-- Η θεατρική ομάδα λειτουργεί για 6ο συνεχόμενο χρόνο. Τι πείρα αποκομίσατε από την έως τώρα λειτουργία της;

-- Καταρχήν, έχουμε εισπράξει τη θετική ανταπόκριση του κόσμου, του εργαζόμενου, του άνεργου, που πλαισίωσαν όλες αυτές τις παραστάσεις και έδωσαν αισιόδοξα μηνύματα στο ΠΑΜΕ για να συνεχίσει να παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες, γιατί ήταν πρωτόγνωρο ένα τέτοιο εγχείρημα. Θέλαμε να πάει καλά και καταφέραμε να πάει καλά. Αυτό που έχουμε αποκομίσει μέχρι στιγμής είναι ότι υπάρχει ανάγκη και θέληση να συνεχιστούν τέτοιες πρωτοβουλίες.

Ταυτόχρονα, αποκτήσαμε εμπειρία και σε πιο «πρακτικά» ζητήματα, όπως το πώς ανεβάζουμε παραστάσεις χωρίς χρήματα, σε χώρους που δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές. Με μηδαμινές υποδομές έχουμε καταφέρει να στήσουμε παράσταση σε χώρο εργοστασίου, σε αποθήκη υφασμάτων! Είναι ένα σχήμα πολύ ευέλικτο και βασίζεται στην προσπάθεια όλων των συντελεστών. Πέρα από τους ηθοποιούς, τον σκηνοθέτη, έχουμε εργάτες για τα πάντα, για την προβολή, το στήσιμο, το ξεστήσιμο, το κουβάλημα, το καθάρισμα.

Στιγμιότυπο από τις πρόβες της παράστασης

-- Οι «Γειτονιές του κόσμου» αναφέρονται σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, που ο λαός μας μάτωσε, έδωσε την ψυχή του για να διώξει τη φασιστική μπότα. Επίσης, δεν ήταν μόνο αγώνας για την απελευθέρωση, ήταν και αγώνας για μια κοινωνία δικαιότερη, ελεύθερη, για μια κοινωνία χωρίς στερήσεις και αποκλεισμούς, για μια κοινωνία που δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μπορεί βέβαια τα παραπάνω να μην ήταν ξεκάθαρα σε όλους. Αλλά υπήρχε και αυτή η πλευρά.

Ο Ρίτσος, για να έρθουμε στον δημιουργό του έργου μας, είναι απ' αυτούς που το είχε ξεκάθαρο μέχρι πού πρέπει να φτάσει αυτός ο αγώνας και το αποτυπώνει θαυμάσια και στις «Γειτονιές του κόσμου». Επίσης, είναι ένα έργο επίκαιρο, γιατί δίνει και στο σημερινό θεατή κάποιες βασικές αρχές και αξίες, όπως αυτές της οργάνωσης, της θέλησης, της αποφασιστικότητας. Τότε, εκείνοι οι άνθρωποι μάτωσαν, πολέμησαν. Εμείς τώρα; Πρέπει πιο αποφασιστικά να τολμήσουμε να μπούμε στον οργανωμένο αγώνα, για να ανατρέψουμε ό,τι μας εμποδίζει.

-- Πέρα από την πρώτη παράσταση, που θα γίνει στο «Studio», υπάρχει σχεδιασμός για το πρόγραμμα των επόμενων παραστάσεων;

-- Στοχεύουμε να κλείσουμε κάποια θέατρα, ώστε να ανέβει το έργο, με μηδαμινό ή ελάχιστο αντίτιμο, για να συμβάλει και η παράσταση στην οικονομική εξόρμηση του ΠΑΜΕ. Υπάρχει η σκέψη να ανεβάσουμε την παράσταση στις 19 Απρίλη στην Καισαριανή, στις 9 Μάη θα φιλοξενηθεί η παράσταση στο Αλιβέρι από το Σύλλογο Συνταξιούχων. Υπάρχει πρόταση από την Πάτρα. Γενικά είμαστε ανοιχτοί σε συλλόγους, Λαϊκές Επιτροπές, συνδικάτα.

