ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 20 Μάρτη 2001
Σελ. /40
Και γιορτές με ... δανεικά!

Γρηγοριάδης Κώστας

Πλησιάζει το Πάσχα και δεν έχετε χρήματα για τα γιορταστικά σας έξοδα, επειδή σας έχει αδειάσει τις τσέπες η κυβέρνηση της ΟΝΕ και οι αντιλαϊκοί της «μονόδρομοι»; Μην ανησυχείτε καθόλου. Αν πραγματικά συμβαίνει κάτι παρόμοιο, δεν είναι δα και τραγικό. Οι... φίλοι σας, δηλαδή οι εμπορικές τράπεζες, είναι πρόθυμοι να σας... «λύσουν» κάθε σχετικό πρόβλημα, όπως, για παράδειγμα, της αγοράς του οβελία και των άλλων ειδών που η παράδοση θέλει να συνθέτουν το πασχαλινό τραπέζι. Μπορείτε, λοιπόν, να περάσετε από το τραπεζικό γκισέ, να πάρετε δάνειο μέχρι 1 εκατ. δραχμές και να το εξοφλήσετε μέχρι και σε 36 μηνιαίες δόσεις. Α, και μια «μικρή λεπτομέρεια». Η μεγάλη «φίλη σας», η Εθνική Τράπεζα, που πρώτη έσπευσε να προαναγγείλει τη χορήγηση «εορτοδανείων» ενόψει Πάσχα, ανακοίνωσε πως το επιτόκιο είναι μόλις 11,1%! Δηλαδή, τρεις φορές και κάτι μεγαλύτερο από τον επίσημο πληθωρισμό. Είδατε πόσο απλά μπορούν να λυθούν τα προβλήματα, σε καθεστώς οικονομίας της αγοράς; Αν, όμως, κάποιοι από εσάς δεν μπορέσετε να εξοφλήσετε τα καταναλωτικά και επαγγελματικά δάνεια και περάσει ο κλητήρας για να σας κοινοποιήσει την πρόθεση πλειστηριασμού της κινητής και ακίνητης περιουσίας σας, μικρή σημασία έχει... Το θέμα είναι να έχεις συνείδηση ότι ζεις σε καθεστώς... ελεύθερης - και όχι δεσμευμένης - οικονομίας.

Η «κοινή πορεία»

«Σας εγγυώμαι μια σταθερή πορεία, μια πορεία ανανέωσης, μέσα από συλλογικές και διαφανείς διαδικασίες», υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός στο ακροατήριό του, κλείνοντας τις εργασίες της συνόδου της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, το περασμένο Σάββατο. Ομως, όπως είπε, πρέπει και οι πάντες στο ΠΑΣΟΚ να μην αμφισβητούν αυτήν την «κοινή πορεία» και έφερε ένα παράδειγμα, για να δείξει τι εννοεί:

Κάποιοι στις ομιλίες τους, παραπονέθηκε ο πρωθυπουργός, εξέφρασαν προβληματισμούς για την προωθούμενη αλλαγή του κοινωνικού -ασφαλιστικού συστήματος, πράγμα που, όπως τόνισε, δεν του άρεσε καθόλου. Μα, δεν το ξέρουν αυτοί οι «σύντροφοι» στο ΠΑΣΟΚ ότι «οι Ελληνες ζουν περισσότερο;» (!!!), αναρωτήθηκε ο κ. Σημίτης. Συνεπώς, αφού «οι Ελληνες ζουν περισσότερο» (!!!) πώς διανοοούνται οι «σύντροφοι» να αμφισβητούν την ανάγκη λήψης μέτρων κατά του ασφαλιστικού; Να μην το ξανακάνουν, κατέληξε ο Κ. Σημίτης. Και εφόσον δεν το ξανακάνουν, τότε η «κοινή πορεία» θα είναι εξασφαλισμένη...

Παρεμπιπτόντως, τα σημειώνουμε όλα αυτά για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το πού στοχεύει αυτή η περίφημη «κοινή πορεία» του ΠΑΣΟΚ.

Σε ρόλο βαστάζου...

Το κοινό άρθρο των Μπλερ - Σημίτη που είδε χτες το φως της δημοσιότητας, ενόψει τόσο της άτυπης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, όσο και των διμερών επαφών που έχουν από σήμερα οι δυο πρωθυπουργοί στο Λονδίνο, είναι αν μη τι άλλο απολύτως διαφωτιστικό για το χαρακτήρα της σοσιαλδημοκρατίας επί των ημερών μας:

«Ο ρόλος των κυβερνήσεων είναι να δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον στο οποίο μπορεί να ευδοκιμήσει η επιχειρηματικότητα...», αναφέρουν οι Μπλερ - Σημίτης στο εν λόγω άρθρο. Και, φυσικά, δε νομίζουμε ότι χρειάζεται κάποιο περαιτέρω σχόλιο, για να αποδείξει κανείς τον «θατσερισμό» της καλής μας «κεντροαριστεράς». Τα λόγια και του ενός και του άλλου, είναι από μόνα τους αρκετά...

