ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΑΜΥΝΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΗΠΑ

Διαβεβαιώσεις για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή

Με στόχο να υπογραφτεί ακόμα νωρίτερα και από το αρχικό χρονοδιάγραμμα η «διευρυμένη» Συμφωνία για τις βάσεις, προχωρούν οι συζητήσεις

Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό ομόλογό του Λ. Τζ. Οστιν είχε χτες το απόγευμα ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, σε συνέχεια των επαφών Μητσοτάκη - Μπάιντεν και μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών τις τελευταίες μέρες.

Επισήμως οι δύο υπουργοί τόνισαν «το εξαιρετικό επίπεδο της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδος - ΗΠΑ στον αμυντικό τομέα και την πρόθεσή τους για περαιτέρω ενίσχυσή της, επεκτείνοντας και εμβαθύνοντας τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA)», την περιλάλητη Συμφωνία για τις βάσεις, την «επικαιροποίηση» των οποίων απεργάζονται ώστε οι Αμερικανοί να διευρύνουν περαιτέρω το στρατιωτικό τους αποτύπωμα στη χώρα, με επέκταση εγκαταστάσεων που ήδη χρησιμοποιούν (π.χ. Σούδα, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη) ή ανάπτυξή τους και σε νέες (π.χ. Σκύρο, Καβάλα).

«Υπογραμμίστηκε επίσης η σημασία της διμερούς συνεργασίας για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή και αναγνωρίστηκε η συνεισφορά της Ελλάδος ως ισχυρού Συμμάχου στο ΝΑΤΟ και πυλώνα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή», αναφέρεται από ελληνικής πλευράς, μια παραπομπή στους όλο και πιο σύνθετους ρόλους ευρωατλαντικού χωροφύλακα που αναλαμβάνουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στην Ανατ. Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, κόντρα στην επιρροή και διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Παραπέρα, ο Ελληνας υπουργός ενημέρωσε για «την κατάσταση ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και τις επιπτώσεις της στη συνοχή της Συμμαχίας», μια συζήτηση της οποίας προμετωπίδα είναι για τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς η διασφάλιση της παραμονής της Τουρκίας στο λεγόμενο δυτικό στρατόπεδο, με τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα στο κρεβάτι του Προκρούστη.

Τέλος, Παναγιωτόπουλος και Οστιν συνομίλησαν και για θέματα «εξοπλιστικών προγραμμάτων και αμοιβαίως επωφελών συνεργασιών στον αμυντικο-τεχνικό τομέα», με τους Αμερικανούς να πιέζουν για να πάρουν το «χρυσό» συμβόλαιο προμήθειας 4 νέων φρεγατών για το ελληνικό ΠΝ, συν πλοία ενδιάμεσης λύσης, συν εκσυγχρονισμό 4 παλιότερων φρεγατών. Σημειωτέον, καθώς για αυτό το «ψητό» διαγκωνίζονται πολλοί, νωρίτερα το πρωί ο Ν. Παναγιωτόπουλος δέχτηκε στο γραφείο του την πρέσβειρα της Βρετανίας Κ. Σμιθ, η οποία του επέδωσε υπόμνημα της βρετανικής πρότασης για πρόσκτηση 4 νέων φρεγατών μαζί με ενδιάμεση λύση. «Ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των ενδιαφερομένων επιφέρει πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις για αξιολόγηση», ανέφερε ο υπουργός, παραλείποντας τις συνέπειες του εν λόγω ανταγωνισμού.

Στο μεταξύ, και η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη στη χτεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών επιβεβαίωσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση, το υπουργείο Εξωτερικών και οι αρμόδιοι φορείς βρίσκονται σε συζητήσεις» για τη νέα Στρατιωτική Συμφωνία με τις ΗΠΑ.

Επίσης χτες, ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Αλ. Παπαϊωάννου, στην ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών, είπε ότι οι «διαπραγματεύσεις προχωρούν», με «πρόθεση και των δύο μερών να ολοκληρωθούν το συντομότερο, μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού» αν είναι δυνατό, ώστε - σύμφωνα με άλλες πηγές - να πέσουν υπογραφές σε ειδική φιέστα τον Οκτώβρη, στη συμπλήρωση μιας διετίας από την προηγούμενη «επικαιροποίηση» της αρχικής Συμφωνίας του 1990.

