ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 20 Απρίλη 2004
Σελ. /40
Η ενόχληση της εξουσίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Την αντίθεσή του στην παραμονή του μνημείου που έστησαν στα Τέμπη οι γονείς των 21 μαθητών από το Μακροχώρι Ημαθίας, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στο φοβερό τροχαίο δυστύχημα που έγινε εκεί πριν ένα χρόνο, εξέφρασε ο νέος περιφερειάρχης Θεσσαλίας. Ο Φ. Γκούπας, χρησιμοποιώντας το σαθρό και, εν πολλοίς, γελοίο επιχείρημα ότι η παρουσία του μνημείου θ' αποσπά την προσοχή των διερχομένων οδηγών, δημιουργώντας κινδύνους νέων τροχαίων ατυχημάτων, επιχειρεί ν' απομακρύνει από τον τόπο του δυστυχήματος κάτι το οποίο θυμίζει τι και γιατί έγινε εκεί, αλλά και καταγγέλλει ποιος ευθύνεται για το έγκλημα.

Στη μαρμάρινη πλάκα του μνημείου αναγράφεται ότι «σ' αυτό το σημείο, με ευθύνη της Πολιτείας και στο βωμό του κέρδους, θυσιάστηκαν 21 μαθητές της Α' Τάξης του Λυκείου Μακροχωρίου». Μια αλήθεια την οποία φαίνεται ότι δεν αντέχει ο νέος περιφερειάρχης Θεσσαλίας κι αναρωτιώμαστε αν η ενόχλησή του αφορά μόνο τον ίδιο ή αν υλοποιεί κυβερνητική εντολή.

Πάντως, δεν ξεκίνησε καλά τη θητεία του ο Φ. Γκούπας και καλό θα ήταν, αντί να εκφράζει την ενόχληση της εξουσίας για το δημόσιο καταλογισμό των ευθυνών της, να «πιέσει», όπου κι όπως μπορεί, για την άμεση υλοποίηση της πρόσφατης δέσμευσης του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, ότι θα προχωρήσει και θα ολοκληρωθεί, γρήγορα, η κατασκευή της σήραγγας των Τεμπών, ώστε να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα σ' αυτό το σημείο - καρμανιόλα της Εθνικής Οδού...

Αιματοβαμμένες μπίζνες

Η είδηση πως οι Αμερικανοί κατακτητές του Ιράκ επέλεξαν, μεταξύ των πέντε εταιριών (τριών από χώρες της ΕΕ και δύο απ' άλλες χώρες), να συμπεριλάβουν και την ελληνική εταιρία «Ελληνικά Πετρέλαια» για να διοχετεύσει στις διεθνείς αγορές μέρος από τα έξι εκατομμύρια ιρακινού πετρελαίου, δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Πρόκειται για μια μορφής επιβράβευση της σημαντικής συμβολής και συμμετοχής της τότε κυβέρνησης Σημίτη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άλλες δύο εταιρίες της ΕΕ, οι οποίες παίρνουν μέρος στη μοιρασιά της λείας, είναι οι ισπανικές «Repsoil Ypf» και «Cepsa», ενώ οι δύο από χώρες εκτός ΕΕ είναι η αμερικανική «Exxon Mobil» και η τουρκική «Turpas».

Είναι καιρός, λοιπόν, να βγει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίσει για τις «δουλιές» που άνοιξαν στο Ιράκ οι ελληνικές εταιρίες. Το αιματοκύλισμα ενός ολόκληρου λαού τώρα δικαιώνεται...

Κοινωνικές οι αιτίες

«- Κάποιοι παρατηρούν ότι αν η τρομοκρατία ήταν κάποτε πρόφαση, σήμερα είναι μια ζοφερή πραγματικότητα», σημειώνει ο δημοσιογράφος του «Εθνους», Απ. Λυκεσάς, μιλώντας με τον Ιωάννη Μανωλεδάκη, καθηγητή Ποινικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που σήμερα ανακηρύσσεται αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Και η απάντηση του τελευταίου: «Αυτή η πραγματικότητα υπήρχε πάντοτε. Αν σήμερα υπάρχει έξαρση, αυτό οφείλεται στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και γιατί άνοιξε δραματικά η ψαλίδα ανάμεσα σε προνομιούχους και μη προνομιούχους. Σε καταπιεζόμενους ανθρώπους και ανθρώπους, που όχι μόνο ευημερούν, αλλά σπαταλούν.

Οταν ένα 5% θέλει να καρπούται το 75% του παγκόσμιου πλούτου, δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνική ισορροπία. Εκεί οφείλεται η αύξηση του εγκλήματος. Το κακό ήρθε από αυτή την ελεγχόμενη ακόμη και επιθυμητή εξέλιξη από τις εξουσίες.

