ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Απρίλη 2003
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Μόνο κατ' όνομα δημόσια Υγεία

Στις υπηρεσίες της δημόσιας Υγείας εντάσσονται πλέον και όλοι οι οργανισμοί, ανεξάρτητα απ' τη νομική τους φύση και έχουν ως καταστατική αρμοδιότητα την προσφορά υπηρεσιών Υγείας καθώς και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με αντίστοιχο περιεχόμενο

Μόνο κατ' όνομα θα μείνει η δημόσια Υγεία καθώς το νέο σχέδιο νόμου που έχει συντάξει το υπουργείο Υγείας όχι μόνο δεν την εντάσσει στην αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας, αλλά στους φορείς και τις υπηρεσίες «εντάσσονται όλοι οι οργανισμοί ανεξάρτητα απ' τη νομική τους φύση, που υπάγονται στο υπουργείο Υγείας και έχουν ως καταστατική αρμοδιότητα την προσφορά υπηρεσιών, που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της υγείας και του προσδόκιμου επιβίωσης όλου του πληθυσμού της χώρας». Ακόμα στους φορείς των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας εντάσσονται και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που έχουν καταστατική αρμοδιότητα να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της Υγείας.

Θα μπορεί, δηλαδή, καθένας που καταστατικά θα πιστοποιεί την προσφορά υπηρεσιών και θα καταφέρνει να υπαχθεί υπό το υπουργείο Υγείας ή να συγκροτήσει μια μη κυβερνητική οργάνωση να αναλάβει την προσφορά υπηρεσιών δημόσιας Υγείας. Πέρα απ' το ότι οδηγεί στην εκχώρηση τομέων και ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην επιχειρηματική δραστηριότητα οδηγεί και σε επικίνδυνους ατραπούς, καθώς στην εποχή μας περισσεύει η φιλολογία από απειλές -υπαρκτές ή μη, όπως η βιοτρομολογία- για τη δημόσια υγεία. Και εκεί πάνω θα αναπτυχθούν -και μάλιστα ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων- πολλές δραστηριότητες, που θα έχουν μεγάλες οικονομικές -και όχι μόνο- προβολές.

Η δημόσια Υγεία είναι ένα θέμα ευθύνης της κοινωνίας. Κι ενώ η πολιτεία αποποιείται της ευθύνης -όπως τουλάχιστον έκανε στα λόγια ένα σχέδιο νόμου που συντάχτηκε πριν ένα χρόνο (βλέπε και «Ρ» της 31/1/2002)- η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου συγκροτεί έναν ασφυκτικό και χωρίς προηγούμενο μηχανισμό ελέγχου αυτής της δομής που επιχειρεί να κατασκευάσει. Ετσι σε κεντρικό επίπεδο δημιουργεί το Εθνικό Συμβούλιο Δημόσιας Υγείας (ΕΣΥΔΥ) με διορισμένα και τα έντεκα μέλη του απ' τον υπουργό Υγείας και με τη δυνατότητα να γνωμοδοτεί αυτεπαγγέλτως για θέματα δημόσιας Υγείας σύμφωνα με το νόμο για την «κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα».

Κι ενώ στο ΕΣΥΔΥ συμμετέχουν διάφοροι ειδικοί επιστήμονες -μέχρι και οικονομολόγος- δε συμμετέχουν επιδημιολόγος, γιατρός της εργασίας ή εκπρόσωπος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας. Μάλιστα, η εκπροσώπηση αυτή στο ΕΣΥΔΥ είναι αναντίστοιχη με τη συμμετοχή σε περιφερειακό επίπεδο, όπου συμμετέχουν επιστήμονες όπως οι επιδημιολόγοι.

Ενα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι οι διατάξεις του νομοσχεδίου αποτελούν εν πολλοίς περιγραφή των ήδη υπαρχουσών δομών με αλλαγές στις ονομασίες των φορέων. Προβλέπει ελάχιστες προσλήψεις και η έτσι κάλυψη των κενών που υπάρχουν αλλά και θα δημιουργηθούν θα καλυφθούν με αποσπάσεις.

Συνολικά το νομοσχέδιο, ως προς τους στόχους της δημόσιας Υγείας, βρίσκεται πολύ πίσω και απ' αυτούς που περιγράφονται στο νόμο 2519/1997 ή εκείνους που περιέγραφε το σχέδιο που είχε δει το φως της δημοσιότητας το Γενάρη του 2002.

Τα άρθρα

Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει 20 άρθρα.

Τα άρθρα 1 και 2 αναφέρονται στην έννοια, τα χαρακτηριστικά, τις βασικές λειτουργίες και τις προτεραιότητες της δημόσιας Υγείας.

Το άρθρο 3 αναφέρεται στις υπηρεσίες και τους φορείς της δημόσιας Υγείας και το άρθρο 4 στην Εθνική Στρατηγική για τη Δημόσια Υγεία.

