«Μια βδομάδα μάχης πόρτα - πόρτα, φίλο - φίλο, γνωστό - γνωστό. Μέχρι και τη στιγμή της κάλπης. Για να μην πάει καμία ψήφος χαμένη. Για να μη σκορπίσει καμία ψήφος. Εδώ κι εκεί, σε αντιμνημονιακές σημαίες ευκαιρίας»... Ποιος τα είπε αυτά; Ο αρχηγός του κόμματος που πρώτο ύψωσε αντιμνημονιακή σημαία ευκαιρίας. Ο Αλ. Τσίπρας, επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι αδίστακτοι οι οπορτουνιστές προκειμένου να εξαπατήσουν το λαό και να αρπάξουν την ψήφο του. Ηταν αυτοί που τοποθέτησαν το μνημόνιο στο επίκεντρο της προεκλογικής τους ατζέντας. Αυτοί που προσπαθούν να κοροϊδέψουν το λαό ότι όλα του τα προβλήματα πηγάζουν από το μνημόνιο και η απαλλαγή απ' αυτό αρκεί για να τους λύσει τα προβλήματα. Αυτοί που αφήνουν στο απυρόβλητο την εξουσία των μονοπωλίων που επέβαλε, με ή χωρίς μνημόνια, σε όλη την ΕΕ τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα.

Σήμερα κομπάζουν με αλαζονεία: «Εμάς μόνο φοβούνται, ψηφίστε τη μόνη πολιτική δύναμη που πραγματικά φοβούνται οι δανειστές, η διαπλοκή και οι δύο πολιτικοί εκπρόσωποί τους - ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς». Γιατί να τους φοβηθούν όμως οι δανειστές; Επειδή αναγνωρίζουν το χρέος και δηλώνουν εκ των προτέρων ότι βρέξει - χιονίσει θα το ξεπληρώσει ο λαός; Γιατί να τους φοβηθεί η διαπλοκή; Γνωρίζει καλά ότι το έδαφος στο οποίο «φύεται» ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σκοπό έχει να το κάνει πιο γόνιμο. Να το διαχειριστεί θέλει όχι να το «αποξηράνει». Οσο για τους Βενιζέλο - Σαμαρά και την τάξη που αυτοί εκπροσωπούν; Δεν τους ανησύχησε ποτέ κανένα ανάχωμα στο βαθμό που αυτό έπαιζε το ρόλο του για την ανάσχεση της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης.

Να μη σκορπίσει πράγματι η ψήφος του λαού σε «σκορποχώρια» που με σημαίες ευκαιρίας προσπαθούν να «πιάσουν την καλή».

Τα «νοσηρά» μυαλά «γεννάνε» γελοιογραφίες «άρρωστες» σαν αυτή του Δ. Χατζόπουλου που φιλοξένησαν στο πρωτοσέλιδό τους τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο»: Μια γέφυρα που οι δύο άκρες της καταλήγουν η μία στο κεφάλι του Χίτλερ και η άλλη στο κεφάλι του Στάλιν, πάνω της περπατάνε δύο και ο ένας λέει στον άλλο: «Γιατί είναι τόσο φοβερό αυτό που είπε ο Τσίπρας στον Καμμένο;... Αν έλειπαν δηλαδή πέντε - έξι τρίχες απ' το μουστάκι του Στάλιν δεν θα του τις έδινε ο Χίτλερ;»...

Το «πενάκι» σου, Χατζόπουλε, είναι πολύ μικρό για να «σβήσει» τη συνεισφορά της σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ενωσης, του θρυλικού «Κόκκινου Στρατού» και του ηγέτη του Ι. Στάλιν στη συντριβή των χιτλερικών ορδών. Πολύ μικρό, ανύπαρκτο και ασήμαντο. Οπως και των άλλων σαν του λόγου σου. Οσο κι αν προσπαθείτε να μουντζουρώσετε την ιστορία ας το καταλάβετε πως δεν μπορείτε. Είναι πιο ισχυρή η «γόμα» της συλλογικής ιστορικής μνήμης που δεν αφήνει τίποτα να σκιάσει το φέγγος της προσφοράς του σοσιαλισμού στους λαούς και στην πάλη τους για δικαιώματα, για το δικαίωμα να αποφασίζουν λεύτεροι για τη ζωή τους. Οσο για την άρρωστη φαντασία του θλιβερού σκιτσογράφου του σάπιου καπιταλισμού που πασχίζει να δηλητηριάσει τις λαϊκές συνειδήσεις με άθλια ψέματα, είναι γιατί ο Χίτλερ είναι γέννημα της τάξης που υπηρετεί στην οποία το λεκέ αυτό δεν μπορεί να τον ξεμαγαρίσουν όσο και να επιχειρούν να φτιάξουν πραγματικότητα με τα ψέματά τους...