ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Απρίλη 2003
Σελ. /32
ΚΟΥΒΑ
Ετοιμες να ορμήξουν οι ΗΠΑ

Εκδήλωση για την επέτειο της Επανάστασης

Associated Press

Εκδήλωση για την επέτειο της Επανάστασης
«Στο μεταξύ το Πεντάγωνο και η νότια διοίκησή του, που αφορά τη Λατινική Αμερική, προσπαθεί να εκπονήσει ένα σχέδιο που θα αντισταθμίσει την απώλεια της αεροπορικής βάσης Χάουαρντ στον Παναμά, που είναι αρκετά δύσκολο. Για να επιτύχει η διοίκηση την απόλυτη κάλυψη της περιφέρειας, σκοπεύοντας να αξιοποιήσει όλους τους δυνατούς διαδρόμους από το Πουέρτο Ρίκο έως το Εκουαδόρ... Αυτές οι βάσεις μπορούν να χρησιμεύσουν και ως πρόδρομος ενός διευρυμένου μέλλοντος. Επίσης θα αυξήσουν την αποτελεσματικότητα των σημερινών αμερικανικών δυνάμεων σε μία τεράστια περιοχή, όπως αυτή της Νοτιοανατολικής Ασίας. Ενα τέτοιο δίκτυο θα βοηθούσε σημαντικά την επιχειρησιακή ευελιξία των ΗΠΑ σε περιόδους συγκρούσεων»...

Αυτά τα ολίγα περιέχονται για τη Λατινική Αμερική στην περιβόητη πια έκθεση για το «Νέο Αμερικανικό Αιώνα», που έχει υιοθετηθεί, όπως διαφαίνεται, από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ. Είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι μία τόσο ευαίσθητη περιοχή, που κλυδωνίζεται από τρομακτικά οικονομικά και κατά συνέπεια κοινωνικά προβλήματα, όπου σημειώνεται μία πολύ χαρακτηριστική στροφή στην επιλογή των μοντέλων διακυβέρνησης, απόρροια ενός πολύ σημαντικού ριζοσπαστικού κινήματος, μία περιοχή που θα μπορούσε να λειτουργήσει δυνητικά ως η σπίθα που θα παραδώσει στις φλόγες το κάστρο των ΗΠΑ, παραλείπεται από το σχέδιο για την παγκόσμια κυριαρχία. Εκκωφαντική η σιωπή. Αλαζονεία ή..;

Το αεροπλάνο που χρησιμοποιήθηκε για μια από τις αεροπειρατείες

Associated Press

Το αεροπλάνο που χρησιμοποιήθηκε για μια από τις αεροπειρατείες
Οι ΗΠΑ όμως δεν έχουν δυνατότητα παράλειψης, υπενθύμιση προς κάποιους που ίσως ήλπιζαν ότι οι ανειλημμένες υποχρεώσεις των ΗΠΑ στην Κεντρική και Νότια Ασία και τώρα στη Μέση Ανατολή, θα έδιναν το χρόνο στις χώρες της Λατινικής Αμερικής να οραματιστούν και να πραγματοποιήσουν μία άλλη Λατινική Αμερική. Δυστυχώς... Εξαίρεση δεν αποτέλεσε η Βενεζουέλα και φυσικά δε θα μπορούσε να αποτελέσει η Κούβα, το πιο ισχυρό «αγκάθι» στο μαλακό υπογάστριό της.

