ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Απρίλη 2003
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Παρεμπόδιση και καταστολή της λαϊκής δράσης

Eurokinissi

Αλλο ένα πρόγραμμα - σχέδιο για την προστασία των πολιτών από την εγκληματικότητα προωθεί σε εφαρμογή η κυβέρνηση.

Εφαρμόζει ήδη, πειραματικά όπως λέει, το «νέο θεσμό» του «αστυνομικού της γειτονιάς», την «κοινοτική αστυνόμευση».

Στόχος, όπως αναφέρεται στο «πλαίσιο λειτουργίας», η εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων, η προσέγγιση των πολιτών και η δημιουργία αμοιβαίων σχέσεων εμπιστοσύνης, η ευαισθητοποίηση κατοίκων και φορέων της γειτονιάς προς την κατεύθυνση της ενεργούς συμμετοχής τους, στη διαχείριση των προβλημάτων τους και στην πάταξη της εγκληματικότητας.

Η κυβέρνηση επιχειρώντας τη διαστρέβλωση της έννοιας και του βασικού περιεχομένου της πρόληψης του εγκλήματος, προσπαθεί να μεταφέρει την ευθύνη στην κοινωνία, στους εργαζόμενους.

«Η πρόληψη του εγκλήματος είναι καθήκον όλης της κοινωνίας», αναφέρεται στο κεντρικό άρθρο της «Αστυνομικής Ανασκόπησης», έκδοσης του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ.

«Απαραίτητα για την κοινοτική αστυνόμευση είναι... (και)... η συμμετοχή της κοινότητας: Ολα τα μέλη της κοινότητας πρέπει να εργαστούν από κοινού εάν επιθυμούν (υπογράμμιση δική μας) να μειωθούν τα επίπεδα εγκληματικότητας της γειτονιάς τους».

Αυτό θεωρεί η κυβέρνηση πρόληψη του εγκλήματος! Με τέτοια μέτρα στο επίπεδο της γειτονιάς, της «κοινότητας» θα αίρονται οι αιτίες που προκαλούν την εγκληματικότητα και ιδιαίτερα το κοινό έγκλημα, θα μειώνονται οι δέκτες του και μάλιστα σε βάθος χρόνου;

Η πρόληψη για να είναι αποτελεσματική πρέπει στο μεγαλύτερό της μέρος να κινηθεί στην καταπολέμηση των κεντρικών αιτιών, που παράγουν και αναπαράγουν την εγκληματικότητα. Είναι ζήτημα κοινωνικοοικονομικών συνθηκών.

Η κυβέρνηση δεν ασχολείται με την έρευνα και την καταπολέμηση (θα πρέπει να αρνηθεί τη συνολικότερη πολιτική της), αλλά κινείται στην κατεύθυνση της «μείωσης της βλάβης», δηλαδή τη διαχείριση του φαινομένου στο πλαίσιο της Νέας Τάξης.

Η κυρίαρχη τάξη επιδιώκει να αποσυνδέσει την εγκληματικότητα από τις αιτίες που τη γεννούν και την τροφοδοτούν. Επιδιώκει να την παρουσιάσει ως ένα σχεδόν φυσικό φαινόμενο, παράγωγο της ανθρώπινης φύσης και αναγκαίο κακό της οικονομικής ανάπτυξης γενικά, άρα όλοι έχουμε ευθύνη, όλοι πρέπει να συμβάλλουμε.

Οι πραγματικές αιτίες της εγκληματικότητας πηγάζουν από την ίδια τη φύση και το χαρακτήρα του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, συνδέονται με τη σήψη και την αντιδραστικότητα της καπιταλιστικής κοινωνίας και ιδεολογίας.

Στη σημερινή φάση, η ανάπτυξή της συνδέεται με την έκρηξη των κοινωνικών προβλημάτων, τις τρομακτικές αντιθέσεις συγκέντρωσης πλούτου για τις πολυεθνικές και εξαθλίωσης για τα λαϊκά στρώματα, την ανεργία και τη φτώχεια που συσσωρεύει για το λαό αυτή η πολιτική, τον πόλεμο που διεξάγεται ενάντια στους λαούς, σε όλα τα μέτωπα.

Το παράδειγμα της τρομακτικής ανόδου της εγκληματικότητας στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες αμέσως μετά τη νίκη της αντεπανάστασης, που συνδέεται με την άμεση εξαθλίωση εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι αποκαλυπτικό, όχι μόνο για τις αιτίες, αλλά και για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι λαοί.

Ο κεντρικός στόχος της κυβέρνησης, αν ήταν αυτός (η αντιμετώπιση δηλαδή της εγκληματικότητας), θα ήταν (και θα είναι) καταδικασμένος σε αποτυχία.

Ας έρθουμε όμως λίγο στην «τοπική κοινωνία», στην «κοινότητα».

