ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 2 Φλεβάρη 2016
Σελ. /24
Μνημόνιο για το καλό του λαού...

«Από το Πέραμα μέχρι το Καματερό και αλλού, είναι ένας κόσμος που αισθάνθηκε βαθύτατα απαξιωμένος, νεοφτωχοποιημένος (...) και που είναι αντιμνημονιακός μέχρι το μεδούλι του. Μπορεί να μας βλέπει ερωτηματικά, που εφαρμόζουμε μια τρίτη συμφωνία - μνημόνιο, αλλά ξέρει ότι εμείς το κάνουμε για να βγούμε από αυτήν την ιστορία και υπέρ αυτού του κόσμου». Σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, συνεχίζει την κοροϊδία σε βάρος του λαού. Η κυβέρνησή του επιχειρεί να καλλιεργήσει στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις την αίσθηση ότι παλεύει για τα συμφέροντά του. Τον τσακίζει ανελέητα με αντιλαϊκά μέτρα, δουλεύει για λογαριασμό του κεφαλαίου και την ίδια στιγμή το παίζει και φιλολαϊκή. Και βέβαια, αυτή είναι η μία πλευρά, γιατί επίσης την ίδια στιγμή η προπαγανδιστική γραμμή συκοφαντεί τις λαϊκές κινητοποιήσεις και βέβαια ενισχύει τον κοινωνικό αυτοματισμό...

Περί «αντιπροσωπευτικότητας»

«Κρίση αντιπροσωπευτικότητας» διαπιστώνει η «Αυγή» στο συνδικαλιστικό κίνημα, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Να τι γράφει στο κυριακάτικο κύριο άρθρο της: «Για παράδειγμα οι αγρότες που έχουν κινητοποιηθεί, σχηματίζουν επιτροπές κατά τόπους, συντονίζονται και διεκδικούν. Ολα αυτά τα αιτήματα εκπροσωπούν όλους τους αγρότες; Πώς μπορείς να το πεις όταν δεν λαμβάνει μέρος στις συνελεύσεις των κινητοποιημένων η πλειονότητα των αγροτών; Πώς, τελικά, μπορούν οι αγρότες να αναδιατάξουν την εκπροσώπησή τους σε μόνιμη δημοκρατική και αντιπροσωπευτική βάση; Γιατί απέχουν χρόνια τώρα από αυτές τις διαδικασίες;». Καθόλου «αθώα» τα ερωτήματα της «Αυγής», η οποία φαίνεται πως αγάπησε ξαφνικά τις αλήστου μνήμης ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ. Αλήθεια, είναι ενιαία τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς με αυτά των μεγαλοαγροτών, ώστε να υπάρχει ενιαίο πλαίσιο στις κινητοποιήσεις; Και από πότε η «αντιπροσωπευτικότητα» κρίνεται από τις μορφές οργάνωσης που επιλέγουν στην προκειμένη περίπτωση οι αγρότες και οι οποίες είναι κατάκτηση του αγώνα τους, όπως για παράδειγμα η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή των Μπλόκων; `Η μήπως η συζήτηση για την «αντιπροσωπευτικότητα» γίνεται για άλλο λόγο; Για παράδειγμα, από διάφορες πλευρές ακούγεται ότι δεν είναι δυνατόν να αποφασίζει μια «μειοψηφία» για απεργία και γι' αυτό πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο ο συνδικαλιστικός νόμος. Μήπως η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίσει το «ψηστήρι» για τέτοιες αλλαγές; Λέμε, μήπως;

Μνημείο αντίδρασης

Μνημείο αντίδρασης είναι όμως και η συνέχεια του άρθρου της «Αυγής», όπου γράφεται: «Και τώρα λένε (σ.σ. οι αγρότες) ότι θα κλιμακώσουν περαιτέρω τις κινητοποιήσεις τους με αποκλεισμούς δρόμων, λιμανιών και τελωνείων. Ομως από τους δρόμους, τα λιμάνια και τα τελωνεία διακινούνται τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στο εξωτερικό χιλιάδες τόνοι αγροτικών εποχικών προϊόντων, όπως τα φρούτα και τα κηπευτικά (...) Η παρεμπόδιση της διακίνησης των εμπορευμάτων τους θα πλήξει κυρίως αυτούς, καθώς η αγορά καλύπτει με ταχύτητα και ευελιξία τα κενά. Γεμάτα είναι τα μανάβικα από λεμόνια Αργεντινής, πορτοκάλια Μαρόκου, Ισπανίας και Ισραήλ. Η επαναστατική δικαιολογία είναι γνωστή (...) Πώς όμως μετριέται το γενικότερο καλό σήμερα και πώς αυτό το γενικότερο καλό μάς ωφέλησε όλους παλαιότερα; Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα χάθηκαν από όλες τις μεγάλες αγορές της ΕΕ καθώς η αδιατάρακτη τροφοδοσία των αγορών αυτών με ελληνικά αγροτικά προϊόντα δεν ήταν ποτέ σταθερή». Ψέμα πάνω στο ψέμα από την «Αυγή». Η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα δεν δέχτηκε πλήγμα από τις αγροτικές κινητοποιήσεις, αλλά από την πολιτική της ΕΕ και συγκεκριμένα από την πολιτική της ΚΑΠ. Θα χρειαζόταν σελίδες ολόκληρες για να απαριθμήσει κανείς ενδεικτικά μόνο παραδείγματα, ξεκινώντας από τα «θαφτικά» μέχρι τις σύγχρονες ποσοστώσεις σε προϊόντα στα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια και να εξάγει κιόλας. Για να μην πούμε για το εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία, το οποίο στηρίζει η κυβέρνηση και έχει καταστρέψει χιλιάδες φρουτοπαραγωγούς...

Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται...

