ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 20 Νοέμβρη 2008
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η πάλη για δημοκρατικές ελευθερίες και η πολιτική του Μετώπου

Στην 90χρονη πορεία του ΚΚΕ, συστατικό στοιχείο της πολιτικής του και χαρακτηριστικό της καθημερινής δράσης του, ήταν και είναι η υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού, σαν μέρος της γενικότερης πάλης του για τα λαϊκά δικαιώματα.

Ο αγώνας αυτός του ΚΚΕ ποτέ δεν περιορίστηκε στα στενά πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Πάλευε και παλεύει για την αξιοποίησή τους, για την υπεράσπιση και διεύρυνσή τους, για να αποκαλύψει το ταξικό περιεχόμενο της δημοκρατίας, να αποδείξει τον υποκριτικό και περιορισμένο χαρακτήρα των, πάντα υπό αναίρεση, δημοκρατικών κατακτήσεων και παραχωρήσεων στα πλαίσια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Ταυτόχρονα το κόμμα μας παλεύει για να προβάλλει τη δική του αντίληψη για τη δημοκρατία, για να φωτίσει και να κατευθύνει το περιεχόμενο, τα αιτήματα και τη λαϊκή πάλη συνολικά, στην κατεύθυνση της δημοκρατίας όταν στην εξουσία θα βρίσκεται η εργατική τάξη, στη δημιουργία των κοινωνικοπολιτικών προϋποθέσεων που απαιτούνται για την προώθησή της.

Πώς έχει διαμορφωθεί το τοπίο των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων

Την τελευταία ιδιαίτερα 10ετία, δυνάμωσε η επιθετικότητα του κεφαλαίου με όχημα την αντιτρομοκρατική πολιτική. Η καταστολή αναγορεύτηκε σε υπ' αριθμό ένα εργαλείο για το χτύπημα των λαϊκών κινημάτων.

Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχει κυριολεκτικά διαμορφώσει ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο και στον τομέα αυτό:

  • Εχουν προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό ανατροπές δικαιωμάτων που συμβαδίζουν με την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην οικονομία και εκδηλώνουν την επιθετικότητα, την προσαρμογή, και την παραπέρα αντιδραστικοποίηση του αστικού κράτους και του πολιτικού συστήματος.
  • Η κρατική καταστολή ως βασική μέθοδος αντιμετώπισης προβλημάτων, αγγίζει κάθε τομέα της κοινωνικοπολιτικής ζωής και επεκτείνεται ραγδαία μαζί με τη γιγάντωση των μηχανισμών επιβολής της. Αποτελεί ένα όλο και συχνότερο φαινόμενο της καθημερινότητας, ένα όλο και χρησιμότερο μέσο για τη στήριξη της κυρίαρχης πολιτικής, δείγμα της σαπίλας αλλά και του φόβου του καπιταλιστικού συστήματος από το λαό.

Ο λαός είναι αντιμέτωπος τώρα με νέα κατάσταση:

  • Με μια συνεχή αντιδραστικοποίηση του νομοθετικού οπλοστασίου που αναιρεί θεμελιώδεις δημοκρατικές ελευθερίες («Ρ»25/09/2008).
  • Με διακρατική συνεργασία και αντίστοιχες διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες καπιταλιστικών κρατών και οργανισμών, ενάντια στα λαϊκά κινήματα (ΚΟΜΕΠ Νο 4 του 2007).
  • Με την προώθηση άμεσης εμπλοκής των ΕΔ, την ειδική εκπαίδευση και χρήση μισθοφορικών τμημάτων τους ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» στη χώρα και σε αποστολές σε τρίτες χώρες («Ρ» 7/08/2008).
  • Με τη διόγκωση των μηχανισμών καταστολής, την ενίσχυση των κάθε λογής αστυνομιών, των αστυνομικών μέτρων και δυνάμεων και του εξοπλισμού τους («Ρ» 21/10/2001, 07/10/2006).

Σκοπός της αστικής τάξης είναι η χειραγώγηση και τρομοκράτηση του λαού με κάθε μέσο προκειμένου να συνεχίζεται απρόσκοπτα η πολιτική των αναδιαρθρώσεων και να θωρακίζεται το κοινωνικοπολιτικό σύστημα της εκμετάλλευσης από την αμφισβήτηση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι:

