Η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) είναι η μεγαλύτερη ένωση νοσoκομειακών γιατρών της χώρας (περίπου 8.000 μέλη, δηλαδή οι μισοί νοσοκομειακοί γιατροί της χώρας) και αποτελεί σχεδόν το 50% της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Στις πρόσφατες εκλογές, το ψηφοδέλτιο της ΔΗΠΑΚ, το οποίο στηρίζουν συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και άλλοι πρωτοπόροι γιατροί, σημείωσε σημαντική άνοδο, κατέκτησε τη δεύτερη θέση (23,5%) και διαμόρφωσε προϋποθέσεις για βελτίωση των συσχετισμών στην Ομοσπονδία.

Πρώτο: Το αποτέλεσμα δείχνει με τον πιο ζωντανό τρόπο ότι διευρύνεται το τμήμα που μας ακούει, προβληματίζεται, μας εμπιστεύεται, πείθεται. Αυτό το τμήμα είναι μεγάλο στους νοσοκομειακούς γιατρούς, ακόμα μεγαλύτερο στον λαό και παρά τις όποιες αφετηρίες, προκαταλήψεις ακόμα και διαφωνίες έχει, παρακολουθεί τη δράση του ριζοσπαστικού, αγωνιστικού κινήματος στο χώρο της Υγείας.

Δεύτερο: Δώσαμε τη μάχη μέσα στον αγώνα για το ιατρικό μισθολόγιο, για να μην απολυθεί κανείς επικουρικός, για αύξηση της χρηματοδότησης και προσλήψεις. Παλέψαμε να μην εφαρμοστεί ο νόμος που διαλύει ζωές και ωράρια εργασίας των γιατρών, να πληρώνονται όλοι και στην ώρα τους, μισθό και εφημερίες, ενημερώσαμε για το νέο ασφαλιστικό των γιατρών. Δεν υπήρχε ούτε ένα μικρό ή μεγάλο πρόβλημα που δεν ήμασταν εκεί να συζητήσουμε, να παλέψουμε σε κοινή δράση με τους υπόλοιπους υγειονομικούς, τα εργατικά σωματεία, τους μαζικούς φορείς. Αυτή η δράση φτιάχνει δεσμούς εμπιστοσύνης, κατοχυρώνει τον πρωτοπόρο ρόλο μας στο κίνημα.

Τρίτο: Ειδική πλευρά ήταν η ανάδειξη των προβλημάτων των νέων, ειδικευόμενων γιατρών και των φοιτητών Ιατρικής. Διαδώσαμε τις θέσεις μας για την ιατρική εκπαίδευση, σπάσαμε την τρομοκρατία σε διοικήσεις και διευθύνσεις που θέλουν να κόψουν ό,τι έχει απομείνει που να θυμίζει δικαίωμα. Η πιο σταθερή σύνδεση του κλάδου με τις ιατρικές σχολές βοηθάει να μη χάνεται η συνέχεια νέων συναδέλφων στο κίνημα, συμβάλλει στην αντοχή.

Είναι γνωστό ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται όλα τα αστικά κόμματα και αποκόμματα, έως τους φασίστες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, είναι καπιταλιστική, κόλαση για τον λαό και παράδεισος για τους λίγους.

Για τα συμφέροντά τους μετατρέπουν τη χώρα σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό ορμητήριο θανάτου, βυθίζουν το λαό μας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Στο «δυνατό χαρτί» της κυβέρνησης, στην Υγεία, η ανάπτυξη αυτή σημαίνει: Νέα μείωση κατά 65 εκατ. ευρώ της κρατικής χρηματοδότησης, αυτοχρηματοδοτούμενα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας που θα κάνουν μπίζνες πουλώντας τις υπηρεσίες τους στα λεηλατημένα από το κράτος και τους επιχειρηματίες ασφαλιστικά ταμεία, ΤοΜΥ μόνο για συνταγογράφηση και υποστελεχωμένες - φραγμός για τα νοσοκομεία, φιλανθρωπία και χορηγίες των «ευεργετών» εφοπλιστών.

