφιμα στους πυροσβέστες που έδιναν τη μάχη με τη φωτιά, δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»: «Βρισκόμαστε εδώ εκφράζοντας τη συμπαράστασή μας στους πυροσβέστες που 4 μέρες με αυταπάρνηση παλεύουν με τις φλόγες για να σώσουν ό,τι είναι δυνατό να σωθεί από το βιος των ανθρώπων και τον φυσικό μας πλούτο. Επίσης θέλουμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά ότι θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις και θα διεκδικήσουμε άμεσα μέτρα στήριξης του εισοδήματος όλων των μικρών επαγγελματιών και των καταστημάτων εστίασης που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή από την Ψάθα, το Πόρτο Γερμενό, τα Βίλια. Αυτούς τους ανθρώπους, όντας χτυπημένοι από τα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας μετά το ισχυρότατο πλήγμα που δέχτηκαν στο εισόδημά τους, τους βρίσκει δεύτερη συμφορά μέσα σε ένα χρόνο. Από τη μια παλινωδία της κυβέρνησης πέφτουν στην άλλη εν μέσω τουριστικής περιόδου που περιμένουν για να δουλέψουν. Οι μήνες δουλειάς λιγοστεύουν και την ίδια ώρα ανησυχούν για τα σπίτια τους, τα καταστήματά τους και τις οικογένειές τους. Ζητάμε άμεσα, τώρα, να ανακοινωθούν μέτρα στήριξης του εισοδήματος, στήριξης των ενοικίων που πληρώνουν στα καταστήματά τους και να παγώσουν τα χρέη που έχουν σε εφορίες, τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία».
Από το πρωί κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Τάτση, μέλος της ΚΕ και Γραμματέα της ΤΟ Βορειοδυτικής Αττικής, περιόδευσε στην ευρύτερη περιοχή που βρίσκεται στον πύρινο κλοιό. Στο κλιμάκιο συμμετείχαν ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος, μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΕ, ο Θοδωρής Σκολαρίκος, μέλος του ΓΠ της ΚΟ Αττικής, και ο Μπάμπης Θεοδώρου, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Μάνδρας - Ειδυλλίας.
Η εγκληματική πολιτική όλων των κυβερνήσεων κάνει αδύνατη την προστασία του δασικού πλούτου
Αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα ενδεικτικά των εγκληματικών ευθυνών όλων των κυβερνήσεων είναι τα στοιχεία που βγαίνουν για το Δασαρχείο Αιγάλεω, το οποίο έχει στην ευθύνη του και το Ορος Πατέρα που τώρα γίνεται στάχτη.
Αυτήν τη στιγμή δεν διαθέτει ούτε έναν δασεργάτη για μια έκταση 600.000 στρεμμάτων δασικής γης που εκτείνεται από το Ποικίλο Ορος έως τον Κορινθιακό Κόλπο, το Ορος Πατέρα, την Πάστρα, τον Κιθαιρώνα.
Στο Δασαρχείο Αιγάλεω (υπάγεται και το Δασονομείο Ελευσίνας), σύμφωνα με πληροφορίες, αυτήν τη στιγμή υπηρετούν 28 υπάλληλοι, 3 δασονόμοι, 3 δασοπόνοι, δασοφύλακες και κανένας δασεργάτης.
Δηλαδή, επί της ουσίας δεν υπάρχει εργατικό δυναμικό που να μπορεί να διεκπεραιώνει τα απαραίτητα έργα δασοπροστασίας. Πρακτικά δεν μπορούν να γίνουν καθαρισμοί, αραιώσεις, άλλες εργασίες, ενώ μένει ασυντήρητο ένα δίκτυο στην αρμοδιότητα της συγκεκριμένης υπηρεσίας 400 χιλιομέτρων. Η τελευταία δε πρόσληψη μόνιμου προσωπικού έχει γίνει πριν από 20 χρόνια.
Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, αποτέλεσμα της δασοκτόνας πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, είναι η αιτία της τεράστιας οικολογικής καταστροφής που συντελείται στην Αττική αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Ιδια εικόνα υπάρχει και στο Δασαρχείο της Πάρνηθας, που επίσης έχει στην αρμοδιότητά του μια τεράστια περιοχή. Δασεργάτης ούτε για δείγμα στους 20 υπαλλήλους, οι 10 είναι δασοφύλακες και οι υπόλοιποι δασικοί και διοικητικοί.
Το αποτέλεσμα και εδώ, όπως συμβαίνει και στα Δασαρχεία όλης της χώρας, είναι με πενιχρά μέσα να προσπαθούν να κάνουν κάποια στοιχειώδη έργα, που βέβαια υπολείπονται πολύ από τις πραγματικές ανάγκες και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε όταν τα δάση είναι έρμαια στις καταστροφικές πυρκαγιές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για την προστασία του 65% του εδάφους της χώρας, που είναι δάση, διατίθεται μόνο το 0,04% του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ από τα συνολικά 17,7 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσαν φέτος τα Δασαρχεία όλης της χώρας για έργα αντιπυρικής θωράκισης, η κυβέρνηση πίστωσε μόλις 1,7 εκατομμύρια ευρώ.
Στη Δασική Υπηρεσία υπηρετούν πανελλαδικά μόλις 3.100 υπάλληλοι, με κύριες ειδικότητες τους δασολόγους (650), τους δασοπόνους (400) και τους δασοφύλακες (1.700).
Εχουν να γίνουν προσλήψεις από το 2005 ενώ οι δασοφύλακες είναι πρώην αγροφύλακες που μεταφέρθηκαν σε αυτήν το 2011, επιφορτισμένοι εκτός των άλλων και με ανακριτικά καθήκοντα στο πλαίσιο του ελέγχου αγροτικών παραβάσεων.
Ο μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων είναι σήμερα τα 55 χρόνια. Οι δασεργάτες είναι ανύπαρκτοι. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Αττική ο τελευταίος μόνιμος δασεργάτης συνταξιοδοτήθηκε πριν από περίπου πέντε χρόνια και έκτοτε προσλήψεις γίνονται μόνο για ορισμένους συμβασιούχους με ημερομηνία λήξης!
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και για την κατάσταση στην Πυροσβεστική Υπηρεσία:
Εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αχαρνών, την Τετάρτη, η Γ. Αγγελοπούλου, δημοτική σύμβουλος, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον διοικητή του 6ου Σταθμού Πυροσβεστικής, Δ. Μπριόλα, και τον ενημέρωσε ότι υπάρχουν διαθέσιμες δυνάμεις εθελοντών για να αξιοποιηθούν όπου κριθεί απαραίτητο, στην πρόληψη για την προστασία της Πάρνηθας.