- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αν και το απέσυραν άρον άρον, είναι αποκαλυπτικό για τις προθέσεις και τα σχέδια της κυβέρνησης
Μπορεί το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να αποσύρθηκε άρον άρον, ωστόσο πλευρές του περιεχομένου του είναι ενδεικτικές για το τι εννοούν η κυβέρνηση και οι εταίροι της, όταν μιλάνε για «παροχές» και «δικαιώματα». Μέσα από διατάξεις που αφορούν την Υγεία και την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», γίνεται ξεκάθαρο πως η συγκυβέρνηση προτίθεται να πάρει μέτρα, τα οποία έρχονται και «κουμπώνουν» στον πυρήνα της πολιτικής της - όπως αυτή διαμορφώνεται και από τα τρία μνημόνια. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος...
Στην καλύτερη περίπτωση, στο νομοσχέδιο επαναδιατυπώνονταν από παλιότερη νομοθεσία μέτρα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, δίνοντας ψίχουλα σε ελάχιστους - της ακραίας φτώχειας - την ώρα που ενισχύεται η φοροληστεία, καταργούνται δικαιώματα, κόβονται παροχές και συντάξεις, οδηγώντας στην εκτεταμένη φτωχοποίηση του λαού. Αλλες διατάξεις ήταν απολύτως ενταγμένες στην ενίσχυση της αντιλαϊκής πολιτικής, της καπιταλιστικής οικονομίας.
Ενδεικτικά, με τις διατάξεις τόσο για την «υγειονομική κάλυψη των ανασφάλιστων», όσο και για τη «λειτουργία του ΓΝ Θήρας», που περιέχονταν στο νομοσχέδιο, το κράτος απαλλάσσεται ακόμα περισσότερο από την υποχρέωσή του να παρέχει δημόσια, δωρεάν, αναβαθμισμένη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους. Από τη μια ψίχουλα κρατικών παροχών στην Υγεία για το λαό και, ταυτόχρονα, νέοι δρόμοι για την επιχειρηματική δράση των νοσοκομείων. Σε κάθε περίπτωση, κάθε άλλο παρά για ρυθμίσεις που ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα «από τα δεινά των μνημονίων» πρόκειται...
Στα «μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση», το «παράλληλο πρόγραμμα» δεν προέβλεπε ούτε ψίχουλο παραπάνω απ' όσα περιγράφονται στο νόμο που ισχύει σήμερα
Με τις ψευτοπαροχές για την «ανθρωπιστική κρίση», η κυβέρνηση προσπαθεί να συμβιβάσει το λαό με τη φτώχεια, να ρίξει ακόμα πιο κάτω τις απαιτήσεις του |
Στην πραγματικότητα, τα μέτρα αυτά αφορούν ορισμένες ελάχιστες και περιορισμένες παροχές για ένα μέρος μόνο των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, αδυνατώντας να καλύψουν τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης.
Οταν η κυβέρνηση έφερε τον 4320/15, τον προπαγάνδιζε ως τον πρώτο νόμο που θα ανακούφιζε τάχα τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα από τις συνέπειες των εφαρμοζόμενων αντιλαϊκών πολιτικών. Με το «παράλληλο πρόγραμμα», όχι μόνο δεν επεκτείνονταν ούτε καν αυτές οι ελάχιστες παροχές, αλλά αντίθετα, στο διάστημα που μεσολάβησε, η κυβέρνηση έχει ψηφίσει και συνεχίζει να ψηφίζει σωρεία αντιλαϊκών μέτρων, που φτωχοποιούν παραπέρα το σύνολο του λαού και αυξάνουν αυτούς που ζουν κάτω από τα στατιστικά όρια της φτώχειας ή τα προσεγγίζουν.
Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση που εξειδίκευε τον 4320/15, τα εισοδηματικά όρια που θέτει η συγκυβέρνηση για να δικαιούται κάποιος τα «ψίχουλα», κυμαίνονται από 2.400 ευρώ ετήσιο εισόδημα για μεμονωμένο άτομο έως 6.000 ευρώ για πολυμελή οικογένεια!