Τα άρθρα 5, 6. 7 και 8 αναφέρονται στη συγκρότηση, τις αρμοδιότητες, τον κανονισμό λειτουργίας του ΕΣΥΔΥ και το συντονισμό του με τις άλλες υπηρεσίες και φορείς.

Τη σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Υγείας στο υπουργείο Υγείας προβλέπει το άρθρο 9 που συγκροτείται απ' τις διευθύνσεις: Υγιεινής, Περιβάλλοντος, Φαρμάκων και Φαρμακείων, Κεντρικού Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας (ΚΕΔΥ), Αγωγής της Υγείας και Πληροφόρησης και τα αυτοτελή τμήματα Εξαρτησιογόνων Ουσιών και του χάρτη Υγείας - Πρόνοιας.

Το ΚΕΔΥ μπορεί να μετατραπεί σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με κοινή απόφαση των συναρμόδιων υπουργών.

Στα άρθρα 10 και 11 περιγράφονται το Περιφερειακό Σύστημα Υγείας και οι Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας στις Περιφέρειες.

Ανταποδοτική λογική

Για την ανάπτυξη προγραμμάτων και δραστηριοτήτων σε κάθε Περιφερειακή Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας συστήνεται Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Ερευνας και Ανάπτυξης της Δημόσιας Υγείας (ΕΛΚΕΑ), ο οποίος συγκροτείται και λειτουργεί κατ' αντιστοιχία προς τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του νόμου 2889/2001, όπως προβλέπει το άρθρο 12, ενώ το άρθρο 13 αναφέρεται στην εκτέλεση των προγραμμάτων Υγείας.

Πόροι του ΕΛΚΕΑ είναι: Επιχορηγήσεις από τον τακτικό προϋπολογισμό, από τον προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων, από τον προϋπολογισμό του Περιφερειακού Ταμείου. Επίσης, από δωρεές, κληροδοτήματα και άλλες παροχές τρίτων, από έσοδα από την εκμετάλλευση περιουσιακών στοιχείων. Ακόμα θα έχει πόρους από ανταποδοτικά τέλη της δραστηριότητας του ΚΕΔΥ και των παραρτημάτων του στην περιφέρεια για την παροχή υπηρεσιών τους. Τέλος, θα έχει έσοδα από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή άλλων Ελληνικών ή Διεθνών Οργανισμών ή μη κερδοσκοπικών Οργανισμών ή από άλλες ερευνητικές δραστηριότητες.

Τα προγράμματα Υγείας χρηματοδοτούνται απ' τον ΕΛΚΕΑ και οργανώνονται απ' τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και τις περιφερειακές υπηρεσίες. Εκτός απ' τις ίδιες, η εκτέλεση αυτών των προγραμμάτων μπορεί να γίνει με τη σύναψη συμβάσεων έργου με φυσικά ή νομικά πρόσωπα (άρθρο13).

Με άλλα λόγια διαπνέεται απ' την ανταποδοτική λογική και καθιερώνεται μια έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Με το άρθρο 14 περιγράφονται τα μέτρα προστασίας στην περιφέρεια, ενώ τα άρθρα 15 και 16 αναφέρονται στις υπηρεσίες δημόσιας Υγείας στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α' βαθμού.

Με το άρθρο 17 ρυθμίζονται θέματα προσωπικού των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας, ενώ με το άρθρο 18 εισάγεται η κοινωνική ιατρική ως τον επιστημονικό κλάδο που έχει στόχο την εφαρμοσμένη γνώση για την πρόληψη της ασθένειας.

Απ' το άρθρο 19 με τις τελικές και μεταβατικές διατάξεις φαίνεται καθαρά ότι οι ανάγκες -καθώς οι προβλεπόμενες προσλήψεις δε φτάνουν ούτε τις 200- θα καλυφθούν με μετατάξεις από τις περιφέρειες και τις μονάδες του ΕΣΥ.


Γ. Μ.


Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Αγοραία αγορά!

Μας κατέπληξαν με τη σημειολογία τους και με τις συνειρμικές αναφορές τους. Μας εντυπωσίασαν με τις «διαχρονικές» επιλογές τους. Ηταν τέτοιες και τόσες οι εκπλήξεις τους που σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ - και των δημοσιογράφων, βεβαίως - έπαθε παράκρουση. «Ο Ελληνας πρωθυπουργός, σαν νέος Προμηθέας, ξεκόλλησε μέσα από τον ιερό Βράχο της Ακρόπολης και βάδισε αγέρωχα και βαδίζοντας οδήγησε και την Ευρώπη αγέρωχα- στο δρόμο που χάραξε ο Κλεισθένης!» Μπορεί να μην ακούστηκε έτσι ακριβώς, όμως ποιος απ'όλους αυτούς τους τενόρους που λάλαγαν - και λάλησαν, κυριολεκτικά- δεν το εννοούσε με τα παραληρήματά του;

