ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 20 Γενάρη 2017
Σελ. /24
Για τη δουλειά μας

Η ιδεολογικοπολιτική θωράκιση των δυνάμεών μας οφείλουμε να είναι κύριο μέλημά μας, καθώς η αστική τάξη βομβαρδίζει το λαό με καταιγισμό ιδεολογημάτων, προπαγάνδας, διαστρεβλώσεων, αυταπατών, έντονων διλημμάτων. Σκοπός, η διαρκής ενσωμάτωση του λαού, η ενεργοποίηση συντηρητικών αντανακλαστικών, η άμβλυνση και αλλοίωση των κριτηρίων με τα οποία ένας εργάτης πρέπει να προσεγγίζει τα πράγματα. Η προσπάθεια καταβύθισης του ταξικού κριτηρίου μπροστά στο «εθνικό», στο «κοινό συμφέρον». Η προσπάθεια να μην πιστέψει η εργατική τάξη στη δύναμή της, να κάνει δικό της πιστεύω ότι «τίποτα δεν γίνεται με τη συμμετοχή της στους αγώνες». Να μην προσεγγίσει ο λαός την ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.

Αυτή η σύνθετη πραγματικότητα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από μια Κομματική Οργάνωση με μια λογική δράσης μόνο ή κυρίως μπροστά σε «σταθμούς». Με αποσπασματικές ενέργειες, χωρίς συνέχεια και έλεγχο, με ασαφή στόχευση για το τι πάμε να πετύχουμε κάθε φορά. Με αποστεωμένες ενέργειες από το απαραίτητο ιδεολογικό και πολιτικό φορτίο, τέτοιες που ορισμένες φορές μπορεί να οδηγούν σε τυπική διαδικασία, που δεν προωθούν και δεν ενισχύουν ούτε την αυτοπεποίθηση αυτών που συμμετέχουν, ούτε τα αποτελέσματα που είναι κάθε φορά δυνατόν να επιτευχθούν.

Δεν παραγνωρίζουμε τη δύσκολη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί όλο αυτό το διάστημα, εμπεριέχει έντονα τα στοιχεία της απογοήτευσης, της αναμονής πλατιών εργατικών - λαϊκών τμημάτων, της υποχώρησης μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου. Παίρνοντας όμως υπόψη αυτήν την πραγματικότητα, οφείλουμε ταυτόχρονα να βλέπουμε τις δυνατότητες που γεννά η ταξική πάλη. Να έχουμε εμπιστοσύνη στο λαϊκό αισθητήριο, να μην παρασυρόμαστε από το γενικό «ο κόσμος δεν καταλαβαίνει», αυτός είναι ο δρόμος της αποστράτευσης. Σε αυτό πρέπει να επιμείνουμε στη γειτονιά μας, κυρίως στη δουλειά που κάνουμε σε μεγάλους εργασιακούς χώρους. Να δούμε νέους τρόπους, μορφές παρέμβασης, βοηθώντας συντρόφους που είναι χρεωμένοι στους συγκεκριμένους χώρους, να έχουν υπομονή. Η προσπάθεια που κάναμε πρόσφατα με μερική ανανέωση των δυνάμεών μας, που δεν έχουν την τριβή ετών, φάνηκε να έχει ένα μικρό θετικό αποτέλεσμα. Πρέπει να εκπαιδευτούμε, να ξεχωρίζουμε, αξιοποιώντας και την παραμικρή χαραμάδα, για να φτιαχτεί υποδομή, τίποτα δεν πάει χαμένο, ακόμα και η προσέγγιση ενός εργάτη για λίγα λεπτά έξω από την πύλη.

