ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Ιούνη 2010
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Μεταξύ «σφύρας και άκμονος» οι εργαζόμενοι

Το πακέτο λιτότητας, έως τουλάχιστον το 2014, χτυπάει το εισόδημα και κοινωνικές κατακτήσεις

Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις ενάντια στα μέτρα λιτότητας στο Βερολίνο. Ωστόσο, για να έχει προοπτική ο αγώνας χρειάζεται να αποκτήσει ταξικό προσανατολισμό, σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου και το συμβιβασμένο συνδικαλισμό
Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις ενάντια στα μέτρα λιτότητας στο Βερολίνο. Ωστόσο, για να έχει προοπτική ο αγώνας χρειάζεται να αποκτήσει ταξικό προσανατολισμό, σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου και το συμβιβασμένο συνδικαλισμό
Το μεγαλύτερο μέχρι τώρα πακέτο περικοπών στη Γερμανία, «με "κεντρικό" στόχο την περιστολή των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού», που θα φτάσουν στα 80 δισ. ευρώ μέχρι το 2014, εξήγγειλε η κυβέρνηση συνασπισμού υπό την Αγκελα Μέρκελ. Τα μέτρα, που ανακοινώθηκαν με πρόσχημα την κρίση, συναντούν την οργή των εργαζομένων. Οχι τυχαία. Περιλαμβάνουν περικοπές τουλάχιστον 10.000 θέσεων εργασίας και συνθλίβουν κυριολεκτικά τις κοινωνικές παροχές.

Ανακοινώνοντας τα μέτρα ο υπουργός Εξωτερικών, Γκουίντο Βεστερβέλε, επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP) στον κυβερνητικό συνασπισμό, δήλωσε ότι οι περικοπές μόνο για το 2011 θα είναι συνολικά 11,1 δισ. ευρώ ενώ θα αυξάνονται κάθε χρόνο μέχρι το 2014: Περίπου 17,1 δισ. ευρώ το 2012, περίπου 25,7 δισ. ευρώ το 2013 και 32,4 δισ. ευρώ το 2014.

Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα στη δημοσιότητα λεπτομέρειες όσον αφορά στις περικοπές, η εφημερίδα «Financial Times» δημοσιοποίησε ένα προσχέδιο 8 σημείων, βάσει του οποίου τα επιδόματα ανεργίας θα δίνονται κατά περίπτωση, ενώ για όσους παίρνουν το κοινωνικό βοήθημα Hartz IV καταργείται το επίδομα ανατροφής τέκνων και η καταβαλλόμενη βοήθεια είναι στη διακριτική ευχέρεια των υπηρεσιών. Επίσης, η κυβέρνηση σχεδιάζει να «παγώσει» το δώρο Χριστουγέννων για τους δημόσιους υπαλλήλους το 2011, να μειώσει τις θέσεις στο δημόσιο κατά 10.000, να επιβάλει φόρους στις τράπεζες και στον κλάδο πυρηνικής ενέργειας, να καταργήσει τις εξαιρέσεις στον επονομαζόμενο «οικολογικό» φόρο και, τέλος, να επιβάλει «περιβαλλοντικό» φόρο στις εγχώριες αερομεταφορές. Δραστικές περικοπές επιβάλλονται και στις Ενοπλες Δυνάμεις, όπου προβλέπεται μείωση του αριθμού των στρατιωτικών κατά 40.000 - δηλαδή, μείωση του συνολικού στρατιωτικού δυναμικού της Γερμανίας, που αριθμεί σήμερα στις 250.000 μέλη, κατά 16%.

Επιγραμματικά ο «οδικός χάρτης» των εσόδων προβλέπει τη συγκέντρωση του ποσού των 2,3 δισ. ευρώ ετησίως από την επιβολή φόρου στα κέρδη των μονάδων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, 2 δισ. ευρώ αναμένεται να αποδίδουν ετησίως ο «περιβαλλοντικός φόρος» και ο ειδικός φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές που θα επιβληθεί από το 2012. Το συμπέρασμα που συνάγεται αβίαστα είναι ότι η «χαλιναγώγηση» του ελλείμματος επιβαρύνει σχεδόν αποκλειστικά τους εργαζόμενους και ειδικότερα τους οικονομικά αδύναμους και τα παιδιά.

