Το βασικό ζήτημα μπροστά και σ' αυτήν την απεργιακή κινητοποίηση - πέρα από την ένταξη στα ΒΑΕ όλων των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, το οποίο είναι και πάγιο αίτημά μας - είναι η τεράστια έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία, η οποία διογκώνεται κάτω και από τη μετατροπή των νοσοκομείων σε μίας νόσου.

Πώς γίνεται αυτό; Αλλάζουν κρεβάτια non-Covid σε Covid. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΚΑΤ, που αυτήν τη στιγμή καταγράφει πάνω από 350 οργανικά κενά νοσηλευτών και ανάλογα κενά σε άλλες ειδικότητες, όπως σε ακτινολόγους, τραυματιοφορείς, φυσικοθεραπευτών κ.λπ.

Μετά τα πανηγυρικά εγκαίνια της νέας ΜΕΘ, καταργούν επί της ουσίας non-Covid κλίνες ΜΕΘ, τις μετατρέπουν σε ΜΕΘ για τον κορονοϊό με το ίδιο μειωμένο προσωπικό, παρόλο που τα επιστημονικά πρωτόκολλα επιβάλλουν το διπλάσιο. Το μέγιστο όριο που πρέπει να δουλέψουν οι εργαζόμενοι σε μια ΜΕΘ Covid είναι 4 ώρες, λόγω της υψηλής έκθεσης στον ιό. Σήμερα όμως δουλεύουν τουλάχιστον 8ωρο.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να «γεμίσει» τα κενά με μετακινήσεις νοσηλευτών και γιατρών από άλλα νοσοκομεία. Στο ΚΑΤ, για να λειτουργήσουν τα 15 από τα 30 κρεβάτια ΜΕΘ που εγκαινίασαν πριν από λίγες μέρες, έχουν μετακινηθεί υγειονομικοί από τα Νοσοκομεία Λαϊκό, «Αγια Ολγα», «Αγιος Σάββας». Ταυτόχρονα, οι μονάδες στελεχώνονται με εργαζόμενους που κάνουν την ειδικότητά τους, με μικρή εμπειρία και όχι κατάλληλα εκπαιδευμένους. Η δε εκπαίδευση στην ειδικότητα έχει παγώσει, έχοντας πλέον και ειδικευόμενους της μίας νόσου, ειδικευόμενους στα ...τεστ και την ιχνηλάτηση.

Ως μέτρο «ενίσχυσης» παρουσιάζεται στο ΚΑΤ και η κατάργηση - μετονομασία 21 κρεβατιών Γενικής ΜΕΘ σε ΜΕΘ Covid. Τα κρεβάτια αυτά θα λείψουν από άλλες ανάγκες, αφού είναι μονίμως γεμάτα, λόγω ατυχημάτων ή χειρουργείων. Ολοι αυτοί οι ασθενείς πού θα πάνε; Οσοι έχουν χρήματα θα πάνε στα ιδιωτικά. Οι υπόλοιποι; Ακόμα και τα χρόνια περιστατικά μετατρέπονται σε επείγοντα, αφού η χρονιότητα της νόσου δεν αντιμετωπίζεται στο σύστημα μίας νόσου.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να δώσουν ηχηρό «παρών» στις απεργιακές κινητοποιήσεις της Τρίτης. Γιατί κανείς δεν είναι ασφαλής με αυτήν την πολιτική, που αντιμετωπίζει ως κόστος τη ζωή και την υγεία μας.

Παρά τα αλλεπάλληλα κύματα της πανδημίας, που και στη Θεσσαλονίκη αφήνουν πίσω τους πολλούς νεκρούς συνανθρώπους μας, τα νοσοκομεία παραμένουν στην ίδια κατάσταση, υποστελεχωμένα και ανεπαρκή σε υποδομές και εξοπλισμό.

Η κυβέρνηση επιλέγει να κρατά κλειστά τα Νοσοκομεία «Παναγία», «Λοιμωδών», 424 ΣΝ, και προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες νοσηλείας σε περιστατικά κορονοϊού, άρχισε πάλι να κλείνει όσες κλινικές πρόλαβαν να επανέλθουν στην κανονική λειτουργία τους, να αναστέλλει χειρουργεία και φυσικά να κλείνει σταδιακά όσα εξωτερικά ιατρεία είχαν αρχίσει να λειτουργούν για τις ανάγκες των πασχόντων από άλλες ασθένειες.

