ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 2 Ιούνη 2023 - Κυριακή 4 Ιούνη 2023
Σελ. /40
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
«Πρόσω ολοταχώς» προς επικίνδυνες διευθετήσεις

Eurokinissi

«Πρόσω ολοταχώς» προς επικίνδυνες διευθετήσεις βάζουν μετά τις εκλογές της 25ης Ιούνη οι (φρεσκοεκλεγμένες) κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας, με ευρωατλαντική «ομπρέλα». Αυτό αποκαλύπτουν οι συνεχείς δηλώσεις στελεχών της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι έτοιμοι να προσφέρουν συναίνεση. Προς τα εκεί «δείχνουν» όμως και οι παρεμβάσεις ιμπεριαλιστικών κέντρων στο όνομα της ΝΑΤΟικής συνοχής, αλλά και οι πληροφορίες που «πυκνώνουν» στον Τύπο και αποτυπώνουν μέρος των διεργασιών που «τρέχουν» στο παρασκήνιο.

Το «αζιμούθιο» της πορείας έχει χαραχτεί, με σημεία αναφοράς:

-- Τα ΝΑΤΟικά σχέδια και τις στρατηγικές σχέσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με την Τουρκία, την προσπάθεια να κρατηθεί η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο με φόντο την όξυνση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης με Ρωσία και Κίνα. Ολα αυτά αποτυπώθηκαν και στα συγχαρητήρια Στόλτενμπεργκ, Μπορέλ, του Αμερικανού Προέδρου στον επανεκλεγέντα Ρ. Ερντογάν.

Εξ ου και ο Ν. Δένδιας έλεγε μέσα στη βδομάδα πως «οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ νομίζω θα ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι αν η Τουρκία με τη συμπεριφορά της, όπως τώρα, συνεχίσει να επιτρέπει στην Ελλάδα να προσέλθει σε έναν διάλογο με την Τουρκία (...) Νομίζω θα ανακουφιστεί το ΝΑΤΟ».

-- Τα σχέδια συνεκμετάλλευσης της Ενέργειας και μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ανατ. Μεσόγειο. Εξ ου και μια σειρά από δημοσιεύματα κάνουν λόγο για «ενεργοποίηση» του υφυπουργού Εξωτερικών για θέματα Ενέργειας των ΗΠΑ, Πάιατ, ενδεχομένως ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και του Χοκστάιν, πρωτεργάτη της συμφωνίας συνεκμετάλλευσης Ισραήλ και Λιβάνου, με ενδιάμεσο τις ΗΠΑ, με τη μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου και τα σχέδια για μεταφορά φυσικού αερίου.

-- Τα συμφέροντα των δύο αστικών τάξεων, με τις συνεχείς επισημάνσεις για το ότι «και οι δύο πλευρές μπορεί να είναι κερδισμένες» και ότι υπάρχει πλαίσιο συνεννόησης που «χωράει τα συμφέροντα και των δύο χωρών (...) συμφέροντα συγκλίνοντα από τη φύση τους και όχι αποκλίνοντα» (Ν. Δένδιας).

-- Τη συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων. Χαρακτηριστικά και τα όσα ειπώθηκαν ξανά μέσα στην εβδομάδα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Αλ. Χαρίτσης, που έλεγε πως «βεβαίως θα στηρίξουμε αυτήν την προοπτική διαλόγου, όπως το κάναμε στο παρελθόν και όπως το επιδιώξαμε κι εμείς κατά τη διακυβέρνησή μας» και ο Ευ. Αποστολάκης, που ζητούσε η προσπάθεια αυτή να μην γίνεται «θέμα πολιτικής εκμετάλλευσης».

Οταν αναφέρονται βέβαια σε «διάλογο», δεν εννοούν διαπραγματεύσεις με κριτήριο τα συμφέροντα των δυο λαών, αλλά τα παζάρια πάνω στις δεδομένες κατευθυντήριες γραμμές των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που η πολιτική τους στην περιοχή δίνει αέρα στα πανιά των τουρκικών διεκδικήσεων και βάζει σε μεγάλο κίνδυνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Ενώνονται τα κομμάτια του παζλ...

