ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 2 Ιούλη 2013
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ - ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Να σημάνει συναγερμός σε κάθε χώρο δουλειάς!

«Επί ποδός» βρίσκεται ο κλάδος ενάντια στα σχέδια συγκυβέρνησης - εργοδοτών να καταργήσουν το 5ήμερο

Από παλαιότερη κινητοποίηση του κλάδου
Από παλαιότερη κινητοποίηση του κλάδου
Μέτρα οργάνωσης και αποφασιστικής αντίστασης των εργαζομένων στον επισιτισμό και τουρισμό παίρνουν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στις γραμμές του ΠΑΜΕ ενάντια στην απόφαση της συγκυβέρνησης να κάνει ακόμα ένα «δώρο» στους επιχειρηματίες του επισιτισμού, στην προκειμένη περίπτωση, την κατάργηση του πενθημέρου και την επιβολή 6ήμερης απασχόλησης, ξεκινώντας από τους νεοπροσλαμβανόμενους!

Στις νέες αντεργατικές εξελίξεις το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής και τα επιχειρησιακά σωματεία που συσπειρώνονται σε αυτό, έδωσαν μια πρώτη απάντηση με παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας την περασμένη Παρασκευή. Ακολούθησε έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ του σωματείου με τη συμμετοχή των ΔΣ των επιχειρησιακών σωματείων όπου και αποφασίστηκε:

  • Αύριο, Τετάρτη, θα δοθεί κοινή συνέντευξη Τύπου στις 11 το πρωί στο ξενοδοχείο «ΗΛΕΚΤΡΑ».
  • Στις 10 Ιούλη το Συνδικάτο και τα επιχειρησιακά Σωματεία, ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Επισιτισμού - Τουρισμού για Μέρα Πανελλαδικής Δράσης, διοργανώνουν συλλαλητήριο στις 5 μ.μ., στην πλατεία Κάνιγγος, στο πλαίσιο 4ωρης στάσης εργασίας (4 μ.μ. - 8 μ.μ.).
  • Στις 16 Ιούλη, με πρωτοβουλία του Συνδικάτου της Αθήνας καλούνται όλα τα σωματεία του κλάδου σε πανελλαδική σύσκεψη στην Αθήνα, για το συντονισμό της δράσης με στόχο την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον Επισιτισμό.

Στο σχετικό κάλεσμα το συνδικάτο της Αθήνας καλεί όλα τα «επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου στην Αττική να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής στο συλλαλητήριο μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και συσκέψεις, ενημερώνοντας τους συναδέλφους για την επιχειρούμενη κατάργηση του 5ημέρου μετά από 31 χρόνια, για τα μέτρα που έρχονται να ολοκληρώσουν το έγκλημα που συνεχίζει με μεγαλύτερη φόρα η δικομματική κυβέρνηση και αφορά την Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία - Πρόνοια, την Παιδεία». Γιατί όπως καταγγέλλει:

  • «Δεν μπορεί να ζητούν 80 χρόνια δουλειάς (!!!) για τον εποχικά εργαζόμενο στον τουρισμό προκειμένου να πάρει πλήρη σύνταξη και εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα».
  • «Δεν μπορεί να πετσοκόβουν το εφάπαξ, που είναι λεφτά δικά μας και μόνο, να το χορηγούν μετά από 14 μήνες και εμείς να κινδυνεύουμε με κατασχέσεις για χρέη στις τράπεζες και στην εφορία».
  • «Δεν μπορεί να καταργούν και αυτό το ελάχιστο επίδομα ανεργίας σε δεκάδες χιλιάδες εποχικούς του κλάδου, και εμείς απλά να περιμένουμε το χειρότερο χειμώνα των τελευταίων χρόνων, που οι ξενοδόχοι θα μας έχουν πάλι απλήρωτους, χωρίς φαγητό, θέρμανση, γάλα για το παδί μας».
  • Δεν μπορεί να αξιώνουν να πληρώνουμε ακόμη και για μια απλή εξέταση στον ΕΟΠΥΥ και αυτή μετά από 3 μήνες και να το αποδεχόμαστε.
  • «Κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος μπροστά στο κλείσιμο νοσοκομείων, παιδικών σταθμών, σχολείων, την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται να δώσουν σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο, από κλινικές και σχολειά μέχρι ακτές λιμάνια και ολόκληρα τουριστικά φιλέτα».

