Η αρχή για την καταστροφή της οικίας στην οποία διέμενε έως το θάνατό του ο μεγάλος λογοτέχνης, ξεκινά το Νοέμβρη του 2002. Τότε, εκδόθηκε η άδεια κατεδάφισής του. Από τότε έως πριν λίγες μέρες, ουδείς υπεύθυνος δε μερίμνησε, παρά τις προσπάθειες των «Φίλων Γιάννη Σκαρίμπα» και της προϊσταμένης των ΓΑΚ - Αρχείων Νομού Ευβοίας, Κάλλιας Χατζηγιάννη. Το γεγονός αυτό έγινε γνωστό το τελευταίο διάστημα και τότε ξεκίνησε από τους αρμόδιους ο υποτιθέμενος αγώνας για τη σωτηρία του οικήματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανάκληση της άδειας κατεδάφισης της οικίας, με εντολή του υπουργού Πολιτισμού, κοινοποιήθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες (Δήμος, αστυνομικό τμήμα, πολεοδομία). Στη συνέχεια, το γραφείο Πολεοδομίας του Δήμου Χαλκίδας εξέδωσε έγγραφο για την παύση των εργασιών κατεδάφισης που κοινοποιήθηκε στους ιδιοκτήτες. Την περασμένη Τετάρτη και ενώ ο ιδιοκτήτης Κ. Μπάμπης σε συνάντηση που είχε με το δήμαρχο, έδειχνε να συμφωνεί με την ιδέα της αποζημίωσης, την επόμενη μέρα έστειλε τις μπουλντόζες για την κατεδάφιση. Η θλιβερή εξέλιξη αυτής της υπόθεσης δείχνει για άλλη μια φορά τις τεράστιες ευθύνες του υπουργείου Πολιτισμού, που ούτε την υλοποίηση της εντολής του δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει. Ετσι ακούγεται παράταιρη και υποκριτική η δήλωση «κατόπιν εορτής» του αρμόδιου υπουργού Ε. Βενιζέλου, ότι «πρόκειται για μία κραυγαλέα παραβίαση του νόμου που συνεπάγεται αυστηρές διοικητικές και ποινικές κυρώσεις. Δόθηκε ήδη εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να κινήσουν όλες τις διαδικασίες και να αναφέρουν την τέλεση της πράξης στην αρμόδια εισαγγελική αρχή».

Το σπίτι που διέμενε μέχρι το τέλος της ζωής του

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης

Η αυλαία ανοίγει στις 7 Αυγούστου (9.30μ.μ.) με τον Πετρολούκα Χαλκιά σε ένα μεγάλο λαϊκό γλέντι. Το μουσικό ταξίδι συνεχίζεται (8/8) με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Την επόμενη μέρα τη διασκέδαση αναλαμβάνει η Κατερίνα Κούκα, η Λένα Αλκαίου και ο Λάμπρος Καρελάς, οι οποίοι υπόσχονται μια ξεχωριστή βραδιά παρέα με το καλό λαϊκό τραγούδι. Οι μουσικές βραδιές ολοκληρώνουν τον κύκλο τους στις 10 Αυγούστου, με μεγάλη συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη συντροφιά της Ελένης Πέτα. Τιμή εισιτηρίου για κάθε συναυλία: 15 ευρώ. Εισιτήριο διαρκείας (και για τις τέσσερις ημέρες): 35 ευρώ. Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 210.3825.773, 24410.79.420.

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς με τον Αντώνη Κυρίτση

Ο Δημήτρης Γιώτας είναι γνωστός και από τις άλλες του μελέτες, 34 έως τώρα, για την περιοχή από τη Χασιά έως το Μαρούσι, με κέντρο αναφοράς το Μενίδι, μελέτες που διακρίνονται για την οξυδέρκεια και την αντικειμενικότητά τους.

Στο κύριο μέρος της μελέτης του ο συγγραφέας, αντίθετα με την επίσημη Ιστορία, η οποία αναφέρεται σε επώνυμους Αθηναίους ή το πολύ σε ορισμένους επίσης επώνυμους οπλαρχηγούς της περιοχής, προσπαθεί να αποδώσει ό,τι ανήκει στον απλό χωρικό της Αττικής, στους «ξωτάρηδες» εκείνους που σήκωσαν όλο το βάρος της Επανάστασης στους ώμους τους, που δε βρέθηκαν μετά με κτήματα και αξιώματα, που πολλοί κατάντησαν να επαιτούν μια πενιχρή σύνταξη από το κράτος, ή έστω μια ηθική αναγνώριση της προσφοράς τους και τίποτα περισσότερο. Στη μελέτη φαίνεται καθαρά ότι ο ξεσηκωμός των χωρικών έγινε με καθαρά ταξικά κριτήρια. Για τον απλό ξωμάχο, η «απελευθέρωση» τόσο στα Ορλωφικά όσο και στο '21 δεν ήταν εθνική αλλά ταξική, ήταν απελευθέρωση και από τον Τούρκο τσιφλικά και, ταυτόχρονα, από τον Ελληνα κοτζάμπαση. Για την περιοχή αυτή της γεωργικής ενδοχώρας της Αττικής, απελευθέρωση σήμαινε απελευθέρωση από την καταπίεση των τσιφλικάδων - παράλληλα με το χαρακτήρα που είχε η Επανάσταση στα εμποροναυτικά κέντρα ως απελευθέρωση των αστών εμποροναυτικών από τους φεουδαλικούς φραγμούς.

Το βιβλίο ερευνά διεξοδικά τις καταστάσεις - πολεμικές αλλά και κοινωνικές - της περιόδου της Επανάστασης στις πρώτες 184 σελίδες του, ενώ στις λοιπές 150 παραθέτει σειρά εγγράφων από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, ιδιωτικά αρχεία της περιοχής κ.ά. με τα οποία τεκμηριώνει με πολύ πειστικό τρόπο την ερμηνεία των γεγονότων στα οποία αναφέρεται. Γεγονότα που έχουν αποσιωπηθεί από την επίσημη Ιστορία, όπως το παρασκήνιο για την απελευθέρωση της Αττικής μετά το 1827, για παράδειγμα η συσπείρωση των χωρικών στους δικούς τους ανθρώπους, όπως τον οπλαρχηγό Μητρο-Λέκκα, αλλά και η προσπάθεια των προκρίτων ακόμη και με πλαστογραφίες να επιβάλουν τον Ζαχαρίτσα (ο οποίος μετά την Επανάσταση βρέθηκε να κατέχει χιλιάδες στρέμματα γης στην Αττική!), αναλύονται με πλήθος εγγράφων.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα αξιόλογη μελέτη, η οποία ρίχνει φως σε πολύ σκοτεινά αλλά και ιδιαίτερα σημαντικά θέματα του '21, που δεν αφορούν μόνο στη λεγόμενη τοπική ιστορία αλλά και στη γενικότερη κοινωνική και πολιτική ιστορία του τόπου μας.