«Η σημερινή κυβέρνηση εξελέγη υποσχόμενη στον ελληνικό λαό πολιτική ανανέωση, δικαιοσύνη, ανάπτυξη. Τα αιτήματα αυτά ζητούν δικαίωση...».

Ποιος είναι αυτός που αγωνιά με τέτοιον τρόπο για τη «δικαίωση» των κυβερνητικών υποσχέσεων; Μα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, και μάλιστα όχι όπου κι όπου, αλλά με άρθρο του στην κυριακάτικη «Αυγή», στο αφιέρωμά της για τον «Ενα χρόνο Αριστερά»...

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για το πραγματικό περιεχόμενο των... «αιτημάτων που ζητούν δικαίωση», ο πρόεδρος των εγχώριων βιομηχάνων φροντίζει να το κάνει λιανό στο υπόλοιπο άρθρο του: Εφαρμογή της «επώδυνης συμφωνίας», που είναι «απαραίτητη προϋπόθεση παραμονής μας στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ», «φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον», «ευκαιρίες» για να κινητοποιηθούν ξένοι και ντόπιοι επενδυτές, «μεγαλύτερη τόλμη» στην εφαρμογή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, «γενναίες αποφάσεις» για τις «μεγάλες μεταρρυθμίσεις, όπως το ασφαλιστικό (...) με το βλέμμα στραμμένο στην ανάπτυξη» κ.ο.κ.

Καλά τα λέει... Εδώ που τα λέμε, αν κάποιος έχει κάθε λόγο να περιμένει δικαίωση των αιτημάτων του από την κυβέρνηση, αυτός δεν είναι ο λαός, αλλά η εγχώρια αστική τάξη, για λογαριασμό της οποίας αυτή δουλεύει στοχοπροσηλωμένα!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1907 Πεθαίνει ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ. Μεγάλος Ρώσος χημικός, που ανακάλυψε τον περιοδικό νόμο των χημικών στοιχείων.

1925 Με επικεφαλής το ΚΚΕ, τις Ενώσεις των Παλαιών Πολεμιστών και το Εργατικό Κέντρο, πραγματοποιήθηκε στα Τρίκαλα το μεγαλύτερο συλλαλητήριο μετά τον πόλεμο, με κύριο αίτημα την απαλλοτρίωση και αναδιανομή της γης. Η αγροτιά ενώθηκε με την εργατιά και μαζί κατευθύνθηκαν προς τη Νομαρχία, προκειμένου να επιδώσουν ψήφισμα με τα αιτήματά τους. Οι Αρχές απάντησαν με σφαίρες. Χωροφυλακή και στρατός άνοιξαν πυρ, με αποτέλεσμα 4 εργάτες και 2 αγρότες να πέσουν νεκροί. Δεκάδες ήταν οι τραυματίες. Ο αγανακτισμένος λαός αντεπιτέθηκε και τελικά κατέλαβε τη Νομαρχία. Ακολούθησε ένα άγριο κύμα τρομοκρατίας και διώξεων. 27 αγωνιστές παραπέμφθηκαν στο στρατοδικείο της Λάρισας, όπου 13 εξ αυτών καταδικάστηκαν συνολικά σε 62 χρόνια φυλάκιση.

1943 Λήγει η ηρωική μάχη του Στάλινγκραντ, που κράτησε 140 μέρες και έληξε με τη συντριβή της 6ης Γερμανικής Στρατιάς. Η νίκη των Σοβιετικών στο Στάλινγκραντ σηματοδότησε την αλλαγή στο ρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έγινε σύμβολο της ανωτερότητας του σοσιαλιστικού συστήματος έναντι του ιμπεριαλισμού, καθώς και της γενικότερης πάλης κατά του φασισμού.

1947 Το βράδυ της 2ας του Φλεβάρη του 1947, σε μια περίοδο όπου ο ένοπλος αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα, η Αθήνα «φωτίζεται» από μια επιγραφή που εμφανίζεται στη βορινή μετόπη της Ακρόπολης και γράφει: «Να φύγουν οι Αγγλοι»! Ηταν το αποτέλεσμα μιας παράτολμης επιχείρησης, που οργανώθηκε από το ΚΚΕ και αναπτέρωσε το φρόνημα του λαού.

1949 Τμήματα του ΔΣΕ μπαίνουν στα Τρίκαλα.

1950 Συγκροτήθηκε η Δημοκρατική Παράταξη (ΔΠ) από το ΚΚΕ και τους Ι. Σοφιανόπουλο, Αλ. Σβώλο, Ηλ. Τσιριμώκο, Ν. Γρηγοριάδη και Στ. Χατζήμπεη.

1950 Πεθαίνει ο Ελληνας μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, από τους κορυφαίους της επιστήμης του παγκοσμίως.

1958 Σε Αθήνα, Πειραιά, Καβάλα πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις μητέρων που διαμαρτύρονται για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ατομικό προγεφύρωμα.

1967 Η ΙΑ' Σύνοδος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ (2-4/2/1967) ασκεί κριτική στην Εκτελεστική Επιτροπή του κόμματος για την αποδοχή της απόφασης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να αναβληθεί το Γ' Συνέδριο της ΕΔΑ. Η κριτική αυτή αποτελούσε έκφραση της υπό εξέλιξη εσωκομματικής διαπάλης στο ΚΚΕ και της πολεμικής της φραξιονιστικής - οπορτουνιστικής ομάδας με αιχμή την ΕΔΑ.

1970 Πεθαίνει ο Μπέρτραντ Ράσελ, Βρετανός νομπελίστας μαθηματικός, φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, που φυλακίστηκε δυο φορές επειδή ηγήθηκε στον αγώνα για τον πυρηνικό αφοπλισμό και αφιερώθηκε στην ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