ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 2 Μάη 2019
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Το «πάνω χέρι» στις διαπραγματεύσεις Σερβίας - Κοσσυφοπεδίου διεκδικεί η ΕΕ

Από τη συνάντηση για τα Δυτικά Βαλκάνια στο Βερολίνο

Copyright 2019 The Associated

Από τη συνάντηση για τα Δυτικά Βαλκάνια στο Βερολίνο
ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Με πρωτοβουλία της Γερμανίας και της Γαλλίας, που διεκδικούν το «πάνω χέρι» στα Δυτικά Βαλκάνια έναντι άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, τη Δευτέρα το βράδυ πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο συνάντηση των ηγετών των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, όπου οι σχέσεις Σερβίας - Κοσσυφοπεδίου βρέθηκαν στο επίκεντρο των συνομιλιών, με φόντο και μοχλό την ενταξιακή προοπτική των βαλκανικών κρατών στην ΕΕ.

Η συνάντηση έγινε με τη συμμετοχή της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και των ηγετών έξι χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, της Αλβανίας, της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, του Κοσσυφοπεδίου, της Βόρειας Μακεδονίας, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, καθώς και των γειτονικών κρατών - μελών της ΕΕ, της Κροατίας και της Σλοβενίας. Παρευρέθηκε επίσης η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι.

Γαλλία και Γερμανία δήλωσαν με την πρωτοβουλία αυτή «αφοσιωμένοι στην ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων» και κατέστησαν σαφές ότι «έχουν κοινή ευθύνη» και ότι είναι «προς το ευρωπαϊκό συμφέρον» η «θετική ανάπτυξη της περιοχής».

Για μία ακόμη φορά, ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ πήραν τα εύσημα για τη συμβολή τους στους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. «Με τις εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία έχουμε δει πολύ τολμηρά βήματα, που μας κάνουν να ελπίζουμε ότι οι μακρόχρονες συγκρούσεις μπορούν να επιλυθούν», είπε η Μέρκελ, με το βλέμμα στην προοπτική των σχέσεων Σερβίας - Κοσσυφοπεδίου. Πρόσθεσε πάντως ότι «οι τελωνειακοί δασμοί δεν είναι ακριβώς προς τη σωστή κατεύθυνση». Συνεχίζοντας τόνισε ότι ήταν μια άτυπη συνάντηση, χωρίς επίσημες αποφάσεις ή ενταξιακές διαπραγματεύσεις, αλλά το ζητούμενο ήταν «να αποκατασταθεί ο διάλογος», υπό το πρίσμα ότι μόνο σαν σύνολο μπορεί να αναπτυχθεί η περιοχή.

Ο Μακρόν σημείωσε ότι «η σταθερότητα στην περιοχή» είναι «ένα ευρωπαϊκό θέμα», καθώς «αφορά πολλά ευρωπαϊκά κράτη και κυρίως εξαρτάται η ασφάλειά μας από αυτή». Ως προτεραιότητες της συνάντησης έθεσε το να αποκατασταθεί ο διάλογος μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας και να προωθηθεί μια «πολιτική σταθερότητας στην περιοχή» και όχι απαραίτητα «μια πολιτική διεύρυνσης της ΕΕ».

Δήλωσε ότι η Γαλλία είναι έτοιμη να εμπλακεί ξανά στην περιοχή, όπως τη δεκαετία του '90, όπου στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις «έχασαν τη ζωή τους περίπου 100 Γάλλοι στρατιώτες», θύμισε. «Τώρα θέλουμε να ακολουθήσουμε και πάλι μαζί αυτήν την πολιτική σταθερότητας με τέσσερις κύριους άξονες», είπε ο Γάλλος Πρόεδρος, και ως τέτοιους άξονες ανέφερε την οικονομική ανάπτυξη, την «ασφάλεια», την άμυνα (τέλη Μάρτη η Γαλλία ανέλαβε την ηγεσία της ευρωπαϊκής ειρηνευτικής αποστολής στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη) και την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος.

Στα τελικά συμπεράσματα - τα οποία είναι γενικόλογα, και εξαιτίας των αντιθέσεων εντός της ΕΕ - οι συμμετέχοντες «υπενθύμισαν την κοινή ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων», τόνισαν «τη σημασία μιας τελικής, νομικά δεσμευτικής συμφωνίας για πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας», που «έχει κεντρική σημασία για την πορεία τους στην Ευρώπη». Επιπλέον, Σερβία και Κοσσυφοπέδιο συμφώνησαν «να συμμετάσχουν στο διάλογο για ομαλοποίηση των σχέσεων με διαμεσολάβηση της ΕΕ», ενώ όλοι οι συμμετέχοντες «επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για συνεργασία στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Βερολίνου».