Υπογραμμίζει ότι «εμείς ξέρουμε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο ότι οι υποσχέσεις για ανάκαμψη, με όχημα τον τουρισμό, που διατυμπανίζει η κυβέρνηση είναι "Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει". Αφορά τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις μεγάλες αλυσίδες, αυτούς που κέρδιζαν και πριν την κρίση αλλά και τώρα, μέσα από τη δική μας εκμετάλλευση, απ' τη δική μας δουλειά. Δεν υπάρχει κανείς άλλος να τους σταματήσει εκτός από εμάς. Εμείς είμαστε η πλειοψηφία που υποφέρει από τις πολιτικές τους, εμείς έχουμε και τη δύναμη. Αρκεί να σταματήσουμε να σιωπούμε. Να νικήσουμε το φόβο. Να μην πιστέψουμε ότι κάποιος από τα πάνω θα μας λύσει τα προβλήματα. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας».

Και καταλήγει: «Να συσπειρωθούμε τώρα στα σωματεία μας. Να μετρήσουμε τις δυνάμεις απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι ισχυρός όποτε εμείς είμαστε σκορπισμένοι, διασπασμένοι, αδιάφοροι και μόνοι.

Να γυρίσουμε την πλάτη σε όσους μας λένε ότι τίποτε δεν γίνεται, ότι είναι μονόδρομος να χάσουμε και άλλα, ότι πρέπει να χαμηλώσουμε τις απαιτήσεις μας για να επιβιώσουμε. Να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που την ίδια στιγμή που κλαψουρίζει για ενότητα τα παραδίδει όλα στα αφεντικά. Η ενότητα που έχουμε ανάγκη πρέπει στόχο να έχει την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Τέτοια ενότητα έχουμε ανάγκη. Ταξική»!


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Με αφορμή την «Κατσέλης»

Λίγες μέρες αφότου ο όμιλος Δαυίδ έβαλε λουκέτο στην εταιρεία «Nutriart» («Κατσέλης», «Αλλατίνη», «Πλάζα»), ως βασική αιτία της συγκεκριμένης ενέργειας προβλήθηκε σε μερίδα των αστικών ΜΜΕ η αργοπορία έγκρισης δανειοδότησης της εταιρείας από τράπεζες για να προχωρήσει πρόγραμμα αναδιάρθρωσής της. Στην ίδια ρότα, κατά την επίσκεψή του στους εργαζόμενους, ο Αλ. Τσίπρας αφού κατακεραύνωσε τον μεγαλοεπιχειρηματία ότι αφήνει 500 οικογένειες στο δρόμο «με τη δικαιολογία ότι δεν μπορεί να κάνει έναν διακανονισμό με τις τράπεζες, προκειμένου να συνεχίσει μια ιστορική επιχείρηση», κατέληξε να δηλώνει: «Η εταιρεία πρέπει να επαναλειτουργήσει. Είναι υποχρέωση των τραπεζών που έχουν χρηματοδοτηθεί αδρά από τον ελληνικό λαό με δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Μέρος, έστω μικρό, αυτών των χρημάτων που παίρνουν για να σταθούν να το δώσουν στην πραγματική οικονομία. Είναι υποχρέωσή τους παραγωγικές επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας να τις κρατήσουν ανοιχτές». Και κάλεσε την εργοδοσία «να ενδιαφερθεί» και αυτή αλλά και «οι τράπεζες να δώσουν κάτι για να διατηρηθεί μια στοιχειώδης συνοχή στην παραγωγική διαδικασία και στην πραγματική οικονομία». Ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του είπε: «Να είναι βέβαιοι, γιατί μας παρακολουθούν τώρα και η διοίκηση του εργοστασίου σας, αλλά και οι πραγματικοί κυβερνήτες αυτού του τόπου που είναι τραπεζίτες, ότι δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί (...) Τα χρήματα για να διατηρηθεί η συστημική τράπεζα Eurobank, στην οποία έγινε πρόεδρος μόλις απέλυσε 500 εργαζόμενους και μετέφερε την έδρα της COCA-COLA 3E στο εξωτερικό ο κ. Δαυίδ, είναι χρήματα του ελληνικού λαού. Εμείς λέμε ότι θα λογοδοτήσουν κάποια στιγμή».