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Σε αποστολές του ΝΑΤΟ σε όλη τη Μεσόγειο

Χέρι - χέρι και με τις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις

Η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMCMG2 με φόντο τη γέφυρα στο Ρίο - Αντίρριο

Οργώνει το Ιόνιο η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMCMG2, μετέχοντας στην άσκηση του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού «Αριάδνη».

Πρόκειται για μία από τις δύο ΝΑΤΟικές αρμάδες του θανάτου που επιχειρούν σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα, και κατέπλευσε το Σάββατο στο λιμάνι της Πάτρας, υπό τουρκική διοίκηση. Συγκεκριμένα, η αρμάδα την τρέχουσα περίοδο επιχειρεί με ναυαρχίδα το τουρκικό «TCG Sokullu Mehmet Pasa». Στη σύνθεσή της είναι το επίσης τουρκικό «TCG Ayvalik», το ισπανικό «ESPS Tajo», το ιταλικό «ITS Termoli», το γαλλικό «FS Orion», ενώ το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έχει προς διάθεση το ναρκοθηρευτικό «Ευρώπη». Σημειωτέον, στα μέσα Μάρτη η αρμάδα επιχειρούσε στη Μαύρη Θάλασσα, το διάστημα 18 - 22 του μήνα κατέπλευσε στο λιμάνι της Τούζλα στην Τουρκία, κατόπιν πέρασε στο Αιγαίο και τώρα συνεχίζει τις περιπολίες της στο Ιόνιο, ελέγχοντας θαλάσσιους διαύλους και τον πλου πλοίων αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Νοτιότερα, σε άλλη μια περίπτωση παροχής υπηρεσιών στη λυκοσυμμαχία, η φρεγάτα «Σαλαμίς» ολοκλήρωσε χτες την αποστολή της ως ναυαρχίδα ΝΑΤΟικής δύναμης που διεξήγαγε «εστιασμένες περιπολίες» στην Κεντρική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Sea Guardian». Στη δύναμη ήταν επίσης ενταγμένα πολεμικό πλοίο από την Κροατία και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας από Ελλάδα, Ιταλία και Τουρκία, σε άλλη μια περίπτωση όπου με «καπέλο» ΝΑΤΟ οι ελληνικές και τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις καλούνται να συνεργαστούν στενά. Υποστήριξη είχαν και από ΝΑΤΟικά AWACS.

Σημειωτέον, η «Σαλαμίς» χρεώθηκε να φέρει σε πέρας σημαντικά καθήκοντα, π.χ. στις 17/3 να συνεργαστεί επιχειρησιακά με Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος του ΝΑΤΟ. Παραπέρα, αφού έδεσε στο λιμάνι της Τύνιδας, το διάστημα 29/3 - 1/4, χτες αποπλέοντας μετείχε σε άσκηση με πολεμικά πλοία της Τυνησίας, την οποία το ΝΑΤΟ συμπεριλαμβάνει στα κράτη - εταίρους του, με τα οποία θέλει να συσφίξει παραπέρα τις σχέσεις του.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι τις ίδιες μέρες έπλεε στην περιοχή και το αεροπλανοφόρο «USS Dwight D. Eisenhower», που προηγουμένως είχε δέσει στη Σούδα, και στις 31/3, με εξόδους των μαχητικών που κουβαλά, ξεκίνησε την «υποστήριξη» στην επιχείρηση «Inherent Resolve», με το πρόσχημα της αποστολής ενάντια στον ISIS σε Συρία και Ιράκ.

Στην ίδια ζώνη επιχειρούσε μέχρι και τις 31/3 η φρεγάτα «Αιγαίον», ως ναυαρχίδα μάλιστα στην αεροναυτική δύναμη της ΕΕ στα ανοιχτά της Λιβύης.