Δε γνωρίζει ή δεν μπορεί να γνωρίζει η αστυνομία πού και πώς εκδηλώνεται η εγκληματικότητα σε κάθε γειτονιά, δήμο ή πού βρίσκονται πιθανοί κίνδυνοι;

Εδώ δεν ανταποκρίνεται άμεσα ούτε στις καταγγελίες των πολιτών για τη διερεύνηση διαπραχθεισών εγκληματικών πράξεων, γιατί δεν είναι προσανατολισμένη και οργανωμένη συνολικά σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Γιατί επιδιώκουν ο αστυνομικός να γίνει «πρώτη κεραία» της γειτονιάς; Για την πρόληψη του εγκλήματος;

Αρα πρακτικά τι σημαίνει πρόληψη σε τοπικό επίπεδο, τι σημαίνει συνεργασία Αστυνομίας - πολιτών, κοινοτική αστυνόμευση;

1. Την έναρξη μιας συστηματικής και μακροχρόνιας προσπάθειας, με αθώες αναφορές για τους αφελείς, δημιουργίας και διεύρυνσης χαφιέδικων μηχανισμών και ενεργών συνεργατών της Αστυνομίας μέσα στη γειτονιά.

2. Την προσπάθεια να προληφθούν οι λαϊκές αντιστάσεις πριν εξελιχθούν σε «αστυνομικά προβλήματα».

3. Την προσπάθεια της κυβέρνησης (και με την προώθηση της λειτουργίας των «Συμβουλίων πρόληψης εγκληματικότητας») να εισάγει τη συνυπευθυνότητα και συνενοχή των πολιτών (αν δε συνεργαστούν) στο φαινόμενο της αυξανόμενης παραβατικότητας.

Η παράθεση και μόνο του κειμένου που τιτλοφορείται ως πλαίσιο λειτουργίας του θεσμού του αστυνομικού της γειτονιάς, αποκαλύπτει το πραγματικό κυβερνητικό στόχο, τους κινδύνους που περικλείονται για το λαϊκό κίνημα.

Η κυβέρνηση είναι φανερό ότι υιοθετεί και αντιγράφει ανάλογα μέτρα που πάρθηκαν σε άλλες χώρες κι απ' ό,τι φαίνεται είναι μιμητής και θαυμαστής των αποτελεσμάτων τους!

Από το παράδειγμα εφαρμογής από το 1993 στο Σικάγο (ΗΠΑ):

«Η εναλλακτική αυτή στρατηγική περιλαμβάνει την προσαρμογή της Αστυνομίας σε ένα νέο "επιλυτικό" μοντέλο παρέμβασης, το οποίο ενθαρρύνει την ανάπτυξη πρωτοβουλιών από το προσωπικό στο πλαίσιο μικρών γεωγραφικών ενοτήτων, προκειμένου να διευθετηθούν προβλήματα που θεωρούνται σημαντικά από τους κατοίκους. Τα προβλήματα αυτά δεν αφορούν κατ' ανάγκην το έγκλημα, αλλά και το φαινόμενο που θεωρείται σίγουρα το προστάδιό του, την αταξία (disorder): χαρακτηριστικές μορφές αταξίας είναι είναι οι θορυβώδεις συναθροίσεις, τα γκράφιτι, τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα και η σώρευση σκουπιδιών σε ώρες μη αποκομιδής κλπ».

Οι αστυνομικοί της γειτονιάς «... αναλαμβάνουν να οργανώσουν μια συστηματική επαφή με τους κατοίκους της περιοχής και ταυτόχρονα να τους φέρουν σε επαφή μεταξύ τους μέσω μικρών συγκεντρώσεων, ώστε να συζητηθούν τα προβλήματα, να υπάρξει μια αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων και να δοθούν εναύσματα για πρωτοβουλίες.

Από το 1995 ως το 2000, πάνω από 400.000 κάτοικοι του Σικάγου είχαν συμμετάσχει σε τέτοιου είδους συναντήσεις».

«Η συνεργασία και η κοινή δράση των γειτόνων σημαίνει ότι δεκάδες ματιών και αυτιών είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να αντιληφθούν οτιδήποτε ύποπτο ή ανησυχητικό συμβαίνει στη γειτονιά», αναφέρει το πρόγραμμα «παρακολούθηση γειτονιάς», της λονδρέζικης μητροπολιτικής Αστυνομίας.

Το πώς οι Ολλανδοί «περιόρισαν» την εγκληματικότητα, αλλά... και την ανεργία είναι αποκαλυπτικό:

Ωρα 11 το βράδυ... σε μια δυτική συνοικία του Αμστερνταμ.

Ωρα να ξεκινήσει η νυχτερινή περίπολος. «Ελέγχουμε όλους τους νέους που βρίσκονται έξω», λέει ο 28χρονος Ρασίντ Νουιγέμπ. «Οταν χρειάζεται τους συνοδεύουμε σπίτια τους».