Εξαιτίας του ορυμαγδού των αιματηρών ειδήσεων και εικόνων από το Ιράκ, που συγκλόνιζαν την οικουμένη, ελάχιστοι έδωσαν προσοχή σε κάποια περιστατικά που ελάμβαναν χώρα στο Νησί της Επανάστασης. Αρχικά η είδηση περιορισμού των κινήσεων, εκ μέρους της κουβανικής κυβέρνησης, μέσα στη στενή περίμετρο της πρωτεύουσας Αβάνας, του επικεφαλής του Γραφείου Εμπορικών Υποθέσεων των ΗΠΑ, Τζέιμς Κέισον. Ο περιορισμός προήλθε, μετά από αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις της κουβανικής κυβέρνησης(στις 10 Μάρτη και με επίσημη Νότα), εξαιτίας των συνεχών ενεργειών του Κέισον για το συντονισμό των «οργανώσεων των αντιφρονούντων», προκειμένου να ανατραπεί το «καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο». Εξάλλου, ο ίδιος ο Κέισον ποτέ δεν το είχε κρύψει ότι κύριος στόχος του είναι ο συντονισμός και η ένωση των διαφόρων ομάδων «αντιφρονούντων», όπως ο ίδιος είχε τονίσει και κατά τη διάρκεια συνέντευξής του σε τηλεοπτικό σταθμό του Μαϊάμι, τον περασμένο Δεκέμβρ,η με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του.

Προσπάθειες αποσταθεροποίησης

Ο Κέισον συνέχισε κατά τη συνήθη πρακτική του, κατά την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του υπουργού Εξωτερικών Φελίπε Πέρες Ρόκε, ενώ η κουβανική κυβέρνηση προχώρησε στη σύλληψη αρχικά 32 «μισθοφόρων» όπως τους αποκαλεί (18/03) και την επομένη στη σύλληψη άλλων 33. Τη νύχτα της 19ης Μάρτη εκδηλώθηκε η πρώτη αεροπειρατεία, σε ένα αεροσκάφος DC-3, και ενόσω η αποκάλυψη του δικτύου ανατροπής συνεχιζόταν, συνεχίζονταν οι πράξεις αεροπειρατείας ακόμη και πειρατείας, πρώτα (31/03) με αεροσκάφος τύπου AN-24, που εκτελούσε την εσωτερική πτήση από το Νησί της Νεολαίας στην Αβάνα και 48 ώρες μετά με την πειρατεία σε φέρι μπόουτ από την περιοχή Μπαράγκουα, στο λιμάνι της Αβάνας. Το πλοίο χωρίς καύσιμα και με κατεύθυνση τη Φλόριδα, υπό την απειλή των πειρατών που έφεραν όπλα και μαχαίρια, απειλώντας τους επιβάτες, μεταξύ των οποίων αρκετά παιδιά και τουρίστες, σταμάτησε στα 34 μίλια, ενώ το αμερικανικό ναυτικό στην έκκληση του κουβανικού ναυτικού που είχε σπεύσει απάντησε ότι δεν ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει μία τέτοια κατάσταση!

Γιατί, μήπως για να χρησιμοποιήσουν την παράνομη μετανάστευση ως προσπάθεια αποσταθεροποίησης και ως «εχθρική πράξη» προς τις ΗΠΑ; Ολα αυτά μέχρι να αρχίσουν οι δίκες, οι προγραμματισμένες να αρχίσουν έτσι κι αλλιώς στις 3 του Απρίλη... Οι δίκες των «αντιφρονούντων», αλλά και των πειρατών του πλοιαρίου, οι μόνοι που πιάστηκαν από τις κουβανικές αρχές, και εντός αυτοφώρου παραπέμφθηκαν σε δίκη, όπου οι 3 καταδικάστηκαν σε θάνατο, με βάση την κουβανική ποινική νομοθεσία, που για ανάλογες περιπτώσεις η ισχύουσα νομοθεσία χρονολογείται από το 1888, δηλαδή από τις ημέρες της ισπανικής τρομοκρατίας.

Τα διεθνή ΜΜΕ παρουσίασαν τις καταδίκες σε θάνατο, ως προμετωπίδα, και μέρος του συνόλου των καταδικών, που απαγγέλθηκαν από τα Λαϊκά Δικαστήρια στους «αντιφρονούντες» από 6 έως 24 χρόνια. Κάτι που δεν ισχύει...