  • Η προοπτική περαιτέρω, και γοργής μάλιστα, επιδείνωσης της κρατικής βίας και τρομοκρατίας είναι ορατή και συνδέεται άμεσα με τις ανάγκες του κεφαλαίου για επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων, με την ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και την πρόκληση πολεμικών συρράξεων, τη στρατιωτικοποίηση της εσωτερικής και διεθνούς ζωής, την ενίσχυση των εξοπλισμών και τη δημιουργία πλήθους διμερών και πολυμερών στρατιωτικοαστυνομικών μηχανισμών.
  • Το πρόβλημα των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων είναι όλο και περισσότερο δεμένο με το σύνολο των λαϊκών προβλημάτων. Η κατανόηση της πραγματικότητας αυτής ωρίμασε περισσότερο τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό είναι αποτέλεσμα της ανόδου της παρέμβασης του Κόμματος, αλλά και αντανάκλαση της πραγματικότητας που τα αποτελέσματά της είναι πλέον ορατά σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού, όπως ορατές είναι και οι δυνατότητες συσπείρωσης.
Συμπεράσματα άμεσα χρήσιμα στη δουλειά μας στο μαζικό κίνημα

1. Η υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών του λαού, η ανάδειξη του πραγματικού τους περιεχομένου, μόνο μέσα στα πλαίσια της αντιιμπεριαλιστικής πάλης μπορεί να επιτευχθεί. Μπορεί δε να γίνεται νικηφόρα, μόνο με την πρόοδο της γενικότερης πάλης του Κόμματος για το Μέτωπο και τη λαϊκή εξουσία.

2. Ο πολιτικός προσανατολισμός, το γενικό πλαίσιο της πάλης του κινήματος για τα δημοκρατικά δικαιώματα πρέπει από τη μια μεριά να κατευθύνεται ενάντια στο σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής, ενάντια στην ΕΕ και γενικότερα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ενώ απ' την άλλη να συντονίζεται με τις ταξικές δυνάμεις, με τις δυνάμεις που πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης του λαού.

3. Το πρόβλημα απαιτεί τη συγκέντρωση και κοινή δράση όλο και περισσότερων λαϊκών δυνάμεων με πρωτοπόρα δράση πριν απ' όλα των εργατικών συνδικάτων, με προσανατολισμό, αιτήματα και μορφές που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ταξικής πάλης, στην ένταση κρατικής και εργοδοτικής βίας, στον πολλαπλασιασμό των μηχανισμών καταστολής:

  • Για την αναχαίτιση της επίθεσης, και την απόσπαση επιμέρους κατακτήσεων, για να σπάει η τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς.
  • Για την ανάδειξη του περιεχομένου και της ουσίας της δημοκρατίας, των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την προώθησή της.
  • Για την ανάπτυξη αιτημάτων και μορφών πάλης που ενισχύουν γενικότερα την κοινωνική συμμαχία, την κοινή δράση διαφορετικών λαϊκών στρωμάτων που έχουν συμφέρον την απόκρουση του αυταρχισμού, τη διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών.
Για τα καθήκοντα των κομμουνιστών

Στον άξονα της συσπείρωσης για τα δημοκρατικά δικαιώματα που αναφέρεται στις αποφάσεις των τελευταίων συνεδρίων του Κόμματος, συνυπολογίζουμε αυτές τις δραματικές αλλαγές και εξελίξεις που επήλθαν τα τελευταία χρόνια.

Το περιεχόμενο της δουλειάς μας καθορίζεται με βάση όχι μόνο την αντίσταση στην επίθεση, αλλά και από το στόχο να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες και διευρυμένες ανάγκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, στις σύνθετες απαιτήσεις και ανάγκες της ταξικής πάλης.

Επομένως η καθοδηγητική μας δουλειά στο μέτωπο αυτό δεν εξαντλείται σε ένα διεκδικητικό πλαίσιο μόνο, αλλά οξύνει τα ταξικά χαρακτηριστικά της πάλης, διευρύνει την ουσία και το περιεχόμενό της με βάση τις σύνθετες ανάγκες: Στο επίπεδο της ιδεολογικής διαπάλης, στα αιτήματα του κινήματος, στην προοπτική του.

Ετσι, ο στόχος μας συνοψίζεται και ελέγχεται, μέσα από τρεις δείκτες:

  • Να ανταποκριθούμε στην ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση με την αστική ιδεολογία και τις μικροαστικές, οπορτουνιστικές αντιλήψεις για τη δημοκρατία.
  • Να συμβάλλουμε (διαρκώς) στην επεξεργασία και υιοθέτηση κοινών αντιιμπεριαλιστικών αιτημάτων διεκδίκησης και πάλης για τη δημοκρατία σε όλη τη γραμμή του μαζικού κινήματος.
  • Να συσπειρώνουμε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις στο μέτωπο αυτό.

Οι κομμουνιστές πρέπει να πρωτοστατήσουν στην πάλη αυτή. Για να ξεπερνιούνται οι καθυστερήσεις που διευκολύνουν την παρέμβαση των δυνάμεων του οπορτουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, που διαστρεβλώνουν τη φύση και τις αιτίες των προβλημάτων.

