ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

H ελεφαντίνα και οι αντιλόπες

Την ώρα που η Ευρώπη των «15» αγόραζε σε πανηγυρική τελετή τους λαούς άλλων δέκα χωρών, κάπου 80 εκατομμύρια ψυχές, έναντι 20 ευρώ το κεφάλι και θριάμβευε πασπαλισμένη με αρχαιοελληνική δόξα η πολυδιαφημισμένη «ελίτ» των μεν και των δε, ο μικρός Αλί στο Ιράκ έκλαιγε για πρώτη φορά μετά την εισβολή των νεοταξικών ορδών. Δάκρυα για πρώτη φορά κύλησαν από τα μάτια του δεκάχρονου παιδιού που έμεινε πεντάρφανος, χωρίς χέρια. Με εγκαύματα τρίτου βαθμού στο κορμάκι του και ανίδωτα κι ανείπωτα στην ψυχή, φώναζε: Μη με κοροϊδεύετε άλλο!!! Δώστε μου πίσω τα χέρια που μου πήρατε.

Την ώρα που ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός συμβιβαζόταν με τον αμερικάνικο, καλύτερα οπλισμένο είναι η αλήθεια, χάρη στη συμμορία τεσσάρων χωρών και τον μοιραίο κι άβουλο ΓΓ του ιδιωτικοποιημένου πλέον ΟΗΕ, με λεία τα κομμένα χέρια του κάθε Αλί, που είχαν την ατυχία να παίξουν με χώματα και να γράψουν γράμματα πανάρχαια και να χαϊδέψουν κορίτσια αφίλητα, σε χώρα της σφαίρας των ευρωαμερικανικών συμφερόντων, των γιαπωνέζικων επενδύσεων, των νεοκαπιταλιστικών οπορτουνισμών και των σιωνιστικών νιτερέσων, οι τάχα μου και δήθεν φιλάνθρωποι άρχιζαν να ξεχνούν το δράμα και να θυμούνται το χρήμα. Οπως πάντα.

Την ώρα που έβγαιναν οι σκιές που μυρίζουν, που βρωμάνε συναλλαγή και ντύνονται με τα άμφια του ρεαλιστικού φόνου, να σουλατσάρουν σαν κατσαρίδες στα μυαλά των υπηκόων τους, βόγκαγαν τα μάρμαρα και σάπιζαν τα κλαδιά ελιάς. Το δέντρο μάλιστα, απ' το οποίο κόπηκε το κλαδί που φόρεσε στο τσεπάκι του χασκογελώντας ο γελωτοποιός του Μάη του '68 ο Σολάνα, λένε πως πέθανε το ίδιο βράδυ ψιθυρίζοντας ένα αφόρητο βββββββ... που ακουγόταν μες την αθηναϊκή νύχτα, όπως τα νεκρά παιδιά λένε Β... ελιγράδι και Β... αγδάτη.

Την ώρα που απολυόταν ο παραγωγός μιας καλής σειράς ιστορικών ντοκιμαντέρ στο αμερικάνικο κανάλι Σι Μπι Ες, επειδή τόλμησε να παρομοιάσει το καθεστώς του Χίτλερ με τις σημερινές ΗΠΑ και τους συνεταίρους τους, ένα ζώο πανάρχαιο, απευθείας απόγονος των μαμούθ, που εμφανίστηκε πριν απ' τον άνθρωπο την εποχή των δεινοσαύρων, δίδασκε στην Αφρική (η είδηση από το σοβαρό γαλλικό πρακτορείο) τι σημαίνει ελευθερία και πώς παλεύει ο ζωντανός οργανισμός τη σκλαβιά της ελεύθερης αγοράς.

Εταιρία που οργανώνει σαφάρι για πλουσίους, στο Εμπαγκένι της Νότιας Αφρικής, αιχμαλώτισε κοπάδι από αντιλόπες στο φυσικό τους περιβάλλον. Περιέφραξε το χώρο γερά και ετοιμαζόταν να εγκαινιάσει πρόγραμμα αναγκαστικής αναπαραγωγής τους.

