Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ηγέτης του ψευδοκράτους στη συνάντησή τους την 1η Δεκέμβρη, όπου καθορίστηκε το χρονοδιάγραμμα του νέου παζαριού στην Ελβετία

Στο φόντο των ολόπλευρα οξυνόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που απλώνονται σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, οι προετοιμασίες για το νέο γύρο επαφών για το Κυπριακό, το Γενάρη στη Γενεύη της Ελβετίας, συνδέονται όλο και πιο σταθερά με «εναλλακτικές» που διασφαλίζουν την ισχυρή παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο, που συνδέεται με τη θέση της τουρκικής πλουτοκρατίας ευρύτερα στην περιοχή.

Ενόψει της Διάσκεψης για την Ασφάλεια της Κύπρου που θα ξεκινήσει στις 12 Γενάρη στη Γενεύη, μετά τη συζήτηση πάνω στο νέο διχοτομικό σχέδιο για την Κύπρο, τύπου «Ανάν», επανέρχεται η δημιουργία τουρκικής στρατιωτικής βάσης και μάλιστα ως «συμβιβαστική» πρόταση για την προώθηση της οποίας πρωτοστατεί η Ουάσιγκτον. Στη βάση ενός σύνθετου και πολύπλευρου παζαριού εξακολουθούν να διαμορφώνονται και «εναλλακτικές» για την περίοδο «μετάβασης» προς την πλήρη εφαρμογή της νέας συμφωνίας, για τη μοιρασιά των φιλέτων μεταξύ των δύο «πολιτειών», για την άσκηση της εξουσίας (π.χ. παζάρι για την εκ περιτροπής προεδρία).

Την περασμένη Παρασκευή, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, συνομίλησε τηλεφωνικά τόσο με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, όσο και με τον ηγέτη του ψευδοκράτους, Μουσταφά Ακιντζί. Λακωνικά, έγινε γνωστό μόνο ότι ο Μπάιντεν επανέλαβε τη σημασία που έχει η συνέχιση των διαπραγματεύσεων.

Από τη μεριά της Τουρκίας, ο πρωθυπουργός, Μπιναλί Γιλντιρίμ, τόνισε μιλώντας στο τουρκικό Κοινοβούλιο ότι η λύση για το Κυπριακό «πρέπει να είναι μια λύση η οποία να διασφαλίζει τις αποτελεσματικές εγγυήσεις της Τουρκικής Δημοκρατίας».

Από την άλλη μεριά, ενδεικτική της υποχωρητικότητας που καλλιεργείται έναντι των τουρκικών αξιώσεων είναι και η ασάφεια που υπάρχει ως προς το αν η Λευκωσία θα πάρει μέρος στη Διάσκεψη ως «Κυπριακή Δημοκρατία» και όχι ως «ελληνοκυπριακή κοινότητα», στο πλαίσιο της ευρύτερης ανεκτικότητας στις τουρκικές «προσεγγίσεις», στην προσπάθεια να προσπεραστούν οι συνέπειες της τουρκικής εισβολής.

Αλλωστε, το ίδιο το περιεχόμενο των συνομιλιών και η κατεύθυνση που αποκτά η συζήτηση για την «ασφάλεια» στην Κύπρο προσπερνούν ως δευτερεύουσες τις διεθνείς διαστάσεις του Κυπριακού (ως θέμα εισβολής μιας χώρας σε μια άλλη και κατοχής εδαφών ανεξάρτητου κράτους - μέλους του ΟΗΕ από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις). Αποκτούν χαρακτηριστικά διευθέτησης ζητημάτων «διακυβέρνησης», ρύθμισης της λειτουργίας ενός «συνεταιρισμού» (σ.σ. όπως βαφτίζεται όλο και πιο συχνά η «επανενωμένη Κύπρος») και ζητημάτων που θα αφορούν την επιτάχυνση επενδυτικών και άλλων συνεργασιών, σε Ενέργεια κ.τ.λ.

Από τη μεριά του, ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης, Νίκος Χριστοδουλίδης, επανέλαβε χτες ότι η «Κυπριακή Δημοκρατία» (ΚΔ) θα είναι παρούσα στη διάσκεψη της Γενεύης, με το επιχείρημα ότι στη Διάσκεψη θα συζητηθούν συνθήκες που η ΚΔ έχει υπογράψει. Ωστόσο, πρόσθεσε ότι μελετάται με ποιον τρόπο διασφαλίζεται καλύτερα η εκπροσώπηση της ΚΔ στη διάσκεψη της Γενεύης.

Η Τουρκία εντείνει τις πιέσεις για να μη διευρυνθεί η Διάσκεψη και με συμμετοχές εκτός των δύο πλευρών και των «εγγυητριών δυνάμεων» (Ελλάδα - Τουρκία - Μ. Βρετανία). Την ίδια στιγμή, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι και η Ουάσιγκτον δεν θα ήθελε διεύρυνση των συμμετοχών στο «βασικό τραπέζι» της Διάσκεψης, αφού μια πιθανή παρουσία της Ρωσίας θα δημιουργούσε πιέσεις που θέλει να αποφύγει. Επιπλέον, η μορφή που θα πάρει η συμμετοχή της ΕΕ θα είναι σε άμεση σχέση με τις διεργασίες που «τρέχουν» αυτήν την περίοδο εντός της λυκοσυμμαχίας, στον απόηχο της προετοιμασίας του «Brexit» (που διαμορφώνει ανάλογα την απόσταση Λονδίνου - Βρυξελλών).