Βασικός και ενιαίος στόχος όλων των δυνάμεών μας είναι να ριζώσουμε γερά στην εργατική τάξη, να πατήσουμε πάνω στα θετικά βήματα που έχουμε κάνει και να τα εδραιώσουμε περισσότερο. Να ενισχύσουμε τον προσανατολισμό μας για πολύπλευρη παρέμβαση στους χώρους δουλειάς, να γενικεύσουμε θετικά παραδείγματα τέτοιας δράσης, να τα ενθαρρύνουμε κι άλλο. Να έχουν όλοι οι σύντροφοι καθήκοντα με συγκεκριμένη δουλειά στο πλαίσιο αυτού του προσανατολισμού και ιεράρχησης. Να κατανοηθεί το ενιαίο καθήκον οικοδόμησης του Κόμματος στους χώρους δουλειάς ως αυτό που έχει την πρώτιστη σημασία, το ότι είμαστε εδαφικές ΚΟΒ δεν μας αποσπά από αυτό το καθήκον. Σ' αυτό το σκοπό εντάσσεται η προσπάθεια που κάνουμε σε μεγάλο εμπορικό κέντρο, έναν εργασιακό χώρο που συγκεντρώνει πολλούς νέους εργαζόμενους, κυρίως στο Εμπόριο και τον Επισιτισμό. Η προσπάθειά μας για την δημιουργία ομάδας εργασίας από την εδαφική και τις δύο κλαδικές είναι ακόμα σε εμβρυακό στάδιο, όμως είναι σημαντικό ότι έχει ξεκινήσει και δεν έχει μείνει στο σχεδιασμό, στα χαρτιά.

Υπάρχουν δυνατότητες, τίποτα δεν μένει στατικό. Πολλές φορές ακούμε: «Καλά όλα αυτά, αλλά με τι δυνάμεις μπορούμε να κινητοποιήσουμε τον κόσμο;». Ξεκινάς με τις δυνάμεις που έχεις και ιεραρχείς. Η πείρα έχει δείξει ότι στην πορεία βγαίνουν και νέες, που είναι διατεθειμένες να παλέψουν ή έστω να ακούσουν αυτά που λέει το ΚΚΕ. Ηταν κατάκτηση οι συσκέψεις που κάναμε με ανθρώπους σε παραγωγική ηλικία. Το πρώτο βήμα έγινε. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι στο χέρι μας, να καταφέρουμε αυτές τις δυνάμεις να τις βοηθήσουμε να κάνουν επιπλέον βήματα, να προστατεύουν την αρχική τους επιλογή, να φύγουν από την ακινησία και να μπουν στον αγώνα. Παράλληλα, έχουμε να πάρουμε και εμείς από αυτή τη σχέση. Να ακούσουμε πώς σκέφτονται, πώς έχουν στο μυαλό τους όσα λέμε. Ετσι βελτιωνόμαστε και εμείς, μπαίνουμε στη διαδικασία να μελετήσουμε περισσότερο, να εμβαθύνουμε στις εξελίξεις. Ετσι θα μπορούμε, ανάλογα σε ποιον απευθυνόμαστε, να ανοίγουμε το ζήτημα της εξουσίας ουσιαστικά, προβάλλοντας παραδείγματα που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον του συνομιλητή μας.

Η πορεία προς το 20ό Συνέδριο, οι συζητήσεις που θα κάνουμε πάνω στις Θέσεις, πρέπει να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση. Εχουμε μπροστά μας τις εσωκομματικές διαδικασίες. Σε αυτή τη σημαντική περίοδο οφείλουμε να ετοιμάσουμε σωστά τις συνελεύσεις, να αφιερώσουμε χρόνο στην κατάλληλη προετοιμασία των συντρόφων. Να μην τσιγκουνευτούμε χρόνο στην άρτια διεξαγωγή τους, να επιδιώξουμε όλο το κομματικό δυναμικό να βγει πιο δυνατό, με πιο βαθιά κατανόηση των εξελίξεων, με πιο σαφή και συγκεκριμένη στόχευση, με βάση τα καθήκοντα που μπαίνουν στις Θέσεις, τι πάει να πετύχει η ΚΟΒ, πού στοχεύει, τι αναλαμβάνει ο κάθε σύντροφος. Να αξιολογηθεί πού δυσκολευτήκαμε την προηγούμενη περίοδο και τι μέτρα θα πάρουμε για να αντιμετωπίσουμε προβλήματα και πιο σύνθετα καθήκοντα που οι ίδιες οι εξελίξεις γεννούν. Είναι γεγονός ότι πολυτέλεια για χαλάρωση δεν υπάρχει. Εκτός από τα καθήκοντα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την επίθεση που γίνεται στο Κόμμα, η οποία θα ενταθεί όσο πλησιάζουμε στο Συνέδριο. Επίθεση σε πολλά επίπεδα και με διάφορα μέσα - ποτέ δεν μπορεί να γνωρίζουμε τι μορφή θα πάρει. Η νομιμότητα δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει. Εχουν τους τρόπους και τους μηχανισμούς να στήνουν προβοκάτσιες, να προχωρούν στη συστηματική διαστρέβλωση των θέσεών μας. Εχουν σχέδιο προκειμένου να μαθαίνουν τους σχεδιασμούς του Κόμματος, προσπαθούν άμεσα ή έμμεσα να συγκεντρώνουν πληροφορίες. Μία ατσαλωμένη ιδεολογικοπολιτικά ΚΟΒ θα είναι σε θέση, θα έχει εκείνα τα αντανακλαστικά που απαιτούνται, για να αντιμετωπίσει την όποια επίθεση.