Για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ως ένα ακόμη χαρτί για την απομόνωση και το φονικό εναγκαλισμό της Κούβας, αυτή τη φορά στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Ομως η απόφαση του ΟΗΕ, που δεν ήταν καταδικαστική, δεν ικανοποίησε τις ΗΠΑ. Αλλά η αμερικανική κυβέρνηση αγνοεί αποφάσεις διεθνών οργανισμών και έτσι την επομένη της απόφασης, την Παρασκευή, η αντίδραση ήταν αποκαλυπτική. Διά στόματος της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου, Κλερ Μπούκαν, οι ΗΠΑ καταδίκασαν φυσικά την Κούβα και τόνισαν: «οι προσπάθειες της Κούβας να σιγήσει όλες τις φωνές της αντιπολίτευσης, θα προκαλέσει μόνο την ενίσχυση, με σχετικό και επείγον τρόπο, των προσπαθειών μας για την επίτευξη του στόχου μας, που είναι μία ταχύτατη και ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με την κοινωνία των πολιτών στην Κούβα και με το λαό και είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να εξετάσουμε όλα τα βήματα για την προώθηση του στόχου, μέσα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί»...


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ


Μερικά «σκοτεινά» μυστικά

Χανς Χέρτελ, Αμερικανός πρέσβης στη Δομινικανή Δημοκρατία: «Ο πόλεμος κατά του Ιράκ, στον οποίο ηγούνται οι ΗΠΑ, είναι απλώς η αρχή μίας σταυροφορίας απελευθέρωσης, που θα αγκαλιάσει πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο, της Κούβας περιλαμβανομένης»!

Πώς εννοούν οι ΗΠΑ την απελευθέρωση, εν προκειμένω της Κούβας; Με ανατροπή εκ των έσω, μέσω νομίμων και, κυρίως, σκοτεινών διαδρομών.

Πρώτα και κύρια δραστηριοποιείται το Συμβούλιο για την Ελευθερία στην Κούβα, με έδρα το Μαϊάμι. Ουσιαστικά πρόκειται για το παραστρατιωτικό σκέλος του Εθνικού Ιδρύματος Κουβανοαμερικανών, με επικεφαλής τον Μάρτιν Πέρες. Πρόσωπο που οργάνωσε αρκετά σχέδια δολοφονίας του Φιντέλ Κάστρο, κυρίως κατά τη διάρκεια διεθνών συναντήσεων, όπως στην περίπτωση της απόπειρας δολοφονίας κατά τη διάρκεια της Ιβηρο-αμερικανικής Συνόδου στον Παναμά, όπου φέρεται να σχεδίασε, να οργάνωσε και να χρηματοδότησε την απόπειρα, με την τοποθέτηση 40 κιλών πλαστικής εκρηκτικής ύλης C-4 στο μέρος διεξαγωγής της Συνόδου.

Παράλληλα, η εφημερίδα της Φλόριντα Sun Sentinel (06/04) αποκαλύπτει την παραστρατιωτική οργάνωση Commandos-4, εξαιρετικά βίαιη αντεπαναστατική ομάδα, που έχει ήδη συνδεθεί με σχέδια σαμποτάζ μέχρι και ένοπλες επιθέσεις εντός του εδάφους της Κούβας, εκπαιδεύεται στη χρήση βαρέων όπλων σε μυστική τοποθεσία στις ΗΠΑ «προκειμένου να είναι έτοιμες να πραγματοποιήσουν ένοπλες επιθέσεις εντός της Κούβας ή και να ηγηθούν κάποιας στρατιωτικής επέμβασης».

Το χρήμα ρέει άφθονο

Παρότι δεν εξαιρείται η στρατιωτική επέμβαση, το κύριο σχέδιο είναι η εκ των έσω ανατροπή.