Μιλάμε, δηλαδή, για άτομα που «ζουν» με 200 ευρώ το μήνα ή για νοικοκυριά που «ζουν» με 400 ή 500 ευρώ το μήνα! Σε αυτό το επίπεδο προσδιορίζει τη φτώχεια η συγκυβέρνηση, χρησιμοποιώντας βέβαια τα κριτήρια που θέτει η ΕΕ... Σ' αυτά τα επίπεδα ορίζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αυτούς που «πραγματικά έχουν ανάγκη», ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι.
Μάλιστα, στην αιτιολογική έκθεση εκείνου του νομοσχεδίου, αναφερόταν ότι τα ποσοστά φτώχειας και παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα έχουν αγγίξει το 23% και το 28% αντίστοιχα.
Αλλά με τους συγκεκριμένους όρους, προϋποθέσεις και κριτήρια που βάζει ο νόμος, ακόμα κι αυτές οι παροχές «πτωχοκομείου» δε δίνονται ούτε καν σε αυτούς. Για να μην αναφερθούμε στις χιλιάδες λαϊκές οικογένειες που για την κυβέρνηση δεν είναι φτωχοί, αλλά αδυνατούν να τα βγάζουν πέρα, έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα στο τι θα πρωτοπληρώσουν κάθε φορά, τα φάρμακα ή τα τρόφιμα, το ρεύμα ή το πετρέλαιο.
Η κυβέρνηση, μάλιστα, στην αιτιολογική έκθεση του 4320/15, έκρινε αυτές τις παροχές ως «εξαιρετικώς επιτυχείς» και τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του νόμου ως «ευεργετικές». Ας δούμε, όμως, πιο συγκεκριμένα τι προέβλεπε ο νόμος που βρίσκεται σε ισχύ και τον οποίο η κυβέρνηση σκόπευε να ολοκληρώσει με το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα».
«Σε νοικοκυριά που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, παρέχεται για το έτος 2015 δωρεάν ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος για την κύρια κατοικία τους έως 1.200 Kwh ανά τετραμηνία και για περίοδο δύο τετραμηνιών. Σε περιπτώσεις δικαιούχων των οποίων η παροχή είχε διακοπεί έως και την 31.01.2015, η παροχή επανασυνδέεται ατελώς και χωρίς καμία επιβάρυνση, οι δε ληξιπρόθεσμες οφειλές ρυθμίζονται».
Καταρχάς, οι λαϊκές οικογένειες που αδυνατούν να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες είναι πολύ περισσότερες από εκείνες που έχουν ετήσιο εισόδημα 2.400 - 6.000 ευρώ. Επίσης, ακόμα και για αυτούς που τους έχει κοπεί το ρεύμα και υπάγονται στις ρυθμίσεις του συγκεκριμένου άρθρου, το χρέος τους δε διαγράφεται, παραμένει σε πλήρη ισχύ. Απλά ρυθμίζεται και δεν πληρώνουν το τέλος σύνδεσης. Λες και μια οικογένεια που ζει με 400 ευρώ το μήνα, μπορεί να καλύψει όποια ρύθμιση κι αν γίνει!
Τέλος, η ποσότητα του δωρεάν ρεύματος που παρέχεται σε όσα νοικοκυριά υπάγονται τελικά σε αυτή τη ρύθμιση είναι ελάχιστη, δεν καλύπτει καν την εξασφάλιση των βασικών αναγκών μιας οικογένειας.
Σύμφωνα με έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, κάθε νοικοκυριό στην Ελλάδα καταναλώνει κατά μέσο όρο 13.994 Kwh το χρόνο για την κάλυψη των ενεργειακών του αναγκών, δηλαδή 1.116 Kwh το μήνα. Η κυβέρνηση παρέχει 1.200 Kwh για 4 μήνες. Δηλαδή, ακόμα και τα νοικοκυριά που λάβουν αυτήν την παροχή, θα έχουν να επιλέξουν π.χ. μεταξύ του αν θα ζεσταθούν, αν θα ανάψουν το θερμοσίφωνα, αν θα μαγειρέψουν ή θα ανάψουν το φως! Ταυτόχρονα, οι ανάγκες αυτών των νοικοκυριών δεν είναι μόνο για ένα 8μηνο, όπως προβλέπεται από το νόμο. Μετά από αυτό, πώς θα καταφέρνουν να πληρώνουν το ρεύμα;
«Χορηγείται επίδομα ενοικίου που αφορά νέες μισθώσεις ή ανανεώσεις υφιστάμενων μισθώσεων σε νοικοκυριά που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η παροχή χορηγείται για εννέα μήνες εντός του 2015 και δύναται να επεκτείνεται εντός του επόμενου έτους, προκειμένου να καλυφθεί η περίοδος χορήγησης 9 μηνών. Το παρεχόμενο επίδομα ενοικίου δίδεται απευθείας στον εκμισθωτή του μισθίου ακινήτου», προβλέπει ο νόμος που ισχύει σήμερα.
