Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο στο αίθριο του Πολυτεχνείου, από τις Οργανώσεις Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, εκδηλώσεις - συζητήσεις με θέμα «Οι ναζί στη φυλακή! Η πάλη ενάντια στο φασισμό και στο σύστημα που τον γεννά συνεχίζεται!».

Στην εκδήλωση του Σαββάτου, την οποία οργάνωσαν οι ΤΟ Πολυτεχνείου, Σχολής Θετικών Επιστημών, Υγείας και ΔΙΠΑΕ, μίλησε ο Θανάσης Σγουρός, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ενώ στην αντίστοιχη εκδήλωση της Κυριακής, των ΤΟ Φιλοσοφικής, ΝΟΠΕ και ΠΑΜΑΚ, την ομιλία έκανε η Κωνσταντίνα Λιαράτσικα, μέλος του Γραφείου της ΟΠ Κ. Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Μέσα από τις ομιλίες αναδείχθηκαν ο εγκληματικός χαρακτήρας του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, καθώς και ο ρόλος του κράτους και της ανιστόρητης και προκλητικής εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό ως επίσημης ιδεολογίας της ΕΕ, στην εκκόλαψη του αυγού του φασιστικού φιδιού από το σύστημα. Επίσης το γεγονός ότι ο φασισμός αξιοποιήθηκε μέσα στην πιο βαθιά καπιταλιστική κρίση στη χώρα μας για να ενσωματώσει απογοητευμένα λαϊκά στρώματα, που είδαν απότομη πτώση του εισοδήματός τους, για να χρησιμοποιηθεί σαν μακρύ χέρι απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, συμπληρωματικά στην κρατική καταστολή.

Μεταξύ άλλων τονίστηκε η ανάγκη για συνέχιση και ενίσχυση του αγώνα ενάντια στο φασισμό μέχρι την τελική του ήττα, την ήττα του συστήματος που τον γεννά και τον θρέφει, καθώς οι ομιλητές αναφέρθηκαν στο εξής ως ένα από τα κύρια συμπεράσματα της τελευταίας δεκαετίας:

«Ο φασισμός δεν νικιέται με ρευστά αντιφασιστικά μέτωπα, χωρίς αρχές και στόχους. Η αντιμετώπιση του φασισμού δεν είναι απλά υπόθεση των κομμουνιστών ή αντιφασιστικών οργανώσεων. Πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του εργατικού - λαϊκού κινήματος, των μαζικών φορέων και των διαδικασιών τους. Αυτό επεδίωξαν από την πρώτη στιγμή οι κομμουνιστές. Να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση της πάλης για την απομόνωση των φασιστών οι εργάτες, ο λαός, η νεολαία. Γιατί η πάλη απέναντι στη μαύρη "πρωτοπορία" αυτού του συστήματος είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πάλη ενάντια στο σύστημα για το μισθό, τα δικαιώματα, τη μόρφωση κ.λπ. Ο αγώνας αυτός πηγαίνει μαζί με την αποκάλυψη, τη διαφώτιση για τον πραγματικό χαρακτήρα των φασιστών, για τους πραγματικούς τους στόχους, για την αφαίρεση του φιλολαϊκού τους προσωπείου».

Με τη συμμετοχή αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, συγγενών εκτελεσμένων, πραγματοποιήθηκε, την Κυριακή, στο Καζανάκι του Βόλου, η εκδήλωση της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ και του τοπικού Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ για τα εγκαίνια του ανακαινισμένου Μνημείου προς τιμήν των εκτελεσθέντων περιόδου 1946 - 1949.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του Θανάση Βογιατζή, προέδρου του ΔΣ του Παραρτήματος Βόλου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, που μίλησε για τη συμβολή μελών και φίλων του ΚΚΕ, από το υστέρημά τους, για να κατασκευαστεί το Μνημείο.

Ακολούθησε ο ζωγράφος - εικαστικός Κώστας Κομνηνός, που παρουσίασε το έργο του, τονίζοντας το μεγαλείο της στάσης των κομμουνιστών μπροστά στο απόσπασμα, που αποτελεί πηγή έμπνευσης, στοχασμού για το σήμερα.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που αναφέρθηκε στην προσπάθεια που κάνει το Κόμμα να τιμήσει με μνημεία και εκδηλώσεις τον αγώνα του ΔΣΕ, τους εκτελεσμένους κομμουνιστές. Εκτενή αναφορά έκανε επίσης στον αντικομμουνισμό, στη συκοφαντία του ηρωικού αγώνα του ΔΣΕ από την αστική τάξη, αλλά και στην προπαγάνδα του πολιτικού της προσωπικού περί της ανάγκης «εθνικής ενότητας». Οπως είπε, απαντώντας στο κάλεσμα της αστικής τάξης για να «αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί» την καπιταλιστική κρίση ή την πανδημία ή για τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, «η ταξική συνεργασία, σε συνδυασμό με τον σεβασμό της νομιμότητας, δηλαδή της εξουσίας της αστικής τάξης, ήταν και είναι οι αναγκαίοι όροι για τη διαιώνισή της. Ετσι, κάθε αγώνας που αμφισβητεί το καπιταλιστικό σύστημα είναι, για την αστική τάξη, αντικοινωνικός, αντεθνικός και τρομοκρατικός. Υπ' αυτό το πρίσμα, ο αγώνας του ΔΣΕ παρουσιάζεται σαν έγκλημα κατά του έθνους».

Σημείωσε ότι αυτή η γραμμή υπηρετείται με διαφορές, απ' όλα τα άλλα κόμματα, όμως «ποτέ δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ενιαίο εθνικό συμφέρον στον καπιταλισμό. Δεν υπάρχει κοινό συμφέρον ανάμεσα στον εργάτη και τον καπιταλιστή, ανάμεσα στους μικρούς αγρότες και επαγγελματίες, με τους βιομήχανους, τους μεγαλέμπορους και τους τραπεζίτες.

Το ΚΚΕ παλεύει για να βγάλουν οι εργαζόμενοι σωστά συμπεράσματα από την Ιστορία, να καθορίσουν τη θέση τους με βάση τα δικά τους ταξικά συμφέροντα και να μη στρατεύονται κάτω από ξένη σημαία. Να σηκώσουν τη δική τους σημαία, να βάλουν πλάτη στην ανάκαμψη του εργατικού κινήματος, στην οικοδόμηση της Κοινωνικής Συμμαχίας του με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ. Να δώσουν δύναμη στο ΚΚΕ, να αγωνιστούν μαζί του για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, προς όφελός τους».

Αναφερόμενος στους εκτελεσμένους, τόνισε πως το ΚΚΕ τούς αποτίει φόρο τιμής, γιατί «ήταν αταλάντευτοι κομμουνιστές - αγωνιστές στην υπόθεση της εργατικής τάξης. Γιατί επέλεξαν να γίνουν παράδειγμα αδιαλλαξίας απέναντι στην κοινωνική αδικία, που δεν λύγισαν ούτε μπροστά στο απόσπασμα».