Την ίδια ώρα, διάφορα «κομμάτια» φαίνεται να αποκαλύπτονται σχετικά με τον «οδικό χάρτη» που θα ακολουθήσει το παζάρι, με τα στελέχη της ΝΔ να επαναλαμβάνουν μέσα στη βδομάδα πως οι εξελίξεις πρέπει να δρομολογηθούν «μέσα στον επόμενο μήνα» και πως «το παράθυρο ευκαιρίας θα πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνει πόρτα».

Αναφορά που καταρχήν παραπέμπει στη συνάντηση την οποία δηλώνει ότι θα επιδιώξει ο Κυρ. Μητσοτάκης με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις αρχές Ιούλη.

Το «μενού» θα αφορά τις «φρέσκες ιδέες» για τις οποίες μιλάει συνεχώς το τελευταίο διάστημα ο πρώην ΥΠΕΞ, ώστε να «ξεκολλήσει» το παζάρι από τις διερευνητικές επαφές, με ένα σχήμα που - όπως γράφεται - θα είναι οι απευθείας διαπραγματεύσεις σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών «κατά το πρότυπο των Πρεσπών» και χωρίς να εμπλέκονται φανερά τρίτοι. Εξ ου και αρμόδιοι παράγοντες βάζουν εδώ και καιρό ως ζητούμενο «να βάλουμε εμείς πρώτοι την ατζέντα στα Ελληνοτουρκικά. Να μην έρθουν να μας τη βάλουν "άλλοι", με ό,τι βάλουν μέσα για να "συζητήσουμε"».

Ο Ν. Δένδιας έλεγε τις προάλλες πως «το Διεθνές Δίκαιο σου επιτρέπει επεξήγηση των θέσεων και αντίληψη των νόμιμων συμφερόντων της άλλης πλευράς. Στο τέλος της ημέρας υπάρχει η Χάγη (...) Αλλά η Χάγη είναι πολύ μακριά. Πρέπει να υπάρχουν κατανοήσεις στο μεσοδιάστημα για το τι θα πάμε στη Χάγη, τι θα θέσουμε υπό την κρίση των δικαστών», προσθέτοντας πως «η Ελλάδα δεν έχει τη φιλοδοξία να αποκλείσει την Τουρκία από την πρόσβαση στη θάλασσα».

Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, θυμίζουμε όσα έχουν κατά καιρούς γραφτεί:

-- για το ενδεχόμενο υπογραφής «Συμφώνου μη επίθεσης», μιας κάποιας προσωρινής συμφωνίας που τον τόνο θα δίνουν τα ΝΑΤΟικά σχέδια. Θυμίζουμε πως σχετική αναφορά είχε κάνει ο Κυρ. Μητσοτάκης και πριν περίπου έναν χρόνο στη ΓΣ του ΟΗΕ, παραπέμποντας στο αντίστοιχο Σύμφωνο Ατατούρκ - Βενιζέλου «8 μόλις χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή», ενώ στη συνέντευξή του της περασμένης Κυριακής στην «Καθημερινή» έλεγε πως «εάν δεν μπορούμε να κάνουμε σημαντική πρόοδο, πρέπει τουλάχιστον να αναγνωρίζουμε ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν συνεχείς προκλήσεις, που να μας βάζουν σε ένα μόνιμο καθεστώς έντασης».

-- για την «ευέλικτη» επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, με τρόπους που να αφήνουν διαδρόμους για το Πολεμικό Ναυτικό της Τουρκίας ακόμη και στο μέσο και δυτικά του 25ου μεσημβρινού. Δεν περνά απαρατήρητο άλλωστε πως ο Ν. Δένδιας συνεχώς το τελευταίο διάστημα επαναλαμβάνει πως το Δίκαιο της Θάλασσας «αναγνωρίζει επέκταση των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 ν.μ. και όχι 12 ν.μ.».

