ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 20 Νοέμβρη 2007
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ - ΕΒΕ
Αδιαπραγμάτευτη η κυριακάτικη αργία

Παράσταση διαμαρτυρίας αύριο στο υπουργείο Ανάπτυξης για τις μεθοδεύσεις κυβέρνησης - μεγαλεμπόρων

Από παλιότερη κινητοποίηση ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου και στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
Από παλιότερη κινητοποίηση ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου και στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
Τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης που σε συνεργασία με το πολυεθνικό κεφάλαιο και τη μεγαλοεργοδοσία προωθούν την κατάργηση της Κυριακής αργίας, καταγγέλλουν με κοινή ανακοίνωσή τους τα σωματεία των εργαζομένων στο εμπόριο, τις υπηρεσίες, των αυτοαπασχολουμένων και μικρών εμπόρων. Αμεση είναι και η απάντησή τους, καθώς αύριο Τετάρτη, στις 4 μ.μ. οργανώνουν από κοινού παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Ανάπτυξης (πλ. Κάνιγγος) για να εκφράσουν την πλήρη αντίθεσή τους σ' αυτές τις μεθοδεύσεις. Την Πέμπτη, 21/11 στις 12 μ. οργανώνουν κοινή συνέντευξη Τύπου στα γραφεία του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (Πλ. Μητροπόλεως 10).

Την ανακοίνωση υπογράφουν τα Σωματεία Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και Πειραιά και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ανωνύμων Εταιρειών και Γραφείων, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, τα επιχειρησιακά σωματεία εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Καρφούρ - Ντία - Μαρινόπουλος», «Πράκτικερ», «ΙΚΕΑ», «Αφοί Κωνσταντακάτου», ο Εμπορικός Σύλλογος Ιλίου, οι Ενώσεις των ΕΒΕ Ζωγράφου - Αγ. Βαρβάρας, ο Σύλλογος Βιβλιοπωλών Αθήνας, ο Σύλλογος Εργολάβων Ηλεκτρολόγων Αθήνας, η Ενωση Ιδιοκτητών Καθαριστηρίων Αθήνας και το Σωματείο Καταστηματαρχών Κουρέων - Κομμωτών «Η αδελφότης».

Οπως υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, η κυβέρνηση και η μεγαλοεργοδοσία, στην πρόθεσή τους για κατάργηση της Κυριακής αργίας, έχουν ως αρωγό και τον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας, ο οποίος σε πρόσφατη συνάντηση με το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας έθεσε θέμα λειτουργίας των καταστημάτων για άλλη μια Κυριακή μέσα στο Δεκέμβρη. «Απορρίπτουμε το αίτημα διότι το ήδη απελευθερωμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που έφτιαξαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχει διαμορφωθεί κατόπιν εντολής του πολυεθνικού κεφαλαίου και έχει οδηγήσει στην απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων, έχει οδηγήσει σε λουκέτο χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχει οδηγήσει στη μονοπώληση της αγοράς από το πολυεθνικό κεφάλαιο και τις πολυεθνικές» σημειώνουν τα σωματεία.

Βροντερή ταξική απάντηση

Τρεις σχεδόν βδομάδες μας χωρίζουν από την πανελλαδική πανεργατική απεργία της 12ης του Δεκέμβρη 2007. Η πορεία προς την απεργία γίνεται μέσα σε συνθήκες όξυνσης της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Οσο κι αν κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ την κυβέρνηση για έλλειψη σχεδίου, προγράμματος και με άλλα παρόμοιας «σοβαρότητας» πολιτικά επιχειρήματα, η ταξική αυτή επίθεση δεν κρύβεται. Είναι καθημερινή, εκτείνεται σε όλο το φάσμα της ζωής των εργαζομένων κι έχει άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους. Είναι πολύ καλά σχεδιασμένη και προετοιμασμένη. Δεν είναι τυχαίες οι συχνές επιθέσεις άρχουσας τάξης, πρωθυπουργού κι άλλων στελεχών, ενάντια σε όσους αντιστέκονται στις «μεταρρυθμίσεις». Αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» είναι «καρμπόν» των αναγκών του κεφαλαίου και όρος επιβίωσής του, στο λυσσαλέο ανταγωνισμό των μονοπωλίων.