Το υγειονομικό προσωπικό σίγουρα είναι πλέον πιο έμπειρο να δώσει τη μάχη, όμως δεν αρκεί αυτό για να αντιμετωπίσεις τη νόσο. Χρειάζονται μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά και οι πραγματικές ανάγκες και να δοθεί η δυνατότητα στους υγειονομικούς να περιθάλψουν με αξιοπρέπεια τους ασθενείς.

Ακόμα και για τους αναγκαίους εμβολιασμούς, βιώνουμε τη λογική της μίας νόσου. Τα νοσοκομεία έχουν γίνει εμβολιαστικά κέντρα, κρατώντας κλειστά τα εξωτερικά ιατρεία, και αντίστοιχα έπαψαν να δέχονται ασθενείς για εξετάσεις και συνταγογράφηση τα ΚΥ που πραγματοποιούν εμβολιασμούς.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν τους ιδιώτες, κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση της λοιπής νοσηρότητας και συνεπακόλουθα της θνησιμότητας. Κόντρα σ' αυτήν την εγκληματική πολιτική, οι υγειονομικοί της Θεσσαλονίκης ετοιμάζουμε τη μαζική συμμετοχή μας στην απεργία.

Ενόψει και της πανελλαδικής απεργίας, τοποθετούμαστε με ευθύνη για την ανάγκη μαζικού εμβολιασμού του λαού, ως μέτρου αναγκαίου για την αναχαίτιση της πανδημίας, και όχι αυτό το φιάσκο των εμβολιασμών που εξυπηρετούν τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων. Ζητάμε πλήρη στελέχωση των ΚΥ των νησιών ώστε να ανταποκριθούν σε αυτόν το ρόλο ως εμβολιαστικά κέντρα, όπως επίσης στο ρόλο τους στην πρόγνωση και έγκαιρη παρέμβαση για όλες τις ασθένειες.

Μετά από ένα μήνα έναρξης των εμβολιασμών στην επαρχία Καλύμνου (Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Αγαθονήσι, Αστυπάλαια και Αρκοί) με 30.000 πληθυσμό, έχουν εμβολιαστεί μόλις 1.194 άνθρωποι, εκ των οποίων 712 με την πρώτη δόση. Καταλαβαίνουμε όλοι ότι μ' αυτούς τους ρυθμούς θα χρειαστούν πολλοί μήνες για να εμβολιαστεί το 75% που απαιτείται για τη συλλογική ανοσία.

Και στην Πάτμο την προηγούμενη βδομάδα το Κέντρο Υγείας μετατράπηκε σε εμβολιαστικό κέντρο, έγιναν μόλις 12 εμβολιασμοί σε όσους ήταν άνω των 80 και έκλεισε η πλατφόρμα για τις επόμενες μέρες. Αν έρθουν οι απαιτούμενες δόσεις, τότε οι μοναδικοί δύο γιατροί που υπηρετούμε στο ΚΥ Πάτμου θα πρέπει να εμβολιάζουμε 8 ώρες τη μέρα επί 150 μέρες και να μην ασχολούμαστε ούτε με επείγοντα, ούτε με τακτικά περιστατικά!

Επιπλέον, οι κάτοικοι υφίστανται βάσει «σχεδιασμού» μια απίστευτη ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση, αφού πρέπει να ταξιδεύουν σε άλλα νησιά για να εμβολιαστούν. Οι ηλικίες 60 - 64 ετών από την επαρχία Καλύμνου πρέπει να πάνε στη Ρόδο.

