«Είναι εθνική ανάγκη - και ως τέτοια την αντιμετωπίζω - να μείνουν οι άνθρωποι της περιφέρειας στον τόπο τους. Να συνεχίσουν να εργάζονται στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Αυτό λοιπόν που προέχει είναι η κατά το δυνατόν γρηγορότερη, ταχύτατη και πλήρης καταβολή των αποζημιώσεων, η ανασύσταση του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, η εξασφάλιση του εισοδήματός τους για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι να ξαναμπούν στην παραγωγή».

(Κώστας Καραμανλής, Ζαχάρω, 22 Σεπτέμβρη 2007).

Η κατάσταση, την οποία βιώνουν δεκάδες χιλιάδες πυρόπληκτοι στην Ηλεία, είναι δραματική. Οσο περνά ο καιρός και μεγαλώνει η απόσταση από τις καταστροφικές πυρκαγιές του περσινού καλοκαιριού, τόσο πιο πολύ μοιάζουν με ωμό εμπαιγμό τα «παχιά λόγια» του πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών παραγόντων, περί αποκατάστασης των πληγέντων και ανασυγκρότησης των πυρόπληκτων περιοχών. Ο ίδιος εμπαιγμός συνεχίζεται από την κυβέρνηση και για τους σεισμόπληκτους, καθώς οι κυβερνητικές υποσχέσεις κινήθηκαν στην ίδια λογική και πρακτική, όπως και για τους πυρόπληκτους.

Η οργή του λαού για τον εμπαιγμό και την εγκατάλειψή του από την κυβέρνηση είναι μεγάλη. Και πώς να μην είναι, όταν ο πρωθυπουργός, προχτές, ένα χρόνο μετά την τραγωδία, «επισκέφτηκε» την Ηλεία για να μιλήσει σε εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ στην Ολυμπία. Χωρίς να πει τίποτα ουσιαστικό για το θέμα των πυροπλήκτων, ούτε καν να συναντήσει τις Συντονιστικές Επιτροπές των πληγέντων. Αλλωστε, τι θα μπορούσε να τους πει, όταν δεν έχει γίνει τίποτα από όσα τους υποσχόταν ο ίδιος τον περασμένο Σεπτέμβρη;

«Είναι προφανές ότι ο επικεφαλής της κυβέρνησης που διαχειρίστηκε τις καταστροφές δεν έχει τη διάθεση να περιοδεύσει στο νομό για να διαπιστώσει τα αποτελέσματα των αποφάσεων και ενεργειών της κυβέρνησής του, διότι θα διαπίστωνε με τα ίδια του τα μάτια τα τεράστια προβλήματα που συνεχίζουν να βιώνουν οι πυρόπληκτοι και οι σεισμόπληκτοι και γενικά τα φτωχά λαϊκά στρώματα», δηλώνει στο «Ρ» ο Γιώργος Καραπάνος, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πυροπλήκτων Ηλείας και προσθέτει: «Θα διαπίστωνε την τεράστια αγανάκτηση του λαού της περιοχής που το μόνο που έχει εισπράξει είναι οι παχυλές δηλώσεις και εξαγγελίες από τα διάφορα κυβερνητικά στελέχη. Επειδή αυτό το γνωρίζει, έρχεται πάλι για να προβεί σε μεγαλόστομες και ανέξοδες εξαγγελίες».

«Η λύση στα λαϊκά προβλήματα - προσθέτει ο ίδιος - περνάει μέσα από τον αγώνα του λαού, από την καθημερινή πάλη για τη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, περνάει μέσα από την κοινή δράση εργαζομένων, κτηνοτρόφων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων».

Οι ελαιοπαραγωγοί, τις μόνες αποζημιώσεις που έχουν πάρει (και αυτές λειψές) είναι 150 ευρώ ανά στρέμμα στα καμένα και ως προκαταβολή από την Πολιτική Σχεδίασης Εκτακτης Ανάγκης (ΠΣΕΑ) το 20% της παραγωγής που κάηκε, πέρα από τα αρχικά 3.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα χρήματα θα αποδοθούν, σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, σε δύο χρόνια και θα καλύπτουν μέρος της πραγματικής ζημιάς. Ετσι κι αυτοί, στην προσπάθειά τους να βγάλουν τα προς το ζην, πάνε για μεροκάματο σε συναδέλφους τους που οι ελιές τους δεν έχουν καεί...