Ωστόσο, το συγκεκριμένο μέτρο όχι μόνο δεν καλύπτει τον αριθμό των νοικοκυριών που αδυνατούν να ικανοποιήσουν τις στεγαστικές τους ανάγκες, αλλά είναι πίσω ακόμα και από την αντίστοιχη παροχή που υπήρχε πριν την καπιταλιστική κρίση. Για παράδειγμα, το 2008 επίδομα ενοικίου έπαιρναν από τον ΟΕΚ 111.373 δικαιούχοι κι επιπλέον ένας αριθμός υπερηλίκων που ήταν ανασφάλιστοι ή χαμηλοσυνταξιούχοι του ΕΚΑΣ. Ο αριθμός που προβλέπεται σήμερα είναι 30.000 νοικοκυριά.
Ο ισχύων νόμος προβλέπει ακόμα: «Χορηγείται για το έτος 2015 και για χρονικό διάστημα 9 μηνών επιδότηση σίτισης σε άτομα και οικογένειες που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η παροχή δύναται να επεκτείνεται εντός του επόμενου έτους, προκειμένου να καλυφθεί η περίοδος χορήγησης 9 μηνών».
Το ύψος της επιδότησης προβλεπόταν στα 70 ευρώ το μήνα για το μεμονωμένο άτομο, προσαυξανόμενο κατά 30 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας και σε κάθε περίπτωση έως 220 ευρώ το μήνα, σύμφωνα με τη σχετική ΚΥΑ. Δηλαδή, η κυβέρνηση υπόσχεται στην κυριολεξία ένα πιάτο φαΐ σε οικογένειες που δεν έχουν «στον ήλιο μοίρα».
Υπό όρους και με χρήματα του ΕΟΠΥΥ η νοσηλευτική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που προέβλεπε το «παράλληλο πρόγραμμα»
Από παλιότερη κινητοποίηση, με αφορμή την άρνηση νοσοκομείου να παράσχει θεραπεία σε ανασφάλιστο με σκλήρυνση κατά πλάκας |
«Οι όροι και οι προϋποθέσεις πρόσβασης στη νοσηλευτική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς και ενδεχόμενη οικονομική συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη στη βάση οικονομικών κριτηρίων», θα καθοριστούν σε μελλοντική υπουργική απόφαση, αναφερόταν στο νομοσχέδιο που αποσύρθηκε, σχετικά με την «υγειονομική κάλυψη των ανασφάλιστων».
Δηλαδή, ξεκαθαρίζονταν πως θα υπάρχουν κριτήρια για την ένταξη των ανασφάλιστων στο μέτρο αυτό κι ενδεχομένως να μην ενταχθούν όλοι. Για παράδειγμα, στην προηγούμενη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αποκλείονταν από τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας οι χιλιάδες ανασφάλιστοι επαγγελματοβιοτέχνες που και τυπικά δεν είχαν κλείσει την επιχείρησή τους, παρόλο που φυτοζωούσαν και ούτε τα έξοδα του μήνα δε βγάζουν για να πληρώνουν και τις εισφορές στο Ταμείο.
Επίσης, στο «παράλληλο πρόγραμμα» ξεκαθαριζόταν πως οι ανασφάλιστοι θα πληρώνουν - είτε εξολοκλήρου, είτε με συμμετοχές - για φάρμακα, θεραπείες, νοσηλεία. Αυτή την «ανακούφιση» επιφυλάσσει η συγκυβέρνηση στους ανασφάλιστους, που στην πλειοψηφία τους είναι άνεργοι, δεν έχουν κανένα εισόδημα και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν καλά καλά τη διαβίωσή τους.
