ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Ιούλη 2008
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΕΔΚΕ ΓΙΑ ΝΕΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ
«Εναρμονισμένο» με την ιδιωτικοποίηση της προσχολικής αγωγής

Ο νέος κανονισμός λειτουργίας για τους παιδικούς σταθμούς, τον οποίο ετοιμάζει η ΚΕΔΚΕ, είναι «συμπλήρωμα» των πρόσφατων αποφάσεων της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση της εμπορευματοποιημένης Πρόνοιας και των κατευθύνσεων της ΕΕ

Η τροποποίηση του κανονισμού λειτουργίας για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, που ετοιμάζει η ΚΕΔΚΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) «έρχεται» να εναρμονιστεί με τις αντιλαϊκές αποφάσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ για ένταξη των εμπορευματοποιημένων δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών σε επιδοτούμενα προγράμματα μαζί με τους ιδιώτες («Ρ» 13/7/2008).

Η πρόταση της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής της ΚΕΔΚΕ, κρατά τα αρνητικά στοιχεία του προηγούμενου κανονισμού, και προσθέτει νέα που θα «βοηθήσουν» τη σύμπραξη του δημόσιου και του ιδιωτικού και στον ευαίσθητο τομέα της Πρόνοιας. Ο Θοδωρής Χαμαλίδης, εκπρόσωπος της «Δημοτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης» στην Επιτροπή, έχει καταθέσει τις θέσεις της παράταξης που αναδεικνύουν την αντίθεσή της προς τις προτάσεις αυτές.

Στο σχέδιο προσαρμόζεται το κατώτατο όριο ηλικίας, ώστε να συμπίπτει με αυτό του προγράμματος της ΕΕ. Πλέον οι βρεφικοί σταθμοί θα μπορούν να φιλοξενούν βρέφη από δύο μηνών και πάνω, παρ' όλο που θεωρείται αρνητικό για την ψυχοσωματική τους ανάπτυξη να αποχωρίζονται τόσο νωρίς τη μητέρα τους. Αντί αυτού, θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί μεγαλύτερη, πληρωμένη άδεια λοχείας ώστε το βρέφος, τους πρώτους μήνες της ζωής του, να μεγαλώνει φυσιολογικά με τη μητέρα του.

«Σχολειοποίηση» των παιδικών σταθμών

Μια ακόμη προσαρμογή στην κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, γίνεται με μια αναφορά στους σκοπούς των βρεφονηπιακών σταθμών, στην οποία υποστηρίζεται ότι πρέπει «να βοηθήσουν την ομαλή μετάβαση από το οικογενειακό στο προσχολικό περιβάλλον, στην ομαλή ένταξη στο δημοτικό σχολείο και γενικότερα στην κοινωνικοποίησή τους».

Η συγκεκριμένη προσθήκη έγινε μετά από πρόταση του Πανελληνίου Συνδέσμου Βρεφονηπιαγωγών ΤΕΙ. Δε φτάνει, άραγε, η λέξη κοινωνικοποίηση για να για οριστεί ο στόχος που πρέπει να επιτελεί ένας σταθμός; Ποια σκοπιμότητα υπηρετεί η προσθήκη για ομαλή μετάβαση στο σχολείο; Πρόκειται για καθαρή εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ για «σχολειοποίηση» της προσχολικής αγωγής, με την οποία επιδιώκεται η ανάπτυξη των δεξιοτήτων και όχι της κριτικής σκέψης, σε όσο το δυνατόν μικρότερες ηλικίες.

Προτείνεται να τροποποιηθεί ο κανονισμός, ώστε τα διαστήματα των διακοπών (τον Αύγουστο, από τις 24 Δεκέμβρη έως τις 5 Γενάρη και από τη μεγάλη Πέμπτη έως την Κυριακή του Θωμά) οι παιδικοί σταθμοί να λειτουργούν ως καθαρά παιδοφυλακτήρια! Με την αιτιολογία της διευκόλυνσης των γονιών, υποστηρίζεται ότι μπορούν να λειτουργούν μόνο για «φύλαξη, διατροφή και ψυχαγωγία». Το σημαντικότερο και επιστημονικά τεκμηριωμένο είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται χρόνο εκτός σταθμού, με μέλη της οικογένειάς τους. Δεν πρέπει να οδηγούνται στην ιδρυματοποίηση.