Μπορούμε να κάνουμε σημαντικά βήματα, να οργανώσουμε πιο καλά τη δουλειά μας. Σε πείσμα των καιρών που καλούν σε αποστράτευση, μοιρολατρία και σε ανοχή του «μικρότερου κακού», το ΚΚΕ εξοπλισμένο με τη σύγχρονη επαναστατική του στρατηγική, με συσσωρευμένη πείρα από δυσκολίες και καμπές της πάλης, με κριτήριο και τις δυνατότητες που γεννά η διαρκής ταξική αναμέτρηση και η σύγκρουση των δύο κόσμων, του εργατικού και του αστικού, δείχνει το δύσβατο αλλά σίγουρο δρόμο που πρέπει να προχωρήσει η εργατική τάξη. Οι Θέσεις του 20ού Συνεδρίου συμβάλλουν σε όλα τα παραπάνω.


Παπαδοπούλου Αρτεμις
Γραμματέας ΚΟΒ Ανω Μπραχαμίου

Για την πληροφόρηση και τη γνώση

Σύμφωνα με τη Θέση ν.40, στο σημείο που αναφέρεται: Ενα επιπλέον εμπόδιο που αντιμετωπίζουμε στην παραπάνω προσπάθεια, είναι το γεγονός ότι και μέσα στο Κόμμα ασκεί επίδραση η τάση που παρατηρείται στην κοινωνία, για υποκατάσταση της γνώσης από την πληροφορία...

Καθώς και σχετικά με τη Θέση ν.81, που αναφέρεται: η υστέρηση στα θέματα προπαγάνδας, παρέμβασης στο διαδίκτυο κ.λπ.

Η τάση αυτή της υποκατάστασης της γνώσης από την πληροφορία αναπτύσσεται παράλληλα με την εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων, ως κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας, αλλά και τη γρήγορη και αποσπασματική ακόμα, ανάγνωση πληροφοριών.

Πληροφοριών που η εγκυρότητά τους έγκειται στη γνώμη και οπτική του εκάστοτε συγγραφέα, της τάδε ιστοσελίδας και blog. Η αυτή γνώμη, δε, ανακαλύπτουμε πως είναι καθοδηγούμενη, ενώ διαδίδεται σαν να είναι αληθινό γεγονός.

Δεν μπαίνουμε στον κόπο να την εξακριβώσουμε, πόσο μάλλον να περάσουμε στο στάδιο της περαιτέρω επιμόρφωσης, της απόκτησης γνώσης - ευσταθεί το γεγονός ότι οδήγησε σε αυτό, τις αιτίες του αντικειμενικές και υποκειμενικές, ώστε να έχουμε την ικανότητα να κρίνουμε τότε μόνο. Οι πληροφορίες αυτές πολλές φορές είναι ψευδείς, ακόμα κι από ενημερωτικά μέσα που θεωρούνται έγκριτα από χιλιάδες κόσμου, όπως πρόσφατα η «Guardian», που είχε παραποιήσει συνέντευξη του Assange, προσθέτοντας και δηλώσεις που ο ίδιος δεν είχε κάνει.