Ετσι, στις 27 του Φλεβάρη, ο Αντόλφο Φράνκο, κουβανικής καταγωγής, αξιωματούχος που είναι υπεύθυνος για την περιοχή της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής στην USAID, κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του στην υποεπιτροπή για τις Διεθνείς Σχέσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων, τόνισε ότι η USAID έχει επενδύσει 22 εκατομμύρια δολάρια από το 1997, προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος Χελμς-Μπάρτον. Για την ακρίβεια, η παράγραφος 109 του νόμου Χελμς-Μπάρτον, που έχει τεθεί σε εφαρμογή από το 1996 και αποτελεί τη σκλήρυνση του εμπάργκο και τον ασφυκτικό, φονικό εναγκαλισμό της Κούβας, δίνει την ευχέρεια στην εκάστοτε αμερικανική κυβέρνηση να διοχετεύει προς την USAID κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ανατροπή της επαναστατικής κυβέρνησης στην Κούβα. Ακόμη προβλέπει στην παράγραφο 115 ότι ενθαρρύνεται και επιβάλλεται η χρηματοδότηση διαφόρων «μυστικών οδών», για την ακρίβεια των καναλιών των μυστικών υπηρεσιών. Συνεπώς τα 22 εκατομμύρια που έχουν δοθεί στην USAID μάλλον αποτελούν ένα ελαχιστότατο τμήμα των χρημάτων και των κονδυλίων που έχουν διοχετευτεί προς την Κούβα τα τελευταία 5 χρόνια.

Στις 28 του Μάρτη ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Κόλιν Πάουελ, κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του στην υποεπιτροπή διαθέσεων των κονδυλίων της Γερουσίας, ανακοίνωσε ότι ο προϋπολογισμός που παρουσιάζει ενώπιον της Γερουσίας περιλαμβάνει και το κονδύλι των 26.900.000 δολαρίων, για τη στήριξη και επέκταση των εκπομπών του ραδιοτηλεοπτικού δικτύου «Μαρτί». Το κονδύλι θα πρέπει να προστεθεί στα 22 εκατ. δολάρια της USAID, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η εκπομπή του συνιστά κατάφωρη παραβίαση των κανονισμών της Διεθνούς Ενωσης Τηλεπικοινωνιών. Οι ΗΠΑ με τον πιο επίσημο τρόπο αναγνωρίζουν ότι χρηματοδοτούν επισήμως ένα ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο που παραβιάζει τη διεθνή νομοθεσία, ουσιαστικά ως όπλο προπαγάνδας για εσωτερική ανατροπή, σαμποτάζ, παράνομη μετανάστευση.

Στις 2 του Απρίλη, ο υπεύθυνος για τις Σχέσεις στο Δυτικό Ημισφαίριο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Κέρτις Σταμπλ, δηλώνει ότι «η USAID θα επενδύσει 7 εκατομμύρια δολάρια για την οικονομική στήριξη στην Κούβα μόνο αυτή τη χρονιά». Επιπροσθέτως των 22 εκατομμυρίων...


Χρ. Μ


Πώς αποκαλύφθηκε η αντεπαναστατική δράκα

Οι πέντε ιστορίες Κουβανών, που από τις τάξεις των μισθοφόρων των ΗΠΑ στην Κούβα υπηρέτησαν την πατρίδα τους

H αποκάλυψη του δικτύου των αντεπαναστατών στην Κούβα στις αρχές του Απρίλη (συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν 75 από αυτούς) έγινε η αφορμή για να κλιμακωθεί μια συστηματική επίθεση ενάντια στο Νησί της Επανάστασης.

Σήμερα ο «Ρ» παρουσιάζει τα πορτρέτα - ιστορίες 5 ανθρώπων - κλειδιών, που συνέβαλαν ανάμεσα σε άλλους να αποκαλυφθεί το δίκτυο των αντεπαναστατών μισθοφόρων. Πρόκειται για τη δράση 5 ηρώων, που κατάφεραν ως υπάλληλοι των Μυστικών Υπηρεσιών να διεισδύσουν στις αντεπαναστατικές οργανώσεις της Κούβας. Κατέλαβαν κομβικά πόστα και είχαν το «ελευθέρας» στα στέκια (γραφείο και κατοικία) του πολύ Τζέιμς Κέισον, επικεφαλής του Γραφείου Συμφερόντων των ΗΠΑ στην Αβάνα, που έχει «χάσει τη λαλιά του» μετά τις αποκαλύψεις.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ: Οι σύζυγοι Οντίλια Κογιάσο Βαλντές και Ρομπέρτο Μαρτίνες Ινοχόσα, που διέμεναν στο Σαν Μιγκέλ ντε Πάρδον, ήταν πράκτορες με τους κωδικούς Τάνια και Ερνέστο, αντίστοιχα.

