Με ορίζοντα και την 8η Μάρτη, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΓΕ συνεδρίασε στις 14/2, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, συζητώντας για τον σχεδιασμό της δράσης και το περιεχόμενο των πρωτοβουλιών του επόμενου διαστήματος. Με βάση τα συμπεράσματα από τη δραστηριότητα που έχει προηγηθεί, την εμπειρία για τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θέτουν οι συνθήκες της πανδημίας, η Ομοσπονδία πολλαπλασιάζει τις πρωτοβουλίες της, δυναμώνει τη συλλογική λειτουργία και δράση.

Οι συνθήκες των περιοριστικών μέτρων, σε συνδυασμό με την όξυνση μιας σειράς λαϊκών προβλημάτων και την ένταση της επίθεσης στο σύνολο των δικαιωμάτων, αφήνουν το αποτύπωμά τους στη συνείδηση των γυναικών. Ο φόβος για την υγεία των ίδιων και των οικογενειών τους, η ανασφάλεια για το εισόδημα που συρρικνώνεται, η αβεβαιότητα για το εργασιακό τους παρόν και μέλλον, η αγωνία για τη μόρφωση των παιδιών τους, κυριαρχούν στη σκέψη τους. Στο έδαφος αυτό, οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ξεδιπλώθηκαν τους προηγούμενους μήνες έστειλαν μήνυμα διεκδίκησης και ελπίδας, έγιναν κάλεσμα στις γυναίκες να αναζητήσουν τη διέξοδο στην οργάνωση, στον αγώνα, στη συλλογική πάλη. Οι συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες σε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και άλλες δομές, σε συνεργασία με συνδικαλιστικές οργανώσεις υγειονομικών και εργαζομένων, η συμμετοχή στις πρωτοβουλίες σωματείων για την προστασία της υγείας στους χώρους δουλειάς, το «παρών» στις κινητοποιήσεις για την Παιδεία, βοήθησαν στην κατεύθυνση αυτή.

Με παρακαταθήκη την παραπάνω πείρα και μπροστά στην 8η Μάρτη, η ΟΓΕ επιδιώκει να δώσει συνέχεια στην κοινή δράση με σωματεία που δραστηριοποιούνται σε κλάδους με μεγάλη γυναικεία συμμετοχή αλλά και με φορείς αυτοαπασχολούμενων, να συζητήσει σε κοινές συσκέψεις για τις πρωτοβουλίες που μπορούν να οργανωθούν.

Στην πρώτη γραμμή της δράσης των Συλλόγων και Ομάδων Γυναικών εξακολουθεί να βρίσκεται το πλαίσιο πάλης για ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με δομές και υπηρεσίες που να καλύπτουν τις ιδιαίτερες ανάγκες γυναικών και παιδιών για πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση και προαγωγή της υγείας τους. Οπως τονίστηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο, το περιεχόμενο των διεκδικήσεων αυτών είναι άρρηκτα δεμένο με την υπόθεση της γυναικείας ισοτιμίας, με την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες των γυναικών.

Αφετηρία για την παρέμβαση της ΟΓΕ αποτελεί η θέση ότι η υγεία δεν ορίζεται ως έλλειψη αρρώστιας αλλά ως κατάσταση πλήρους σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας. «Η υγεία δεν είναι ατομική υπόθεση, απλούστατα γιατί η κατάσταση της υγείας ενός ανθρώπου προκύπτει από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, μέσα στις οποίες ζει και εργάζεται. Δηλαδή από παράγοντες όπως το εισόδημα, οι όροι και οι συνθήκες εργασίας, η δυνατότητα να μορφωθεί, η στέγαση, το καθαρό περιβάλλον. Πρόκειται για παράγοντες που δεν διαμορφώνονται ατομικά αλλά προσδιορίζονται από τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες», αναφέρθηκε εισηγητικά στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου.

Από την άλλη πλευρά, η ΟΓΕ αποκαλύπτει ότι στον αντίποδα βρίσκεται η αντίληψη των επιχειρηματικών ομίλων, των κυβερνήσεων και των διακρατικών τους συμμαχιών. Αυτοί όταν αναφέρονται στο ζήτημα της υγείας εστιάζουν στην απουσία νόσου ή αναπηρίας που εμποδίζει την εργασία. Γι' αυτούς «όποιος ή όποια συνεχίζει να είναι όρθιος και να εργάζεται παρά το ότι μπορεί να είναι καταβεβλημένος ή καταβεβλημένη από το εργασιακό άγχος, όποιος ή όποια δουλεύει χωρίς ωράριο, ρεπό και άδεια, καταστρέφοντας την οικογενειακή και προσωπική του ζωή, θεωρείται υγιής», σχολιάζει η ΟΓΕ.

