ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 2 Δεκέμβρη 2020
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
«Κίνδυνος - θάνατος» οι αποφάσεις της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας

...με φόντο τις πολύ μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της

Με βασικό «μενού» την παρουσίαση στους υπουργούς από την επιτροπή που είχε στηθεί για τη λεγόμενη στρατηγική «ΝΑΤΟ 2030», την «προσαρμογή» δηλαδή της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στις νέες συνθήκες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και τις τρέχουσες «προκλήσεις» μέσα σε αυτό το πλαίσιο σε Αφγανιστάν, Ανατ. Μεσόγειο και απέναντι στη Ρωσία, ξεκίνησε χτες η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ που συνεχίζεται και σήμερα.

Σε ό,τι αφορά την έκθεση για τη μετεξέλιξη του ΝΑΤΟ, οι τελικές αποφάσεις για την οποία θα παρθούν στη Σύνοδο Κορυφής το 2021, δίνοντας μια γεύση ο Γενς Στόλτενμπεργκ μίλησε για ενίσχυση των πολιτικών διαβουλεύσεων εντός ΝΑΤΟ που, όπως είπε, θα πρέπει να έχει μια πιο «παγκόσμια προσέγγιση», «καθώς παγκόσμιες είναι πλέον και οι προκλήσεις». Ξεχωριστή αναφορά άλλωστε έκανε και στην «άνοδο της Κίνας», λέγοντας ότι έρχεται όλο και πιο κοντά, επενδύοντας, όπως είπε, σε υποδομές σε Ευρώπη και Μαύρη Θάλασσα. Εβαλε στο κάδρο και τις σχέσεις με την ΕΕ, χαιρετίζοντας τις προσπάθειες για αύξηση των στρατιωτικών της δαπανών και αντιμετώπιση του κατακερματισμού στην παραγωγή πολεμικού υλικού, προειδοποιώντας ωστόσο ότι η στρατιωτική της ενδυνάμωση θα πρέπει να γίνει σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ.

Στην έκθεση άλλωστε που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, δείχνοντας την επιτάχυνση των ιμπεριαλιστικών ανακατατάξεων και ανταγωνισμών, σημειώνεται πως «το περιβάλλον εξωτερικής ασφάλειας του ΝΑΤΟ έχει αλλάξει δραματικά από το 2010», όταν και εκδόθηκε το προηγούμενο Στρατηγικό Πλαίσιο, η επικαιροποίηση του οποίου μπαίνει ως στόχος, με «βασικό χαρακτηριστικό του τρέχοντος περιβάλλοντος ασφαλείας την επάνοδο του γεωπολιτικού ανταγωνισμού», με ρητές αναφορές σε Ρωσία και Κίνα.

Στο πλαίσιο αυτό ανάμεσα στα άλλα σημειώνεται πως «πρέπει να συνεχιστεί η "διπλή προσέγγιση" περιορισμού και διαλόγου με τη Ρωσία», ότι «το ΝΑΤΟ πρέπει να αφιερώσει πολύ περισσότερο χρόνο, πολιτικές πηγές και δράση για τις προκλήσεις ασφαλείας που προκαλούνται από την Κίνα» και «να διαμορφώσει μια πολιτική στρατηγική για την προσέγγιση ενός κόσμου στον οποίο η Κίνα θα διαδραματίζει όλο και σημαντικότερο ρόλο», θέτει ως «στρατηγική προτεραιότητα» την αντιμετώπιση των λεγόμενων «υβριδικών απειλών», όπου απλώνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Ως ξεχωριστή προτεραιότητα τίθεται και η «καθαρή και συνεκτική προσέγγιση για το Νότο», την περιοχή της Μεσογείου και της Β. Αφρικής, ώστε η ιμπεριαλιστική συμμαχία να αντεπεξέλθει, όπως λέγεται, «στην αυξανόμενη παρουσία της Ρωσίας και σε ένα μικρότερο βαθμό της Κίνας».

Ολα αυτά κι ενώ είναι φανερό ότι βασικό θέμα είναι οι πολύ μεγάλες αντιθέσεις και στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας από τα αποκλίνοντα συμφέροντα των αστικών τάξεων που τη συγκροτούν, με την έκθεση να σημειώνει χαρακτηριστικά πως «αντιμέτωποι με τις προσπάθειες διαίρεσης, τις ανταγωνιζόμενες προτεραιότητες, την κριτική (...) οι Σύμμαχοι πρέπει να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη τους στην ανθεκτικότητα και ζωτικότητα της Συμμαχίας, να διαχειριστούν τις διαφορές τους, να υψωθούν πάνω από τις διαφωνίες τους και να κλείσουν τις γραμμές τους ενάντια στις απειλές που τους επηρεάζουν».