Ενα κοπάδι από έντεκα ελέφαντες του πάρκου, με επικεφαλής την ελεφαντίνα αρχηγό Νάνα, ήρθε το σούρουπο. Κύκλωσε το στρατόπεδο συγκέντρωσης με τις αντιλόπες και η Νάνα πήγε στην πύλη. Με το μέτωπό της άρχισε να σπρώχνει τα θεόρατα κάγκελα, ώσπου τα γκρέμισε. Επόπτευσε με το κοπάδι της τη φυγή των όμορφων ελαφιών προς την ελευθερία κι ύστερα αποχώρησε περήφανη. Ο ειδικός κ. Μπρέντον Γουίντιγκτον Τζόουνς δήλωσε πως η ...επιχείρηση ελεφάντων είναι επιστημονικώς ανεξήγητη γιατί δεν επιτέθηκαν ούτε για τροφή, ούτε για νερό στο στρατόπεδο με τις αντιλόπες.

Περαστικά σ' όσους επιμένουν να δέχονται την ιστορία ως υπόθεση υπογραφών αφεντικών, ως δούλοι. Και χαιρετίσματα αγωνιστικά σε όλους εκείνους που επιμένουν να παίρνουν την ιστορία στα χέρια τους όπως κι οι ελέφαντες τη μνήμη της ελευθερίας.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΙΡΑΚ

«Δήλωση» σύμπραξης με τους δολοφόνους!

Οι μάσκες έπεσαν! Μια δήλωση, η δήλωση της Ελληνικής Προεδρίας για το Ιράκ - μια σελίδα όλη κι όλη - ήταν αρκετή για να σωριαστεί σαν χάρτινος πύργος όλη η φιλολογία που θέλει την ΕΕ να προβάλλει σαν... «αντίπαλο δέος» (!) απέναντι στο «σοκ και δέος» των ΗΠΑ.

Στη θέση αυτής της φαιάς προπαγάνδας, και με φόντο τη «Στοά του Αττάλου», ανυψώθηκε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια ο δολοφονικός χαρακτήρας (και) του ιμπεριαλιστικού οργανισμού των Βρυξελλών. Μερικές αράδες ήταν αρκετές για να φανεί στα μάτια όλου του κόσμου ότι πολεμοκάπηλοι και... ειρηνοκάπηλοι, χέρι - χέρι, βουλιάζουν την ανθρωπότητα στο χάος της κρατικής τους τρομοκρατίας και τους λαούς στις συμπληγάδες των ενδοϊμπεριαλιστικών τους αντιθέσεων.

***

Στα αποκαλυπτήρια της ΕΕ ήταν πραγματικά «ιστορική» η συμβολή του κ. Σημίτη, όπως προέκυψε κατά τη διάρκεια της «ιστορικής μέρας» της διεύρυνσης της ΕΕ. Διότι η Ελλάδα όχι μόνο συνυπέγραψε τη νομιμοποίηση της εισβολής και της κατοχής των Αμερικανοβρετανών στο Ιράκ, όχι μόνο αναγνώρισε πολιτικά τους επερχόμενους Ιρακινούς «Τσολάκογλου» που θα διορίσει ο στρατηγός Φρανκς, αλλά διεκδίκησε και την... «πρωτοβουλία» για αυτή την αθλιότητα!

«Είναι μια πρωτοβουλία δική μας» (!), δήλωσε χωρίς ίχνος ντροπής ο πρωθυπουργός, όταν αναφέρθηκε στη «Δήλωση» για το Ιράκ, κλείνοντας τη φιέστα της ΕΕ στην Αθήνα.

***

Είναι μια πρωτοβουλία δική μας», λοιπόν, μια «Δήλωση» που:

1. Από τη δεύτερη κιόλας παράγραφο, οι δυνάμεις της εισβολής και της κατοχής βαφτίζονται «συμμαχία»!

