Ηδη και χωρίς καν να έχουν καταλήξει για το ύψος των «αναγκών» για δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά κενά, αρχίζουν να ξετυλίγουν τις επεξεργασίες και τα αντιλαϊκά σενάρια για τη διαμόρφωση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου της περιόδου 2014 - 2017. Προβλέπονται πρόσθετες περικοπές κρατικών κονδυλίων για ασφαλιστικά ταμεία, Υγεία, Πρόνοια, κάθε είδους κρατικές δαπάνες. Η Κομισιόν, σε πρόσφατο «κείμενο εργασίας», έχει προτείνει τη λύση των μαζικών αυξήσεων πάνω στους φόρους κατανάλωσης, δηλαδή στην ίδια ακριβώς ρότα με το ΔΝΤ που είχε προηγηθεί με αλλεπάλληλες ίδιες επισημάνσεις. Σύμφωνα με την Κομισόν, η «ευρεία χρήση μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ δημιουργεί ένα μεγάλο κενό στις εισπράξεις του φόρου». Επανέρχεται έτσι το ζήτημα της αύξησης του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ (13%) που ισχύει σήμερα σε εμπορεύματα μαζικής λαϊκής κατανάλωσης (τρόφιμα, τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, ύδρευσης κ.ά.), καθώς και των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου. «Σύσταση» δίνεται και για τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, με τη μεταφορά του φορολογικού βάρους στην κατοχή και χρήση των ακινήτων. Αξιώνουν, επίσης, τη μεταφορά του φορολογικού βάρους στην κατοχή μικρής περιουσίας με παράλληλη μείωση του φόρου μεταβίβασης, προκειμένου να τονωθεί η «αγορά», κατεύθυνση που έρχεται να ενισχύσει τις μεταβιβάσεις ακινήτων και τη συγκέντρωση γης. Στα «διαρθρωτικά μέτρα» της επόμενης περιόδου συγκαταλέγονται και τα «ανταποδοτικά τέλη» που πληρώνουν οι δημότες στους ΟΤΑ και τα οποία ετοιμάζονται να απογειώσουν σε νέα ύψη. «Διαρθρωτικά», «οριζόντια», ή όπως αλλιώς τα βαφτίσουν, τα νέα μέτρα, όπως και αυτά που προηγήθηκαν, έχουν κοινό παρονομαστή την καταστροφή του λαού, προκειμένου να ανακάμψουν τα καπιταλιστικά κέρδη.

Οι κόντρες και οι οξυμένοι ανταγωνισμοί που έχουν ξεσπάσει ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΕΕ-ΔΝΤ) για λογαριασμό τμημάτων του κεφαλαίου έχουν να κάνουν με τον μεταξύ τους επιμερισμό της χασούρας, με τη μετακύλιση από τον ένα στον άλλο των επιπτώσεων από τον «τρόπο ελάφρυνσης» του υπερσυσσωρευμένου κρατικού χρέους:

-- Το ΔΝΤ έχει βάλει στο τραπέζι ένα νέο «κούρεμα» του κρατικού χρέους, χασούρα που εκ των πραγμάτων φορτώνεται στα κράτη-μέλη της ΕΕ, στα οποία, αλλά με διαφορετικό ύψος για το καθένα από αυτά, έχουν περιέλθει τα μακροπρόθεσμα κρατικά χρεόγραφα. Το ΔΝΤ έχει ρίξει και την πρόταση για «κούρεμα» των «καθαρών καταθέσεων» σε ποσοστό 10%, που όμως βρίσκει κάθετα αντίθετους τους τραπεζίτες και άλλα τμήματα του κεφαλαίου. Σύμφωνα με ντόπιους τραπεζίτες η τέτοια εξέλιξη ισοδυναμεί με «πλήρη αποσταθεροποίηση» του τραπεζικού συστήματος.

-- Η Κομισιόν εμφανίζεται θετική στη μετακύλιση - επιμήκυνση κρατικών ομολόγων που λήγουν από το 2014. Θετικό, εν προκειμένω, είναι και το ΔΝΤ, αλλά με τη διαφορά ότι κρίνει τη λύση ως ανεπαρκή. Η «επιμήκυνση των λήξεων δανείων που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης, όπως προβλέπει η απόφαση του Γιούρογκρουπ του Νοέμβρη 2012, ή μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος», είναι η θέση που προβάλλει και η συγκυβέρνηση.

--Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή ο τρίτος πυλώνας της τρόικας, εμφανίζεται αρνητική τόσο στο «κούρεμα», όσο και στο ενδεχόμενο «μετακύλισης» των ελληνικών κρατικών ομολόγων που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια της ίδιας και των εθνικών κεντρικών τραπεζών του ευρωσυστήματος.