Ενδεικτικά, από τους 966.000 εγγεγραμμένους άνεργους, μόλις οι 112.500 παίρνουν το επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ (στοιχεία ΟΑΕΔ - Οκτώβρης 2015). Πώς θα μπορέσουν όλοι αυτοί να πληρώσουν, για παράδειγμα, τις 2.500 εξετάσεις που έχουν κοπεί από τον ΕΟΠΥΥ, τα χιλιάδες φάρμακα που δεν αποζημιώνονται από τα Ταμεία, τις φυσικοθεραπείες, την οδοντιατρική φροντίδα των ίδιων και των παιδιών τους;
Πρόσφατα στοιχεία από έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας επιβεβαιώνουν σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο άνεργος σήμερα: Το 42% των συμμετεχόντων στην έρευνα έχει διαγνωστεί με κάποιο χρόνιο νόσημα (καρδιολογικό, ενδοκρινολογικό, πνευμονολογικό) - με περισσότερους από τους μισούς να είναι γυναίκες - όμως για οικονομικούς λόγους ένας στους τέσσερις δεν έλαβε θεραπεία ή δεν έκανε τις ενδεδειγμένες εξετάσεις.
«Οι δαπάνες της παρούσας ρύθμισης καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ», αναφερόταν στο ίδιο κεφάλαιο του νομοσχεδίου που αποσύρθηκε. Αρα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κάνει ...«κοινωνική πολιτική» με τις απευθείας πληρωμές ασφαλισμένων κι ανασφάλιστων και με δαπάνες από τον ΕΟΠΥΥ, χωρίς ούτε ένα ευρώ επιπλέον για τους ανασφάλιστους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Δηλαδή, το κράτος δε θα χρηματοδοτεί ούτε το μέρος εκείνο των παροχών της υγειονομικής κάλυψης των ανασφάλιστων που δε θα πληρώνουν, αλλά αυτά τα χρήματα θα προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων. Πρόκειται μάλλον για τη ΣΥΡΙΖΑίικη εκδοχή του ...«δωρεάν παροχές», καθώς το κράτος είναι αυτό που δεν πληρώνει και όχι βέβαια οι ασθενείς.
Με δεδομένα, μάλιστα, τη ραγδαία μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ (σ.σ. από 1,6 δισ. το 2013, σε 526 εκ. ευρώ για το 2016), αλλά και την ανεργία, τη «μαύρη» και ελαστική εργασία κ.λπ., ενδέχεται να προκύψουν νέες περικοπές των παροχών του ΕΟΠΥΥ προς όλους, επιβολή επιπλέον πληρωμών - συμμετοχών για την αγορά υπηρεσιών και φαρμάκων, αύξηση και της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας, όπως στους συνταξιούχους...
Οσοι ανασφάλιστοι υπάγονταν σ' αυτό το μέτρο, σύμφωνα με το «παράλληλο πρόγραμμα», θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο στις δημόσιες Μονάδες Υγείας. Αυτές όμως δεν χρηματοδοτούνται πλήρως και αποκλειστικά από το κράτος, ούτε είναι αναπτυγμένες, για να καλύπτουν δωρεάν όλες τις σύγχρονες ανάγκες. Εν ολίγοις, η εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό, υποδομές, φάρμακα, υλικά διατηρείται και οξύνεται με αρνητικές επιπτώσεις σε ασφαλισμένους και ανασφάλιστους.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως ακόμη και από αυτήν την κατ' όνομα «υγειονομική κάλυψη» αποκλείονται οι μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα.
Πρότυπο ...«αριστερής» επιχειρηματικότητας για τις μονάδες Υγείας
Το Νοσοκομείο της Σαντορίνης |
Δηλαδή, η κυβέρνηση της «κατά προτεραιότητα στήριξης του δημόσιου συστήματος Υγείας» νομοθετεί τη δημιουργία μιας ιδιωτικής ουσιαστικά επιχείρησης στην Υγεία, κλείνοντας ταυτόχρονα το δημόσιο Κέντρο Υγείας του νησιού και μεταφέροντας το προσωπικό του στο νοσοκομείο.
Η έναρξη λειτουργίας του Γενικού Νοσοκομείου Θήρας μέσα από το παραπάνω ιδιοκτησιακό και λειτουργικό καθεστώς, υπηρετεί τη στρατηγική της ΕΕ και της συγκυβέρνησης για «βιώσιμα, αποδοτικά συστήματα Υγείας». Δηλαδή, τη μεγαλύτερη προσαρμογή τους στους κανόνες της επιχειρηματικής δράσης, των οικονομικά αυτοδιοικούμενων κρατικών μονάδων Υγείας, που σημαίνει ότι θα αυτοχρηματοδοτούνται από την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης, την πώληση υπηρεσιών στους πελάτες - ασθενείς, στον ΕΟΠΥΥ κλπ., χωρίς να επιβαρύνουν παρά ελάχιστα το κράτος.