Είναι ένας από τους πολίτες που με την οικονομική στήριξη της Δημαρχίας αναλαμβάνουν κάθε βράδυ τη φρούρηση της περιοχής.

Στην πόλη Μπιζλμερμέερ νοτιοανατολικά του Αμστερνταμ... οι 125 κάμερες παρακολούθησης, (που λειτουργούν όλο το 24ωρο), θα φτάσουν τις 335 μέχρι τον Ιούλη, ενώ 150 άνεργοι στρατολογήθηκαν για να περιπολούν στους δρόμους...

Στη χώρα μας, κυβέρνηση και ΝΔ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το αίσθημα ανασφάλειας που προκαλεί η δική τους πολιτική και πρακτική, να επενδύσουν πάνω σε αυτό για να αλυσοδέσουν και άλλο το λαό. Σε μια τέτοια κατεύθυνση επιθυμούν να χρησιμοποιηθεί (γι' αυτό τη φτιάχνουν) και η Δημοτική Αστυνομία, όπως και τα συμβούλια πρόληψης εγκληματικότητας.

Στην πολιτική αυτή θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό μας και κίνημά του. Να τον κάνουν να συναινέσει στην αποδοχή της αστυνομοκρατίας. Κάμερες και αστυνομικοί παντού, με παραλλαγή διαδηλωτή στις κινητοποιήσεις, με στολή μέσα στις γειτονιές, στους φορείς των εργαζομένων, στις τοπικές κοινωνικές δραστηριότητες. Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Την ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που θίγεται η δημόσια εικόνα της, στο βαθμό που η «ανασφάλεια» του πολίτη θίγει τα εκλογικά της ποσοστά, αφού αυτή γίνεται αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Στο όνομα της αντιμετώπισής της οι δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ ενισχύθηκαν με πάνω από 7.000 άτομα. Μέχρι και στην Αθήνα επέκτειναν την «Αστυνομία» συνόρων (!) για το κυνήγι των μεταναστών. Χιλιάδες επιπλέον αστυνομικοί απαλλάχτηκαν από τα μεταβατικά αποσπάσματα στα σύνορα, από τη φύλαξη των φυλακών, από τη φύλαξη κτιρίων, ενώ ένα μεγάλο μέρος αστυνομικών καθηκόντων μεταφέρεται στη Δημοτική Αστυνομία.

Πού πήγαν όλοι αυτοί; Κάλυψαν κενά που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση του εγκλήματος; Τίποτα ουσιαστικό δεν έγινε κατά τα φαινόμενα. Μόνο οι ειδικές δυνάμεις καταστολής ενισχύθηκαν, οι διάφορες ειδικές υπηρεσίες «διείσδυσης» και παρακολούθησης των λαϊκών αγώνων και δραστηριοτήτων. Τα συνδικάτα, οι δημοτικές κινήσεις, οι σύλλογοι και φορείς της γειτονιάς, οι κομμουνιστές πρέπει να αποκαλύψουν την κυβερνητική αυτή προσπάθεια. Να αποκαλύψουν σε ποια κατεύθυνση προσανατολίζει τα Σώματα Ασφάλειας η κυβέρνηση. Για το ποιος ευθύνεται για την αύξηση της εγκληματικότητας και της καλλιεργούμενης ανασφάλειας. Να οργανώσουν πιο αποφασιστικά το λαό στο δικό του μέτωπο, αποκρούσουν τον πολύμορφο αυταρχισμό. Να κάνουν καθαρό ότι ο αστυνομικός εν υπηρεσία, με στολή και χωρίς, δεν έχει καμία θέση και δουλιά στις λαϊκές συνελεύσεις και συγκεντρώσεις.

Στις συνθήκες εξουσίας του κεφαλαίου η αποστολή των Σωμάτων Ασφαλείας είναι η υπεράσπιση με τη βία της κυριαρχίας του. Δεν μπορούν να γίνουν φιλικά προς τους πολίτες. Αποτελούν μηχανισμούς που μαζί με τις Ενοπλες Δυνάμεις και τη δικαιοσύνη ανήκουν στο σκληρό πυρήνα καταπίεσης και καταστολής. Το πρόσωπό τους έδειξαν με το ματοκύλισμα των απεργών ναυτεργατών, των εργατών και συνταξιούχων που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, των αγροτών και μαθητών που σύρανε κατά χιλιάδες στα δικαστήρια.

Μόνο σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας ο λαός έχει ταξικό συμφέρον από την ενεργό συμμετοχή στην υπεράσπιση της σοσιαλιστικής νομιμότητας, των κατακτήσεών της. Με θεσμούς που αναδείχνονται μέσα από την πάλη και όχι από μηχανισμούς αποκομμένους από το λαό.


Του
Γιάννη ΝΑΚΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