Εξάλλου, όπως λέγεται σε άλλο σημείο, «οι πολιτικές αποκλίσεις στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ είναι επικίνδυνες γιατί επιτρέπουν σε εξωτερικούς παράγοντες και συγκεκριμένα τη Ρωσία και την Κίνα, να εκμεταλλευτούν τις ενδοσυμμαχικές διαφορές και μεμονωμένους συμμάχους κατά τρόπους που διακινδυνεύουν τα συλλογικά συμφέροντα και την ασφάλεια».

Στην έκθεση σημειώνεται πως στο φως των κοινών «απειλών» από τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, «από το 2014, το ΝΑΤΟ έχει προχωρήσει στη μεγαλύτερη ενίσχυση της συλλογικής του άμυνας εδώ και μια γενιά», αλλά και πως «η Συμμαχία τώρα χρειάζεται να επεξεργαστεί την πολιτική προσαρμογή για να ανταποκριθεί στην πρόοδο που έχει συμβεί σε στρατιωτικό επίπεδο».

Θέτει μεταξύ άλλων ως στόχο το ΝΑΤΟ «να ενδυναμώσει το ρόλο του ως το μοναδικό και απαραίτητο φόρουμ στο οποίο οι Σύμμαχοι θέτουν όλες τις βασικές εθνικές προκλήσεις ασφαλείας τους, αναζητώντας να διαμορφώσουν συναίνεση και κοινές στρατηγικές για να αντεπεξέλθουν στις κοινές απειλές».

Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις ΝΑΤΟ - ΕΕ, λέγεται πως οι δύο πλευρές «θα πρέπει να αναζωογονήσουν την εμπιστοσύνη και την κατανόηση στα υψηλότερα επίπεδα», ενώ ως στόχος μπαίνει ο μεγαλύτερος «διαμοιρασμός των βαρών» ανάμεσα σε όλα τα μέλη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

Φανερό είναι ότι αναζητούνται και μηχανισμοί ώστε να παρακάμπτεται η ομοφωνία για τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, αφού, όπως λέγεται, «η αρχή της ομοφωνίας είναι ακρογωνιαίος λίθος της Συμμαχίας, αλλά το ΝΑΤΟ πρέπει να διασφαλίζει ότι παραμένει ικανό να παίρνει και να θέτει σε εφαρμογή αποφάσεις εγκαίρως».

Με επίκεντρο τη «ΝΑΤΟική συνοχή» οι αντιπαραθέσεις ΗΠΑ - Γαλλίας με Τουρκία

Στη χτεσινή Σύνοδο συζητήθηκε ακόμη η «κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο», με την ιμπεριαλιστική συμμαχία να ανάγεται άλλη μια φορά - με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης - σε μηχανισμό διευθέτησης των ελληνοτουρκικών «διαφορών», με βάση την προσπάθεια διατήρησης της ΝΑΤΟικής συνοχής και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Στις δηλώσεις του χτες ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, με το πέρας της πρώτης μέρας της Συνόδου, αποφεύγοντας να θίξει στο παραμικρό τις κινήσεις της Τουρκίας, είπε ότι συζήτησαν την κατάσταση στην περιοχή παρουσιάζοντας ως λύση τον περιβόητο «μηχανισμό αποκλιμάκωσης» που έχει στηθεί εδώ και κάποιο διάστημα στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ως πλατφόρμα καθημερινού και απευθείας διαλόγου μεταξύ στρατιωτικών στελεχών Ελλάδας και Τουρκίας.

Επέμεινε ότι ο μηχανισμός λειτουργεί, ότι υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας, ότι έχουν ακυρωθεί ασκήσεις, ότι ανταλλάσσονται πληροφορίες. Εβαλε στόχο αυτή η συζήτηση, στα «τεχνικά» όπως είπε κλιμάκια, να συνεχιστεί, να ακυρωθούν κι άλλες ασκήσεις, ή έστω να περιοριστούν οι περιοχές που δεσμεύουν, να προωθηθούν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και όλο αυτό να λειτουργήσει υποστηρικτικά σε πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται από παράγοντες, όπως η Γερμανία, πάνω στο «βασικό» πρόβλημα, όπως είπε, αλλά χωρίς να το κατονομάζει και να το προσδιορίζει επακριβώς, αφήνοντας και με τις θολές αυτές διατυπώσεις ανοιχτή την πόρτα για «εφ' όλης της ύλης» παζάρι με την Τουρκία.

Αλλωστε, δεν περνά απαρατήρητο ότι ο Στόλτενμπεργκ παρουσίασε ως πρότυπο της τωρινής παρέμβασης του ΝΑΤΟ για εκτόνωση της έντασης, όσα δρομολόγησε στα Ελληνοτουρκικά τις δεκαετίες του '80 και του 90, όταν και ακολούθησαν γκριζάρισμα ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και αποδοχή σειράς τουρκικών αξιώσεων στο Αιγαίο.

