Φανταζόμαστε, πως τόσο οι σημερινοί κυβερνώντες, όσο και οι προκάτοχοί τους, θα είναι ικανοποιημένοι. Οι στόχοι της ανάπτυξης (των επιχειρηματικών κερδών) και της σύγκλισης (των τιμών και της ακρίβειας) με τις άλλες καπιταλιστικές χώρες πηγαίνουν πρίμα. Οπως φανερώνει η ετήσια έρευνα του «Εκόνομιστ», για τις ακριβότερες μεγάλες πόλεις του κόσμου, η Αθήνα τα πηγαίνει μια χαρά. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, το κόστος ζωής στην Αθήνα έχει ήδη φτάσει στο 90% εκείνου της Νέας Υόρκης. Αρα, συγκλίνουμε πλέον με τις ΗΠΑ, την πλέον αναπτυγμένη καπιταλιστικά χώρα του πλανήτη. Κι επιπλέον, το 2001 βρισκόμασταν στην 79η θέση της λίστας των 128 πόλεων, ενώ, τώρα, έχουμε αισίως κατακτήσει την 54η θέση, κάνοντας ένα μεγάλο άλμα 25 ολόκληρων θέσεων μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια. Αρα, προχωράμε μπροστά και, μάλιστα, με γρήγορους ρυθμούς.

Αντε και σ' ανώτερα...

Στην πεπατημένη της «καλύτερης» ή «χειρότερης» διαχείρισης κινείται η κριτική της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων για το σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), για το οποίο έληξε προχτές η προθεσμία του «δημόσιου διαλόγου».

Με επιμέρους παρατηρήσεις και επιχειρήματα του τύπου «παράλληλα δεν υιοθετεί τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα προγραμματική περίοδο 2007 - 2013», η ΚΕΔΚΕ προτείνει τροποποιήσεις, ...απαιτεί την αναφορά στον «εθνικό στόχο για συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ κατά 20,1% στη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2010 και κατά 29% το 2020» και κάπου εκεί επισημαίνει ότι πρέπει να ευνοηθούν από τις διατάξεις και οι μικροί παραγωγοί, ενώ κάνει λόγο και για χωροταξικές καταστρατηγήσεις.

Αυτό που δεν κάνει, ούτε συνειδητά, ούτε από ...λάθος, είναι να αντιμετωπίσει το σχέδιο νόμου, ως μέρος της γενικότερης πολιτικής παράδοσης στους ιδιώτες και ειδικά στο μεγάλο κεφάλαιο - με ακόμη ευνοϊκότερους όρους από ό,τι μέχρι σήμερα - της παραγωγής ηλεκτρισμού και από ΑΠΕ. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έκανε τα πρώτα σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και η ΚΕΔΚΕ ήταν στο πλευρό και της τότε κυβέρνησης. Εμπρός, λοιπόν, για τις νέες ...Κεφαλονιές, αλλά με ...τροποποιήσεις!

Η προστασία της λαϊκής υγείας βρίσκονταν στο κέντρο της προσοχής των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Οι πάντες γνωρίζουν, για παράδειγμα, τα σχετικά επιτεύγματα της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Σήμερα, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Σύμφωνα με πρόσφατη επίσημη ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Υγείας, ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από φυματίωση στη Ρωσία είναι περίπου 119.000, οκτώ έως δώδεκα φορές μεγαλύτερος από εκείνον στη Δυτική Ευρώπη. Η αναλογία των φυματικών προς τον πληθυσμό είναι 83 ανά 100.000 κατοίκους, ενώ στη Δυτική Ευρώπη είναι επτά έως δέκα κρούσματα ανά 100.000 άτομα.

«Τα στοιχεία του 2005 δείχνουν μια αύξηση της θνησιμότητας, η οποία αγγίζει ιδιαίτερα τον ενεργό πληθυσμό, από 40 έως 59 ετών», δήλωσε η υψηλόβαθμη αξιωματούχος του υπουργείου Εκατερίνα Κακορίνα, ενώ το πρακτορείο ειδήσεων «Ρία - Νοβόστι» αναφέρει ότι το 2004 περίπου 26.000 άνθρωποι πέθαναν από φυματίωση στη Ρωσία. Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στην πρώην Σοβιετική Ενωση επιβεβαιώνει το γνωμικό που λέει, ενός κακού μύρια έπονται.