Οι μόνιμοι νοσοκομειακοί γιατροί που συνταξιοδοτούνται (αφού εφημερεύσουν έως τα 67) συνεχίζουν να αντικαθίστανται με επικουρικούς και με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών, διαιωνίζεται η εργασιακή ομηρία. Οι ειδικευόμενοι γιατροί βιώνουν με τον χειρότερο τρόπο αυτές τις αλλαγές με ολοήμερο τρέξιμο, λάντζα αντί για εκπαίδευση, ατελείωτες ώρες δουλειάς, πολλές φορές άσχετη με το αντικείμενό τους.

Ο παλιός κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) έδωσε ρεσιτάλ αθώωσης των προηγούμενων κυβερνήσεων με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη κυβέρνηση. Δούλεψαν υπέρ τους γνωστοί κρατικοί μηχανισμοί διευθυντών κλινικών, κάποιων πανεπιστημιακών, ανθρώπων των επιχειρήσεων που ξαφνικά ξαναέβαλαν ιατρική μπλούζα και έκαναν τους προστάτες του κλάδου. Κανείς όμως δεν ξεχνάει ότι στήριξαν την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Υγεία, που έκλεισαν νοσοκομεία και διέλυσαν δομές Υγείας και τώρα ξανακάνουν παροχολογία με ψίχουλα. Εκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην κουνηθεί φύλλο στα νοσοκομεία. Το παλιό ντύθηκε νέο και προσέφερε σοβαρές υπηρεσίες στην κυβέρνηση.

Ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΣΥΡΙΖΑ) έδωσε άλλο ρεσιτάλ. Από το «δεν είναι δικό μας πρόγραμμα, μας το επιβάλλουν απέξω», περάσαμε στην πιο παθιασμένη υπεράσπιση της αθλιότητας που ζουν υγειονομικοί και ασθενείς. Κανείς δεν ξεχώριζε τις ανακοινώσεις της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ από αυτές του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Υγείας. Συκοφαντία, ψευτιά και αντικομμουνισμός από τη μία. Απειλές, ειρωνεία και χλευασμός ενάντια σε όποιον όρθωνε το ανάστημά του από την άλλη. Βάφτιζαν τους ελαστικά εργαζόμενους γιατρούς «προνομιούχους», όποιος διεκδικούσε τα δεδουλευμένα του τον εγκαλούσαν ότι ξεσηκώνεται για «ανύπαρκτα ζητήματα».

Οι υπηρεσίες τους εξαργυρώθηκαν και με καρέκλες. Οπως στο υπόλοιπο κίνημα διάφοροι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν σύμβουλοι σε υπουργεία, γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι, έτσι και στα νοσοκομεία έγιναν διοικητές ΥΠΕ και νοσοκομείων που τρομοκρατούν συναδέλφους και μοιράζουν «εντέλλεσθε». Ο εκλεγμένος τους στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ παραιτήθηκε στη μέση της θητείας του γιατί ανέλαβε υποδιοικητής της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας!

Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το νομοσχέδιο για το ωράριο των νοσοκομειακών γιατρών. Από εδώ ξεκίνησε η διάλυση των ωραρίων για όλους τους εργαζόμενους, με την εφαρμογή της Οδηγίας Σέρκας για τον ενεργό και ανενεργό χρόνο εργασίας. Νομοσχέδιο που δεν είχαν τολμήσει οι προηγούμενοι. Οι γιατροί τιμώρησαν την παράταξη του ΣΥΡIΖΑ.

Ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΛΑΕ ήταν γνωστός στα νοσοκομεία για την καλλιέργεια αυταπατών για τον ρόλο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και την εξαπάτηση του λαού. Κανείς δεν ξεχνά πως καλούσαν τους νοσοκομειακούς γιατρούς να υπερασπίσουν τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Εκαναν πως ψάχνουν για το ποιο είναι το πρόσημο της κυβέρνησης, την ώρα που πετσοκόβονταν οι προϋπολογισμοί. Κανείς δεν ξεχνά τον ρόλο τους στο δημοψήφισμα - απάτη. Οι νοσοκομειακοί γιατροί δίκαια τους γύρισαν την πλάτη και στήριξαν μαζικά τη ΔΗΠΑΚ.

Συνεχίζουν με την ίδια χρεοκοπημένη γραμμή. Από κοινού με τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές, εναντιώθηκαν στη μονιμοποίηση των ελαστικά εργαζόμενων γιατρών χωρίς όρους και προϋποθέσεις (δεν είναι αξιοκρατικό λένε!).