Οι εργασιακές σχέσεις, γενικά η ζωή «λάστιχο», που επιβάλλει η κερδοφορία του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και στα μέλη των λαϊκών οικογενειών, είναι, τουλάχιστον, αντιπαιδαγωγικό να μεταφέρονται στα βρέφη και στα νήπια. Είναι σε βάρος της ομαλής ψυχοσωματικής ανάπτυξής τους.

Οχι στα παιδοφυλακτήρια

Η λύση μπορεί να είναι για τους εργαζόμενους η θεσμοθέτηση, επιπλέον, γονικών αδειών - με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα - για αυτά τα χρονικά διαστήματα των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Για τον Αύγουστο, οι κανονικές άδειες μπορεί να ρυθμίζονται μεταξύ των εργαζομένων και να δίνεται υποχρεωτική προτεραιότητα σε γονείς με παιδιά προσχολικής ηλικίας. Το καλοκαίρι, το κράτος με ευθύνη και χρηματοδότηση πρέπει να λειτουργεί δημόσιες δωρεάν κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά των εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστών.

Εκτός αυτού, οι παιδαγωγοί δεν είναι διοικητικοί ή τεχνικοί υπάλληλοι, όπως προσπαθούν να τους εξομοιώσουν με τις τροποποιήσεις που προτείνουν. Δεν ασχολούνται με άψυχα υλικά αλλά με την ψυχική, πνευματική και σωματική ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών στην πιο κρίσιμη ηλικία τους, τότε που διαμορφώνεται ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ανθρώπου. Χρειάζονται, λοιπόν, ιδιαίτερο χρόνο για ξεκούραση και προετοιμασία τους για το παιδαγωγικό πρόγραμμα του επόμενου διαστήματος. Είναι γνωστή η ρήση όλων των μητέρων προς τους παιδαγωγούς: «Εγώ δεν τα βγάζω πέρα με ένα παιδί. Εσείς πώς αντέχετε τόσα»; Βέβαια υπάρχει και η επιστημονική τους εκπαίδευση αλλά και πάλι απαιτούνται ορισμένες χρονικές «ανάσες» για να αντεπεξέλθουν στο δύσκολο αλλά σημαντικό έργο της διαπαιδαγώγησης του ανθρώπου.

Δημόσιοι και δωρεάν παιδικοί σταθμοί

Θεωρείται, πλέον, αυτονόητο για την κυβέρνηση και για την ΚΕΔΚΕ η συνέχιση επιβολής τροφείων και η διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Πρόνοιας και της προσχολικής αγωγής, αφού όλο και περισσότερες υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής, πέρα απ' αυτές που έδωσε το ΠΑΣΟΚ, δίνονται ως αρμοδιότητες στους δήμους. Προτείνεται, μέσω της επιτροπής, να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας ανά δήμο, δήθεν για να «βοηθήσει να παραχθούν υπηρεσίες με ενιαία φιλοσοφία και στόχευση». Αυτό ενισχύει τη διαφοροποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών από δήμο σε δήμο. Ο ενιαίος χαρακτήρας διασφαλίζεται μόνο εάν το κράτος αναλάβει την ευθύνη λειτουργίας των βρεφονηπιακών σταθμών, σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας και αν βρίσκονται.

Το ΚΚΕ έχει τονίσει ότι γονιός και κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην προσχολική αγωγή, με την ποιότητα που απαιτείται. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με δημόσιο δίκτυο παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών για όλα τα παιδιά με δωρεάν υπηρεσίες 100% χρηματοδοτούμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σήμερα, με πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και των εκπροσώπων τους στην ΚΕΔΚΕ, μαζί και αυτών του ΣΥΝ, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί επιβαρύνουν οικονομικά τους γονείς και δεν καλύπτουν τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, ούτε σε επίπεδο θέσεων, ούτε σε επίπεδο ποιότητας παροχών.

Οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για τη λειτουργία τους

Ορισμένες στοιχειώδεις προϋποθέσεις που πρέπει να υπάρχουν για την ποιοτική λειτουργία των βρεφονηπιακών σταθμών είναι:

  • Μια παιδαγωγός και μια βοηθός να έχει έως 25 νήπια, δύο παιδαγωγοί και μια βοηθός να έχει έως 12 βρέφη (ΦΕΚ 497 τεύχος Β).
  • Η αίθουσα απασχόλησης των παιδιών να είναι τουλάχιστον 1,8 τετραγωνικά μέτρα ανά νήπιο ή 2 τετραγωνικά μέτρων όταν χρησιμοποιείται και σαν τραπεζαρία (υπουργική απόφαση, αριθμ. φύλλου 645/31-7-97). Αυτά δεν ισχύουν σε πολλούς παιδικούς σταθμούς στη χώρα. Επιπλέον, ένα μεγάλο ποσοστό στεγάζεται σε ακατάλληλα κτίρια που στερούνται υπαίθριους και βοηθητικούς χώρους. Δεν έχει περάσει ούτε χρόνος από τότε που ομάδα μελέτης του Πολυτεχνείου είχε διαπιστώσει ότι χρειάζεται εκκένωση 6 παιδικών σταθμών στο δήμο της Αθήνας και τα παιδιά στοιβάχτηκαν σε άλλα κτίρια, χωρίς ανάλογες προδιαγραφές του απαραίτητου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού.
  • Η μόνιμη, πλήρης, σταθερή εργασία του προσωπικού. Σήμερα οι εργαζόμενοι δουλεύουν με διάφορες ελαστικές εργασιακές σχέσεις που φέρνουν εργασιακή ανασφάλεια, άγχος κλπ. Αυτά μεταφέρονται, ιδιαίτερα απ' τους παιδαγωγούς, στα παιδιά. Επίσης, η αλλαγή παιδαγωγού κάθε έξι ή οκτώ μήνες δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά γιατί αλλάζει το πρόσωπο εμπιστοσύνης και αναφοράς. Εάν υπολογίσουμε ότι οι δήμοι προσλαμβάνουν βοηθούς αντί για παιδαγωγούς με επιστημονική κατάρτιση ΤΕΙ- ΑΕΙ, αντιλαμβανόμαστε τι γίνεται με την παρεχόμενη αγωγή.
Αλλα αρνητικά στοιχεία του κανονισμού

Αξίζει τον κόπο να αναφερθούμε σε ορισμένα στοιχεία του κανονισμού που χρειάζονται σχολιασμό, γιατί αποδεικνύουν την κατεύθυνσή του. Ο παιδίατρος έχει τη δυνατότητα, όπως σήμερα, να είναι εξωτερικός συνεργάτης ή υπάλληλος του νομικού προσώπου και όχι ο «οικογενειακός παιδίατρος» του δημόσιου Κέντρου Υγείας, όπως θα έπρεπε να είναι.

Οι αρμοδιότητες του ΔΣ είναι η έγκριση των παιδαγωγικών προγραμμάτων και των δραστηριοτήτων που προτείνει το παιδαγωγικό προσωπικό. Η ενιαία προσχολική αγωγή απαιτείται, όμως, να εκπορεύεται από τα αρμόδια υπουργεία (Παιδείας και Πρόνοιας) και δεν μπορεί να αφήνεται στις ικανότητες ή μη του παιδαγωγικού προσωπικού του κάθε σταθμού. Το πρόγραμμα, βέβαια, σχετίζεται με την οικονομική δυνατότητα του κάθε δήμου. Η ταξική διαφοροποίηση στο μεγαλείο της από τις πιο μικρές ηλικίες!

Από όλα τα παραπάνω είναι φανερό ότι οι γονείς, τα νέα ζευγάρια, έχουν λόγο, δικαίωμα και υποχρέωση να διεκδικούν Δημόσιους Δωρεάν, με κατάργηση κάθε πληρωμής βρεφονηπιακούς σταθμούς, δημιουργία νέων σύγχρονων κρατικών υποδομών αλλά και ποιοτική παροχή προσχολικής αγωγής για τα παιδιά τους.


Γ. Χ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