Για να αποκαλυφθεί έτσι το πραγματικό πρόσωπο αυτών, που μέχρι χτες «καταδίκαζαν», τάχα, την αμερικανοβρετανική επιδρομή και τη χαρακτήριζαν... παράνομη. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για το... βάθος των «αντιπολεμικών» τους διαθέσεων που εξατμίστηκαν μπροστά στο πλιάτσικο της «ανοικοδόμησης» του Ιράκ;

2. Σε κανένα σημείο της «Δήλωσης» δεν υπάρχει ούτε μια - έστω υποκριτική - αναφορά στα θύματα και την ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται στο Ιράκ!

Αντίθετα, οι «εταίροι» της ΕΕ αναγνωρίζουν την πρωτοκαθεδρία των αμερικανοβρετανικών δυνάμεων κατοχής, αφού όπως λένε, «σε αυτό το στάδιο η συμμαχία έχει την ευθύνη να αποκαταστήσει ένα ασφαλές περιβάλλον» στο Ιράκ (!), προχωρώντας ταυτόχρονα στην προκλητική θέση ότι ο λαός του Ιράκ «έχει τώρα την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τη χώρα του και να επανενταχθεί στη διεθνή κοινότητα»! Τέτοια νομιμοποίηση ενός καθεστώτος κατοχής, τέτοια αναβάπτιση μιας εισβολής σε «απελευθέρωση» (!) έχει να δει η ανθρωπότητα από την εποχή του... Κουίσλινγκ!

3. Ο ΟΗΕ, με τα φληναφήματα περί «κεντρικού ρόλου» που καλείται να διαδραματίσει, καθίσταται και επισήμως σε «τροχονόμο» της λαφυραγώγησης του Ιράκ, σε «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» για τα εγκλήματα κάθε ύαινας που θέλει να κατασπαράξει τις σάρκες του ιρακινού λαού, σε «διαιτητή» μιας «ανοικοδόμησης», κατά την οποία οι «φιλειρηνιστές» Ευρωπαίοι διεκδικούν τα ματοβαμμένα τους ψίχουλα.

4. Εξαπολύει με ευρωπαϊκή... «κομψότητα» απειλές και προειδοποιήσεις προς τους γειτονικούς με το Ιράκ λαούς, αφού οι γειτονικές χώρες καλούνται «να στηρίξουν τη σταθερότητα στο Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή».

Η προειδοποίηση είναι σαφής και έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Τη στιγμή που οι Αμερικανοί έχουν ονοματίσει δυο ακόμα χώρες του «άξονα του κακού»: Τη Συρία και το Ιράν...

5. Στον αντίποδα του αιτήματος για ένα ανεξάρτητο, αυτόνομο και κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος, σπεύδουν οι «15» που έγιναν «25» να ζητήσουν την ενίσχυση του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού Αμπού Μαζέν, του ανθρώπου που επέβαλαν ως συνομιλητή του Ισραήλ ο Σαρόν, ο Μπους και ο Μπλερ.

***

Αυτή ήταν η περιβόητη «ιστορική μέρα» για την Ευρώπη «τους». Μια από τις πιο «μαύρες μέρες» στην ευρωπαϊκή ιστορία!

Μια «μαύρη μέρα» και για την ελληνική ιστορία, της οποίας ο πρωθυπουργός διεκδίκησε, όπως τονίσαμε, την «πρωτοβουλία», ξεπερνώντας ακόμα και τους πραγματικούς εμπνευστές αυτής της υπόθεσης (Μπλερ, Σιράκ, Σρέντερ, Αθνάρ).