Σε αυτό το αδιέξοδο, για τα λαϊκά συμφέροντα, πλαίσιο διεξάγονται η συζήτηση και τα παζάρια για το «χρηματοδοτικό κενό». Το ζήτημα αφορά τις δανειακές υποχρεώσεις του κράτους, δηλαδή την αποπληρωμή τοκοχρεολυτικών δόσεων που λήγουν και οι οποίες δεν καλύπτονται από τις αναμενόμενες, μέχρι σήμερα, εκταμιεύσεις από τα δάνεια των ΕΕ και ΔΝΤ. Το «Δεκέμβρη ή το Γενάρη θα γίνει η συζήτηση για την κάλυψη του "χρηματοδοτικού κενού" στην Ελλάδα», σύμφωνα με τον επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με δηλώσεις στελεχών της, το προσδιορίζει στα 5 με 6 δισ. ευρώ για το 2014 και από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, κοντά στα 10,5 δισ. για τη διετία 2014 - 2015. Γύρω από τον τρόπο κάλυψης του «χρηματοδοτικού κενού» έχουν ξεσπάσει και οι αντιθέσεις μεταξύ ΕΕ - ΔΝΤ, οι οποίες αφορούν το ενδεχόμενο νέου «κουρέματος» ή άλλου τύπου «ελάφρυνσης». Σε συνδυασμό με το προηγούμενο, θα ξεκινήσει και η συζήτηση για το «δημοσιονομικό κενό». Ως «δημοσιονομικό κενό» ορίζεται η διαφορά που προκύπτει ή που «εκτιμούν» ότι θα προκύψει στα επόμενα χρόνια ανάμεσα στα κρατικά έσοδα και τις κρατικές δαπάνες. Κάθε «απόκλιση» συνεπάγεται νέα αντιλαϊκά μέτρα, τουλάχιστον αντίστοιχου ύψους. Στο σφαγείο οδηγούνται και οι δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, τα «ελλείμματα» των οποίων αποτελούν «ειδικό κεφάλαιο» στα παζάρια ανάμεσα στη συγκυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Οι κόντρες αυτές εκφράζουν αντιθέσεις ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στο εσωτερικό της Ελλάδας αλλά και στο πλαίσιο της ΕΕ. Το δίλημμα «κούρεμα» του χρέους ή αναδιάρθρωσή του είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την ενδοαστική αντιπαράθεση από τις αρχές εκδήλωσης της κρίσης και αντίστοιχα διαχείρισής της από το αστικό κράτος. Είναι καθαρό ότι οι αντιθέσεις, στο πλαίσιο της ίδιας της τρόικας ΔΝΤ - Κομισιόν - ΕΚΤ δεν αφορούν στενά την καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας αλλά την πορεία συνολικά της Ευρωζώνης και τη σχέση των κρατών της Ευρωζώνης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία κ.λπ.).

Οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό αντιδρούν σε προτάσεις της τρόικας όχι γιατί ενδιαφέρονται για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα αλλά για τους δικούς τους λόγους. Θέλουν, για παράδειγμα, να εξασφαλίσουν όρους χρηματοδότησης της δραστηριότητάς τους (από το κράτος, αλλά και από τις τράπεζες), αλλά και μέτρα που θα εξασφαλίσουν τις επενδύσεις τους. Επιδιώκουν να διατηρήσουν τις θέσεις τους όπως π.χ. τις επενδύσεις στο εξωτερικό, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, με δεδομένο ότι καραδοκούν οι ανταγωνιστές, τη στιγμή που σε συνθήκες κρίσης καταστρέφονται ή απαξιώνονται κεφάλαια. Εκφράζονται αντιρρήσεις και επιφυλάξεις από τμήμα των Ελλήνων καπιταλιστών σε σχέση με το «κούρεμα», αλλά και σε σχέση με νέα μέτρα μετά από νέο δάνειο. Τους απασχολεί ταυτόχρονα και η δυνατότητα δημιουργίας συνθηκών ενίσχυσης της ζήτησης, αλλά και οι πολιτικές επιπτώσεις από τη συνέχιση της εφαρμογής περιοριστικών μέτρων. Γι' αυτό λένε ότι οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν άλλα βάρη. Αντίθετα, θέλουν να επιταχυνθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (απελευθερώσεις αγορών κ.λπ.) αλλά και να θεμελιωθεί το χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις κ.λπ.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να δουν καθαρά. Από τη μια, να δουν ότι διεξάγεται μια διαπάλη ανάμεσα σε ληστές των κόπων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για το μοίρασμα της λείας τους. Από την άλλη, όλοι αυτοί ενώνονται απέναντι στην ανάγκη ξεζουμίσματος των εργαζομένων. Με αυτό το κριτήριο θα πρέπει να πάρουν θέση. Πρόκειται για κόντρες που τους αφορούν μόνο στο βαθμό που συναγωνίζονται για το ποιος θα τους ξεζουμίσει περισσότερο. Μία προς μία, όλες μαζί, οι εξεταζόμενες λύσεις, οι επιμέρους εκδοχές, οι όποιες συνθέσεις και συμβιβασμοί επιβεβαιώνουν την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, με διαδοχικά μέτρα και μετά το β' εξάμηνο του 2014, δηλαδή και μετά την εξάντληση των δόσεων από τα τρέχοντα δάνεια. Σε σχόλιο, σχετικά με τις συζητήσεις για την κάλυψη του δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού κενού, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Ο λαός δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εναποθέσει τη ζωή και τις ελπίδες του στην έκβαση των όποιων διαπραγματεύσεων μέσα στις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΔΝΤ, όπως του ζητούν η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα του "ευρωμονόδρομου". Αλλωστε, η συνεχιζόμενη συζήτηση γύρω από τον τρόπο της κάλυψης του δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού κενού της Ελλάδας, όπως και οι προτεινόμενες λύσεις, αποτυπώνουν την εξής αντιπαράθεση: Ποιας καπιταλιστικής χώρας, ποιου τμήματος κεφαλαίου, ποιου ιμπεριαλιστικού κέντρου τα κεφάλαια θα απαξιωθούν ή θα "κουρευτούν" περισσότερο, αφού η απαξίωση είναι προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση και την καπιταλιστική ανάπτυξη, που θα γίνει σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Η αντιπαράθεση αυτή είναι ξένη προς τα λαϊκά συμφέροντα γιατί, όποια λύση ή συμβιβασμός επιλεγεί, οι εργαζόμενοι θα έρθουν αντιμέτωποι με νέα αντιλαϊκά μέτρα που ζητούν τόσο η ΕΕ όσο και το ΔΝΤ και προωθεί η κυβέρνηση, γιατί τα έχει ανάγκη η ελληνική πλουτοκρατία».