Στη μάχη για την επιτυχία του αγωνιστικού γιορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς έχει ριχτεί η ταξική διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας (ΕΚΛ) καλώντας σε μαζική συμμετοχή τους εργαζόμενους, προβάλλοντας το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ.

Οπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του, «το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει καθήκον να προβάλλει αγωνιστική - απεργιακή απάντηση στο ΣΕΒ και τους συμμάχους του». «Εχει υποχρέωση - συνεχίζει - να αναδείξει τα αγωνιστικά, ταξικά, διεθνιστικά, αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά του που επιβάλλουν οι καιροί. Για να γίνει καθαρό στους εργαζόμενους η ανάγκη της ταξικής προοπτικής ενάντια σε εργοδότες και μεγάλο κεφάλαιο».

Αναφερόμενο το ΕΚΛ στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας τονίζει: «Μετά και την τρίτη συνάντηση της ΓΣΕΕ και των εργοδοτών για την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το ΕΚΛ καταγγέλλει την απαράδεκτη πρόταση των εργοδοτών για τεμαχισμό των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Στόχος τους είναι η συλλογική διαπραγμάτευση να αντικατασταθεί από την ατομική λύση. Για το λόγο αυτό είναι βαθιά επικίνδυνη για την εργατική τάξη».

Και υπογραμμίζει: «Εδώ αναδεικνύονται και οι μεγάλες ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που με την επικίνδυνη γραμμή του εταιρισμού, τις λογικές της συναίνεσης και των κοινωνικών διαλόγων, αποθρασύνει την προκλητικότητα των βιομηχάνων.

Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας καλεί όλους τους εργαζόμενους να δώσουν μαχητικό παρών στο γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς».

Για τον ταξικό αγωνιστικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς η τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στη Λάρισα συγκάλεσε σύσκεψη εκπροσώπων σωματείων και συνδικαλιστών. Στη σύσκεψη αποφασίστηκαν μια σειρά πρωτοβουλίες και δραστηριότητες των ταξικών δυνάμεων ενόψει του γιορτασμού, όπως περιοδείες και εξορμήσεις σε χώρους δουλιάς. Αποφάσισαν, επίσης, τη διοργάνωση συναυλίας με εργατικά τραγούδια στην πλατεία Ταχυδρομείου, να προτείνουν στα Εργατικά Κέντρα της περιοχής να κηρύξουν την παραμονή της πρωτομαγιάς στάσεις εργασίας μιας ώρας στα εργοστάσια και να γίνουν πολύμορφες εκδηλώσεις.

Από το 1886, εκείνη τη μεγάλη και αιματηρή απεργία που είχε γίνει στο Σικάγο με κύριο σύνθημα «8 ώρες δουλιά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνος».

Από εκείνο το 1886, πέρασαν πολλές, πάρα πολλές Πρωτομαγιές. Που στο πέρασμα των χρόνων πολλές από αυτές ξαναβάφτηκαν κόκκινες από το αίμα των εργατών.

Την 1η του Μάη του 2004, απεργούμε και διαδηλώνουμε, έχοντας στο νου και στην καρδιά εκείνες τις Πρωτομαγιές και το ταξικό τους περιεχόμενο.

Απεργούμε και διαδηλώνουμε, ενάντια στην προσπάθεια να αλλάξει το νόημα και το ταξικό περιεχόμενο αυτής της μεγάλης γιορτής της εργατικής τάξης, όπως θα το ήθελαν κεφάλαιο, δεξιός δικομματισμός και συνδικαλιστικοί τους εταίροι.

Λέμε «όχι» στις πρωτομαγιάτικες εκδρομές και στις γιορτές επετειακού χαρακτήρα!

Η Πρωτομαγιά του 2004 ας γίνει το έναυσμα για νέους αγώνες, με έντονα τα χαρακτηριστικά της ταξικής και διεθνιστικής αλληλεγγύης, για μια πιο αποφασιστική και αποτελεσματική αντιπαράθεση με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.

Το Κυπριακό, το Ιράκ, το Παλαιστινιακό εντάσσονται στα γεωστρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ και ΕΕ στην περιοχή. Επιδιώκουν τον κατακερματισμό τους και τη δημιουργία κρατιδίων περιορισμένης ευθύνης (προτεκτοράτα).

Θέλουν να εφαρμόσουν την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε».

Στα σχέδιά τους, όμως, δε λάβανε υπόψη το λαϊκό παράγοντα. Είναι αυτός ο παράγοντας, που σήμερα έχει βγει ορμητικά στο προσκήνιο και μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικός για τις εξελίξεις στην περιοχή. Μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά τους για έλεγχο γεωπολιτικό και οικονομικό της περιοχής. Επιβεβαιώνεται ότι δεν ήρθε το «τέλος της Ιστορίας», όπως θα το ήθελαν, αυταπατώμενοι.

Στη χώρα μας, άλλαξε η κυβέρνηση, η πολιτική όμως παραμένει η ίδια. Στις 25-26 του Μάρτη του 2004, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, συγκεντρώθηκαν οι ηγεσίες της για να εξετάσουν την πορεία υλοποίησης της στρατηγικής που χάραξαν στη Λισαβόνα, με σκοπό να την ενισχύσουν με περαιτέρω αποφάσεις: Βάλανε στόχο την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, στην κατεύθυνση να κάνουν την υπόθεση της εργασίας ατομική υπόθεση, να οδηγηθούμε απέναντι στους εργοδότες ως μονάδες και όχι ως κοινωνική τάξη, μας θέλουν ελαστικές μηχανές, κατακερματισμένους, αδύναμους.

Προωθούν την εργασία με όρους απασχολησιμότητας, δηλαδή την κύρια παραγωγική δύναμη, τον εργαζόμενο, επιχειρούν να τον υποβιβάσουν σε ρόλο απασχολούμενου. Είναι τυχαία η αλλαγή της ονομασίας του υπουργείου Εργασίας σε υπουργείο Απασχόλησης;

Εάν και εφόσον βρίσκουμε δουλιά, μας ετοιμάζουν δουλιά μέχρι τον τάφο.

Απορυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις, σε αντιδημοκρατική κατεύθυνση, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, της μίζας, της ντόπας και των πολυεθνικών «χορηγών».

Εχουν ετοιμάσει σχέδιο Ευρωσυντάγματος που εμπεριέχει ό,τι το ελάχιστο για τα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, αποδιαρθρώνοντας δικαιώματα όπως αυτά εγγράφονται σε εθνικές νομοθεσίες.

Με το ΠΑΜΕ, αντιτασσόμαστε, πάμε κόντρα στα σχέδιά τους. Λέμε «όχι» στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, στις διασπαστικές όσο και στις ρεφορμιστικές τους μεθοδεύσεις.

Αναζητούμε όχι μόνο τις επιμέρους αγωνιστικές πρωτοβουλίες, που σε τελευταία ανάλυση αυτή η τακτική από μόνη της είναι αφομοιώσιμη από τον καπιταλισμό, αλλά συνδέουμε τα προβλήματα με τις πραγματικές ανάγκες μας και με το συνολικό πολιτικό πρόβλημα της αστικής διακυβέρνησης με προοπτική την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης.

Προωθούμε το διεκδικητικό-οικονομικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, στους εργαζόμενους και στα σωματεία. Απορρίπτουμε το πλαίσιο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που συνδέουν τις διεκδικήσεις με τις ανάγκες του κεφαλαίου, στον άξονα ανταγωνιστικότητα-παραγωγικότητα με κοινωνική συναίνεση.

Οικοδομούμε τον ταξικό πόλο! Την ταξική ενότητα!