Επόμενη στάση: Συνυποσχετικό

Θυμίζουμε πως κατ' επανάληψη παράγοντες που έχουν συμμετάσχει σε γύρους των διερευνητικών, όπως π.χ. ο πρέσβης ε.τ. Π. Αποστολίδης, έχουν τονίσει πως «το κύριο προκαταρκτικό θέμα (που συζητήθηκε στις διερευνητικές) είναι το εύρος των χωρικών υδάτων», ως «σκαλοπάτι» για το επόμενο βήμα, αφού όπως έλεγε ο Χρ. Ροζάκης,«αν το πρόβλημα της αιγιαλίτιδας ζώνης δεν λυθεί, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στη διαπραγμάτευση για την υφαλοκρηπίδα (...) Οπότε για να μπορέσει και το Δικαστήριο (της Χάγης) να επιλύσει τη διαφορά (...) θα πρέπει να γνωρίζει και ποια είναι τα εξωτερικά όρια για να μας δώσει μια απάντηση».

Με βάση και αυτά, οι αναφορές Δένδια για «κατανοήσεις στο μεσοδιάστημα για το τι θα πάμε στη Χάγη, τι θα θέσουμε υπό την κρίση των δικαστών», παραπέμπουν στην προσπάθεια για υπογραφή «Συνυποσχετικού» με την τουρκική κυβέρνηση, στόχο που ξεκάθαρα έχει θέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ ως το επείγον για να «εκμεταλλευτούμε το παράθυρο ευκαιρίας».

Τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αρνούνται βέβαια να μπουν στην ουσία για το περιεχόμενο του ενδεχόμενου «συνυποσχετικού», καλλιεργώντας μαζί με τη ΝΔ προσδοκίες για τον ρόλο της Χάγης, η οποία είναι μέρος ενός συστήματος που εκπληρώνουν ιδιαίτερο ρόλο οι συσχετισμοί δυνάμεων και οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις.

Πολύ περισσότερο που η τουρκική πλευρά θέτει το ζήτημα της προσφυγής στη Χάγη με όρους που αναφέρονται στην αποστρατικοποίηση των νησιών και την ακύρωση του δικαιώματός τους για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Διόλου τυχαία άλλωστε στο τραπέζι σύμφωνα με τον Τύπο μπαίνουν ακόμα και σχέδια για «αμοιβαία απόσυρση» των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από τα νησιά και της αποβατικής στρατιάς που διατηρεί η Τουρκία στα παράλια, με φόντο φυσικά και τις συνεχείς αναφορές των στελεχών της ΝΔ για «ΝΑΤΟικά νησιά».

Ενώ δεν περνά απαρατήρητο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, με πρόσχημα την ενίσχυση της Ουκρανίας, έχει ήδη αποσύρει από τα νησιά κρίσιμα για την άμυνα στρατιωτικά συστήματα. Ενδεικτικές άλλωστε είναι και οι πρόσφατες «επισημάνσεις» του Αμερικανού πρέσβη Τζ. Τσούνις, πως «καμία πλευρά δεν έχει δίκιο 100%», παραπέμποντας σε συμπερίληψη και αυτών των ζητημάτων στο τραπέζι του παζαριού.

Το ίδιο ισχύει και με τη συνεχή επίκληση από τη μεριά της κυβέρνησης των συμφωνιών οριοθέτησης ΑΟΖ που έχει συνυπογράψει με Ιταλία και Αίγυπτο και περιλαμβάνουν «τσεκούρωμα» κυριαρχικών δικαιωμάτων όπως π.χ. για την αλιεία, την επήρεια των νησιών κ.ο.κ.

Κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ

Σε κάθε περίπτωση, είναι παραπάνω από φανερό ότι δρομολογούνται επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις, με φόντο τα ευρωατλαντικά σχέδια και με βάση την κοινή στρατηγική όλων των αστικών κομμάτων. Αλλος ένας λόγος που ο λαός χρειάζεται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ και στις επερχόμενες εκλογές, για να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα ευρωατλαντικά σχέδια και την πολιτική της αστικής τάξης που υπηρετούν όλα τα άλλα κόμματα, για να δυναμώσει ο κοινός αγώνας με τους γείτονες λαούς.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