***

Εμμέσως πλην σαφώς ο Αλ. Τσίπρας προσπάθησε να δώσει διέξοδο στους εργαζόμενους, λέγοντάς τους ότι πρέπει και η εργοδοσία να ζητήσει και οι τράπεζες να δώσουν δάνειο για να λειτουργήσει η επιχείρηση. Βεβαίως, δε θα μπορούσε ο Αλ. Τσίπρας στο πλαίσιο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει διαφορετική διέξοδο. Σε μια επιχείρηση που παράγει βασικά το διαφόρων ειδών ψωμί και άλλα τέτοια παρασκευάσματα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και οξύτατου ανταγωνισμού αφού υπάρχουν και άλλες τέτοιες επιχειρήσεις παραγωγής των ίδιων ακριβώς εμπορευμάτων.

Αλλωστε, η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, άρα και των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Βεβαίως, κάνει το διαχωρισμό ανάμεσα στις τράπεζες και τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία, αναπαράγοντας τη χιλιοειπωμένη του προπαγάνδα ότι η κυβέρνηση ενισχύει τις τράπεζες και όχι την παραγωγή (πραγματική οικονομία τη λέει). Παραπλανά συγκαλύπτοντας αφενός ότι και η οικονομική κρίση στην παραγωγή εκδηλώνεται, επομένως μπορεί να φτάνει έναν ιδιοκτήτη επιχειρηματικού ομίλου να κλείνει την επιχείρηση είτε γιατί έχει ζημιές, είτε γιατί δεν του δίνει τα προσδοκώμενα κέρδη (ο όμιλος Δαυίδ έχει τέτοια προϊστορία και με άλλες επιχειρήσεις του, όπως και κάθε καπιταλιστής δηλαδή), αφετέρου το γεγονός ότι οι τράπεζες έχουν άμεση σχέση με την παραγωγή και συνδέονται με διάφορα νήματα, αφού αυτές τις δανειοδοτούν για να κάνουν ή να επεκτείνουν τις επενδύσεις τους. Και η σχέση του Δαυίδ με τη Eurobank αυτό δείχνει. Αλλά όταν έχεις στρατηγική ενίσχυσης των μονοπωλίων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, τέτοια λες στους εργαζόμενους, χειραγωγώντας τους στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο σύστημά τους.

Δε θα περίμενε κανείς, επομένως, από τον Αλ. Τσίπρα να διαφωτίσει τους εργαζόμενους στην «Κατσέλης» ότι υπάρχει οικονομική κρίση και ανταγωνισμός, που ωθεί στο κλείσιμο επιχειρήσεων, άρα οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν σε ρότα ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους. Ούτε να τους πει ότι οι καπιταλιστές όταν οι επιχειρήσεις τους δεν τους δίνουν τα προσδοκώμενα κέρδη τις κλείνουν και αλλάζουν τομείς οικονομικής δράσης για μεγαλύτερα κέρδη. Και μάλιστα σε μια επιχείρηση που παράγει βασικό είδος διατροφής, που συνδέεται και με την αγροτική παραγωγή (π.χ., στάρι).

***

Το παράδειγμα της «Κατσέλης» δείχνει για μια ακόμη φορά πως χρειάζεται άλλη οργάνωση της παραγωγής. Πως μια τέτοια επιχείρηση χρειάζεται στο λαό. Αλλά χωρίς καπιταλιστές ιδιοκτήτες. Δηλαδή, με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Που θα παράγει όχι ως ξεχωριστή επιχείρηση σε ανταγωνισμό με τις άλλες ομοειδείς ή τους παραγωγούς του σταριού και του αλευριού, όπως στον καπιταλισμό, γεγονός που οδηγεί σε κρίσεις, ή κλείσιμο επιχειρήσεων λόγω μειωμένων κερδών, ή και συρρίκνωση αγροτικής παραγωγής, αλλά ως ένας τομέας παραγωγής που όλες του οι επιχειρήσεις θα παράγουν από κοινού με βάση τις κοινωνικές ανάγκες για όλη την κοινωνία, σε άμεση σχέση και συνεργασία με τους παραγωγούς σταριού και αλευριού σε όφελος όλων, και αυτά θα καθορίζονται από τον κεντρικό σχεδιασμό. Ετσι, δε θα κλείνουν επιχειρήσεις, αλλά θα αναπτύσσονται όσο θα αναπτύσσεται η κοινωνία και οι ανάγκες της και οι εργαζόμενοι θα έχουν μόνιμη, σταθερή δουλειά με όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα.


Β. Ι.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