Πέραν του προσωπικού χρέους του καθένα μας να μπαίνει στη διαδικασία να εξακριβώνει και να μελετά, χρειάζεται διάθεση χρόνου, που δεν παρέχεται. Αναλώνεται στις εργατοώρες, δεν εξυπηρετεί δε το καπιταλιστικό σύστημα η παιδεία και η καλλιέργεια, παρά μόνο η στείρα εξειδίκευση. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν είναι εύκολα χειραγωγήσιμοι, ώστε να γίνονται βορά των συμφερόντων εκείνων που μέσω των εύκολων τίτλων και τσιτάτων, δημιουργούν απαίδευτους οπαδούς, ψηφοφόρους κ.λπ.

Είναι πολύ δύσκολο να καταφέρει κάποιος να επαγρυπνεί, να καταλήγει στη γνώση, να την επιλέγει. Εδώ θα έπρεπε να επεμβαίνει ένας μηχανισμός τέτοιος που να χρησιμοποιεί μέσα όπως facebook - twitter κ.λπ., επηρεάζοντας και προτρέποντας σε ολοκληρωμένη διερεύνηση, στη μελέτη. Οχι μόνο παραπέμποντας σε πηγές και ιστορικά γεγονότα, αλλά αξιοποιώντας και την καθημερινή επαφή, την ανάδειξη της αναγκαιότητας της γνώσης. Για παράδειγμα, μαρξιστικά μαθήματα και αναλύσεις να εξαπλώνονται και σε κύκλους φίλων και οπαδών, πέραν των ΟΒ.

Επίσης, να χρησιμοποιείται σαν προπαγανδιστικό όπλο το ίδιο αυτό μέσο. Εκτός από τον «Ριζοσπάστη», τον «902», που μόνο κάποιος συνειδητά επιλέγει για να ενημερωθεί, να αναπτυχθούν άλλες μορφές επέμβασης, προοδευτικά blogs κ.λπ. Τέτοια που να ωθούν και να προτρέπουν στη γνωσιακή εμπειρία, στην κριτική σκέψη. Η γρήγορη πληροφόρηση, χωρίς εξακρίβωση, είναι όπλο του καπιταλισμού για τη γνωσιακή λοβοτομή, ας το χρησιμοποιήσουμε εναντίον του.


Πετρόγιαννου Ελένη
Μαγούλα Αττικής

Σκέψεις για τις Θέσεις της ΚΕ

Αγαπητοί σύντροφοι,

8 χρόνια μετά το 18ο Συνέδριο, τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα για τις αιτίες διάλυσης του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση, καθώς και 4 χρόνια μετά το 19ο Συνέδριο και την επεξεργασία νέου Προγράμματος, το ΚΚΕ οδεύει με αισιοδοξία στο 20ό του Συνέδριο με βάση αυτές τις επεξεργασίες για τη χάραξη των καθηκόντων της επόμενης περιόδου. Ως φίλος του Κόμματος θα επιθυμούσα να αναφέρω ορισμένες σκέψεις στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου.

Αυτή την περίοδο ξεχωρίζει, κατά τη γνώμη μου, η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και οι αυταπάτες περί φιλολαϊκής διαχείρισης του συστήματος. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή τόνιζε με όλες του τις δυνάμεις ότι εφόσον η οικονομία είναι καπιταλιστική, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθούσε αντικειμενικά πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου εις βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Προς τιμήν του, παρά τις τεράστιες πιέσεις που δέχτηκε, απόρριπτε σταθερά το ενδεχόμενο συμμετοχής ή ανοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, έστω και αν γνώριζε ότι αυτό θα του στοίχιζε σε ψήφους και ποσοστά, πράγμα που έγινε. Την ώρα που δυνάμεις, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συμμετείχαν στα συλλαλητήρια στήριξης της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στην ΕΕ, παραπλανώντας το λαό, το ΚΚΕ αποκάλυπτε το ρόλο αυτών των δυνάμεων, για ποια ταξικά συμφέροντα διαπραγματευόταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η ίδια η ζωή το δικαίωσε απόλυτα.