Για την ανάπτυξη της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης»

Από το Δεκέμβρη του 2000 που με πρωτοβουλία και συμβολή του ΚΚΕ ιδρύθηκε η «Δημοκρατική Συσπείρωση», έχουν αλλάξει πολλά προς το χειρότερο και στον τομέα αυτό, όπως σημειώνεται παραπάνω. Ιδιαίτερα από το 2001 και μετά έχει αλλάξει τελείως το τοπίο, πράγμα που επιβάλλει την αναπροσαρμογή και ένταση της δουλειάς μας. Παρά τις νέες δυσκολίες από το δυνάμωμα της καταστολής, μας δίνονται τεράστιες δυνατότητες να περάσουμε στην αντεπίθεση και στη θεωρητική διαπάλη και στο μαζικό κίνημα.

Συμπερασματικά το κίνημα για τις δημοκρατικές ελευθερίες, η αναχαίτιση της επίθεσης, η απόσπαση επιμέρους κατακτήσεων, δηλαδή και η ίδια η «Δημοκρατική Συσπείρωση», μόνο μέσα στα πλαίσια της αντιιμπεριαλιστικής πάλης θα έχουν αποτέλεσμα και προοπτική.

Μέσα από ένα τέτοιο προσανατολισμό της πάλης αυτής, υπηρετείται η πολιτική του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

Αυτός ο προσανατολισμός στο χώρο της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» πρέπει να σηματοδοτείται στο πρόγραμμα πάλης, στα αιτήματα, στους δεσμούς με το λαϊκό κίνημα, όπως και στη σύνθεση των οργάνων που την εκφράζουν.

Σε αυτή τη βάση η «Δημοκρατική Συσπείρωση» και οι επιτροπές της σε διάφορες πόλεις, που πρέπει να επαναδραστηριοποιηθούν, πρέπει να επιδιώκει την ανάπτυξη:

- Αγωνιστικών δεσμών με το λαϊκό κίνημα και πριν απ' όλα με τα εργατικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, με τους φορείς και το κίνημα της νεολαίας.

- Συσπειρώσεων και σε επιμέρους προβλήματα και εκδηλώσεις του αυταρχισμού, για την αξιοποίηση κάθε δύναμης μέσα στο λαό που μπορεί να μπει στην πάλη. Να επιδιώκει την αξιοποίηση των επιστημονικών και άλλων φορέων και ενώσεων, όπως και ξεχωριστών προσώπων, που εναντιώνονται στον αυταρχισμό, στην κρατική και εργοδοτική βία και τρομοκρατία.

Στόχος μας είναι η ανάπτυξη και μαζικοποίηση της πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, η ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού της, η συμβολή της στη συγκέντρωση δυνάμεων για το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο.

Πρωταγωνιστικό και αναντικατάστατο ρόλο στην πάλη αυτή, στο περιεχόμενο, στην κατεύθυνση και στον προσανατολισμό της, μπορεί να παίζει το εργατικό κίνημα με την ανάλογη δουλειά των κομμουνιστών σε αυτό.

Η προλεταριακή δημοκρατία συστατικό στοιχείο του χαρακτήρα και της πάλης του ΚΚΕ

Ο πρωτοπόρος δημοκρατισμός του ΚΚΕ δε μετρήθηκε μόνο με τις αμέτρητες διώξεις που υπέστησαν οι κομμουνιστές σε όλη την 90χρονη διαδρομή του σα συνέπεια της πάλης τους για τα λαϊκά δικαιώματα, για πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Και παλιότερα και σήμερα, μετριέται με την καθημερινή, ακούραστη δουλειά για να έρθει η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, δηλαδή η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία, στο προσκήνιο των εξελίξεων, στο τιμόνι της λαϊκής εξουσίας. Στα πλαίσια ενός τέτοιου αγώνα διαπαιδαγωγούνται οι λαϊκές μάζες στο δημοκρατισμό και στη συμμετοχή. Εκεί μέσα συνειδητοποιούν τον υποκριτικό και ψεύτικο χαρακτήρα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Σε συνθήκες λαϊκής - σοσιαλιστικής εξουσίας αναπτύσσουν πρωτόγνωρους θεσμούς συμμετοχής και δημοκρατίας. Για πρώτη φορά η δημοκρατία γίνεται υπόθεση του λαού και όχι των εκμεταλλευτών του, δίνοντας σ' αυτήν το πραγματικό της περιεχόμενο.

Ο δημοκρατισμός του ΚΚΕ έχει αποδειχθεί με αγώνες και θυσίες, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του.


Του
Γιάννη ΝΑΚΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