Ο ταξικός χαρακτήρας της επίθεσης δεν οφείλεται απλά σε κάποια συντηρητικά χαρακτηριστικά και ιδιοτυπίες της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ. Επιθέσεις ίδιας στα βασικά χαρακτηριστικά κατεύθυνσης εκδηλώνονται σε όλο τον κόσμο. Είναι βαθύτερη ανάγκη του κεφαλαίου η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων-«μεταρρυθμίσεων». ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν με τον πνιγμένο που αρπάζεται από τα μαλλιά του. Οι εκτιμήσεις - αναλύσεις τους για την κυβέρνηση και οι προσκλήσεις προς το ΠΑΣΟΚ για μέτωπο στην πολιτική της κυβέρνησης είναι καραμπινάτη εκδήλωση οπορτουνισμού. Συνειδητά συσκοτίζουν το χαρακτήρα και το περιεχόμενο της επίθεσης του κεφαλαίου. Γνωρίζουν καλά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας, για την Ευρωπαϊκή Ενωση πιο ανταγωνιστική οικονομία του κόσμου, μέχρι το 2010. Γνωρίζουν επίσης - ξέρουν ανάγνωση και γραφή - τις αποφάσεις της UNICE (Ενωση του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης) και του ντόπιου ΣΕΒ. Επιμένουν όμως να μας πείσουν ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν λύσεις στα λαϊκά προβλήματα χωρίς ρήξη και σύγκρουση ταξική με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τα κόμματα-διαχειριστές της πολιτικής του. Η στάση των δυνάμεων του ΣΥΝ στο θέμα του «κοινωνικού διαλόγου» δείχνει πόσο «στριμώχτηκαν» από την ξεκάθαρη αντίθεση του ΚΚΕ και των ταξικών δυνάμεων στον «κοινωνικό εταιρισμό» και στο «διάλογο» - απάτη.

Δύο μήνες μετά τις εκλογές και τα πράγματα δείχνουν καθαρά πού πήγε κάθε ψήφος, σε όφελος ποιας τάξης δουλεύει. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, πυλώνες της πολιτικής του κεφαλαίου κι από κοντά ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. έτοιμοι για «βοήθεια» στο δίδυμο όποτε χρειαστεί. Στον αντίποδά τους το ΚΚΕ κι οι Οργανώσεις του σε όλη την Ελλάδα, δίνουν καθημερινό «παρών» σε όλα τα μέτωπα πάλης. Οι βουλευτές του Κόμματος «οργώνουν» την Ελλάδα, στηρίζουν τη λαϊκή αντίσταση και πάλη, μεταφέρουν τον παλμό και τα αιτήματα των αγώνων μέσα στη Βουλή. Γίνεται καθημερινά πράξη το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ ότι «η επόμενη μέρα που ήδη ξεκίνησε πρέπει να μας βρει πιο κοντά και πιο βαθιά στα προβλήματα των εργαζομένων, από ό,τι μέχρι σήμερα κάναμε, να συμβάλουμε στην καλλιέργεια πνεύματος λαϊκής ανάτασης, οργάνωσης και πρωτοβουλίας»(Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ Για τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών στις 16 Σεπτέμβρη 2007).