Η Οντίλια, με σπουδές στη Διοίκηση, το 1988, που δημιουργείται η πρώτη ομαδούλα αντεπαναστατών στην πόλη, καλείται από την υπηρεσία να αλλάξει το προφίλ της επαναστάτριας. Το 1990 μπαίνει στην αντεπαναστατική ομάδα και δραστηριοποιείται στο λεγόμενο Κόμμα για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα (ΚΔΔ).

Εφτασε - εκπληρώνοντας την αποστολή της - να γίνει πρώτα η ΓΓ του ΚΔΔ στην πόλη της και στη συνέχεια πρόεδρος, ενώ αργότερα οργάνωσε και τη Διάσκεψη των αντικαθεστωτικών οργανώσεων στο Εσωτερικό. Η Οντίλια κατέθεσε σε μια από τις πρόσφατες δίκες.

Ο Ρομπέρτο μπήκε στην ίδια αποστολή, ενώ η σύζυγός του ήταν ήδη 8 χρόνια στις αντεπαναστατικές οργανώσεις. Προέρχεται από τις τάξεις του Επαναστατικού Στρατού και είχε αναλάβει αποστολή από τις Μυστικές Υπηρεσίες τη βοήθεια στους λεγόμενους «πολιτικούς κρατούμενους».

ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Ο Πέδρο Σεράνο Ούρα - πράκτορας Σαούλ - δικηγόρος, ήταν για πάνω από δύο χρόνια σε μια αντεπαναστατική ομάδα, το λεγόμενο Ενωτικό Συμβούλιο Εργαζομένων Κούβας και κατέθεσε για την υπόθεση των 75 στο Περιφερειακό Δικαστήριο του Πινάρ ντελ Ρίο στις 3 Απρίλη. Ως μέλος της παραπάνω οργάνωσης, συμμετείχε στις δραστηριότητες του λεγόμενου «Κέντρου για την Εθνική Προοπτική», μια καμουφλαρισμένη οργάνωση που βοηθιέται και χρηματοδοτείται από τις κουβανικές αντεπαναστατικές οργανώσεις των ΗΠΑ. Από τη θέση του ήρθε σε επαφή με υψηλούς επιτελείς του Γρ. Σ. ΗΠΑ, όπως ο Βίκτωρ Βόκεροφ. Επίσης συμμετείχε στη σύσκεψη του Τζ. Κέισον στις 4 Μάρτη.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ: Ο Μανουέλ Ντέβιντ Οριο ήταν χρόνια μυστικός πράκτορας, με το κωδικό όνομα Μιγκέλ, που διείσδυσε στο λεγόμενο «Εργαστήριο Αντιφρονούντων». Ερχεται σε επαφή με τον αρχηγό των «ανεξάρτητων δημοσιογράφων» Νέστορ Μπαγκέρ (παρακάτω θα δούμε ότι αυτός ήταν επίσης πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών) και του δίνει οικονομικά σχόλια. Οπως αποκαλύπτει στην κατάθεση στη σχετική δίκη, αλλά και στην εφημερίδα «Γκράνμα», το «'97 όλοι ασχολούνταν με άρθρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα χρήματα προέρχονταν από το Γρ. Σ. ΗΠΑ, που δημιούργησε την εν λόγω οργάνωση. Με πλήρωναν 100 δολάρια, είτε έγραφα, είτε όχι. Ο κ. Τζ. Κέισον, μάλιστα, δάνειζε την κατοικία του και τα γραφεία για συναντήσεις».