Ακολούθως, στο δημοψήφισμα για τις προτάσεις των θεσμών και ενώ ούτε καν τέθηκε σε συζήτηση στη Βουλή η εισήγηση του Κόμματος να τεθούν στο δημοψήφισμα και οι προτάσεις της κυβέρνησης (οι οποίες πολύ λίγο διέφεραν από εκείνες των θεσμών), το ΚΚΕ, σε σύντομο χρονικό διάστημα, διαβάζοντας και αναλύοντας σωστά τις εξελίξεις, κάλεσε τον ελληνικό λαό να ρίξει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο που ετοίμασε γι' αυτό το λόγο, ακυρώνοντας στην πράξη το ψευτοδίλημμα της κυβέρνησης, γιατί το ΟΧΙ θα σήμαινε ΝΑΙ στις δικές της αντιλαϊκές προτάσεις. Παρά την επίθεση και τη λασπολογία που δέχτηκε και τότε, ότι τάχα το ΚΚΕ βοηθάει με τη θέση του το στρατόπεδο του ΝΑΙ και τους δανειστές, χωρίς να υποχωρήσει ούτε στιγμή στον «πειρασμό» να γίνει ντεκόρ στις κινητοποιήσεις που γίνονταν τότε υπέρ της κυβέρνησης και του ψευδεπίγραφου ΟΧΙ, όπως έκαναν άλλες δυνάμεις, αποκάλυπτε στον ελληνικό λαό τα πραγματικά δεδομένα και σε μια νύχτα, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ (όπως προειδοποιούσε μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα), συμβάλλοντας και αυτό εκ νέου στην απογοήτευση του λαού.

Η σύνδεση των καθημερινών οξυμένων προβλημάτων με τον στρατηγικό στόχο για εργατική εξουσία και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, όπως τονίζεται στις Θέσεις, είναι σημαντική όχι μόνο γιατί η αστική τάξη όταν νιώθει ότι απειλείται η εξουσία της υπάρχει ενδεχόμενο να κάνει κάποιες παραχωρήσεις, αλλά και γιατί αυτή δεν επιτρέπει στο Κόμμα να χάσει την πυξίδα του, να συμμαχήσει με οπορτουνιστικά κόμματα και να προδώσει την υπόθεση της εργατικής τάξης και τα συμφέροντά της.

Οσον αφορά το Κυπριακό (Θέση 13 και 14), όταν δημοσιεύτηκε η Ανακοίνωση της ΚΕ ορισμένοι προσπάθησαν να την διαστρεβλώσουν, παρουσιάζοντας το ΚΚΕ ότι υποστηρίζει το ενιαίο κράτος, αλλά χωρίς να αναφέρεται ότι προϋπόθεση γι' αυτό είναι ο λαός της Κύπρου, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Μαρωνίτες, Αρμένιοι και Λατίνοι, να γίνουν αφέντες στον τόπο τους, σε συντονισμένο αγώνα με τις εργατικές τάξεις της Ελλάδας, της Τουρκίας και των άλλων λαών της περιοχής. Σκοπός τους να εντάξουν το ΚΚΕ πλάι στα άλλα κόμματα της αστικής τάξης, που από διαφορετική αφετηρία και προς εξυπηρέτηση άλλων ταξικών συμφερόντων αντιτάσσονται στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Η λογική τού όποιος αντιτίθεται στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι και εθνικιστής - όπως ανερυθρίαστα συκοφαντούν κάποιοι το ΚΚΕ - είναι η λογική ότι ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, οπότε ο αστυνομικός είναι μπουζούκι. Αλλοι έφτασαν στο σημείο να μιλήσουν για επέμβαση του ΚΚΕ στα εσωτερικά της Κύπρου! Αν είναι δυνατόν το ΚΚΕ να μην έχει όχι απλά δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να τοποθετείται για το Κυπριακό, ένα ζήτημα που αφορά και επηρεάζει άμεσα τον ελληνικό λαό, αλλά και γιατί στα πλαίσια του προλεταριακού διεθνισμού (αρχή που το ΚΚΕ την εφαρμόζει κατά γράμμα) έχει καθήκον να τοποθετείται και να λέει τη γνώμη του για το τι είναι αυτό που θεωρεί ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, σε όποια χώρα και αν ανήκει.

