Τα επικίνδυνα γεγονότα που εξελίσσονται αυτές τις μέρες στην Ανατολική Μεσόγειο, πέρα από όλα τα άλλα, αναδεικνύουν τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων και στα κεντρικά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής.

Ο επικίνδυνος εφησυχασμός και το «ξέπλυμα» του ρόλου των ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ, η προσπάθεια να παρουσιαστεί η βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδιά τους και στο ιμπεριαλιστικό παζάρι ως «εγγύηση» τάχα της ασφάλειας των λαών της περιοχής και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, τα καλέσματα «εθνικής ενότητας» και «ομοψυχίας» πίσω από τους στόχους της αστικής τάξης, δεν αποτελούν «προνόμιο» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά επιχειρούνται από όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, με μοιρασμένους μάλιστα ρόλους.

Η ΝΔ, που ανυπομονεί να παραλάβει την αντιλαϊκή κυβερνητική σκυτάλη, δίνει σε όλους τους τόνους διαβεβαιώσεις ότι θα συνεχίσει από εκεί που άφησε τη βρώμικη δουλειά ο ΣΥΡΙΖΑ και σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της χώρας στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Είναι δε τέτοια η στρατηγική σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ο Ν. Δένδιας να διαβεβαιώνει (ρ/σ «Alpha 98.9 FM») πως «αν υπάρχει εθνική ανάγκη, θα στηρίξουμε πάντοτε την εθνική προσπάθεια. Είμαστε κόμμα που πάντοτε και ιστορικά στήριξε την κάθε κυβέρνηση όταν υπήρχε εθνικό ζήτημα».

Η υποτιθέμενη «εθνική γραμμή» που υπερασπίζεται η ΝΔ, φυσικά, δεν είναι άλλη από αυτή που υπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα: Αυτή που επιτάσσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, μπλέκοντας το λαό όλο και βαθύτερα στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Οι δηλώσεις εξάλλου του Κυρ. Μητσοτάκη πως «είναι απολύτως επιβεβλημένο Ελλάδα και Κύπρος να ζητήσουν από την ΕΕ την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας» καθώς και πως «ό,τι συμβαίνει στην Κύπρο αφορά άμεσα την ΕΕ, λόγω και των ενεργειακών σχεδιασμών της», οι «παραινέσεις» να «αξιοποιηθούν οι συμμαχίες που έχουμε οικοδομήσει πολλά χρόνια τώρα», η παρουσίαση δηλαδή του προβλήματος (της εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, εντός των οποίων φουντώνει η τουρκική επιθετικότητα) ως «λύσης», είναι αποκαλυπτικές.

Οπως βέβαια είναι αποκαλυπτικά και τα προχτεσινά συγχαρητήρια του υποτιθέμενου «άσπονδου» εχθρού του ΣΥΡΙΖΑ, του αντιπροέδρου της ΝΔ, Α. Γεωργιάδη, που σε συνέντευξή του («One Channel») δήλωνε «χαρούμενος» για την «πολύ μεγάλη φιλοαμερικανική στροφή» του ΣΥΡΙΖΑ και τη συνέχιση από την κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα της εξωτερικής πολιτικής που είχε ακολουθήσει η ΝΔ προηγουμένως, προσθέτοντας πως «δεν φοβόμαστε, είμαστε ψύχραιμοι, το διεθνές Δίκαιο είναι μαζί μας και έχουμε συμμάχους».

Ενώ δεν περνά απαρατήρητη και η χτεσινή συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη με τον τομεάρχη Εξωτερικών της ΝΔ, Γ. Κουμουτσάκο, με τους δύο να μιλάνε για το «κοινό συμφέρον» Ελλάδας και ΗΠΑ για τη διατήρηση της «περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας» και τον τομεάρχη της ΝΔ να καλεί την Τουρκία «να σταματήσει τις ενέργειές που διαταράσσουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και αποσκοπούν στο να παρεμποδίσουν τις θετικές ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο».

Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκονται και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, δείχνοντας και από μια άλλη σκοπιά ότι η «χρησιμότητά» τους για την αστική τάξη έχει ως βάση τη σύγκλιση στα στρατηγικά ζητούμενα του κεφαλαίου.

Για παράδειγμα, ο συντονιστής του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας του ΚΙΝΑΛ, Πέτρος Ευθυμίου, θυμίζοντας τον «ιστορικό ρόλο» του ΠΑΣΟΚ σε ό,τι αφορά την εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια και δηλώνοντας «παρών» στη σημερινή προσπάθεια αναβάθμισης της αστικής τάξης, που ναρκοθετεί τα συμφέροντα του λαού, έλεγε τις προάλλες: «Η αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο απαιτεί ένα αρραγές εσωτερικό μέτωπο στη βάση της εθνικής γραμμής (...) Με επιδίωξη πλήρους συνέργειας των Ευρωπαίων εταίρων, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, τις οποίες αφορά επίσης η τουρκική επιθετικότητα».

Από τη χορωδία του εφησυχασμού του λαού απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις δεν θα μπορούσε να λείπει ο Γ. Βαρουφάκης, που τη Δευτέρα απέδιδε («ΑΝΤ1») την όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας σε κινήσεις «εσωτερικής κατανάλωσης», λέγοντας πως «ο Τ. Ερντογάν προσπαθεί να επικαλεστεί εξωτερικό κίνδυνο για να σταθεροποιήσει το καθεστώς του, το οποίο κρατιέται με νύχια και με δόντια». Συνέχισε έπειτα να υποβαθμίζει τη σημασία της κατάστασης αναφορικά με τη γεώτρηση του τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου «Πορθητής» 80 χιλιόμετρα από τις ακτές της Πάφου: «Κάθε φορά που ένα τουρκικό καθεστώς νιώθει το έδαφος κάτω απ' τα πόδια του να τρίζει, ψάχνει να βρει ευκαιρίες για να δημιουργήσει εντάσεις στο Αιγαίο, ιδίως εναντίον της Ελλάδας». Τα ίδια πάνω κάτω έλεγε και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλος την Τετάρτη (ΕΡΤ), διαφημίζοντας τον «αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας», που προκαλεί «νευρικότητα» στην Τουρκία.

Η «συγχορδία» των αστικών κομμάτων πρέπει κι αυτή να αποτελέσει κριτήριο ψήφου μπροστά στις επερχόμενες εκλογές. Απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις και την ομοφωνία όλων των αστικών κομμάτων, που «δείχνουν» προς ακόμα βαθύτερη εμπλοκή, ο λαός χρειάζεται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ. Για να δυναμώσουν ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της χώρας σε αυτούς, η αλληλεγγύη με τους γείτονες λαούς, η πάλη για αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.