Γενικότερα, όλα τα έργα που έχουμε παίξει είναι βγαλμένα από αυτά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, αγγίζουν την πραγματικότητα που βιώνει η εργατική τάξη. Για παράδειγμα, το φετινό μας έργο θα αγγίξει τους εργάτες, γιατί οι αγωνιστές που πήραν τα όπλα και πολέμησαν στο ποιητικό έργο του Ρίτσου ήταν άνθρωποι καθημερινοί, απλοί εργαζόμενοι, γυναίκες, μανάδες, νέα παιδιά με όνειρα και φιλοδοξίες και περιμένουμε ειδικά η νέα γενιά να αγκαλιάσει αυτές τις προσπάθειες.

Δεν είναι τυχαίο ότι την πρόσκληση την έχουμε απευθύνει εκτός από τα συνδικάτα και στους φορείς της συμμαχίας. Θέλουμε ειδικά το ΜΑΣ να έχει μια μαζική παρουσία τόσο στην πρώτη παράσταση, όσο και γενικότερα.

-- Πέρα από θεατρική ομάδα, τι άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες αναπτύσσει το ΠΑΜΕ;

-- Το ΠΑΜΕ προσπαθεί να έχει πολύμορφη παρουσία και στο χώρο του πολιτισμού. Ετσι κι αλλιώς στις προθέσεις, στους σκοπούς, στις θέσεις του ΠΑΜΕ είναι η ανάπτυξη της πολιτιστικής δράσης. Προσπαθούμε να αγκαλιάσουμε όσες μορφές τέχνης μπορούμε, με τις ελάχιστες δυνατότητες που έχουμε. Φέτος κάναμε άλλο ένα βήμα και συγκροτήσαμε τη χορωδία, η οποία μετέχει και στο θεατρικό με ένα τραγούδι, αλλά και στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει το ΠΑΜΕ στις 26 Απρίλη. Πέρα απ' αυτά, το ΠΑΜΕ έχει αποκτήσει πείρα στο να οργανώνει εκθέσεις φωτογραφίας, παρουσιάσεις βιβλίων, κινηματογραφικές προβολές. Βέβαια, δεν είναι στο μέγεθος, αλλά και στη συχνότητα που θα θέλαμε.

-- Πώς βοηθάνε τα συνδικάτα και συνολικά το κίνημα οι πρωτοβουλίες που παίρνονται στο χώρο του Πολιτισμού; Πώς σκέφτεστε να «απλώσουν» τέτοιες δραστηριότητες στα σωματεία;

-- Εμείς θέλουμε όλη αυτή η πολιτιστική δράση να απλώσει στα συνδικάτα, στα πρωτοβάθμια όργανα. Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από πολιτιστικές «ανάσες», όχι μόνο για να περάσουν καλά και να διασκεδάσουν, αλλά και γιατί τους βάζει σε μια καλύτερη, ωριμότερη σκέψη. Τέτοιες πρωτοβουλίες λειτουργούν ενισχυτικά και πολλαπλασιαστικά στο να αναπτύξουν οι εργαζόμενοι ταξική συνείδηση. Οπότε παίρνοντας τα συνδικάτα τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν και σε περισσότερο κόσμο. Εχουν τη δυνατότητα να βάλουν περισσότερο κόσμο να δουλέψει.

Αυτή την πείρα που έχουμε αποκτήσει μπορούμε να τη δώσουμε στα συνδικάτα. Επίσης, το κάθε συνδικάτο από μόνο του μπορεί να αξιολογήσει καλύτερα τις ανάγκες, το πώς θα προσαρμόσει τις δράσεις του. Και υπάρχουν παραδείγματα, όπως το Σωματείο Εργαζομένων ιδιωτικών εκπαιδευτικών «Ο Βύρων», που έχει συγκροτήσει θεατρική ομάδα...