Είναι θετικό ότι η θέση για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη στάση που πρέπει να κρατήσει η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της εξειδικεύεται περισσότερο στη Θέση 44, Θέση κομβικής σημασίας για τη σημερινή κρίσιμη περίοδο που όλο και περισσότερο αυξάνεται το ενδεχόμενο να ξεσπάσει ένας γενικευμένος πόλεμος στη γειτονιά μας, για να εξυπηρετηθούν με βίαια μέσα τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού. Θα ήταν πολύ σημαντικό, πιστεύω, να επιδιωχθεί κάποια κοινή ανακοίνωση με άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που συμφωνούν με τη θέση η εργατική τάξη να μη συρθεί πίσω από την αστική τάξη της χώρας της, αλλά να χαράξει τη δική της αυτοτελή στρατηγική, ως ένα ποιοτικό βήμα στα πλαίσια του συντονισμού του ΔΚΚ, ενέργεια που θα παίξει το ρόλο της και στη διαφώτιση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων και σε άλλες χώρες.

Είναι σωστή, κατά τη γνώμη μου, η δημοσιοποίηση των διαφωνιών που υπάρχουν ανάμεσα σε Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα (Θέση 78), όπως και στη Διεθνή Κομμουνιστική Επιθεώρηση για να ενημερώνονται τα μέλη και οι φίλοι των κομμάτων αυτών και να βγαίνουν συμπεράσματα, σε αντίθεση με την παλαιότερη τακτική που υπήρχε στο ΔΚΚ, όπου οι διαφωνίες συζητούνταν μόνο σε επίπεδο ηγεσιών χωρίς δημοσιοποίηση.

Η δημιουργία του πόρταλ του «902» είναι πολύ θετικό βήμα όσον αφορά την άμεση ενημέρωση, όπως και την άμεση δυνατότητα απάντησης του Κόμματος σε προσπάθειες διαστρέβλωσης και παραποίησης τοποθετήσεών του. Για τον «Ριζοσπάστη» πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν προστίθετο ακόμα ένα τετρασέλιδο με θέματα πολιτικής οικονομίας, θεωρίας - ιδεολογίας και ιστορίας.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι το ΚΚΕ, 26 χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, παραμένει σταθερό στη θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού, στην υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των συμμάχων της και είναι καθήκον όχι μόνο των μελών, αλλά και των φίλων του Κόμματος, όσων εκτιμούν το ρόλο του, να συμβάλουν με τη γνώμη τους στον προσυνεδριακό διάλογο.


Σάββας Μιχαήλ
Λευκωσία

Για την οικοδόμηση

Να εκφράσω την συμφωνία μου με το κείμενο των Θέσεων. Θεωρώ ότι είναι ένα κείμενο ολοκληρωμένο, που μπορεί να συμβάλει καθοριστικά, στην πλούσια συζήτηση, στη ζωή και δράση της Οργάνωσης. Θα 'θελα ν' ασχοληθώ με κάποια ζητήματα που το κείμενο θίγει.

Συγκεκριμένα: για την οικοδόμηση σε παραγωγικές ηλικίες με κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά, δυνατότητες και αδυναμίες που έχουν προκύψει μέσω της δράσης μας.

Η αλήθεια είναι ότι μας έχει απασχολήσει σοβαρά αυτή η στόχευση κι ως ένα βαθμό προσπαθούμε να στρέψουμε την προσοχή μας, την παρέμβασή μας, σ' αυτό το παραγωγικό κομμάτι. Στην πράξη, όμως, φαίνεται ότι δεν είναι κάτι κατακτημένο. Δεν έχει χωνευτεί 100% ότι έχει καθοριστική σημασία τόσο για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, όσο και για την κομματική οικοδόμηση, η συστηματική παρέμβαση, το τράβηγμα συνειδήσεων απ' το αστικό μπλοκ των νέων εργαζόμενων, το κέρδισμά τους με τη στρατηγική μας.

Τα βήματα που έχουν γίνει είναι μικρά αλλά δείχνουν ταυτόχρονα και τις δυνατότητες. Με χαρτί και μολύβι, ανανεώσαμε τις επαφές μας, απ' την παρέμβασή μας στους εργασιακούς χώρους που ιεραρχούμε. Μ' αυτή την δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, καταφέραμε να μάθουμε να κουβεντιάζουμε μ' ένα μικρό μεν, διόλου ευκαταφρόνητο δε, πυρήνα νέων εργαζομένων. Καθιερώσαμε, μπροστά στις απεργιακές μάχες, να οργανώνουμε κομματικές συσκέψεις, μ' αυτό το κομμάτι.