Στο μεταξύ, το πόσο έντονο γίνεται το «παζάρι» αποτυπώνει και η δήλωση του προέδρου της ελληνικής Βουλής. Σε συνέντευξη που έδωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων από τη Μόσχα, ο Ν. Βούτσης ανέφερε ότι «αυτό που παραμένει ως σοβαρό ζήτημα είναι η διεθνής πτυχή του προβλήματος, στο οποίο έχει λόγο και η Ελλάδα. Σωστά τους είπε ο Αλέξης Τσίπρας προχτές, και δεν αντέδρασε ο Μητσοτάκης στη Βουλή, ότι το δόγμα "η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται" έχει κάποια όρια. Εντάξει, η συμπαράσταση είναι αυτονόητη, αλλά εδώ χρειάζεται να συζητήσουμε κάποια πράγματα, ήμασταν εγγυήτρια δύναμη, η Κύπρος είναι ισότιμη χώρα της ΕΕ και άρα θα πρέπει στο θέμα των εγγυήσεων και στα ζητήματα της ασφάλειας να υπάρχει ένα πεδίο συνεννόησης και όχι προσυμφωνίας με την Τουρκία, βεβαίως με πλήρη συμφωνία και της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Κατά τα άλλα, επανέλαβε ότι «η ελληνική πλευρά έχει σταθερή θέση πως δεν υπάρχει λύση με στρατεύματα κατοχής και με εγγυήτριες δυνάμεις», θυμίζοντας και την επιμονή της Αθήνας να κλίνει σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη «κατάργησης των εγγυήσεων», μη διευκρινίζοντας όμως τα σχήματα που θα αντικαταστήσουν το - όπως λένε - «αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων». Ο Ν. Βούτσης πρόσθεσε: «Εν πάση περιπτώσει, είναι καλύτερο αν μπορέσει να υπάρξει μια λύση από το να μην υπάρξει λύση. Το να μην υπάρχει λύση δεν έδωσε τίποτα τόσα χρόνια, 40 χρόνια μονιμοποιεί καταστάσεις, δεν τις γεφυρώνει, αυξάνει τα προβλήματα και, από την άλλη, δημιουργεί συνθήκες μέσα σε μια Τουρκία που ψάχνεται κυριολεκτικά να προχωρήσει ακόμα και σε προσαρτήσεις, σε διχοτομήσεις, πράγμα για μας απευκταίο. Θέλουμε να εργαστούμε για να βρεθεί λύση. Αυτή είναι η κεντρική γραμμή, για την οποία το τελευταίο διάστημα δουλεύει συνεχώς ο πρωθυπουργός, σε αυτήν κινείται και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών».

Τέλος, είναι ενδεικτικό ότι διπλωματικοί κύκλοι υπογραμμίζουν ότι στη «φόρμουλα», με την οποία ο Ελληνας ΥΠΕΞ, Ν. Κοτζιάς, συνεχίζει τις εντατικές επαφές του στο πλαίσιο των εξελίξεων στο Κυπριακό (σε στενή σχέση και με τις άλλες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο) δεν θίγει μόνο θέματα εγγυήσεων και ασφάλειας για το Νησί, αλλά και δεδομένα και επιδιώξεις π.χ. στον κλάδο της Ενέργειας. Εναν χώρο στον οποίο, την τελευταία τριετία, έχουν διαμορφωθεί διάφορα «τρίγωνα συνεργασίας» και σίγουρα μια διευθέτηση του Κυπριακού μπορεί να ανατρέψει δεδομένα.

Το 45,2% έφτασε η αποχή στις δημοτικές εκλογές που έγιναν στην Κύπρο την περασμένη Κυριακή.

Αναφέρουμε ορισμένα ενδεικτικά αποτελέσματα:

Στη Λευκωσία επανεκλέχτηκε ο Κ. Γιωρκάντζης (ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, «Συμμαχία Πολιτών», «Αλληλεγγύη)» με 68,86%, ενώ δεύτερος ήρθε ο Παν. Σταυρινίδης (ΑΚΕΛ) με 31,14%.

Στη Λεμεσό, εκλέχτηκε ο Ν. Νικολαΐδης (ΔΗΣΥ, «Αλληλεγγύη», Οικολόγοι) με 48,3% και δεύτερος με μόλις δέκα ψήφους διαφορά ήρθε ο τέως δήμαρχος Ανδρέα Χρίστου (ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ) που πήρε 48,27%.

Στη Λάρνακα, επανεκλέχτηκε ο Ανδρέας Βύρας με 35,47% (ΑΚΕΛ) με δεύτερο τον Πέτρο Χριστοδούλου (ΕΔΕΚ) με 25,95%.

Ο ΔΗΣΥ εξέλεξε 19 δημάρχους και το ΑΚΕΛ 16, ενώ τα δύο κόμματα εξέλεξαν κοινούς υποψηφίους σε 3 Δήμους και σε έναν ο κοινός υποψήφιος δεν εκλέχτηκε.