«Επιβεβλημένη» η εμπλοκή των ΗΠΑ

Πάντως ο Κοσοβάρος Πρόεδρος Χασίμ Θάτσι χαρακτήρισε «επιβεβλημένη» την εμπλοκή των ΗΠΑ στη διευθέτηση της σύγκρουσης ανάμεσα στη χώρα του και τη Σερβία, την επομένη της συνάντησης στο Βερολίνο, την οποία περιέγραψε ως «απογοητευτική».

«Είναι ξεκάθαρο: Κανένας δεν μπορεί να προοδεύσει στα Δυτικά Βαλκάνια χωρίς τις ΗΠΑ», δήλωσε σε συνέντευξη στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Διότι, ακόμη και χτες (σ.σ. τη Δευτέρα), όλοι αισθάνθηκαν πως η ΕΕ είναι αδύναμη και διαιρεμένη. Δεν έχουν το πνεύμα του ηγέτη», πρόσθεσε.

Οπως είπε ο Θάτσι, η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ έστειλε επιστολή στον ίδιο καθώς και στον Σέρβο ομόλογό του, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, στην οποία «φαίνεται πως μπορούμε να βρούμε λύσεις για μια συμφωνία».


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Πραξικοπήματα, επεμβάσεις και υποκρισία

Για άλλη μια φορά στη Βενεζουέλα, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, σε συνεργασία με αστικές δυνάμεις που στηρίζουν τον προσανατολισμό της χώρας προς τις ΗΠΑ, χρησιμοποίησαν τη γνωστή «συνταγή» του στρατιωτικού πραξικοπήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης Μαδούρο. Το σχέδιο, ως η «τελική φάση» της λεγόμενης «Επιχείρησης Απελευθέρωσης», εκδηλώθηκε το πρωί της Τρίτης 30 Απρίλη έξω από την αεροπορική βάση Καρλότα, κοντά στο Καράκας, που επιχειρήθηκε χωρίς επιτυχία να καταληφθεί, ενώ είναι βέβαιο ότι οι προσπάθειες θα συνεχιστούν. Οι αχυράνθρωποί τους - ο αυτοανακηρυχθείς πρόεδρος Χουάν Γκουαϊδό και ο υπόδικος Λεοπόλντο Λόπες, και οι δύο από το κόμμα «Λαϊκή Θέληση» της Σοσιαλιστικής Διεθνούς - εμφανίστηκαν ξημερώματα να καλούν σε πραξικόπημα του στρατού, έχοντας την ξεκάθαρη στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία από χτες, μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος, απειλεί πλέον ανοιχτά με στρατιωτική επέμβαση.

****

Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της, που εμφανίζονται υπέρ της «ειρηνικής επίλυσης» και της «δημοκρατίας», ουσιαστικά στηρίζουν την επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας και την πιο ανοιχτή επιθετικότητα των ΗΠΑ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που εξελίσσεται σε σημαιοφόρο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, με «παράσημο» την ιδιότητα του «γεωπολιτικού μεντεσέ» που αποδίδει στη χώρα ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη Δευτέρα 22 Απρίλη ο Κώστας Δουζίνας, πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, και ο Βαγγέλης Καλπαδάκης, διπλωματικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, συνάντησαν τον Φρανσίσκο Σούκρε, απεσταλμένο του «προέδρου» - μαριονέτα της Βενεζουέλας, που βρέθηκε στην Αθήνα. Τα δύο αυτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν την επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας με «τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών στη Βενεζουέλα, όπως προτείνεται και από τις διεθνείς και ευρωπαϊκές διπλωματικές πρωτοβουλίες και από τον πρόεδρο της Εθνικής Συνέλευσης της χώρας, Χ. Γκουαϊδό», χωρίς βέβαια να βγάλουν άχνα για την επέμβαση των ΗΠΑ. Μάλιστα, σε συνέντευξή του στο «Euronews», ο Κ. Δουζίνας συγκάλυψε πλήρως την ωμή επέμβαση και πρότεινε «να προχωρήσουμε σε λύση της μεγάλης αυτής πολιτικής αστάθειας και κρίσης στη Βενεζουέλα με τρόπο οργανωμένο, που θα απαντά στα προβλήματα των πολιτών και θα οδηγήσει σε άρση του αδιεξόδου που υπάρχει σήμερα». Για τη Βενεζουέλα συζήτησε και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλος με τον Αμερικανό γερουσιαστή κουβανικής καταγωγής Ρόμπερτ Μενέντεζ, που μαζί με τον άλλο γερουσιαστή της μαφίας του Μαϊάμι, Μάρκο Ρούμπιο, προτείνουν ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση για την ανατροπή του Νικολάς Μαδούρο.