Ενα τέτοιο «άλμα» της ιστορίας, βέβαια, έπρεπε - οπωσδήποτε- να συμβεί και στον «κατάλληλο» χώρο. Και συνέβη! Συνέβη μέσα στο ίδιο περιβάλλον που ενώθηκαν οι δέκα πρώτοι δήμοι της αρχαίας Αθήνας, που στη συνέχεια - οι πρώτοι δέκα- έγιναν εκατό... για να ενωθούνε και αυτοί με τη σειρά τους και απ' αυτή την ένωση να προκύψει η μεγάλη Αττική. Στην Αρχαία Αγορά. Σίγουρα βήματα, δοκιμασμένες επιλογές. Η μεγάλη Ευρώπη έχει προδιαγεγραμμένο το μέλλον της. Η διεύρυνση έγινε πάνω στα λείψανα του Βουλευτηρίου, δίπλα από το ναό του Απόλλωνα, αντικριστά στο ναό του Ηφαίστου, κολλητά στην Ποικίλη Στοά, στη Στοά των Ερμών, στη στοά του Δία, και κυρίως στη στοά του Αττάλου. Στους χώρους που δίδαξαν μεγάλοι ρήτορες και μεγάλοι σοφιστές, και, κυρίως, στους χώρους που διεξαγότανε οι κυριότερες εμπορικές πράξεις. Στην αγορά μ' άλλα λόγια!.

Ετυμολογικά η λέξη αγορά, βέβαια, διαβάζουμε στην εγκυκλοπαίδεια, παράγεται από το ρήμα αγείρω, που σημαίνει συγκεντρώνω, συναθροίζω, και δήλωνε -αρχικά- τη συγκέντρωση των πολιτών των αρχαίων ελληνικών πόλεων σε κάποιο συγκεκριμένο τόπο με «σκοπό να συζητήσουν τα δημόσια ή τα ιδιωτικά θέματα». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στη συνάντηση των ηγετών της Ευρώπης, οι πολίτες κρατήθηκαν «διακριτικά» - από 10.000 πάνοπλους αστυνομικούς, από ελικόπτερα και πολεμικά αεροπλάνα!- σε απόσταση από τη «συζήτηση των δημοσίων και των ιδιωτικών». Για να είμαστε ακριβείς σε πολύ μεγάλη απόσταση. Τόσο μεγάλη που να μην υπάρχει η ελπίδα να ακουστεί η οργή τους. Τα «δημόσια και τα ιδιωτικά», τα ζητήματα δηλαδή που καίνε τους πολίτες, ανέλαβαν να συζητήσουν - και να τα λύσουν- ο Μπλερ, ο Αθνάρ και οι άλλοι «εκλεκτοί».

Για να είμαστε δίκαιοι ο ξεπεσμός της «αγοράς» δεν έγινε από τον κ. Σημίτη, τον κ. Μπερλουσκόνι και τον κ. Σιράκ. Αυτοί συνεισφέρουν στη «διεύρυνση»... Από την αρχαία εποχή, ακόμα, η «εκκλησία» από τις «ανάγκες» - και από ρεαλισμό, όπως θα λέγαμε σήμερα- μετατράπηκε σιγά- σιγά από χώρο «συζήτησης των δημοσίων και των ιδιωτικών» σε χώρο καθαρά εμπορικών συναλλαγών. Και για να μην μπερδεύονται οι αρχαίοι χώρισαν την «αγορά» στα δύο. Σε άλλο μέρος τα πολιτικο-θρησκευτικά και σε άλλο τα οικονομικά. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, δηλαδή.

Σήμερα η λέξη «αγορά» δεν έχει καμιά σχέση με την αρχαία λέξη. Σήμερα η λέξη «αγορά» σημαίνει «την εμπορική πράξη με την οποία μεταβιβάζεται η κυριότητα ενός πράγματος από τον πωλητή στον αγοραστή έναντι χρημάτων ή άλλου ανταλλάγματος, καθώς, επίσης, σημαίνει και τον τόπο όπου ανταλλάσσονται τα προϊόντα». Ετσι κυνικά και έτσι απλά. Τα άλλα τα αρχαιόπληκτα - και τα ιστορικά φόντα- είναι για κατανάλωση. Πάνω στα πληγωμένα μάρμαρα της αρχαίας αγοράς, λοιπόν, με νωπά ακόμα τα αίματα από το Ιράκ, σφραγίστηκε - οριστικά- η καινούρια έννοια της λέξης «αγορά».

Και να σκεφτεί κανείς, ακολουθώντας και εμείς τα βήματα της αρχαιολαγνίας και της αρχαιοκαπηλίας, στην «κεφαλή» της αρχαίας αγοράς, στην Πνύκα, μαζεύονταν «18.000 καθιστοί και πάνω από 25.000 όρθιοι». Τέτοια συνάθροιση! Σήμερα, μετά τη γαλλική επανάσταση - και την εδραίωση της «δημοκρατίας»- δεν υπήρχε θέση ούτε για έναν πολίτη. Ετσι για δείγμα! Τέτοια ένωση των λαών!


Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