Υπ' αυτό το πρίσμα, της διατήρησης της ΝΑΤΟικής συνοχής που οδηγεί και στις επικίνδυνες διευθετήσεις, διαβάζονται και όσα διέρρεαν χτες κυβερνητικές πηγές για τις αντιπαραθέσεις ΗΠΑ και Γαλλίας με την Τουρκία, στη γνωστή προσπάθεια να καλλιεργήσουν κάλπικες προσδοκίες για το ρόλο τους.

Οπως είπαν, στη Σύνοδο ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Μ. Πομπέο, «σε μια ασυνήθιστη για τα ΝΑΤΟικά δεδομένα παρέμβαση στο πλαίσιο της συνάντησης ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ, τόνισε ότι η Τουρκία εναντιώνεται στις αρχές και τη λειτουργία της Συμμαχίας, υπονομεύοντας έτσι τη συνοχή της», χαρακτηρίζοντας «προκλητικές» τις ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Λιβύη, στη Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ και λέγοντας πως η απόκτηση του αντιαεροπορικού συστήματος «S-400» αποτελεί «δώρο για τη Ρωσία» από έναν ΝΑΤΟικό σύμμαχο. Χαρακτηριστικό εξάλλου είναι πως, σύμφωνα με την κυβέρνηση, στην κατάληξη της τοποθέτησής του, κατόπιν όλων αυτών, ο Πομπέο είπε ότι θα πρέπει να επανεκκινήσει ο μηχανισμός αποκλιμάκωσης που έχει στηθεί εντός ΝΑΤΟ, η ΝΑΤΟική πλατφόρμα δηλαδή των «διευθετήσεων» για τα Ελληνοτουρκικά, ο οποίος, όπως είπε, δεν λειτουργεί, με υπαιτιότητα της Τουρκίας.

Οπως διαχέεται, τα παραπάνω προκάλεσαν την αντίδραση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Μ. Τσαβούσογλου, ο οποίος φέρεται να επανέλαβε αιτιάσεις εναντίον της ευρωπαϊκής επιχείρησης «Ειρήνη», λέγοντας ότι το πρόσφατο περιστατικό, με το ρεσάλτο σε τουρκικό εμπορικό πλοίο από Γερμανούς κομάντος, δεν έγινε τυχαία λίγο πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Στη συνέχεια, φέρεται να καταφέρθηκε εναντίον των ΗΠΑ, εκφράζοντας τη «λύπη» του για το γεγονός ότι αυτές είναι «εναντίον της Τουρκίας», υποστηρίζουν τις «μαξιμαλιστικές θέσεις Ελλάδας και Κύπρου» και στηρίζουν «τρομοκρατικές οργανώσεις», ενώ είπε ότι η Γερμανία αποτελεί τον μόνο τίμιο διαμεσολαβητή! Η Γερμανία, τις μεσολαβητικές πρωτοβουλίες της οποίας έχει χαιρετίσει επανειλημμένα η ελληνική κυβέρνηση. Ενώ αναφερόμενος στη Γαλλία, ο Τσαβούσογλου υποστήριξε ότι η «γαλλική θέση στη Λιβύη αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη συνοχή της Συμμαχίας». Ολοκλήρωσε την παρέμβασή του, σύμφωνα πάντα με όσα διαρρέει η κυβέρνηση, λέγοντας ότι η ομάδα Μινσκ στο πλαίσιο του ΟΑΣΕ είναι προκατειλημμένη υπέρ της Αρμενίας.

Να σημειωθεί πως στη Σύνοδο συζητήθηκε και η κατάσταση στα σύνορα με τη Ρωσία, με αναπαραγωγή όλου του ΝΑΤΟικού «κατηγορητηρίου» περί ενίσχυσης του ρωσικού οπλοστασίου και προώθησης ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα με τις χώρες - μέλη ή εταίρους του ΝΑΤΟ. Ο Στόλτενμπεργκ πρόσθεσε ότι το ΝΑΤΟ συνεχίζει την αναπροσαρμογή της δομής των δυνάμεών του ακριβώς για να αντιπαρατεθεί στη ρωσική ανάπτυξη.

Τέλος, συζητήθηκε και το μέλλον της ΝΑΤΟικής αποστολής στο Αφγανιστάν, με τον «προβληματισμό» να αφορά την απόσυρση αμερικανικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα σήμερα οι μισές δυνάμεις του ΝΑΤΟ που αναπτύσσονται εκεί να είναι από άλλες χώρες. Ο Στόλτενμπεργκ προετοίμασε για «δύσκολες» αποφάσεις που θα πρέπει να παρθούν στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας τον Φλεβάρη, προϊδεάζοντας για αύξηση των δυνάμεων από άλλες χώρες προκειμένου να διασφαλιστεί η ΝΑΤΟική παρουσία στο Αφγανιστάν «για όσο κριθεί αναγκαίο», όπως λένε στις Βρυξέλλες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