****

Στο μοτίβο της δήθεν «διαφοροποίησης» - επί της ουσίας της ταύτισης - κινήθηκε και η τοποθέτηση του Ελληνα ΥΠΕΞ το μεσημέρι της Τετάρτης (!), ο οποίος ενημέρωσε μέσω «Twitter» ότι «στην κρίση της Βενεζουέλας η Ελλάδα συντάσσεται με την Ευρώπη και τις θέσεις της ΑΕ της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, τις οποίες συνδιαμόρφωσε. Και σε αυτήν την περίπτωση φάνηκε ποια πολιτική δύναμη είναι δημοκρατική αλλά και πραγματικά ευρωπαϊκή. Με την Ευρώπη των πολλών, των λαών και των αξιών». Είναι η ίδια κυβέρνηση που έχει αναβαθμίσει όσο καμία άλλη τις σχέσεις με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και πανηγυρίζει για τη νίκη του σοσιαλδημοκράτη Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία, που σιγοντάρει το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα. Χώρια που ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα δεν τολμά καν να αναφερθεί σε απόπειρα πραξικοπήματος. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «καταδικάζει κάθε αντιδημοκρατική παρέμβαση ενάντια στην εκλεγμένη κυβέρνηση της Βενεζουέλας» και καταλήγει στην ανακοίνωσή του: «Χρέος της διεθνούς κοινότητας είναι να μεσολαβήσει για την εκτόνωση της κρίσης και την αποφυγή της βίας και της αιματοχυσίας και όχι να πυροδοτήσει περαιτέρω την ένταση». Λες και η διεθνής κοινότητα, δηλαδή οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δεν είναι αυτοί που επεμβαίνουν άμεσα ή έμμεσα, οδηγώντας τη Βενεζουέλα στο χάος, όπως έκαναν παλιότερα και στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη και αλλού. Η υποκρισία της ελληνικής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ «χτυπάει κόκκινο».

****

Η σφοδρή σύγκρουση που εξελίσσεται στη Βενεζουέλα και προβάλλεται ως ζήτημα «αποκατάστασης της ελευθερίας και της δημοκρατίας» είναι επί της ουσίας η εξελισσόμενη προσπάθεια των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους στη Λατινική Αμερική (όπως η Κολομβία, η Βραζιλία, το Περού) να επανακτήσουν οι μονοπωλιακοί τους όμιλοι τον έλεγχο στον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.λπ.). Είναι ο ανταγωνισμός με τα μονοπώλια από τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, που τα τελευταία χρόνια της σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης έχουν πετύχει μεγάλες συμφωνίες στον τομέα της Ενέργειας και όχι μόνο. Από την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, που κλιμακώνεται με κυρώσεις, εμπορικό αποκλεισμό και κλοπή περιουσιακών στοιχείων, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της Βενεζουέλας βλέπουν τις συνθήκες ζωής τους να χειροτερεύουν, ταυτόχρονα με την όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Αποδεικνύοντας και μ' αυτόν τον τρόπο ότι τα περί «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» αποτελούν χίμαιρες και αυταπάτες, εφόσον η καπιταλιστική ιδιοκτησία έμεινε απείραχτη.

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που συμβάλλει στη συνολική προσπάθεια άσκησης πίεσης στο λαό της Βενεζουέλας, όπως και σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ, που σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό λαό) είναι συνειδητή στράτευση με τους θύτες των λαών, για τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας έχουν χρέος να καταδικάσουν αυτήν τη στάση και να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ. Να το ενισχύσουν και στις επικείμενες κάλπες, ως το μόνο κόμμα που καταγγέλλει απερίφραστα και χωρίς «ήξεις - αφήξεις» τις ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, και που αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος το μέλλον του.


Δ. Κ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