Του απεσταλμένου μας Περικλή ΚΟΥΡΜΟΥΛΗ.--

Με ένα όργιο καταστολής και τρομοκρατίας που φανερώνει το φόβο των κυρίαρχων ντόπιων και ξένων δυνάμεων για το αναπτυσσόμενο εργατικό κίνημα της Τουρκίας, η κυβέρνηση απάντησε στην προσπάθεια χιλιάδων εργατών και εργατριών να διαδηλώσουν για την 1η του Μάη στην πλατεία Ταξίμ της Ισταμπούλ.

Ενα μαζικό μπλοκ με περισσότερα από 2.000 μέλη του ΚΚ Τουρκίας και με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ Κεμάλ Οκουγιάν, ήταν η μόνη συγκροτημένη ομάδα διαδηλωτών που κατάφερε να σπάσει τον αστυνομικό κλοιό και να διαδηλώσει στην είσοδο ακριβώς της πλατείας Ταξίμ, η οποία από το βράδυ της Τετάρτης ήταν σιδερόφραχτη. Το γεγονός αποτέλεσε είδηση ακόμα και σε έκτακτα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών, που διέκοψαν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν πλάνα.

Στο πλευρό των Τούρκων εργατών βρέθηκε από νωρίς χτες το πρωί αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Τούσσα, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος, ο οποίος μετέφερε στους κομμουνιστές και τους άλλους εργαζόμενους της Τουρκίας την αλληλεγγύη του ΚΚΕ και της εργατικής τάξης της Ελλάδας.

Πόλη υπό ξένη κατοχή

Πάνω από 30.000 αστυνομικοί, αύρες και δυνάμεις του στρατού ανέλαβαν να ματοκυλίσουν και να πνίξουν στα δακρυγόνα τους δρόμους γύρω από την πλατεία Ταξίμ. Αλλά και την περιοχή όπου ήταν προγραμματισμένη η κεντρική προσυγκέντρωση των συνδικάτων, έξω από τα γραφεία της DISK, μιας από τις μεγαλύτερες εργατικές Συνομοσπονδίες της Τουρκίας. «Η Ισταμπούλ θυμίζει πόλη όπου εισέβαλαν δυνάμεις κατοχής», σχολίαζαν οι διαδηλωτές.

Από το βράδυ της Τετάρτης, η κίνηση στην πλατεία - σύμβολο, όπου την 1η Μάη του 1977 είχαν δολοφονηθεί 34 διαδηλωτές, ήταν σχεδόν αδύνατη, λόγω των οδοφραγμάτων και της ισχυρής αστυνομικής παρουσίας. Εξήντα έξι συνολικά σχολεία στη γύρω περιοχή παρέμειναν κλειστά.

Από τα χαράματα της Πέμπτης, η αστυνομία σάρωσε την περιοχή, απομακρύνοντας ακόμα και τους άστεγους, ενώ δυνάμεις του στρατού είχαν ακροβολιστεί στα γύρω κτίρια. Με απόφαση της κυβέρνησης και του τοπικού νομάρχη διακόπηκαν από το πρωί χτες οι αστικές συγκοινωνίες, θαλάσσιες και οδικές, από και προς την πλατεία Ταξίμ. Οπως και πέρυσι, λεωφορεία με διαδηλωτές δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν την Ισταμπούλ.

Πραγματικός στόχος της κυβέρνησης ήταν όχι μόνο να μη φτάσει η πορεία στην πλατεία Ταξίμ, αλλά και να μην πραγματοποιηθεί καμιά διαδήλωση που θα θύμιζε την Εργατική Πρωτομαγιά. Γι' αυτό και από το πρωί έως τις 10 π.μ., οπότε ήταν προγραμματισμένη η κεντρική προσυγκέντρωση, εξαπολύθηκε ένα ανελέητο κυνηγητό σε βάρος των διαδηλωτών που αποσκοπούσε στο να μη φτάσουν συγκροτημένα στο χώρο της προσυγέντρωσης ή να πλησιάσουν την πλατεία Ταξίμ.