Ερχεται τώρα μια υπερδύναμη με τρόπο άπληστο όχι να πάρει κοινωνικά μέτρα που θα έκλειναν την ψαλίδα της αδικίας, να ανακουφίσουν τους ασθενείς, να απονείμουν δικαιοσύνη, έρχονται και λένε ότι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα ενός αόρατου κινδύνου από διάφορους τρελούς και φονταμενταλιστές. Οχι ότι τέτοιοι δεν υπάρχουν, αλλά θα ήταν εντελώς ανίσχυροι κοινωνικά αν δεν υπήρχε η υποδομή. Αντί να αντιμετωπίσουν τη διαβρωτική αδικία, θωρακίζουν δήθεν πόλεις και ανθρώπους που καταλήγουν ανθρωπάκια φοβισμένα χωρίς ελευθερία και ανθρωπιά. Ο τρομοκράτης έχει ήδη νικήσει».

Απειλούνται οι ελευθερίες

Αμεσοι και σοβαροί είναι οι κίνδυνοι που απειλούν τις λαϊκές ελευθερίες, υπογραμμίζει ακόμη ο κ. Μανωλεδάκης στην ίδια συνέντευξη. Συγκεκριμένα, απαντώντας στην ερώτηση, αν απειλούνται οι ελευθερίες στην Ελλάδα, σημειώνει τα εξής:

«Σε όλο τον κόσμο απειλούνται. Μπορεί ακόμη να μην έχουμε φτάσει σε δραματικές καταστάσεις, αλλά προς τα εκεί πάμε. Υπάρχει μια διαρκής μετακύληση από την έννοια του κατηγορούμενου στην έννοια του ύποπτου.

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία προσαρμόζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Οι υποθέσεις μεταφέρονται από τα ποινικά δικαστήρια στην Αστυνομία και την καταστολή. Υποπτος είναι και ένας πολίτης με ελεύθερο φρόνημα που πάει σε μια διαδήλωση. Εχει αυτός καμιά σχέση με την τρομοκρατία; Κινδυνεύει δηλαδή να συλληφθεί για άσχετο λόγο και να μην μπορεί να βγει από τη φυλακή.

Αυτά είναι πολύ επικίνδυνα πράγματα. Η ελευθερία του πολίτη απέναντι στην κρατική καταστολή είναι στόχευση όσο και η προστασία από το έγκλημα. Στις μέρες μας υπάρχει ο κίνδυνος διογκώνοντας την προστασία να απολέσουμε την απαραίτητη ελευθερία».

Τα εγγυημένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΜΕΤΑ τις τελευταίες εξελίξεις για το Κυπριακό στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, και οι πλέον δύσπιστοι πρέπει να έχουν πειστεί ότι τα όσα γίνονται καμιά σχέση δεν έχουν με αγωνία για το μέλλον της Κύπρου και την επανένωσή της, την ειρήνη στην περιοχή και όλα όσα μας λένε οι Πάουελ και Φερχόιγκεν, όπως και τα κάθε λογής «παπαγαλάκια» τους.

Οι - όποιες - αντιπαραθέσεις μεταξύ Αμερικανο-Βρετανών και Ρωσίας, Γαλλίας και Κίνας είναι η ...ζωντανή απόδειξη ότι άλλα παιγνίδια παίζονται, άλλα σχέδια υλοποιούνται και όποιος εξετάζει το σχέδιο Ανάν μόνο με γνώμονα τις επιμέρους προβλέψεις του, βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος.

Τελικά, όταν οι αντιθέσεις οξύνονται, τίποτε δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Τα συμφέροντα βγαίνουν στη φόρα και φυσικά ...εκτίθενται ανεπανόρθωτα όσοι επέμεναν να παρουσιάζουν αυτήν την υπόθεση ως εξέλιξη, που κίνησε η «ελληνική εξωτερική πολιτική».

ΕΔΩ Μίλερ, εκεί Μίλερ, παντού Μίλερ! Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις τελευταία, τον Αμερικανό πρεσβευτή βρίσκεις από κάτω. Λες και με τις απανωτές συναντήσεις του, με κυβερνώντες, αντιπολιτευόμενους και χτες με την πρόεδρο της Βουλής, θέλει να μας θυμίζει ότι «είναι εδώ»...

Οχι, φυσικά, πως ο αμερικανικός παράγοντας έλειπε ποτέ από οποιαδήποτε εξέλιξη στην Ελλάδα. Οταν, όμως, δείχνει αποφασισμένος να τονίσει την παρουσία του, μάλλον είναι μια παραπάνω απόδειξη για το πού ολισθαίνουμε.

Ο,τι κι αν κάνουν όμως, θα τους λυπήσουμε. Σ' αυτήν τη χώρα «δε μασάμε» ούτε από «αντιτρομοκρατικά δόγματα», ούτε από «χρηματοδοτήσεις» στην Κύπρο, ούτε από «συμπαράσταση» πέραν του Ατλαντικού. Δυστυχώς (γι' αυτούς) ακόμη μπορούμε και κρίνουμε.

ΝΕΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ της ΔΟΕ από χτες σε εξέλιξη, με τον Ντένις Οσβαλντ επικεφαλής. Οπως καταλαβαίνετε, για τις επόμενες μέρες, Σουφλιάς και Βενιζέλος ακονίζουν, ήδη, τις ...καταγγελίες τους, μια και θα περάσουμε άλλη μια βδομάδα ...Ολυμπιακής σκανδαλολογίας. Βοήθειά μας...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι «ευκαιρίες» των Παλαιστινίων

Σε πόσα και πόσα «σχέδια Ανάν» έχει κατά καιρούς αναγκαστεί να συμφωνήσει η ηγεσία των Παλαιστινίων; Εννοούμε, φυσικά, τη φιλοσοφία επιβολής «λύσεων» από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που εμφανίζονται σαν «μοναδικές, αμετάκλητες, τελευταίες ευκαιρίες» και περιέχουν σχεδόν πάντα και τις «εγγυήσεις»...

Τέτοιοι σταθμοί, για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια ήταν το Οσλο και μόλις πέρσι ο «Οδικός Χάρτης». Μάλιστα, για την επιβολή αποδοχής του «Οδικού Χάρτη», έβαλε έμμεσα το χεράκι της και η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που ασκούσε την Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ποιος δε θυμάται το καμάρι του τότε υπουργού Εξωτερικών και τωρινού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, όταν ανέλαβε να παραδώσει με τα χέρια του το σχέδιο από πλευράς Ευρωπαϊκής Ενωσης! Οταν, δηλαδή, ανέλαβε να κάνει αυτό που τώρα κάνουν οι διάφοροι Φερχόιγκεν του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού μηχανισμού. Να πιέσει για την αποδοχή. Να πείσει για τη «ρεαλιστικότητα». Να υπονοήσει «εγγυήσεις»...

Το τι ακολούθησε από τότε, το ξέρει πλέον ολόκληρη η ανθρωπότητα. Οι ΗΠΑ καθοδήγησαν ουσιαστικά την κυβέρνηση του Ισραήλ να κλιμακώσει τόσο πολύ την ένταση στην περιοχή, ώστε να εξαναγκάσει το λαό της Παλαιστίνης να αποδεχτεί «στα γόνατα», αν είναι δυνατόν, τις μελλοντικές ιμπεριαλιστικές προτάσεις. Προτάσεις, που θα έρχονται και θα δένουν με τα φανερά σχέδια των ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μάλιστα, προς αποφυγή των όποιων παρεξηγήσεων ή αφορμή ανάπτυξης των ανταγωνισμών στην περιοχή, μόλις την περασμένη βδομάδα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Μπους, ουσιαστικά, χάρισε παλαιστινιακά εδάφη στην ισραηλινή κυβέρνηση. Λες και ήταν δικά του. Λες και, με βάση το όποιο «δίκαιο», έχει το δικαίωμα να κόβει και να ράβει χώρες και περιοχές.

Η ουσία είναι πως μάλλον τους ανταμείβει, που έκαναν μέχρι τώρα καλά τη δουλιά του, αφού ποτέ δε σταμάτησε ο ισραηλινός στρατός να δολοφονεί και να τρομοκρατεί τους Παλαιστινίους, δηλαδή δε σταμάτησε να φτιάχνει τις συνθήκες για ακόμα μεγαλύτερο στρίμωγμα από τις ΗΠΑ. Καθόλου τυχαία μάλιστα, ο Μπους δε σταματάει να χαρακτηρίζει «τρομοκρατία» τον αγώνα των Παλαιστινίων για λευτεριά και αξιοπρέπεια. Δηλαδή, αυτή η διεκδίκηση της λευτεριάς και αξιοπρέπειας είναι τα μεγαλύτερά του εμπόδια στην περιοχή.

Δε διαφέρουν και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού, που βγαίνουν κατά καιρούς (κάθε φορά, που ο ισραηλινός στρατός κάνει ένα καινούριο δολοφονικό μεγάλο έγκλημα) με φραστικές διαφοροποιήσεις. Κάτι σαν τις προχτεσινές τοποθετήσεις του Κ. Ανάν, ή των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν πραγματικά επιθυμούσαν λύση, θα έπαιρναν ολοκληρωτικά θέση υπέρ του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Ομως, τότε δε θα ήταν εκπρόσωποι δυνάμεων, που διεκδικούν «χαραμάδα» να μπουν και να κάνουν παιχνίδι στην περιοχή...

Ο ελληνικός λαός και κάθε λαός της περιοχής έχει κάθε συμφέρον να μην περνούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, να αποκαλύπτονται και να ανατρέπονται με τον αγώνα και την έμπρακτη αλληλεγγύη των λαών.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