Η απεργία της 12ης του Δεκέμβρη έρχεται ως συνέχεια και βήμα κλιμάκωσης των λαϊκών συλλαλητηρίων της 7ης του Νοέμβρη και των αγώνων που ακολούθησαν στα μέτωπα πάλης. Η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία που εκδηλώθηκε το προηγούμενο διάστημα δεν αφορά στενά τα τμήματα της εργατικής τάξης που είναι σε αγωνιστική δράση ή τη νεολαία. Αφορά το μαχόμενο λαϊκό κίνημα στο σύνολό του. Η συνέχεια θα είναι εξίσου δύσκολη. Κάνουν ό,τι μπορούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Σαμποτάρουν ανοιχτά κάθε κίνηση που παίρνει χαρακτηριστικά ταξικού αγώνα και πάει να φύγει από τα όρια της πολιτικής του δικομματισμού. Δεν μπορούν όμως να φέρουν τα πάντα στα μέτρα τους, όσο κι αν συνασπίζονται πιο ανοιχτά και ξετσίπωτα από κάθε άλλη φορά ενάντια στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με κοινά ψηφοδέλτια, κι όχι μόνο. Τους έχει πάρει ο κόσμος της δουλιάς χαμπάρι.

Υπάρχει έδαφος για σπορά κι ακόμα περισσότερους καρπούς στη συνέχεια. Εχουμε ακόμα τη «μαγιά» από τους αγώνες, έναν άλλο αέρα από προσπάθειες με χειροπιαστά αποτελέσματα. Μπορούμε να κάνουμε αποφασιστικό βήμα στην ισχυροποίηση της λαϊκής αντίστασης και πάλης. Να δώσουμε αποφασιστική απάντηση στην καταστολή και στην τρομοκρατία. Μπορούμε να αποκρούσουμε την ιδεολογική επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ και στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Καμία θετική προοπτική δεν υπάρχει από την προώθηση των «μεταρρυθμίσεων». Το μαρτυράει και το αποδεικνύει η πείρα από την υλοποίηση αυτής της πολιτικής στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ΕΕ. Συνεχής επιδείνωση των όρων ζωής και δουλιάς της εργατικής τάξης, την ίδια ώρα που ο παραγόμενος πλούτος ολοένα και μεγαλώνει. Η λιτότητα δεν έχει τέλος. Πιάσαμε τους στόχους, πάμε για άλλους τώρα (βλέπε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς μέχρι το 2010).

Μόνη διέξοδος και προοπτική για την εργατική τάξη, τους φτωχούς αγρότες και τους μικρομεσαίους ΕΒΕ είναι η συσπείρωση δυνάμεων στον άλλο πόλο, τον πόλο του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης. Σε αυτή την κατεύθυνση δένουμε τα αιτήματα των κλάδων σε ένα ενιαίο σύνολο αιτημάτων και στόχων πάλης και δίνουμε βροντερή ταξική απάντηση, από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Να ρίξουμε κάτω όλα τα τείχη της σιωπής και της απόκρυψης που ορθώνουν γύρω μας τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού των λαϊκών μαζών. Μπορούμε!


Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ

ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Μαζικά στην απεργία στις 26 Νοέμβρη

Να πάρουν μαζικά μέρος στην απεργία την ερχόμενη Δευτέρα, 26 Νοέμβρη, καλεί τους δασκάλους και τους καθηγητές το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών. Μετά την ΟΛΜΕ, χτες και το ΔΣ της ΔΟΕ αποφάσισε να προχωρήσει σε απεργία, με πλαίσιο αιτημάτων (το οποίο εισηγήθηκαν οι Παρεμβάσεις και στήριξε η ΠΑΣΚ) από το οποίο απουσιάζουν τα μεγάλα ζητήματα των αναδιαρθρώσεων που επιχειρεί η κυβέρνηση στην εκπαίδευση και δεν απαντά στις σύγχρονες πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Από τη μεριά τους, οι ταξικές δυνάμεις καλούν τους εκπαιδευτικούς σε συμμετοχή προβάλλοντας το ταξικό διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ και τονίζοντας την ανάγκη για αγώνες σε συντονισμό με το κίνημα, με κλιμάκωση και προοπτική.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