... των πολυεθνικών και του κεφαλαίου

Για όσους όμως έχουν ακόμα απορίες περί του... «σοσιαλισμού» που πρεσβεύουν οι κ.κ. Μπλερ και Σημίτης δεν έχουν παρά να διαβάσουν και την ακόλουθη παράγραφο από το κοινό άρθρο τους:

«Υπάρχει η ανάγκη να ανοίξουν και να απελευθερωθούν τομείς της οικονομίας» όπως «η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, το φυσικό αέριο, οι τηλεπικοινωνίες, και οι μεταφορές» αναφέρουν οι δυο πρωθυπουργοί. Πράγματα που έτσι κι αλλιώς γίνονται, θα πείτε, αλλά όταν το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου φτάνει να αποκτά μέχρι και «αξία» θεωρητικού θέσφατου στα «συγγράμματα» των σοσιαλδημοκρατών μας, ε, τότε νομίζουμε θα συμφωνήσετε πως εδώ πια έχουν να κάνουμε με ποιοτικά ανώτερη εξέλιξη: Πρόκειται για την «εξέλιξη» της απόλυτης πλέον μετάλλαξης των «κεντροαριστερών» στους βασικούς και κύριους «βαστάζους» του κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπουλη επίθεση

Οι πιο ευτυχείς άνθρωποι σε αυτό τον τόπο θα πρέπει να αισθάνονται οι αριστεροί! Οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων ανακάλυψαν «ξαφνικά» πόσο τους συμπαθούν και εκτιμούν και μάλιστα δεν παραλείπουν να τους εκφράσουν δημόσια και με όλες τις τιμές! Το αστείο θέαμα, με τους Σημίτη και Καραμανλή να εκλιπαρούν δήθεν τους αριστερούς είτε να συμμετέχουν στη «διεύρυνση» της κεντροαριστεράς είτε να συνεργαστούν στις δημοτικές εκλογές, σε άλλες περιπτώσεις, θα έχρηζε άλλου, μάλλον γελοιογραφικού, τύπου σχολιασμό. Ομως, αυτό το «άνοιγμα» στους αριστερούς και την Αριστερά που συντονισμένα επιχειρείται, πέρα από το ότι συνιστά μια ολοφάνερη προσπάθεια εξαπάτησης και παγίδευσης των εργαζομένων, δείχνει και τα αδιέξοδα του δικομματισμού, ο οποίος αναζητά εναγωνίως «αριστερό» άλλοθι, για να επιβάλει την πλέον σκληρή αντιλαϊκή πολιτική του.

Κατ' αρχήν θα πρέπει να επισημανθεί μια «αντίφαση» στους χειρισμούς εκ μέρους των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ενώ αυτοτοποθετούνται στο «κέντρο» και ομνύουν στις διάφορες παραλλαγές του (κεντροαριστερά - κεντροδεξιά) ωστόσο αισθάνονται την ανάγκη να βάλουν και «μπόλικη» Αριστερά στις διακηρύξεις και το «πολυσυλλεκτικό» προφίλ τους. Πρόκειται για μια επιλογή που δεν είναι τυχαία ούτε ως προς το χρόνο που εκδηλώνεται ούτε ως προς τις επιδιώξεις της. Αυτό που θέλουν πρώτα και κύρια να επιτύχουν είναι να δείξουν ότι τάχα η πολιτική τους δεν είναι δα τόσο απάνθρωπη και αντιλαϊκή, αλλά μάλλον φιλική και ευαίσθητη προς τα λαϊκά συμφέροντα και απόδειξη είναι ότι οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που τη στηρίζουν, δε διστάζουν να συνομιλούν και επιδιώκουν τη συνεργασία με τους αριστερούς και την Αριστερά. Με άλλα λόγια, το μήνυμα που επιχειρείται να μεταφερθεί είναι ότι «αφού όλοι ένα θεό πιστεύουμε» -τον καπιταλισμό και το κέρδος εννοούν αλλά δεν το λένε -και άρα «γιατί να μην τα βρούμε;»!. Πρόκειται για μια ύπουλη ιδεολογικοπολιτική επίθεση που, εκτός των άλλων, επιδιώκει να διευκολύνει και τη νεοφιλελεύθερη επέλαση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη (ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, τρομονόμος, κ.ο.κ). Επιπλέον, αυτός ο «βομβαρδισμός αγάπης» υποδηλώνει την ακόρεστο βουλιμία των δύο μονομάχων να λεηλατήσουν στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις και τις ψήφους των αριστερών.

Το ζήτημα, βέβαια, είναι από ποια θέση οι αριστεροί αντιμετωπίζουν αυτή την «επίθεση φιλίας» του δικομματισμού. Γιατί, είναι γνωστό ότι υπάρχουν «αριστεροί» και αριστεροί. Οι πρώτοι έχουν από καιρό κόψει κάθε σχέση με την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, έχουν αποκηρύξει στην πράξη τους λαϊκούς αγώνες και στριμώχνονται στους προθαλάμους εξουσίας, επιζητώντας μια «διεύρυνση του εκσυγχρονισμού», που να τους περιλαμβάνει. Είναι φανερό ότι οι «αριστεροί» αυτοί είναι του χεριού τους και τους χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.

Υπάρχουν, όμως, και οι αριστεροί εκείνοι που επιμένουν να μην παίζουν στα παιχνίδια εξουσίας τους και να αγωνίζονται ενάντια στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, επιδιώκοντας να συγκροτήσουν το φιλολαϊκό Μέτωπο, βασική ασπίδα αλλά και εργαλείο για την επιβολή της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας. Σε αυτό το Μέτωπο δίνουν καθημερινά όλες τις δυνάμεις τους οι κομμουνιστές και το ΚΚΕ και γι' αυτό βασικό μέλημά τους είναι πώς θα καταφέρουν να απελευθερώσουν τις λαϊκές μάζες από αυταπάτες και ψεύτικα διλήμματα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