Αυτές οι δυνάμεις ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να οδηγήσουν τα σωματεία σε γραμμή ρήξης.

Το τμήμα των νοσοκομειακών γιατρών που προσφέρει τις υπηρεσίες του με συνεχώς χειρότερους όρους έρχεται αντιμέτωπο με τα προβλήματα που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα, που βιώνουν και οι ίδιοι με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Αυξάνεται το στοιχείο της μεταβατικότητας. Πολλοί νέοι γιατροί είναι και νιώθουν περαστικοί από το νοσοκομείο, ειδικά ειδικευόμενοι, επικουρικοί και νέοι επιμελητές, συνεχίζεται το φαινόμενο της ιατρικής μετανάστευσης.

Ξέρουμε ότι παραμένει ισχυρό ένα τμήμα του κλάδου που είχε και έχει καθοριστική συμβολή στην υλοποίηση αντιδραστικών αλλαγών και έχει συνδέσει τα συμφέροντά του με την πορεία υλοποίησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, δηλαδή με την εμπορευματική λειτουργία νοσοκομείων, την ενίσχυση διείσδυσης μονοπωλίων φαρμάκου και εξοπλισμού.

Μας προβληματίζει ότι μεγάλο ποσοστό των γιατρών είναι μακριά από τη συνδικαλιστική δράση, κυριαρχούν οι συντεχνιακές αντιλήψεις, αρκετοί διαχωρίζουν τη θέση τους από το υπόλοιπο προσωπικό των νοσοκομείων. Δεν κλείνουμε τα μάτια μπροστά στις άμαζες συλλογικές διαδικασίες.

Δεν υποτιμάμε τον αντιδραστικό ιδεολογικό μηχανισμό που στήνεται στα νοσοκομεία από πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους. Ξέρουμε καλά ότι επιδρά ο αρνητικός συσχετισμός, έχει αντανάκλαση η ειδική δουλειά που κάνει το υπουργείο, ο υπονομευτικός ρόλος των αστικών κομμάτων και των δυνάμεών τους. Οι αυταπάτες καλά κρατούν. Εχουν βάλει το χέρι τους σε αυτό η ΕΕ, η κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα. Συνεχίζεται η ηθική και υλική εξαγορά.

Ομως οι σχεδόν 1.000 νοσοκομειακοί γιατροί που μας στήριξαν σε Αθήνα και Πειραιά στις πρόσφατες εκλογές του σωματείου και οι σχεδόν 150 υποψήφιοι είναι δύναμη που μπορεί να συμβάλει στις επερχόμενες μάχες και να κατατεθεί στον αγώνα, για την υπεράσπιση της Υγείας του λαού, για να σταματήσουν οι υπηρεσίες Υγείας και το Φάρμακο να είναι εμπορεύματα, αλλά κατοχυρωμένα κοινωνικά αγαθά.

Εδώ βρίσκονται η ελπίδα, η προοπτική και η διέξοδος για τον ειδικευόμενο γιατρό, τον ειδικευμένο γιατρό που θέλει να ζει αξιοπρεπώς χωρίς φακελάκια και εξαρτήσεις. Στην κοινωνική συμμαχία με τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα, απέναντι στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια βρίσκεται η λύση για την πλειοψηφία υγειονομικών και ασθενών.

Εχουμε πολλή δουλειά μπροστά για να δείξουμε με παράδειγμα και δράση ότι πρωτοπόρος επιστήμονας είναι αυτός που παλεύει στην πράξη την αστική ηθική και ιδεολογία, παραδειγματίζει με τη στάση που έχει απέναντι στον ασθενή, απέναντι στο λαό που υποφέρει.

Οι δυνάμεις μας είναι αναγνωρίσιμοι αγωνιστές για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Χρειάζεται να δυναμώσουν η διαφώτιση και οργανωμένη πάλη ενάντια σε όλες τις αιτίες που επιδεινώνουν το βιοτικό επίπεδο του λαού. Αγώνας ενάντια στο κεφάλαιο, στην αντιλαϊκή πολιτική, στα κόμματα και τις δυνάμεις που τη στηρίζουν, στις εταιρείες που θησαυρίζουν από το Φάρμακο και την Υγεία, ενάντια στους μετόχους - «γιατρούς» και όσους χρησιμοποιούν τον ασθενή σαν αντικείμενο εκμετάλλευσης.