Μάλιστα, με την πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση, δίδεται η χαριστική βολή στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. Υπενθυμίζουμε ότι εξαιρούνται από τις αποζημιώσεις, μεταξύ άλλων, όσοι αγρότες και κτηνοτρόφοι των οποίων οι ζημιές δεν υπερβαίνουν το 30% της παραγωγής και του πάγιου κεφαλαίου, παραγωγοί που δεν έχουν ΑΦΜ, γεωργοκτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που δεν έχουν συστηματικό χαρακτήρα... Η λίστα της «εξόντωσης» των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων περιλαμβάνει ακόμα καμιά 50αριά παρόμοιες «εξαιρέσεις»!

«Την ίδια στιγμή που εξοντώνουν τη μικρομεσαία αγροτιά, σαν βροχή πέφτουν τα εκατομμύρια για τους αγρότες που υπέστησαν τεράστιες καταστροφές στις πυρκαγιές, αλλά φυσικά μόνο στα λόγια», μας λέει ο Χρήστος Γιαννόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας και υπογραμμίζει: «Τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που ανακοινώνει η κυβέρνηση μέχρι το 2013, είναι φανερό πως δεν προορίζονται για τους πληγέντες, αλλά για τις εταιρείες και τους εργολάβους που θα αναλάβουν τα έργα. Σε ό,τι αφορά τους πληγέντες, έχει ήδη φροντίσει να θέσει εκτός δικαιώματος αποζημίωσης χιλιάδες μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους μέσω της Κοινής Υπουργικής Απόφασης».

Οι κτηνοτρόφοι από την πλευρά τους, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, έχουν εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση, η οποία δεν έχει προηγούμενο. Οι βοσκότοποι έχουν καεί, οι αποθήκες με τις ζωοτροφές έχουν γίνει στάχτη, τα μαντριά τους θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο. Σε αυτήν την ήδη ασφυκτική κατάσταση έρχεται να προστεθεί η κατακόρυφη αύξηση της τιμής των ζωοτροφών, που ξεπερνά σε πολλές περιπτώσεις το 100%, η οποία σε συνδυασμό με τις εξευτελιστικές τιμές στο γάλα και στο κρέας που είναι ίδιες ή και χαμηλότερες από πέρσι, έχει οδηγήσει πολλούς να τα πουλήσουν σε μεγαλοκτηνοτρόφους και να εγκαταλείψουν το επάγγελμα.

«Στην περιοχή της Οινόης έχει πουληθεί περίπου το 30% των προβάτων. Αυτοί που αισιοδοξούσαν τότε από τις υποσχέσεις της κυβέρνησης, σήμερα παρακαλάνε για δουλειά εποχική στα ξενοδοχεία. Κάποιοι άλλοι κατέφυγαν στις πόλεις για να βρουν μεροκάματο στην οικοδομή και ό,τι άλλο προκύψει. Οσοι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι παραμένουμε στα χωριά, ετοιμάζουμε τα πράγματά μας και ψάχνουμε αγοραστή για τα ζώα», υπογραμμίζει ο Στάθης Κούφης, πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Οινόης.

Και καταλήγει: «Ενα χρόνο μετά, δεν έχει αντικατασταθεί ούτε ένα ζώο. Δεν έχει χτιστεί ένα τούβλο για τους στάβλους που κάηκαν. Και ούτε πρόκειται, γιατί η αποζημίωση που αναμένεται να δοθεί - αν δοθεί - δε φτάνει ούτε για κοτέτσι, όχι για στάβλο! Οι ζωοτροφές σταμάτησαν να χορηγούνται από τον Φεβρουάριο, με αποτέλεσμα να μην έχουμε πού να βοσκήσουμε καθώς το 80% των βοσκοτόπων έχει καεί. Οι καταστάσεις με τις ζημιές στο ζωικό κεφάλαιο ανακοινώθηκαν μόλις πριν από μια εβδομάδα και οι αποζημιώσεις που δίνονται δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο την πραγματική ζημιά»...