Τέλος, στα αρμόδια επιτελεία μπαίνουν οι τελευταίες «πινελιές» ενόψει της μεγάλης άσκησης της ελληνικής ΠΑ «Ηνίοχος», που ξεκινά τις επόμενες μέρες, με συμμετοχή αεροσκαφών και από ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Ισραήλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ελικόπτερο και προσωπικό από την Κύπρο, και προσωπικό από τον Καναδά. Αλλες χώρες θα στείλουν παρατηρητές. Τα ιπτάμενα μέσα που θα συμμετάσχουν θα είναι τόσο πολλά που για πρώτη φορά - όπως λέγεται - δεν θα σταθμεύουν μόνο στην Ανδραβίδα, όπως γινόταν κάθε χρόνο μέχρι τώρα, αλλά κάποια θα χρησιμοποιήσουν ως βάση για τις εξόδους τους το Ακτιο. Οι δραστηριότητες απλώνονται σε όλο το FIR Αθηνών, που καλύπτει μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ θα συμμετάσχουν επίσης μονάδες του στόλου, όπως και του στρατού ξηράς.

Ξαναζεσταίνουν τη συζήτηση για πυρηνικά στην Ελλάδα

Αραξος, Σούδα, Αλεξανδρούπολη το σύμπλεγμα βάσεων, με τη χώρα σε κάθε περίπτωση στόχο της Ρωσίας, ως κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ

«Γιατί πρέπει να επιστρέψουν τα πυρηνικά όπλα στην Ελλάδα». Με αυτόν τον ανατριχιαστικό τίτλο πλασάρεται δοκίμιο που δημοσιεύτηκε στην ελληνική έκδοση της επιθεώρησης «Foreign Affairs» στο τεύχος Δεκέμβρη 2020 - Γενάρη 2021 και αναρτήθηκε πριν από μερικές μέρες και στον ιστότοπό της, επαναφέροντας το θέμα στην επικαιρότητα, ενόσω προχωρούν μάλιστα οι συζητήσεις μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας - ΗΠΑ για τη νέα συμφωνία για τις βάσεις, φτιάχνοντας ...κλίμα.

Το κείμενο θυμίζει ότι η Ελλάδα, ως μέλος του ΝΑΤΟ, είναι μια από τις συνολικά 7 χώρες που έχουν φιλοξενήσει αμερικανικές πυρηνικές κεφαλές στο έδαφός τους. Η βάση στον Αραξο φιλοξενούσε, γράφει, 20 βόμβες βαρύτητας (B61). Σημειώνει, επίσης, ότι οι βόμβες αποσύρθηκαν το 2001 «προς άγνωστη κατεύθυνση». Βέβαια, όπως έχει αναδείξει ο «Ριζοσπάστης» εδώ και καιρό, και έχει καταγγείλει το ΚΚΕ παίρνοντας ως απάντηση «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» από τη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση, οι σχετικές υποδομές στον Αραξο διατηρούνται σε ετοιμότητα για όποτε χρειαστεί να αποθηκεύσουν ξανά παρόμοιο φορτίο.

Βάζοντας μια σειρά από «επιχειρήματα» στο τραπέζι, το δοκίμιο επιμένει ότι «η απόσυρση των πυρηνικών κεφαλών από την Ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί ως στρατηγικό λάθος για τη σημασία της πυρηνικής ομπρέλας των ΗΠΑ και εν συνόλω για την πυρηνική αποτροπή με μακροπρόθεσμες συνέπειες για την Ελλάδα, την Αμερική και το ΝΑΤΟ».

Επίσης, δείχνοντας έως πού φτάνει η κατρακύλα της εμπλοκής για την «αναβάθμιση» της αστικής τάξης, ισχυρίζεται ότι «από την πλευρά της Ελλάδας υπήρξε απώλεια του στρατηγικού ρόλου και της πυρηνικής αποστολής της. Αυτό οδήγησε στην υποβάθμιση του στρατηγικού χαρακτήρα της Ελλάδας από κράτος θεματοφύλακας της πυρηνικής αποστολής σε κράτος αποκλειστικά υπο-στρατηγικής και τακτικής σημασίας για την Συμμαχία και τις ΗΠΑ».