Η κύρια δυσκολία που 'χουμε είναι ότι ψάχνουμε να βρούμε έτοιμους, πεισμένους εργαζόμενους. Δεν έχουμε μάθει να δουλεύουμε ουσιαστικά με τις διαφορετικές γνώμες. Να παίρνουμε τα θετικά στοιχεία κάθε εργαζόμενου, τη διάθεση που μπορεί να 'χει κάπως να «κουνηθεί» και να του δίνουμε περιεχόμενο και προσανατολισμό. Να παίρνουμε υπ' όψιν ότι η νέα φουρνιά των εργατών δεν ξέρει τι σημαίνει οργάνωση, τι σημαίνει κατάκτηση. Από μας θέλει υπομονή και επιμονή, έχουμε ευθύνη όχι γενικά και αόριστα να τον πείσουμε για τις σωστές μας θέσεις. Αλλά να τον μάθουμε βήμα, βήμα, αλφαβητάρι κανονικό, την αξία που έχει να 'ναι οργανωμένος στο σωματείο του, να μάθει να διεκδικεί συλλογικά και να εμπιστευτεί τις δυνάμεις του. Να επιμένουμε με μαεστρία, αξιοποιώντας την δική του πείρα, στην αντιπαράθεση με τις αστικές - οπορτουνιστικές δυνάμεις. Να καταλάβει πως τον τσακίζουν οι θέσεις και η δράση τους στην καθημερινότητά του. Το πως αυτοί είναι ένα μπλοκ συγκροτημένο, με τις όποιες διαφορές τους και υπηρετούν - προασπίζονται ξένα συμφέροντα. Να δίνουμε ολοκληρωμένα την μόνη - πραγματική διέξοδο, μέσω του άλλου δρόμου ανάπτυξης, του Σοσιαλισμού - Κομουνισμού, που παλεύουμε για το σήμερα, όχι ως άπιαστο όνειρο, για το μακρινό μέλλον.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση έχει βοηθήσει η συνεργασία, συντονισμός της ΚΟΒ με τις αντίστοιχες κλαδικές, αν και ακόμη έχουμε να λύσουμε πολλά. Στην κομματική ομάδα που έχουμε για την παρέμβαση στους εργασιακούς χώρους που ιεραρχούμε, μεταφέρεται πείρα, εντοπίζονται αδυναμίες στην παρέμβασή μας, προβλήματα που συναντάμε στους χώρους για την επαφή μας με τους εργαζόμενους, προσπαθούμε να βρούμε τρόπο για την όσο το δυνατό καλύτερη επαφή μ' αυτό το κομμάτι. Εχει δείξει ότι βοηθάει, στην συζήτηση η αξιοποίηση άρθρων του «Ριζοσπάστη», κύρια απ' τα Εργασιακά. Επίσης, η σταθερότητα των εξορμήσεων απ' τους ίδιους συντρόφους, δειλά δειλά, δημιουργεί μια οικειότητα με τους εργαζόμενους στους αντίστοιχους χώρους.

Ετσι, έχουμε κάπως καλύτερη εικόνα, για το πώς επιδρά η εργοδοσία και οι μηχανισμοί της στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Είναι δουλειά, βέβαια, που βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο. Παρ' όλα αυτά, όμως, ξεδιπλώνονται δυνατότητες και αυτό δεν θέλει υποτίμηση.

Αυτή η δουλειά, η συστηματική, μπορεί να 'ναι επίπονη και κουραστική, αλλά η πείρα δείχνει πως είναι αναγκαία και ελπιδοφόρα. Είναι όμορφο, να ελέγχεις τη δουλειά σου και να βλέπεις πως μετράς ουσιαστικά ποιοτικά βήματα με κομμάτι κόσμου, που πριν δεν είχε καμία σχέση με το Κόμμα.

Να ανανεώνουμε τις εφεδρείες μας, τον περίγυρό μας, με νέο αίμα. Να μάθουμε να ελέγχουμε μακρόπνοα την κάθε περίπτωση, με κατάλληλη βοήθεια, ξεχωρίζοντας τους πρωτοπόρους, για την ένταξή τους στο Κόμμα. Αυτή η δουλειά, θέλει ψυχραιμία και υπομονή. Να μην παραιτούμαστε, μπροστά στη βάρβαρη καθημερινότητα και στον γρήγορο προγραμματισμό.