Προς επίρρωση των μέτρων ο Αλεξ Βέμπερ, επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ και μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και φερόμενος ως «διάδοχος» του Ζαν - Κλοντ Τρισέ στο αξίωμα του προέδρου του ΔΣ, έσπευσε να συγχαρεί την κυβέρνηση τονίζοντας μάλιστα ότι τα μέτρα «θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως παράδειγμα για όλη την Ευρωζώνη»... Οι δηλώσεις Βέμπερ έρχονται σε πλήρη αντίθεση ωστόσο με τις προειδοποιήσεις άλλων αστών οικονομολόγων, ακόμη και του διευθυντή του ΔΝΤ, Ντομνίκ Στρος - Καν, ότι «δεν είναι δα και θέσφατο ότι πρέπει σώνει και καλά να έχει μειωθεί στο 3% το δημόσιο έλλειμμά τους το 2012, ή το 2013», όπως επιτάσσουν οι Βρυξέλλες. Προειδοποιεί κι από την πλευρά του ο Ελί Κοέν, του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), ότι χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, ή η Αυστρία «δεν έχουν κανένα λόγο να λάβουν μέτρα λιτότητας». Η πλήρης διάσταση απόψεων αντανακλά τις αντιθέσεις εντός του κεφαλαίου που κλιμακώνονται συνεχώς καθώς βρίσκεται αντιμέτωπο με τη χειρότερη κρίση του από την εποχή της «Μεγάλης Υφεσης» της δεκαετίας του '30.

«Απρόβλεπτες» εξελίξεις

Οι αντιθέσεις που κατασπαράσσουν τις ιμπεριαλιστικές χώρες είναι παρούσες και έντονες φυσικά και εντός Γερμανίας. Αντιθέσεις που κορυφώθηκαν το τελευταίο δεκαπενθήμερο από δύο γεγονότα: Την ανακοίνωση του «ανθρωποφάγου» προγράμματος λιτότητας και την παραίτηση του Προέδρου της χώρας, Χορστ Κέλερ.

Οι μεγάλες διαδηλώσεις σε Βερολίνο και Στουτγάρδη αποτελούν ένα πρώτο δείγμα γραφής των αντιδράσεων εκ μέρους των Γερμανών εργαζομένων. Διαδηλώσεις που έγιναν και ήταν μαζικές παρά το γεγονός ότι οι συμβιβασμένες και εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως η IG Metall, όχι μόνο απέτρεψαν τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν αλλά πιέζουν για τη συναίνεση και την «παράδοση» των εργαζομένων στην «κρεατομηχανή» του κεφαλαίου.

Την ίδια στιγμή το οικονομικό Ινστιτούτο διαμόρφωσης γνώμης, DIW, προειδοποιούσε ότι η «ψαλίδα» ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς διευρύνεται συνεχώς προκαλώντας κοινωνική αστάθεια, και επισήμανε την αντίθεση μεγάλων τμημάτων του γερμανικού λαού στο πρόσφατα ανακοινωθέν κυβερνητικό πρόγραμμα λιτότητας.

Δεδομένων των προβλημάτων και των αντιθέσεων εντός του κυβερνητικού συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) και FDP, αντιθέσεις που έχουν εκδηλωθεί από την πρώτη στιγμή με αποτέλεσμα Γερμανοί επιχειρηματίες και βιομήχανοι να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να προκρίνουν έναν «ευρύ συνασπισμό», ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, έσπευσε να προτείνει «εναλλακτική διέξοδο» για το σύστημα με τη δήλωσή του στη γερμανική Βουλή ότι το SPD δεν πρόκειται να μπλοκάρει το πρόγραμμα λιτότητας. Φυσικά η προσφορά του προέδρου του SPD είναι υπό όρους: Μόνο εάν υιοθετηθεί το «εναλλακτικό πρόγραμμα λιτότητας» και συμπεριληφθούν οι προτάσεις του SPD, όπως περικοπές 10 δισ. ευρώ ανά έτος μέχρι το 2014, δηλαδή περίπου περικοπές 40 δισ. ευρώ με έμφαση στις περικοπές των κυβερνητικών επιδοτήσεων, όπως ανέφερε η «Ντόιτσε Βέλε». «Δεν επιθυμούμε, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ένα μεγάλο συνασπισμό», δήλωσε ο Γκάμπριελ μιλώντας στη Μπούντεσταγκ, «αλλά όπως είναι φυσικό αναγνωρίζουμε πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση».