Αυτό αναφερόταν ρητά και στο «παράλληλο πρόγραμμα»: Το κράτος θα δίνει μια «εισφορά προς την ΑΕΜΥ ΑΕ», που «μπορεί να αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις οικονομικές συγκυρίες», ενώ η χρηματοδότηση του νοσοκομείου θα γίνεται κυρίως από την επιχειρηματική του δράση, από την πώληση υπηρεσιών στους ασθενείς: Νοσήλια και εισπράξεις από τις ιατρικές πράξεις, έσοδα από εξωτερικά ιατρεία και άλλες δομές του νοσοκομείου, εκμετάλλευση, ενοικίαση κυλικείου και άλλων χώρων του νοσοκομείου, δράσεις ιατρικού τουρισμού και κάθε είδους συμβάσεις με δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς.
Επίσης, οι κάθε είδους συμβάσεις που θα συνάπτει το νοσοκομείο με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς (π.χ. ασφαλιστικές εταιρείες, τουριστικά πρακτορεία, τουριστικούς οργανισμούς) «έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστική λειτουργία του Νοσοκομείου και την αύξηση των ίδιων πόρων του (...) με αντίστοιχη ελάφρυνση της κρατικής χρηματοδότησης».
Μάλιστα, δεν θα μειώνεται μόνο η κρατική επιχορήγηση ολοένα και περισσότερο, αλλά, επιπλέον, οι Μονάδες Υγείας θα «συνεισφέρουν» στο κράτος (!), αφού «τυχόν πλεόνασμα των εσόδων του» νοσοκομείου «θα διατίθεται στο Ελληνικό Δημόσιο για σκοπούς του υπουργείου Υγείας». Αυτή είναι η «αριστερή» ανακατανομή των πόρων. Να ξαναπληρώνει ο λαός όταν πηγαίνει στα νοσοκομεία - πέραν των εισφορών στον κλάδο Υγείας, της άμεσης και έμμεσης φορολογίας - για να χρηματοδοτεί ο ίδιος ένα μεγάλο μέρος των παροχών που έπρεπε να έχει από το κράτος.
Ακόμα, η ΑΕΜΥ ΑΕ θα μπορεί να προσλαμβάνει προσωπικό (γιατρούς, νοσηλευτές κ.λπ.) με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που θα διακυμαίνεται ανάλογα με την εποχή και θα πληρώνεται από την ΑΕ. Θα μπορεί να αποσπάται προσωπικό από μονάδες Υγείας του ΕΣΥ, αλλά η πληρωμή των εφημεριών, νυχτερινών και αργιών θα επιβαρύνει την ΑΕΜΥ ΑΕ.
Ετσι, το Νοσοκομείο Σαντορίνης, που φτιάχτηκε με χρήματα του ελληνικού λαού και παρέμενε κλειστό για χρόνια, αντί να λειτουργήσει με αποκλειστική χρηματοδότηση από το κράτος και να προσφέρει απολύτως δωρεάν τις υπηρεσίες του στους κατοίκους της Σαντορίνης και των γύρω νησιών, θα λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Ο παραπάνω τρόπος λειτουργίας των κρατικών μονάδων Υγείας συνολικά και του Νοσοκομείου Σαντορίνης θα έχει ως συνέπεια τη διαφοροποίηση και ανισότητα στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, περισσότερες πληρωμές των ασθενών, πιο φθηνούς και πιο ευέλικτους εργαζόμενους - προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές - ενώ δομές, υπηρεσίες, τμήματα που δε θα μπορούν να «ανταποκριθούν», δηλαδή δεν θα κρίνεται συμφέρουσα κι αποδοτική η λειτουργία τους, θα απαξιώνονται και θα κλείνουν.
Ειδικά για το Νοσοκομείο της Σαντορίνης έχει σημασία το ενδιαφέρον που έδειξε όλο το προηγούμενο διάστημα το τμήμα του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον τουρισμό. Δηλαδή, ισχύει για την κυβέρνηση το «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι».