Απέναντι στην πολιτική «που βαφτίζει την πρόληψη μονάχα ατομική ευθύνη», αντιτάσσει το πλαίσιο των διεκδικήσεών της για πραγματική πρόληψη «που θα προσεγγίζει ολόπλευρα την εργαζόμενη γυναίκα και την οικογένειά της, θα καλύπτει τις ανάγκες της στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο», που «θα φροντίζει να μην κατακλύζεται από το άγχος και το στρες για τον μισθό που δεν φτάνει, για τα χρέη που την πνίγουν, για την ανεργία που καραδοκεί».

Προτάσσοντας τις διεκδικήσεις της για το δικαίωμα των γυναικών στη σταθερή εργασία, με μείωση του εργάσιμου χρόνου και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, με ρυθμίσεις προστασίας της μητρότητας, η ΟΓΕ βρίσκεται σε ετοιμότητα να απαντήσει σε κοινή δράση με τα σωματεία των εργαζομένων, στην επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση στα εργασιακά δικαιώματα. Η νομοθέτηση της 10ωρης δουλειάς με διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, η επέκταση της δουλειάς την Κυριακή σε περισσότερους χώρους και κλάδους, η αύξηση του ανώτατου ορίου υπερωριών, η επίθεση στα σωματεία, στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να βγάλει από το συρτάρι. Οι ανατροπές αυτές, όπως τονίζει η ΟΓΕ, δεν πρόκειται να «καμουφλαριστούν» όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να το κάνει με τις ρυθμίσεις που προωθεί για την «ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής».

Η ΟΓΕ έχει στραμμένη την προσοχή της στο φαινόμενο της κακοποίησης των γυναικών, στις πολλές μορφές με τις οποίες εκφράζεται η βία, στις αιτίες που ευθύνονται για το πρόβλημα. Σε μια περίοδο που η συζήτηση για τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης βρίσκεται μόνιμα στην ατζέντα της επικαιρότητας, εκφράζει την αλληλεγγύη της στις γυναίκες που υφίστανται βία, παρενόχληση και κακοποίηση στους χώρους όπου δουλεύουν, σπουδάζουν, αθλούνται και ζουν. Παράλληλα, επισημαίνει πως πίσω από τη «σιωπή» τους, πίσω από τον δισταγμό, την επιφύλαξη, τον φόβο να καταγγείλουν συγκεκριμένα περιστατικά, βρίσκονται η εργοδοτική τρομοκρατία και η απειλή της ανεργίας, οι εκβιασμοί των μεγαλοπαραγόντων του αθλητισμού, οι πιέσεις του πανεπιστημιακού κατεστημένου.

Ετσι, καλεί τις γυναίκες να προβληματιστούν για την «ευαισθησία» που εκδηλώνoυν οι εκπρόσωποι τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, μέχρι και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για το πρόβλημα και παρακινούν όσες έχουν υποστεί τέτοιες συμπεριφορές να «σπάσουν τη σιωπή» τους. Οπως τονίζει, οι ίδιοι που επαναλαμβάνουν την ανάγκη να «σπάσει η σιωπή» αξιώνουν από τις γυναίκες να μη «βγάζουν άχνα» για τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που τις έφεραν αντιμέτωπες με την παρενόχληση και την κακοποίηση, για τα εμπόδια που τις δυσκολεύουν να μιλήσουν και να καταγγείλουν την εγκληματική αυτή συμπεριφορά.

Εξάλλου, η ΟΓΕ υπενθυμίζει την κρατική βία ενάντια σε γυναίκες που αγωνίζονται, εντείνοντας την καταστολή μαζί με την αντιλαϊκή επίθεση. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι διώξεις σε βάρος υγειονομικών, μεταξύ αυτών και της προέδρου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ), προσπαθώντας να «τιμωρήσει», να τρομοκρατήσει και να κλείσει το στόμα όσων διεκδικούν την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

«Το θάρρος, η αντοχή, η χειραφέτηση από τις κάθε είδους πιέσεις που δέχονται οι γυναίκες στους εργασιακούς χώρους, στην εκπαίδευση, στον αθλητισμό, μπορούν να ανθίσουν στο έδαφος της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης», υπογραμμίζει το προεδρείο της ΟΓΕ στην εισήγησή του στο Διοικητικό Συμβούλιο. «Η πραγματική ασπίδα προστασίας χτίζεται στον συλλογικό αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, τον 21ο αιώνα», προσθέτει.