Σαν αποτέλεσμα, χιλιάδες διαδηλωτές τραυματίστηκαν και πάνω από 500 ήταν οι συλλήψεις. Ανάμεσά τους, 130 περίπου μέλη του ΚΚ Τουρκίας, το οποίο μετράει και 30 τραυματίες, ένας από αυτούς με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν με δακρυγόνα ακόμα και σε βάρος διαδηλωτών που πήγαιναν για τις πρώτες βοήθειες στα νοσοκομεία της πόλης. Επίθεση δέχτηκε και η συνδικαλιστική αντιπροσωπεία που το πρωί πήγε να καταθέσει στεφάνι στην πλατεία Ταξίμ.

Παρά την τρομοκρατία και τις πρόσθετες δυσκολίες, αφού στην Τουρκία η 1η Μάη δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη σαν μέρα απεργίας και τιμής στους αγώνες της εργατικής τάξης, χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές που προσπάθησαν να φτάσουν στον τόπο της κεντρικής προσυγκέντρωσης και στην πλατεία Ταξίμ. Εργάτες κρεμασμένοι, στην κυριολεξία, από τα παράθυρα του κτιρίου της DISK υποδέχονταν με συνθήματα όσους κατάφερναν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό.

Μετά από κάθε επίθεση της αστυνομίας, οι εργάτες ανασυντάσσονταν, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση: «Σκύλοι των Αμερικάνων δε θα μας σταματήσετε» και «Φονιάδες, φονιάδες!». Οι επιθέσεις της αστυνομίας συνεχίστηκαν μέχρι αργά το μεσημέρι, ανεβάζοντας διαρκώς τον αριθμό των συλληφθέντων και των τραυματιών.

Καθοριστικός ο ρόλος του ΚΚ Τουρκίας

Η χτεσινή μάχη στην Ισταμπούλ και ο αγώνας που έδωσαν τα μέλη του ΚΚ Τουρκίας, για να φτάσουν μια ανάσα από την πλατεία Ταξίμ, φανερώνει την αποφασιστικότητα των εργατών της Τουρκίας να κερδίσουν με το σπαθί τους το δικαίωμα να τιμούν τους νεκρούς και τους αγώνες της τάξης τους στην πλατεία Ταξίμ, να διαδηλώνουν για τα δίκαια αιτήματά τους.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση είναι μεγάλη η συμβολή των κομμουνιστών της Τουρκίας, καθώς ήταν το ΚΚ Τουρκίας αυτό που το Μάη του 1996, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, επιχείρησε μαζικά να διαδηλώσει στην πλατεία Ταξίμ. Η πίεση των κομμουνιστών και άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων ήταν αυτή που υποχρέωσε και την πλειοψηφία της DISK να ορίσει πέρυσι και φέτος σαν τόπο της Πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης την πλατεία Ταξίμ.

Μιλώντας στο «Ρ» αμέσως μετά τη συγκέντρωση, ο Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, στάθηκε στη βάρβαρη καταστολή των κινητοποιήσεων και στη σημασία που έχει το γεγονός ότι οι κομμουνιστές της Τουρκίας κατάφεραν να διαδηλώσουν πολύ κοντά στην πλατεία Ταξίμ, σπάζοντας στην πράξη τον κατασταλτικό κλοιό.

«Στηρίξαμε -σημείωσε- τα συνδικάτα στην απόφασή τους να διαδηλώσουν στην πλατεία Ταξίμ επειδή ήταν και δική μας απόφαση. Μια μαζική διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων θα ήταν ικανή να σπάσει τον αποκλεισμό. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ούτως ή άλλως πρόβλημα, αφού είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που αποφασίζεται η διαδήλωση να γίνει στην πλατεία Ταξίμ. Για το κόμμα μας ένας από τους πολιτικούς στόχους επιτεύχθηκε, αφού καταφέραμε να συγκροτήσουμε ένα μαζικό μπλοκ που διαδήλωσε πολύ κοντά στην πλατεία Ταξίμ. Η επόμενη Πρωτομαγιά στην Ισταμπούλ πρέπει να είναι ακόμα πιο μαζική, με διαδηλωτές απ' όλη την Τουρκία. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πιέσουμε και μέσα από τα συνδικάτα».