Ο Κ. Σημίτης, μάλιστα, ερωτηθείς γιατί η ΕΕ έκλεισε τα μάτια στο καθεστώς της κατοχής και της εισβολής και γιατί η «Δήλωση» δεν κάνει καμία αναφορά σε «κατοχικά στρατεύματα», επιστράτευσε κάθε υπόλειμμα ευρωστρουθοκαμηλισμού και ευρωυποκρισίας: «Τα μέλη της ΕΕ δεν προσεγγίζουν με τον ίδιο τρόπο το πρόβλημα», απάντησε και... δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι «όταν προσπαθούμε να βρούμε ένα συμβιβασμό μεταξύ μας, πρέπει να βρούμε μια γλώσσα και κάποιους όρους που να μας βρίσκουν όλους σύμφωνους»!

Ετσι, λοιπόν, στο πλαίσιο αυτής της... κοινής γλώσσας, οι δυνάμεις κατοχής και εισβολής στο Ιράκ μετονομάστηκαν από την ΕΕ σε «συμμαχικές δυνάμεις»! Και όλα αυτά με φόντο τις εκατοντάδες αφίσες με τις οποίες είχε διακομιστεί η αποκλεισμένη Αθήνα και όπου δέσποζε το σύνθημα για την «Κοινότητα των Αξιών» μεταξύ των «25». «Κοινότητα Αξιών» με τους... Τσολάκογλου, δηλαδή!

***

Πέρα όμως από το «συμβιβασμό» και το «ρεαλισμό» της πλήρους νομιμοποίησης των δολοφόνων, αποκαλυπτικός ήταν ο Κ. Σημίτης όταν μίλησε για... το λύκο που καλείται να φυλάξει τα πρόβατα: «Οι συμμαχικές δυνάμεις», δήλωσε, «καλούνται από την ΕΕ να εξασφαλίσουν την ασφάλεια για τον ιρακινό λαό, να αποκαταστήσουν την ειρήνη στο Ιράκ» (!) και δίνοντας το περιεχόμενο του πραγματικού ρόλου του ΟΗΕ, ως κολαούζου των ιμπεριαλιστών, συμπλήρωσε: «Αυτό δεν μπορεί να είναι ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών, ο ακριβής ρόλος του ΟΗΕ θα είναι το αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων, επαφών με τις ΗΠΑ, αλλά επίσης και με τη Μεγάλη Βρετανία»!

Αυτή ήταν η «γιορτή» της Αθήνας. Η οποία είχε και απίθανες στιγμές... ιλαρότητας. Οπως για παράδειγμα, ο στόμφος που προσέδωσε ο κ. Παπανδρέου, στην ίδια συνέντευξη με τον κ. Σημίτη, όταν αναφερόμενος κι αυτός στη «Δήλωση» για το Ιράκ, φρόντισε επιπλέον να διευκρινίσει ότι οι εισβολείς, εκτός από την «απελευθέρωση» των... δολοφονημένων αμάχων, έχουν και την ευθύνη για «την προστασία των πολιτιστικών μνημείων και των μουσείων», που εν τω μεταξύ παραδόθηκαν στις φλόγες και στις λεηλασίες, υπό την εποπτεία των Αμερικανών!

***

Κατόπιν όλων αυτών, είναι απολύτως προφανείς οι λόγοι που οδήγησαν τον Πάουελ σε μια ενθουσιώδη τοποθέτηση για τη Σύνοδο των Αθηνών που τα περιείχε όλα:

Από «συγχαρητήρια» για την κυβέρνηση Σημίτη (σ.σ.: «Θέλω να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία και να συγχαρώ την ελληνική κυβέρνηση και ειδικά τον Ελληνα ΥΠΕΞ Παπανδρέου για την εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει», ήταν τα λόγια του), μέχρι αβροφροσύνες προς τους Ευρωπαίους συνενόχους του.

Εχουμε «τίμιες, ανοιχτές» σχέσεις με τους «25» και μετά από τη «Δήλωση» αυτή, «είμαι πεπεισμένος ότι η ΕΕ και η Ελλάδα θα διαδραματίσουν ενεργό ρόλο», όπως είπε ο Πάουελ...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