Σε αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζει ότι «η πιθανή επιστροφή θα προσφέρει πολλαπλά στρατηγικά, οικονομικά και επιστημονικά πλεονεκτήματα. Η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ θα ενισχυθεί και ο ρόλος της Ελλάδας μέσα στη Συμμαχία θα ενδυναμωθεί». Παράλληλα, με την «απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση και το πραξικόπημα του 2016 που γέννησε ανησυχίες για την ασφάλεια των πυρηνικών της βάσης του Ιντσιρλίκ», βλέπει «ένα παράθυρο ευκαιρίας για την επιστροφή των πυρηνικών στην Ελλάδα, η οποία έχει την προοπτική να αποτελέσει πυλώνα σταθερότητας για τα συμφέροντα της Δύσης σε Μέση Ανατολή, Ασία και Αφρική».

Δίνει δε και το δίκτυο πιθανών τέτοιων βάσεων στη χώρα, ξεχωρίζοντας την Αλεξανδρούπολη, την οποία έχουν βάλει εδώ και καιρό στο μάτι οι Αμερικανοί, για να αναπτύξουν εκεί στρατιωτικές υποδομές: «Αν και οι βάσεις στον Αραξο και τη Σούδα μπορούν να φιλοξενήσουν βόμβες βαρύτητας άμεσα, μπορούν να εξεταστούν οι στρατηγικές προεκτάσεις μιας πιθανής εγκατάστασης στην Αλεξανδρούπολη. Συγκεκριμένα, η Αλεξανδρούπολη επιλέγεται λόγω εγγύτητας που κανένα άλλο κράτος δεν μπορεί να προσφέρει καθώς απέχει 1.021 μίλια από το πρώτο (σ.σ. ρωσικό) σιλό» με πυρηνικά στο Κοζέλσκ, σημειώνεται χαρακτηριστικά στο άρθρο.

Επιμένοντας στο εφιαλτικό σενάριο χρησιμοποίησης της χώρας ως βάσης επίθεσης με πυρηνικά κατά της Ρωσίας, βάζει και τα «πλεονεκτήματά» της στο ισοζύγιο του τρόμου με την Τουρκία: «Σε σύγκριση με τη βάση του Ινσιρλίκ η οποία απέχει περίπου 150 μίλια περισσότερα, η Αλεξανδρούπολη μπορεί να δώσει άμεση πρόσβαση στην ανατολική πτέρυγα της ρωσικής επικράτειας όπου και βρίσκεται η συντριπτική πλειοψηφία των σιλό». «Συνεπώς», κρίνει, «μετά την Τουρκία η Ελλάδα είναι η αμέσως επόμενη στρατηγικά ασφαλέστερη χώρα για μετεγκατάσταση ή φιλοξενία μη στρατηγικών πυρηνικών κεφαλών».

Το ...καλύτερο, ωστόσο, έρχεται μετά: «Στο σημείο αυτό, μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι κατ' αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα γίνεται στόχος πυρηνικής επίθεσης από τη Ρωσία. Αυτή η υπόθεση είναι μη ουσιώδης διότι παραβλέπει το πραγματικό γεγονός ότι η Ελλάδα είναι σε κάθε περίπτωση άμεσος στόχος στην ακραία περίπτωση ενός πυρηνικού πολέμου. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:

-- Πρώτον, η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, άρα και φυσικός στόχος στην ακραία περίπτωση μιας θερμοπυρηνικής ανταλλαγής μεταξύ ΝΑΤΟ - Ρωσίας.

-- Δεύτερον, η ναυτική βάση της Σούδας μπορεί να φιλοξενήσει οποιαδήποτε στιγμή πυρηνικά αεροσκάφη τύπου B-2 Spirit, αεροπλανοφόρα που φέρουν πυρηνικά όπλα, καθώς και πυρηνικά υποβρύχια. Συνεπώς, ακόμη και αν η Ελλάδα δεν φιλοξενεί πυρηνικά όπλα είναι στόχος επίθεσης (counterforce attack)», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι αρθρογράφοι.