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ: Ο γιατρός Πέδρο Λουίς Βέλιζ Μαρτίνεζ, μυστικός πράκτορας από το 1996 με τον κωδικό Ερνέστο, έφτασε να γίνει πρόεδρος των λεγόμενων «Ανεξάρτητων Γιατρών». Πληρωνόταν 100 δολάρια το μήνα από τη μισθοδοσία του Γρ. Σ. των ΗΠΑ και συμμετείχε και στις συσκέψεις του Κέισον. Στο νοσοκομείο που δούλευε, το «Μανουέλ Φαχάρντο», έπρεπε να διαβάλει ηθικά και πολιτικά τους γιατρούς και να τους κλονίσει την εμπιστοσύνη στο σύστημα υγείας της Κούβας. Γνωρίζει από τα μέσα τους σχεδιασμούς σ' αυτόν τον τομέα του Γρ. Σ. των ΗΠΑ. Οπως αναφέρει ένα σχέδιο ήταν σε συνεργασία με ένα ισπανικό ίδρυμα με το όνομα «Ξυπνώντας την Οικογένεια». Αυτό υποτίθεται πως έδινε διέξοδο σε παιδιά που είχαν ανάγκη να χειρουργηθούν, που τους έβγαζε από τη χώρα, παρουσιάζοντάς το σαν μια ανθρωπιστική προσφορά. Το ενδιαφέρον είναι ότι αφού γινόταν η εγχείρηση δε συνεχιζόταν η θεραπεία και η απαιτούμενη αποθεραπεία. Επίσης επιχειρούνταν να παρουσιαστεί ότι ο πληθυσμός υποφέρει από διάφορες επιδημίες και το κράτος δεν ενδιαφέρεται. Ταυτόχρονα, σκοπός ήταν να δημιουργηθεί ένας παράλληλος οργανισμός δίπλα στο σύστημα υγείας. Ενώ ήταν μια ομαδούλα από 2-3 γιατρούς, εμφανίζονταν να είναι μια οργάνωση 800 μελών.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΜΠΤΗ: Ο Νέστορ Μπαγκέρ, 81 χρόνων, συγγραφέας - δημοσιογράφος, ήταν ο πρόεδρος της «Ενωσης Ανεξάρτητων Δημοσιογράφων». Πρόκειται για το μυστικό πράκτορα Οκτάβιο, που ήταν στις μυστικές υπηρεσίες από το 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του '90 ανέλαβε την αποστολή της «ανεξάρτητης δημοσιογραφίας». Ηταν, όταν ένας γνωστός αντεπαναστάτης τον προσέγγισε και του πρότεινε να αρθρογραφεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κούβα και να στέλνει πληροφορίες στο εξωτερικό. Γνωρίζει από μέσα το πώς παραγγέλνονταν τα άρθρα από το Γρ. Σ. των ΗΠΑ, πώς χρηματοδοτούνταν όλη η δραστηριότητα από αυτό. Επίσης ότι σ' αυτή συμμετείχαν μόνο πέντε πραγματικοί δημοσιογράφοι και οι υπόλοιποι ήταν απλά αντιγραφείς - μισθοφόροι αυτών που υπαγορεύονταν από τους Αμερικάνους.

Οι άνθρωποι αυτοί δείχνουν τι σημαίνει να παλεύεις για τα ιδανικά σου και να προσφέρεις υπηρεσίες στην πατρίδα σου. Και φυσικά δεν περιγράφεται η εκτίμηση που κέρδισαν από τους συγγενείς, φίλους και συντρόφους τους, όταν αποκαλύφθηκε η πραγματική τους ταυτότητα και οι εκδηλώσεις τιμής που τους έγιναν σε όλες τις περιοχές της Κούβας.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΗΣ
Πηγή: «Γκράνμα», εφημερίδα της ΚΕ του ΚΚ Κούβας



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