Η κυβέρνηση, αντί να τραμπουκίζει τους γιατρούς στέλνοντας ραβασάκια με εισαγγελείς και διορισμένους διοικητές νοσοκομείων, να στελεχώσει τα νοσοκομεία, να αναβαθμίσει την ΠΦΥ σε όλη τη χώρα, και στα νησιά. Ο λαός των νησιών μας να δυναμώσει τον αγώνα και να ανοίξει το δρόμο ώστε η Υγεία και το Φάρμακο να γίνουν κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην αυτοκινητοπορεία που οργανώνουν σε Ελευσίνα και Ασπρόπυργο απευθύνουν σωματεία που δρουν στη Δυτική Αττική «για την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων μας». Η πορεία θα γίνει την Τρίτη 23 Φλεβάρη, ίδια μέρα με την απεργία των υγειονομικών, στις 5 μ.μ. και θα ξεκινήσει από τα «Lidl» της Ελευσίνας.

Τα συνδικάτα με κοινή ανακοίνωσή τους απαιτούν «μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ενίσχυση του Θριάσιου Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας με προσωπικό. Οχι στη μετατροπή τους σε μονάδες μιας νόσου. Μέτρα πρόληψης σε περίπτωση βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης».

Ειδικά για το «Θριάσιο», που είναι το μοναδικό δημόσιο νοσοκομείο της Δυτικής Αττικής, τονίζουν ότι δεν παραμένει μόνο υποστελεχωμένο αλλά η πολιτική διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση έχει οδηγήσει ώστε στο νοσοκομείο, «που βρίσκεται στο κέντρο μιας τεράστιας βιομηχανικής περιοχής, με μεγάλη περιβαλλοντική μόλυνση, με δύο διυλιστήρια και δεκάδες βιομηχανικές μονάδες επεξεργασίας εύφλεκτων υλικών, να έχουν απομείνει μόνο 6 κλίνες Γενικής ΜΕΘ» για άλλους ασθενείς πλην Covid.

Την ανακοίνωση υπογράφουν τα Συνδικάτα Μετάλλου Αττικής - Παράρτημα Θριασίου, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής, Φαρμάκου Αττικής, κλαδικό της Ενέργειας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Θριάσιου Νοσοκομείου, ΟΤΑ Ασπροπύργου - Ελευσίνας - Μάνδρας, Πανελλήνια Ενωση Ελαιουργοσαπουνοποιών και Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία Αττικής.

Την ώρα που η κατάσταση στην Αχαΐα είναι έκρυθμη, η κυβέρνηση συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο στους υγειονομικούς για την ενδονοσοκομειακή διασπορά, που παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Την ίδια στιγμή, διατηρεί την υποστελέχωση των δομών και αρνείται έστω και την ύστατη στιγμή να προβεί στην επαναλειτουργία του Νοσοκομείου Θώρακος.

Τελευταίο παράδειγμα η λειτουργία των νοσοκομείων της περιοχής και ως εμβολιαστικών κέντρων με περιοδεύοντες ιατρούς μεταξύ Covid και μη Covid τμημάτων, αυξάνοντας περαιτέρω το φόρτο του προσωπικού και βάζοντας σε κίνδυνο τον πληθυσμό. Ο αριθμός κλινών ΜΕΘ είναι πεπερασμένος και ήδη με πληρότητα σχεδόν 100%, με τον σχεδιασμό να προβλέπει λειτουργία «νέων» κλινών σε βάρος άλλων κλινικών, όπως η Υπομονάδα Στεφανιαίων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και φυσικά με μετακίνηση προσωπικού.

Η μετατροπή των νοσοκομείων της περιοχής σε νοσοκομεία μιας νόσου στερεί από μεγάλο μέρος του πληθυσμού την πρόσβαση σε σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας και δημιουργεί συνθήκες μεγαλύτερης διασποράς μιας και οι ασθενείς συνωστίζονται στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών λόγω έλλειψης κλινών. Σ' αυτό συντελεί και η ελλιπής ιχνηλάτηση με τη μη διενέργεια μοριακών ελέγχων σε όλους τους νοσηλευόμενους ασθενείς.

Μπροστά σε όλα αυτά δεν μπορούμε να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια! Η απεργία στις 23 Φλεβάρη πρέπει να αποτελέσει την απαρχή μιας συντονισμένης απάντησης των υγειονομικών σε σύμπνοια με τα σωματεία εργαζομένων της περιοχής, για την ουσιαστική θωράκιση του συστήματος Υγείας. Μην πάει άλλος χρόνος χαμένος!