Οι διεργασίες και οι ζυμώσεις είναι πυρετώδεις υπό το πρίσμα της κατακόρυφης πτώσης της δημοτικότητας του κυβερνητικού συνασπισμού και θα κορυφωθούν μέχρι τις 30 του Ιούνη, οπότε θα πραγματοποιηθεί η εκλογή νέου Προέδρου, μετά την αναγκαστική παραίτηση στην οποία οδηγήθηκε στις 30 του Μάη ο Χορστ Κέλερ.

Ο Κέλερ, ο οποίος μπορεί να προβάλλεται από το γερμανικό Τύπο ότι «δεν είχε σχέσεις με το πολιτικό κατεστημένο», δεν είναι τυχαίος καθώς έχει διατελέσει επικεφαλής του ΔΝΤ, εξωθήθηκε σε παραίτηση αφού κατά την επιστροφή του από το Αφγανιστάν στο κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό «Ντόιτσλαντ Ράντιο» δήλωσε τα αυτονόητα: Για τις απολύτως «αναγκαίες στρατιωτικές παρεμβάσεις» της Γερμανίας, όπως στην περίπτωση του Αφγανιστάν, με σκοπό την προάσπιση των γερμανικών συμφερόντων. Τα ΜΜΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης «ανέκρουσαν πρύμναν». Η μεγαλύτερη υποκρισία είναι ότι ο Κέλερ για τις συγκεκριμένες δηλώσεις βρέθηκε στο στόχαστρο των κομμάτων SPD και Πρασίνων, των κομμάτων που απέστειλαν τα γερμανικά στρατεύματα στο Κόσσοβο ή στο Αφγανιστάν. Ο Κέλερ προχώρησε σε «διορθωτική δήλωση» ότι δεν εννοούσε την αποστολή στο Αφγανιστάν, αλλά τις διεθνείς επιχειρήσεις στο Κέρας της Αφρικής! Ομως υπό το βάρος του συσχετισμού δυνάμεων και, πλήρως απομονωμένος πολιτικά, όχι γιατί οι δηλώσεις δεν αντανακλούν την πραγματικότητα αλλά γιατί τις εξέφρασε δημόσια και στο πλέον ακατάλληλο χρόνο, ο Κέλερ έγινε ο πρώτος Πρόεδρος στην ιστορία της Γερμανίας που παραιτήθηκε.

Η εκλογή νέου Προέδρου εξελίσσεται σε γόρδιο δεσμό. Καταρχήν η επιλογή του κυβερνητικού συνασπισμού στο πρόσωπο του χριστιανοδημοκράτη Κρίστιαν Βολφ, πρωθυπουργού του κρατιδίου της Κάτω Σαξονίας, «εξανάγκασε» το SPD και τους Πράσινους - ευελπιστούσαν σε μία επιλογή ευρύτερης αποδοχής ώστε να μπορούν να την στηρίξουν, σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ - να προτείνουν δικό τους υποψήφιο, τον Γιοακίμ Γκάουκ, προτεστάντη ιερέα που «υπήρξε συμβολική μορφή του αγώνα των αντικαθεστωτικών κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ανατολική Γερμανία», όπως αναφέρει ο γερμανικός Τύπος, τον οποίο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ψηφίζουν οι Γερμανοί...

Μέχρι πρότινος η εκλογή Βολφ δεν παρουσίαζε «προβλήματα», όμως τα πάντα έχουν ανατραπεί καθώς έως τις 30 του Ιούνη, οπότε καλείται η Εθνική Συνέλευση να εκλέξει τον Πρόεδρο, κανείς δε γνωρίζει εάν το κυβερνητικό στρατόπεδο θα έχει την πλειοψηφία στην Ανω Βουλή - μέλη της οποίας μετέχουν στην Εθνική Συνέλευση. Αυτό γιατί, μετά την ήττα Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων στις εκλογές της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, στην περιοχή δεν έχει εκλεγεί κυβέρνηση. Επίσης, ο Γιόακιμ Γκάουκ φέρεται να έχει πολλές ελπίδες να λάβει και ψήφους βουλευτών του CDU/CSU που διαφωνούν με την πολιτική του κυβερνητικού συνασπισμού, ενώ σημειώνεται ότι η ψηφοφορία είναι μυστική. Σε περίπτωση ήττας του Βολφ, η κυβέρνηση θα καταρρεύσει, κατά τις εκτιμήσεις, αλλά κανένα κόμμα δεν επιθυμεί νέα προσφυγή στις κάλπες, για ευνόητους λόγους... Συνεπώς όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και αυτό που «καίει» το γερμανικό κεφάλαιο, την άρχουσα τάξη, είναι η ψήφιση του πακέτου των περικοπών.


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