Αν και καλύτερα προσπαθούμε να δουλέψουμε με προοπτική, υπάρχει δυσκολία να ενταχθεί όλο το δυναμικό μας σ' αυτήν τη δουλειά. Οι λογικές «εμείς καλά τα λέμε, αλλά ο κόσμος δεν καταλαβαίνει», «τι άλλο περιμένει ο κόσμος να ξεσηκωθεί», είναι ζητήματα που δείχνουν πως χρειάζεται σκληρή ιδεολογικοπολιτική δουλειά, πως χρειάζεται να γινόμαστε ως καθοδηγητές, πιο ικανοί, στην προβολή του προγράμματος, των εκτιμήσεων του Κόμματός μας.

Η ολοκλήρωση των ιδεολογικών μαθημάτων για το Πρόγραμμα του Κόμματος, με συντρόφους και οπαδούς, έχει βοηθήσει στο να λυθούν προβληματισμοί, ν' αναδειχτεί ολοκληρωμένα τι σημαίνει ΚΚΕ παντός καιρού.

Με ιδιαίτερη φροντίδα και μέριμνα, σ' αυτήν τη δουλειά είναι ανάγκη να εντάξουμε τις δυνάμεις της ΚΝΕ. Είναι δική μας ευθύνη η διαπαιδαγώγηση των μελών της ΚΝΕ, με τα ιδανικά, τις αξίες, τις αρχές, την Ιστορία, το Πρόγραμμα του Κόμματός μας. Συνολικά, η ΚΟΒ, ιδιαίτερα τα στελέχη, μέσω και της προσωπικής μας στάσης και ζωής, να καλλιεργούμε στους ΚΝίτες την υγιή φιλοδοξία να ενταχθούν στο Κόμμα.

Η πείρα μας δείχνει πως έχουμε σοβαρή ευθύνη για την ενίσχυση της δουλειάς των κομματικών μελών χρεωμένων στην ΚΝΕ. Στο πώς, δηλαδή, στη ζωή και τη δράση της ΟΒ, θα δίνουν πιο ποιοτικά στοιχεία, απ' την συζήτηση στα όργανα, μέχρι την υλοποίηση με αυτοθυσία των στόχων. Ο κοινός βηματισμός ΚΟΒ - ΟΒ, που ως ένα βαθμό έχει κατακτηθεί, να γίνει κοινή ζωή. Είναι ανάγκη, στην εργατογειτονιά μας, ν' ασχολιόμαστε πιο συστηματικά και ουσιαστικά με τις ζωές των συντρόφων μας μας. Με μέριμνα, να μην επιτρέπουμε, στο μέτρο του δυνατού, να λυγάνε κάτω απ' το βάρος των καθημερινών προβλημάτων. Να διαχωρίζουν την προσωπική τους ζωή απ' τη ζωή της Οργάνωσης. Με την δική μας ενίσχυση να επιβεβαιώνεται η εθελοντική επιλογή συστράτευσής τους στην ΚΝΕ καθημερινά, με στόχο τη στρατολόγησή τους στο Κόμμα.

Η ζωή των ΟΒ πρέπει να εξετάζεται βήμα, βήμα. Οχι, ως ξεχωριστό κομμάτι, αλλά ως ενιαίο αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και δράσης της ΚΟΒ. Χρειάζεται να βοηθάμε την ΟΒ να 'χει δικό της ολοκληρωμένο προγραμματισμό, εναρμονισμένο με χώρους που ιεραρχούμε και οι ΚΟΒ, όχι να λειτουργεί ως συμπλήρωμα.

Με όπλο το Πρόγραμμα του Κόμματος και τις Θέσεις του 20ού Συνεδρίου, να προσπαθήσουμε όλοι, με αυταπάρνηση, επιμονή και υπομονή, με μεράκι, να ισχυροποιήσουμε το Κόμμα μας ολόπλευρα!


Μαριλένα Χαχάμη
Γραμματέας ΚΟΒ κέντρου Καλλιθέας



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